Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.
Hei mihi quo raperis pater o charißime? quo te Fata votant? eheu lux mea quo raperis? Sed petis aeternae lucis iubar, aurea vitae Secula, coelorum regna beata cupis. Iaemque DEI frueris vero, dulcißime, vultu Angelicisque choris iubila laeta canis. Aeternis fruerisque bonis securus ab hoste, Qui miris agitat pectora nostra modis. Vt siteam rapidas pestes, quibus undique vita Impetitur, quae sunt maxima causa necis. Tu nil ergo mali, pater o charißime, passus Aeternae pacis tempora laeta teris: Morte obita tibi parta quies & candida pax est, Te tenet aeterni Regia colsa DEI. Quis me nunc tandem miserum defendet? inique Invidit patrem cum mihi Parca ferox? Te pie, defendas, precor, ut me, Christe, relictum, Qui regis astriferi splendida sceptra poli. Es mea namque salus solus, scutumque fidele, Sol radians a quo gratia larga venit. Me do, resque meas, tibi me committo potenti, In te Christe DEVS spes mea fixa manet. Da mihi, quae prima est huius sapientia vitae, Vt discam placido pectore ferre necem. Omnia nam mortis sunt nos comitantis in horas, Quo nos comprendat falce necetque truci. Indivulsa comes sectans nos submovet aevo, Nobile uel clarum nil remorata genus. Nil forman curans, nil Reges stemmate claros Illustri, secum mors inopina rapit. Nil quoque curat opes, immo virtutibus ipsa Quod reliquis maius, parcere nescit atrox.
Hei mihi quó raperis pater ô charißime? quó te Fata votant? eheu lux mea quò raperis? Sed petis aeternae lucis iubar, aurea vitae Secula, coelorum regna beata cupis. Iaemque DEI frueris vero, dulcißime, vultu Angelicisque choris iubila laeta canis. Aeternis fruerisque bonis securus ab hoste, Qui miris agitat pectora nostra modis. Vt siteam rapidas pestes, quibus undique vita Impetitur, quae sunt maxima causa necis. Tu nil ergo mali, pater ô charißime, passus Aeternae pacis tempora laeta teris: Morte obita tibi parta quies & candida pax est, Te tenet aeterni Regia colsa DEI. Quis me nunc tandem miserum defendet? iniqué Invidit patrem cum mihi Parca ferox? Te pie, defendas, precor, ut me, Christe, relictum, Qui regis astriferi splendida sceptra poli. Es mea namque salus solus, scutumque fidele, Sol radians á quo gratia larga venit. Me do, resque meas, tibi me committo potenti, In te Christe DEVS spes mea fixa manet. Da mihi, quae prima est huius sapientia vitae, Vt discam placido pectore ferre necem. Omnia nam mortis sunt nos comitantis in horas, Quó nos comprendat falce necetque truci. Indivulsa comes sectans nos submovet aevo, Nobile uel clarum nil remorata genus. Nil formã curans, nil Reges stemmate claros Illustri, secum mors inopina rapit. Nil quoque curat opes, immò virtutibus ipsa Quod reliquis maius, parcere nescit atrox.
<TEI> <text> <body> <div> <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0086"/> Hei mihi quó raperis pater ô charißime? quó te Fata votant? eheu lux mea quò raperis? Sed petis aeternae lucis iubar, aurea vitae Secula, coelorum regna beata cupis. Iaemque DEI frueris vero, dulcißime, vultu Angelicisque choris iubila laeta canis. Aeternis fruerisque bonis securus ab hoste, Qui miris agitat pectora nostra modis. Vt siteam rapidas pestes, quibus undique vita Impetitur, quae sunt maxima causa necis. Tu nil ergo mali, pater ô charißime, passus Aeternae pacis tempora laeta teris: Morte obita tibi parta quies & candida pax est, Te tenet aeterni Regia colsa DEI. Quis me nunc tandem miserum defendet? iniqué Invidit patrem cum mihi Parca ferox? Te pie, defendas, precor, ut me, Christe, relictum, Qui regis astriferi splendida sceptra poli. Es mea namque salus solus, scutumque fidele, Sol radians á quo gratia larga venit. Me do, resque meas, tibi me committo potenti, In te Christe DEVS spes mea fixa manet. Da mihi, quae prima est huius sapientia vitae, Vt discam placido pectore ferre necem. Omnia nam mortis sunt nos comitantis in horas, Quó nos comprendat falce necetque truci. Indivulsa comes sectans nos submovet aevo, Nobile uel clarum nil remorata genus. Nil formã curans, nil Reges stemmate claros Illustri, secum mors inopina rapit. Nil quoque curat opes, immò virtutibus ipsa Quod reliquis maius, parcere nescit atrox. </hi> </l> </div> </body> </text> </TEI> [0086]
Hei mihi quó raperis pater ô charißime? quó te Fata votant? eheu lux mea quò raperis? Sed petis aeternae lucis iubar, aurea vitae Secula, coelorum regna beata cupis. Iaemque DEI frueris vero, dulcißime, vultu Angelicisque choris iubila laeta canis. Aeternis fruerisque bonis securus ab hoste, Qui miris agitat pectora nostra modis. Vt siteam rapidas pestes, quibus undique vita Impetitur, quae sunt maxima causa necis. Tu nil ergo mali, pater ô charißime, passus Aeternae pacis tempora laeta teris: Morte obita tibi parta quies & candida pax est, Te tenet aeterni Regia colsa DEI. Quis me nunc tandem miserum defendet? iniqué Invidit patrem cum mihi Parca ferox? Te pie, defendas, precor, ut me, Christe, relictum, Qui regis astriferi splendida sceptra poli. Es mea namque salus solus, scutumque fidele, Sol radians á quo gratia larga venit. Me do, resque meas, tibi me committo potenti, In te Christe DEVS spes mea fixa manet. Da mihi, quae prima est huius sapientia vitae, Vt discam placido pectore ferre necem. Omnia nam mortis sunt nos comitantis in horas, Quó nos comprendat falce necetque truci. Indivulsa comes sectans nos submovet aevo, Nobile uel clarum nil remorata genus. Nil formã curans, nil Reges stemmate claros Illustri, secum mors inopina rapit. Nil quoque curat opes, immò virtutibus ipsa Quod reliquis maius, parcere nescit atrox.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/86 |
Zitationshilfe: | Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/86>, abgerufen am 10.02.2025. |