Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588.
Me tecum in patriam tandem traducito veram Et tibi fundentem respice, Christe, preces. Nam brevis est & plena malis & lubrica vita Quam tamen ut solam pectora vana petunt. Quae floret foeno similis, fugit ocyor Euro, Vmbra vel levior praeterit, errat, abit. Lilia nam campi per prata virentia lati Vt peritura brevi victa calore cadunt, Aret & est foenum rosa quae ridebat in agris: Sic perit haec fugiens obruta vita malis. Transit enim rapidt per devia fluminis instar Hanc sequitur celeri mors inimica pede. Eripe nos igitur tantis, pie Christe, perielis Et dum vita datur, nos tege nosque rege. Vt tibi viventes vitam veniamus ad illam Sanguine quae nobis est reparata tuo. PATER DEFVNCTVS alloquitur Filium. PArce tuis lachrymis fili charißime, parce Luctibus & qureulis vocibus atque genis. Est nova namque mihi per mortem vita parata Conspectuque DEI colloquijsque fruor. Immixtusque choris dego coelestibus aevum Et requiem placidam tempus in omne colo. Me secura quies & raris nota voluptas Me studium pacis laudis honosque manet. Interitura moror reprobi nil gaudia mundi, Vivere cum Christo sed sine fine placet. Est ubi vera quies, nunquam peritura voluptas, Est ubi vera fides, nec simulatus amor.
Me tecum in patriam tandem traducito veram Et tibi fundentem respice, Christe, preces. Nam brevis est & plena malis & lubrica vita Quam tamen ut solam pectora vana petunt. Quae floret foeno similis, fugit ocyor Euro, Vmbra vel levior praeterit, errat, abit. Lilia nam campi per prata virentia lati Vt peritura brevi victa calore cadunt, Aret & est foenum rosa quae ridebat in agris: Sic perit haec fugiens obruta vita malis. Transit enim rapidt per devia fluminis instar Hanc sequitur celeri mors inimica pede. Eripe nos igitur tantis, pie Christe, perielis Et dum vita datur, nos tege nosque rege. Vt tibi viventes vitam veniamus ad illam Sanguine quae nobis est reparata tuo. PATER DEFVNCTVS alloquitur Filium. PArce tuis lachrymis fili charißime, parce Luctibus & qureulis vocibus atque genis. Est nova namque mihi per mortem vita parata Conspectuque DEI colloquijsque fruor. Immixtusque choris dego coelestibus aevum Et requiem placidam tempus in omne colo. Me secura quies & raris nota voluptas Me studium pacis laudis honosque manet. Interitura moror reprobi nil gaudia mundi, Vivere cum Christo sed sine fine placet. Est ubi vera quies, nunquam peritura voluptas, Est ubi vera fides, nec simulatus amor.
<TEI> <text> <body> <div> <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0087"/> Me tecum in patriam tandem traducito veram Et tibi fundentem respice, Christe, preces. Nam brevis est & plena malis & lubrica vita Quam tamen ut solam pectora vana petunt. Quae floret foeno similis, fugit ocyor Euro, Vmbra vel levior praeterit, errat, abit. Lilia nam campi per prata virentia lati Vt peritura brevi victa calore cadunt, Aret & est foenum rosa quae ridebat in agris: Sic perit haec fugiens obruta vita malis. Transit enim rapidt per devia fluminis instar Hanc sequitur celeri mors inimica pede. Eripe nos igitur tantis, pie Christe, perielis Et dum vita datur, nos tege nosque rege. Vt tibi viventes vitam veniamus ad illam Sanguine quae nobis est reparata tuo.</hi> </l> </div> <div> <head> <hi rendition="#i">PATER DEFVNCTVS alloquitur Filium.</hi><lb/> </head> <l>P<hi rendition="#i">Arce tuis lachrymis fili charißime, parce Luctibus & qureulis vocibus atque genis. Est nova namque mihi per mortem vita parata Conspectuque DEI colloquijsque fruor. Immixtusque choris dego coelestibus aevum Et requiem placidam tempus in omne colo. Me secura quies & raris nota voluptas Me studium pacis laudis honosque manet. Interitura moror reprobi nil gaudia mundi, Vivere cum Christo sed sine fine placet. Est ubi vera quies, nunquam peritura voluptas, Est ubi vera fides, nec simulatus amor. </hi></l> </div> </body> </text> </TEI> [0087]
Me tecum in patriam tandem traducito veram Et tibi fundentem respice, Christe, preces. Nam brevis est & plena malis & lubrica vita Quam tamen ut solam pectora vana petunt. Quae floret foeno similis, fugit ocyor Euro, Vmbra vel levior praeterit, errat, abit. Lilia nam campi per prata virentia lati Vt peritura brevi victa calore cadunt, Aret & est foenum rosa quae ridebat in agris: Sic perit haec fugiens obruta vita malis. Transit enim rapidt per devia fluminis instar Hanc sequitur celeri mors inimica pede. Eripe nos igitur tantis, pie Christe, perielis Et dum vita datur, nos tege nosque rege. Vt tibi viventes vitam veniamus ad illam Sanguine quae nobis est reparata tuo. PATER DEFVNCTVS alloquitur Filium.
PArce tuis lachrymis fili charißime, parce Luctibus & qureulis vocibus atque genis. Est nova namque mihi per mortem vita parata Conspectuque DEI colloquijsque fruor. Immixtusque choris dego coelestibus aevum Et requiem placidam tempus in omne colo. Me secura quies & raris nota voluptas Me studium pacis laudis honosque manet. Interitura moror reprobi nil gaudia mundi, Vivere cum Christo sed sine fine placet. Est ubi vera quies, nunquam peritura voluptas, Est ubi vera fides, nec simulatus amor.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/87 |
Zitationshilfe: | Hofmann, Daniel: Leichpredigt, bey der Begrebniß ... Herrn Joachim Mynsingers von Frudeck. Magdeburg, 1588, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hofmann_leichpredigt_1588/87>, abgerufen am 10.02.2025. |