Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hugo, Gustav: Lehrbuch der Rechtsgeschichte bis auf unsre Zeiten. Berlin, 1790.

Bild:
<< vorherige Seite

Periode 4. Quellen.
chen Stimmen gibt Papinian den Aus-
schlag; sonst steht es dem Richter frey, wel-
cher Meynung er beytreten will, nur die No-
ten von Ulpian oder Paulus über Papi-
nian
gelten gar nicht a). Dieser Verord-
nung merkt man das fünfte Jahrhundert an,
sie war eine Folge des tiefen Verfalls der
Litteratur und des Römischen Rechts, das,
noch hundert Jahre weiter ins Mittelalter
hinein, die höchste Stufe der Vollkommen-
heit erreicht haben soll.

a) Papiniani, Pauli, Gaji, Vlpiani atque
Modestini scripta vniuersa firmamus ita,
vt Gajum atque Paulum, Vlpianum & cae-
teros comitetur auctoritas lectionis, quae
ex omni opere recitatur. Eorum quoque
scientiam, quorum tractatus atque senten-
tias praedicti omnes suis operibus miscue-
runt, ratam esse censemus, vt Scaeuolae,
Sabini, Juliani atque Marcelli, omnium-
que quos illi celebrarunt: Si tamen eorum
libri propter antiquitatis incertum, codi-
cum collatione firmentur. Vbi autem di-
uersae sententiae proferuntur, potior nu-
merus vincat auctorum: vel si numerus
aequalis sit, ejus partis praecedat auctori-
tas, in qua excellentis ingenii vir Papi-
nianus emineat, qui vt singulos vincit ita
cedit duobus. Notas etiam Pauli atque
Vlpiani in Papiniani corpus factas (sicur
dudum statutum est
) praecipimus infirmari.
Vbi autem pares eorum sententiae recitan-
tur, quorum par censetur auctoritas, quod

Periode 4. Quellen.
chen Stimmen gibt Papinian den Aus-
ſchlag; ſonſt ſteht es dem Richter frey, wel-
cher Meynung er beytreten will, nur die No-
ten von Ulpian oder Paulus uͤber Papi-
nian
gelten gar nicht a). Dieſer Verord-
nung merkt man das fuͤnfte Jahrhundert an,
ſie war eine Folge des tiefen Verfalls der
Litteratur und des Roͤmiſchen Rechts, das,
noch hundert Jahre weiter ins Mittelalter
hinein, die hoͤchſte Stufe der Vollkommen-
heit erreicht haben ſoll.

a) Papiniani, Pauli, Gaji, Vlpiani atque
Modeſtini ſcripta vniuerſa firmamus ita,
vt Gajum atque Paulum, Vlpianum & cae-
teros comitetur auctoritas lectionis, quae
ex omni opere recitatur. Eorum quoque
ſcientiam, quorum tractatus atque ſenten-
tias praedicti omnes ſuis operibus miscue-
runt, ratam eſſe cenſemus, vt Scaeuolae,
Sabini, Juliani atque Marcelli, omnium-
que quos illi celebrarunt: Si tamen eorum
libri propter antiquitatis incertum, codi-
cum collatione firmentur. Vbi autem di-
uerſae ſententiae proferuntur, potior nu-
merus vincat auctorum: vel ſi numerus
aequalis ſit, ejus partis praecedat auctori-
tas, in qua excellentis ingenii vir Papi-
nianus emineat, qui vt ſingulos vincit ita
cedit duobus. Notas etiam Pauli atque
Vlpiani in Papiniani corpus factas (ſicur
dudum ſtatutum eſt
) praecipimus infirmari.
Vbi autem pares eorum ſententiae recitan-
tur, quorum par cenſetur auctoritas, quod

