Kirchner, Timotheus: Gründliche warhafftige Historia: von der Augspurgischen Confession wie die Anno 1530 geschrieben. Leipzig, 1584.Anno 1528. Est heic corpus & sanguis Christi, propter Christi institutionem & voluntatem. Nos non solum repetimus super panem & vinum ista verba Christi, (Hoc est corpus meum, hic est sanguis meus) sed totam Christi institutionem siue ordinationem, vt priuilegium Principis nostri, vt institutionem & ordinationem Domini nostri Iesu Christi, vsque ad mundi finem apud fideles duraturum. Non enim conuenientes, cupimus heic edere vulgarem panem, aut bibere vulgare poculum, sed eum panem, quem Paulus vocat panem Christi Domini. Is panis & id poculum antea erat vulgaris panis, & vulgare poculum, & sine periculo, aut si mauis, sine discrimine licet vesci quibuslibet, siue dignis, siue indignis, etiam canibus & porcis, modo non hoc curarent homines in creatoris ignominiam. Vbi autem iste panis, & istud poculum ad institutionem Christi ven erit, vt conuenientes edamus & bibamus in Christi commemorationem, iam non est vulgaris panis, sed panis Domini, non vulgare poculum, sed poculum Domini, & vsque adeo Domini panis est, & Domini poculum, non quemadmodum Domini est terra & plenitudo eius, sed singulari modo, vt quisquis ederit panem hunc, & biberit calicem Domini indigne, reus fiat corporis & sanguinis Domini, & iudicium sibi manducet. Quando Sacramentarij haec non negant, heic obiter interrogo eos, vnde, quo halitu, quibus verbis, qua incantatione (omitto alias blasphemias) fiat panis & poculum eorum, in Christi commemoratione tam sanctum, vt indigne vtens iudicium sibi sumat, & fiat reus corporis & sanguinis Domini. Quod si dixerint, vt non dubito saniores dicturos, quod ob Christi institutionem hoc fiat, gratias agemus eis, &c. Interroga Christi institutionem, quae dicit, Panis iste meus est corpus meum, Poculum istud meum est sanguis meus, &c. Vnde nobis haec omnia Ex Christi institutione. Ipse sic instituit, ordinauit, voluit. Christiani hanc institutionem amplectuntur, & gratias agunt. Stultum igitur fuerit haec verba institutionis Christi omittere, impium his non confidere. Nam sine his, quid quaeso in pane & poculo quaereremus Haecverba sacrae Christi institutionis publice recitat minister nostrae Ecclesiae super panem & poculum, super mensam, super altare posita, nullo eis adhibito flatu (vt irridemur) quando agnoscit, nihil hic sua virtute fieri, sed omnia virtute institutionis & ordinationis Christi. Et recitat, vt agnoscant communicaturi, quid erga hoc Sacramentum sit nobis & faciendum & credendum, vtque contra Sacramentarios perpetuo pro nobis respondeat haec institutio, & vsque ad finem mundi duratura Christi ordinatio, quae efficit, vt sit ibi nobis ad edendum & bibendum corpus & sanguis Christi, non postulat aut iubet, vt nos corpus & sanguinem Christi faciamus: quod datur nobis, grato animo, & exultante gratiarum actione accipimus, non praesumimus facere, quod quia non iubetur a Christo, facere non possumus. Dicit enim, Hoc est corpus meum, Hic est sanguis meus, Non dicit, Facite meum corpus, Facite meum sanguinem. Non factores sui corporis & sanguinis voluit, sed communicatores, id est, vt ederemus Dominicum corpus, & sanguinem biberemus, in eius com- Anno 1528. Est hîc corpus & sanguis Christi, propter Christi institutionem & voluntatem. Nos non solùm repetimus super panem & vinum ista verba Christi, (Hoc est corpus meum, hic est sanguis meus) sed totam Christi institutionem siue ordinationem, vt priuilegium Principis nostri, vt institutionem & ordinationem Domini nostri Iesu Christi, vsque ad mundi finem apud fideles duraturum. Non enim conuenientes, cupimus hîc edere vulgarem panem, aut bibere vulgare poculum, sed eum panem, quem Paulus vocat panem Christi Domini. Is panis & id poculum antea erat vulgaris panis, & vulgare poculum, & sine periculo, aut si mauis, sine discrimine licet vesci quibuslibet, siue dignis, siue indignis, etiam canibus & porcis, modò non hoc curarent homines in creatoris ignominiam. Vbi autem iste panis, & istud poculum ad institutionem Christi ven erit, vt conuenientes edamus & bibamus in Christi commemorationem, iam non est vulgaris panis, sed panis Domini, non vulgare poculum, sed poculum Domini, & vsque adeò Domini panis est, & Domini poculum, non quemadmodum Domini est terra & plenitudo eius, sed singulari modo, vt quisquis ederit panem hunc, & biberit calicem Domini indignè, reus fiat corporis & sanguinis Domini, & iudicium sibi manducet. Quando Sacramentarij haec non negant, hîc obiter interrogo eos, vnde, quo halitu, quibus verbis, qua incantatione (omitto alias blasphemias) fiat panis & poculum eorum, in Christi commemoratione tam sanctum, vt indignè vtens iudicium sibi sumat, & fiat reus corporis & sanguinis Domini. Quòd si dixerint, vt non dubito saniores dicturos, quod ob Christi institutionem