Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584.

Bild:
<< vorherige Seite

quatenus Verbum est, omnia antequam fiant, scientia praecognoscere. Vnd eben daselbst / am blat zuuor / erkleret Athanasius den Spruch Johann. 5. wie folget: Quod autem illae voces (Datum est) & (traditum est) nusquam ostendant, illum aliquando non possedisse; licitum est ex simili dicto in vniuersum hoc ipsum prospicere. Ait enim Saluator: Quemadmodum Pater habet vitam in semetipso: ita quoque Filio dedit vitam habere in semetipso. Nam ex hac voce (DEDIT) indicat, sese Patrem non esse: ex isto autem dicto (ITA) Filij similitudinem, proprietatemque cum Patre significat. Si igitur aliquando fuisset, cum Pater non haberet: certum est, etiam fuisse, cum Filius non haberet. Vt enim PATER: ita quoque & Filius habet. Quod si illud impium dictu est; PATREM non semper habuisse: PIVM autem illud; Patrem semper habuisse: quei quaeso non absurdum, dicente Filio; Vt Pater habet, ITA & Filium habere: istos dicere; non ITA ipsum habere, sed aliter? Sincerior igitur, ac maioris fidei sermo VERBI est, quo dicit, se ea accepisse, quae semper habet, quia a Patre habeat. Et Pater quidem a nemine: Filius autem a Patre habet. Vt enim, si ipsum iubar loquatur; OMNIA mihi donauit LVX, vt illustrarem: Et ex me ipso lucem non praebeo, sed vt LVX voluit. Ea si diceret, non indicaret, se lucem aliquando non habere, sed lucis se quiddam esse proprium, lucisque omnia sua esse. Ita id quoque multo magis in Filio intelligendum est. Nam OMNIA Pater dedit Filio: Et rursum, OMNIA Pater in Filio possidet: Filioque possidente, Pater vicissim ea retinet. Vt enim Filij diuinitas, Patris diuinitas est: ita Pater in Filio vniuersitati re-