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <p><pb facs="#f0171" n="159"/><fw place="top" type="header">Periode 4. Quellen.</fw><lb/>
chen Stimmen gibt <hi rendition="#fr">Papinian</hi> den Aus-<lb/>
&#x017F;chlag; &#x017F;on&#x017F;t &#x017F;teht es dem Richter frey, wel-<lb/>
cher Meynung er beytreten will, <choice><sic>uur</sic><corr>nur</corr></choice> die No-<lb/>
ten von <hi rendition="#fr">Ulpian</hi> oder <hi rendition="#fr">Paulus</hi> u&#x0364;ber <hi rendition="#fr">Papi-<lb/>
nian</hi> gelten gar nicht <hi rendition="#aq">a).</hi> Die&#x017F;er Verord-<lb/>
nung merkt man das fu&#x0364;nfte Jahrhundert an,<lb/>
&#x017F;ie war eine Folge des tiefen Verfalls der<lb/>
Litteratur und des Ro&#x0364;mi&#x017F;chen Rechts, das,<lb/>
noch hundert Jahre weiter ins Mittelalter<lb/>
hinein, die ho&#x0364;ch&#x017F;te Stufe der Vollkommen-<lb/>
heit erreicht haben &#x017F;oll.</p><lb/>
              <note place="end" n="a)"> <hi rendition="#aq">Papiniani, Pauli, Gaji, Vlpiani atque<lb/>
Mode&#x017F;tini &#x017F;cripta vniuer&#x017F;a firmamus ita,<lb/>
vt Gajum atque Paulum, Vlpianum &amp; cae-<lb/>
teros comitetur auctoritas lectionis, quae<lb/>
ex omni opere recitatur. Eorum quoque<lb/>
&#x017F;cientiam, quorum tractatus atque &#x017F;enten-<lb/>
tias praedicti omnes &#x017F;uis operibus miscue-<lb/>
runt, ratam e&#x017F;&#x017F;e cen&#x017F;emus, vt Scaeuolae,<lb/>
Sabini, Juliani atque Marcelli, omnium-<lb/>
que quos illi celebrarunt: Si tamen eorum<lb/>
libri propter antiquitatis incertum, codi-<lb/>
cum collatione firmentur. Vbi autem di-<lb/>
uer&#x017F;ae &#x017F;ententiae proferuntur, potior nu-<lb/>
merus vincat auctorum: vel &#x017F;i numerus<lb/>
aequalis &#x017F;it, ejus partis praecedat auctori-<lb/>
tas, in qua excellentis ingenii vir Papi-<lb/>
nianus emineat, qui vt &#x017F;ingulos vincit ita<lb/>
cedit duobus. Notas etiam Pauli atque<lb/>
Vlpiani in Papiniani corpus factas (<hi rendition="#i">&#x017F;icur<lb/>
dudum &#x017F;tatutum e&#x017F;t</hi>) praecipimus infirmari.<lb/>
Vbi autem pares eorum &#x017F;ententiae recitan-<lb/>
tur, quorum par cen&#x017F;etur auctoritas, <hi rendition="#i">quod</hi></hi><lb/>
                <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#i"> <hi rendition="#aq">&#x017F;equi</hi> </hi> </fw><lb/>
              </note>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[159/0171] Periode 4. Quellen. chen Stimmen gibt Papinian den Aus- ſchlag; ſonſt ſteht es dem Richter frey, wel- cher Meynung er beytreten will, nur die No- ten von Ulpian oder Paulus uͤber Papi- nian gelten gar nicht a). Dieſer Verord- nung merkt man das fuͤnfte Jahrhundert an, ſie war eine Folge des tiefen Verfalls der Litteratur und des Roͤmiſchen Rechts, das, noch hundert Jahre weiter ins Mittelalter hinein, die hoͤchſte Stufe der Vollkommen- heit erreicht haben ſoll. a⁾ Papiniani, Pauli, Gaji, Vlpiani atque Modeſtini ſcripta vniuerſa firmamus ita, vt Gajum atque Paulum, Vlpianum & cae- teros comitetur auctoritas lectionis, quae ex omni opere recitatur. Eorum quoque ſcientiam, quorum tractatus atque ſenten- tias praedicti omnes ſuis operibus miscue- runt, ratam eſſe cenſemus, vt Scaeuolae, Sabini, Juliani atque Marcelli, omnium- que quos illi celebrarunt: Si tamen eorum libri propter antiquitatis incertum, codi- cum collatione firmentur. Vbi autem di- uerſae ſententiae proferuntur, potior nu- merus vincat auctorum: vel ſi numerus aequalis ſit, ejus partis praecedat auctori- tas, in qua excellentis ingenii vir Papi- nianus emineat, qui vt ſingulos vincit ita cedit duobus. Notas etiam Pauli atque Vlpiani in Papiniani corpus factas (ſicur dudum ſtatutum eſt) praecipimus infirmari. Vbi autem pares eorum ſententiae recitan- tur, quorum par cenſetur auctoritas, quod ſequi

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hugo_rechtsgeschichte_1790
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hugo_rechtsgeschichte_1790/171
Zitationshilfe: Hugo, Gustav: Lehrbuch der Rechtsgeschichte bis auf unsre Zeiten. Berlin, 1790, S. 159. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hugo_rechtsgeschichte_1790/171>, abgerufen am 15.05.2024.