hoc fíat, gratias agemus eis, &c. Interroga Christi institutionem, quae dicit, Panis iste meus est corpus meum, Poculum istud meum est sanguis meus, &c. Vnde nobis haec omnia Ex Christi institutione. Ipse sic instituit, ordinauit, voluit. Christiani hanc institutionem amplectuntur, & gratias agunt. Stultum igitur fuerit haec verba institutionis Christi omittere, impium his non confidere. Nam sine his, quid quaeso in pane & poculo quaereremus Haecverba sacrae Christi institutionis publicè recitat minister nostrae Ecclesiae super panem & poculum, super mensam, super altare posita, nullo eis adhibito flatu (vt irridemur) quando agnoscit, nihil hic sua virtute fieri, sed omnia virtute institutionis & ordinationis Christi. Et recitat, vt agnoscant communicaturi, quid erga hoc Sacramentum sit nobis & faciendum & credendum, vtque contra Sacramentarios perpetuò pro nobis respondeat haec institutio, & vsque ad finem mundi duratura Christi ordinatio, quae efficit, vt sit ibi nobis ad edendum & bibendum corpus & sanguis Christi, non postulat aut iubet, vt nos corpus & sanguinem Christi faciamus: quod datur nobis, grato animo, & exultante gratiarum actione accipimus, non praesumimus facere, quod quia non iubetur à Christo, facere non possumus. Dicit enim, Hoc est corpus meum, Hic est sanguis meus, Non dicit, Facite meum corpus, Facite meum sanguinem. Non factores sui corporis & sanguinis voluit, sed communicatores, id est, vt ederemus Dominicum corpus, & sanguinem biberemus, in eius com- <TEI> <text> <body> <div> <pb facs="#f0100" n="84"/> <note place="left">Anno 1528.</note> <p>Est hîc corpus & sanguis Christi, propter Christi institutionem & voluntatem.</p> <p>Nos non solùm repetimus super panem & vinum ista verba Christi, (Hoc est corpus meum, hic est sanguis meus) sed totam Christi institutionem siue ordinationem, vt priuilegium Principis nostri, vt institutionem & ordinationem Domini nostri Iesu Christi, vsque ad mundi finem apud fideles duraturum. Non enim conuenientes, cupimus hîc edere vulgarem panem, aut bibere vulgare poculum, sed eum panem, quem Paulus vocat panem Christi Domini. Is panis & id poculum antea erat vulgaris panis, & vulgare poculum, & sine periculo, aut si mauis, sine discrimine licet vesci quibuslibet, siue dignis, siue indignis, etiam canibus & porcis, modò non hoc curarent homines in creatoris ignominiam. Vbi autem iste panis, & istud poculum ad institutionem Christi ven erit, vt conuenientes edamus & bibamus in Christi commemorationem, iam non est vulgaris panis, sed panis Domini, non vulgare poculum, sed poculum Domini, & vsque adeò Domini panis est, & Domini poculum, non quemadmodum Domini est terra & plenitudo eius, sed singulari modo, vt quisquis ederit panem hunc, & biberit calicem Domini indignè, reus fiat corporis & sanguinis Domini, & iudicium sibi manducet. Quando Sacramentarij haec non negant, hîc obiter interrogo eos, vnde, quo halitu, quibus verbis, qua incantatione (omitto alias blasphemias) fiat panis & poculum eorum, in Christi commemoratione tam sanctum, vt indignè vtens iudicium sibi sumat, & fiat reus corporis & sanguinis Domini. Quòd si dixerint, vt non dubito saniores dicturos, quod ob Christi institutionem hoc fíat, gratias agemus eis, &c.</p> <p>Interroga Christi institutionem, quae dicit, Panis iste meus est corpus meum, Poculum istud meum est sanguis meus, &c.</p> <p>Vnde nobis haec omnia Ex Christi institutione. Ipse sic instituit, ordinauit, voluit. Christiani hanc institutionem amplectuntur, & gratias agunt.</p> <p>Stultum igitur fuerit haec verba institutionis Christi omittere, impium his non confidere. Nam sine his, quid quaeso in pane & poculo quaereremus</p> <p>Haecverba sacrae Christi institutionis publicè recitat minister nostrae Ecclesiae super panem & poculum, super mensam, super altare posita, nullo eis adhibito flatu (vt irridemur) quando agnoscit, nihil hic sua virtute fieri, sed omnia virtute institutionis & ordinationis Christi. Et recitat, vt agnoscant communicaturi, quid erga hoc Sacramentum sit nobis & faciendum & credendum, vtque contra Sacramentarios perpetuò pro nobis respondeat haec institutio, & vsque ad finem mundi duratura Christi ordinatio, quae efficit, vt sit ibi nobis ad edendum & bibendum corpus & sanguis Christi, non postulat aut iubet, vt nos corpus & sanguinem Christi faciamus: quod datur nobis, grato animo, & exultante gratiarum actione accipimus, non praesumimus facere, quod quia non iubetur à Christo, facere non possumus. Dicit enim, Hoc est corpus meum, Hic est sanguis meus, Non dicit, Facite meum corpus, Facite meum sanguinem. Non factores sui corporis & sanguinis voluit, sed communicatores, id est, vt ederemus Dominicum corpus, & sanguinem biberemus, in eius com- </p> </div> </body> </text> </TEI> [84/0100]
Est hîc corpus & sanguis Christi, propter Christi institutionem & voluntatem.