quatenus Verbum est, omnia antequam fiant, scientia praecognoscere. Vnd eben daselbst / am blat zuuor / erkleret Athanasius den Spruch Johann. 5. wie folget: Quòd autem illae voces (Datum est) & (traditum est) nusquam ostendant, illum aliquando non possedisse; licitum est ex simili dicto in vniuersum hoc ipsum prospicere. Ait enim Saluator: Quemadmodum Pater habet vitam in semetipso: ita quoque Filio dedit vitam habere in semetipso. Nam ex hac voce (DEDIT) indicat, sese Patrem non esse: ex isto autem dicto (ITA) Filij similitudinem, proprietatemque cum Patre significat. Si igitur aliquando fuisset, cum Pater non haberet: certum est, etiam fuisse, cum Filius non haberet. Vt enim PATER: ita quoque & Filius habet. Quòd si illud impium dictu est; PATREM non semper habuisse: PIVM autem illud; Patrem semper habuisse: quî quaeso non absurdum, dicente Filio; Vt Pater habet, ITA & Filium habere: istos dicere; non ITA ipsum habere, sed aliter? Sincerior igitur, ac maioris fidei sermo VERBI est, quo dicit, se ea accepisse, quae semper habet, quia à Patre habeat. Et Pater quidem à nemine: Filius autem à Patre habet. Vt enim, si ipsum iubar loquatur; OMNIA mihi donauit LVX, vt illustrarem: Et ex me ipso lucem non praebeo, sed vt LVX voluit. Ea si diceret, non indicaret, se lucem aliquando non habere, sed lucis se quiddam esse proprium, lucisque omnia sua esse. Ita id quoque multò magis in Filio intelligendum est. Nam OMNIA Pater dedit Filio: Et rursum, OMNIA Pater in Filio possidet: Filioque possidente, Pater vicissim ea retinet. Vt enim Filij diuinitas, Patris diuinitas est: ita Pater in Filio vniuersitati re-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0433" n="429"/>
quatenus Verbum est, omnia antequam fiant, scientia praecognoscere. Vnd eben                      daselbst / am blat zuuor / erkleret Athanasius den Spruch Johann. 5. wie folget:                      Quòd autem illae voces (Datum est) &amp; (traditum est) nusquam ostendant, illum                      aliquando non possedisse; licitum est ex simili dicto in vniuersum hoc ipsum                      prospicere. Ait enim Saluator: Quemadmodum Pater habet vitam in semetipso: ita                      quoque Filio dedit vitam habere in semetipso. Nam ex hac voce (DEDIT) indicat,                      sese Patrem non esse: ex isto autem dicto (ITA) Filij similitudinem,                      proprietatemque cum Patre significat. Si igitur aliquando fuisset, cum Pater non                      haberet: certum est, etiam fuisse, cum Filius non haberet. Vt enim PATER: ita                      quoque &amp; Filius habet. Quòd si illud impium dictu est; PATREM non semper                      habuisse: PIVM autem illud; Patrem semper habuisse: quî quaeso non absurdum,                      dicente Filio; Vt Pater habet, ITA &amp; Filium habere: istos dicere; non ITA                      ipsum habere, sed aliter? Sincerior igitur, ac maioris fidei sermo VERBI est,                      quo dicit, se ea accepisse, quae semper habet, quia à Patre habeat. Et Pater                      quidem à nemine: Filius autem à Patre habet. Vt enim, si ipsum iubar loquatur;                      OMNIA mihi donauit LVX, vt illustrarem: Et ex me ipso lucem non praebeo, sed vt                      LVX voluit. Ea si diceret, non indicaret, se lucem aliquando non habere, sed                      lucis se quiddam esse proprium, lucisque omnia sua esse. Ita id quoque multò                      magis in Filio intelligendum est. Nam OMNIA Pater dedit Filio: Et rursum, OMNIA                      Pater in Filio possidet: Filioque possidente, Pater vicissim ea retinet. Vt enim                      Filij diuinitas, Patris diuinitas est: ita Pater in Filio vniuersitati re-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[429/0433] quatenus Verbum est, omnia antequam fiant, scientia praecognoscere. Vnd eben daselbst / am blat zuuor / erkleret Athanasius den Spruch Johann. 5. wie folget: Quòd autem illae voces (Datum est) & (traditum est) nusquam ostendant, illum aliquando non possedisse; licitum est ex simili dicto in vniuersum hoc ipsum prospicere. Ait enim Saluator: Quemadmodum Pater habet vitam in semetipso: ita quoque Filio dedit vitam habere in semetipso. Nam ex hac voce (DEDIT) indicat, sese Patrem non esse: ex isto autem dicto (ITA) Filij similitudinem, proprietatemque cum Patre significat. Si igitur aliquando fuisset, cum Pater non haberet: certum est, etiam fuisse, cum Filius non haberet. Vt enim PATER: ita quoque & Filius habet. Quòd si illud impium dictu est; PATREM non semper habuisse: PIVM autem illud; Patrem semper habuisse: quî quaeso non absurdum, dicente Filio; Vt Pater habet, ITA & Filium habere: istos dicere; non ITA ipsum habere, sed aliter? Sincerior igitur, ac maioris fidei sermo VERBI est, quo dicit, se ea accepisse, quae semper habet, quia à Patre habeat. Et Pater quidem à nemine: Filius autem à Patre habet. Vt enim, si ipsum iubar loquatur; OMNIA mihi donauit LVX, vt illustrarem: Et ex me ipso lucem non praebeo, sed vt LVX voluit. Ea si diceret, non indicaret, se lucem aliquando non habere, sed lucis se quiddam esse proprium, lucisque omnia sua esse. Ita id quoque multò magis in Filio intelligendum est. Nam OMNIA Pater dedit Filio: Et rursum, OMNIA Pater in Filio possidet: Filioque possidente, Pater vicissim ea retinet. Vt enim Filij diuinitas, Patris diuinitas est: ita Pater in Filio vniuersitati re-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/433
Zitationshilfe: Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584, S. 429. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/433>, abgerufen am 16.06.2024.