Nos non solùm repetimus super panem & vinum ista verba Christi, (Hoc est corpus meum, hic est sanguis meus) sed totam Christi institutionem siue ordinationem, vt priuilegium Principis nostri, vt institutionem & ordinationem Domini nostri Iesu Christi, vsque ad mundi finem apud fideles duraturum. Non enim conuenientes, cupimus hîc edere vulgarem panem, aut bibere vulgare poculum, sed eum panem, quem Paulus vocat panem Christi Domini. Is panis & id poculum antea erat vulgaris panis, & vulgare poculum, & sine periculo, aut si mauis, sine discrimine licet vesci quibuslibet, siue dignis, siue indignis, etiam canibus & porcis, modò non hoc curarent homines in creatoris ignominiam. Vbi autem iste panis, & istud poculum ad institutionem Christi ven erit, vt conuenientes edamus & bibamus in Christi commemorationem, iam non est vulgaris panis, sed panis Domini, non vulgare poculum, sed poculum Domini, & vsque adeò Domini panis est, & Domini poculum, non quemadmodum Domini est terra & plenitudo eius, sed singulari modo, vt quisquis ederit panem hunc, & biberit calicem Domini indignè, reus fiat corporis & sanguinis Domini, & iudicium sibi manducet. Quando Sacramentarij haec non negant, hîc obiter interrogo eos, vnde, quo halitu, quibus verbis, qua incantatione (omitto alias blasphemias) fiat panis & poculum eorum, in Christi commemoratione tam sanctum, vt indignè vtens iudicium sibi sumat, & fiat reus corporis & sanguinis Domini. Quòd si dixerint, vt non dubito saniores dicturos, quod ob Christi institutionem hoc fíat, gratias agemus eis, &c.
Interroga Christi institutionem, quae dicit, Panis iste meus est corpus meum, Poculum istud meum est sanguis meus, &c.
Vnde nobis haec omnia Ex Christi institutione. Ipse sic instituit, ordinauit, voluit. Christiani hanc institutionem amplectuntur, & gratias agunt.
Stultum igitur fuerit haec verba institutionis Christi omittere, impium his non confidere. Nam sine his, quid quaeso in pane & poculo quaereremus
Haecverba sacrae Christi institutionis publicè recitat minister nostrae Ecclesiae super panem & poculum, super mensam, super altare posita, nullo eis adhibito flatu (vt irridemur) quando agnoscit, nihil hic sua virtute fieri, sed omnia virtute institutionis & ordinationis Christi. Et recitat, vt agnoscant communicaturi, quid erga hoc Sacramentum sit nobis & faciendum & credendum, vtque contra Sacramentarios perpetuò pro nobis respondeat haec institutio, & vsque ad finem mundi duratura Christi ordinatio, quae efficit, vt sit ibi nobis ad edendum & bibendum corpus & sanguis Christi, non postulat aut iubet, vt nos corpus & sanguinem Christi faciamus: quod datur nobis, grato animo, & exultante gratiarum actione accipimus, non praesumimus facere, quod quia non iubetur à Christo, facere non possumus. Dicit enim, Hoc est corpus meum, Hic est sanguis meus, Non dicit, Facite meum corpus, Facite meum sanguinem. Non factores sui corporis & sanguinis voluit, sed communicatores, id est, vt ederemus Dominicum corpus, & sanguinem biberemus, in eius com-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_historia_1584 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_historia_1584/100 |
Zitationshilfe: | Kirchner, Timotheus: Gründliche warhafftige Historia: von der Augspurgischen Confession wie die Anno 1530 geschrieben. Leipzig, 1584, S. 84. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_historia_1584/100>, abgerufen am 16.07.2024. |