Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680.

Bild:
<< vorherige Seite
tabant, nec lunonis quidem iracundissimae aspectu terreban-
tur.
Eben dis bezeuget Strabo von der Perser/ Meder und Arme-
nier Götzen: Haec est Venus in Oriente culta Armeniorum
Idolum; Illustrissimi ejus Nationis Filias suas Virgines ei de-
dicant, ac lex est, ut longo tempore apud Deum constuprata,
deinde nuptui dentur, nemine talis mulieris conjugium de-
dignante.
Jnsonderheit aber ist von diesem unzüchtigen Heylig-
thume merckwürdig/ was Hegesipp. l. 2. c. 4. Joseph. l. 18. An-
tiq. c.
4. erzehlt: Scribunt de Paulina, non minus probitate
morum, quam Natalium claritate illustri, adhaec opulen-
ter formosa, ut quae esset in ipso aetatis flore; cujus cum pu-
dicitiam Decius Mundus equestris Ordinis Juvenis, nec
prece, nec pretio ducentarum trachmarum millium pro uni-
ca nocte oblata flectere potuisset; fraude conposita cum sa-
cerdotibus isidis, cujus cultui vehementer addicta erat Pau-
lina, fingunt Legatum missum ab Anubide, qui ipsius forma
captus, jubeat, ut ad se veniat: illa libenti animo suscepto
nuncio, & marito quoque admonito, quod paratum sibi esset
Anubidis cubile, in templum educta, & tenebris concilian-
tibus in latentem ibi Mundum incidens, totam noctem inse-
cuta est Juveni, Deo se gratificari existimans.
Abscheulich
aber ist/ was Mandelslo von den Ost-Jndianischen Abgöttern be-
richtet: Quod Matronae nuptiarum Virginum pudenda ficti-
tiorum Deastrorum Virilibus adigendo ipsis hoc ipso Virgi-
nitatem devovere glorientur.
Und nichts besser/ was Schildius
ad Sueton. August. c. 94. p. 297. n.
1. anmerckt: Nil tota
AEgypto monstrosius erat Infamia Mendesiorum: qui Hir-
cum pro Numine colentes excellentissima forma mulieres
illius libidini substernere soliti: atque ut prurigae boni, ces-
santem lege naturae bestiam, contra naturam instigare.
v. 268. Als wir ein Freundschaffts-Pfand einander zugestellt.) Han-
no Poenus apud Plautum in Poenulo.

Deum hospitalem atque Tesseram mecum fero.
Zu diesem Orthe vermerckt Taubmannus, und Budaeus in ff.
Apud Antiquos Hospitia erant privata: quae magna erat ne-
cessitudo. Fuit autem antiqui moris, Tesseram dari hospiti-
bus dimidiatam, quam quicunque attulisset ad hospitem con-
tinuo agnosci posset, & hospitio excipi, tanquam amicus &

vetus
K
tabant, nec lunonis quidem iracundiſſimæ aſpectu terreban-
tur.
Eben dis bezeuget Strabo von der Perſer/ Meder und Arme-
nier Goͤtzen: Hæc eſt Venus in Oriente culta Armeniorum
Idolum; Illuſtriſſimi ejus Nationis Filias ſuas Virgines ei de-
dicant, ac lex eſt, ut longo tempore apud Deum conſtuprata,
deinde nuptui dentur, nemine talis mulieris conjugium de-
dignante.
Jnſonderheit aber iſt von dieſem unzuͤchtigen Heylig-
thume merckwuͤrdig/ was Hegeſipp. l. 2. c. 4. Joſeph. l. 18. An-
tiq. c.
4. erzehlt: Scribunt de Paulinâ, non minus probitate
morum, quam Natalium claritate illuſtri, adhæc opulen-
ter formoſâ, ut quæ eſſet in ipſo ætatis flore; cujus cum pu-
dicitiam Decius Mundus equeſtris Ordinis Juvenis, nec
prece, nec pretio ducentarum trachmarum millium pro uni-
câ nocte oblata flectere potuiſſet; fraude conpoſitâ cum ſa-
cerdotibus iſidis, cujus cultui vehementer addicta erat Pau-
lina, fingunt Legatum miſſum ab Anubide, qui ipſius formâ
captus, jubeat, ut ad ſe veniat: illa libenti animo ſuſcepto
nuncio, & marito quoq́ue admonitô, quod paratum ſibi eſſet
Anubidis cubile, in templum educta, & tenebris concilian-
tibus in latentem ibi Mundum incidens, totam noctem inſe-
cuta eſt Juveni, Deo ſe gratificari exiſtimans.
Abſcheulich
aber iſt/ was Mandelslo von den Oſt-Jndianiſchen Abgoͤttern be-
richtet: Quod Matronæ nuptiarum Virginum pudenda ficti-
tiorum Deaſtrorum Virilibus adigendo ipſis hoc ipſo Virgi-
nitatem devovere glorientur.
Und nichts beſſer/ was Schildius
ad Sueton. Auguſt. c. 94. p. 297. n.
1. anmerckt: Nil tota
Ægypto monſtroſius erat Infamiâ Mendeſiorum: qui Hir-
cum pro Numine colentes excellentiſſimâ formâ mulieres
illius libidini ſubſternere ſoliti: atq́ue ut prurigæ boni, ceſ-
ſantem lege naturæ beſtiam, contra naturam inſtigare.
v. 268. Als wir ein Freundſchaffts-Pfand einander zugeſtellt.) Han-
no Pœnus apud Plautum in Pœnulo.

Deum hoſpitalem atq́ue Teſſeram mecum fero.
Zu dieſem Orthe vermerckt Taubmannus, und Budæus in ff.
Apud Antiquos Hoſpitia erant privata: quæ magna erat ne-
ceſſitudo. Fuit autem antiqui moris, Teſſeram dari hoſpiti-
bus dimidiatam, quam quicunq́ue attuliſſet ad hoſpitem con-
tinuò agnoſci poſſet, & hoſpitio excipi, tanquam amicus &

vetus
K
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <list>
            <item><pb facs="#f0182" n="145"/><hi rendition="#aq">tabant, nec lunonis quidem iracundi&#x017F;&#x017F;imæ a&#x017F;pectu terreban-<lb/>
tur.</hi> Eben dis bezeuget <hi rendition="#aq">Strabo</hi> von der Per&#x017F;er/ Meder und Arme-<lb/>
nier Go&#x0364;tzen: <hi rendition="#aq">Hæc e&#x017F;t Venus in Oriente culta Armeniorum<lb/>
Idolum; Illu&#x017F;tri&#x017F;&#x017F;imi ejus Nationis Filias &#x017F;uas Virgines ei de-<lb/>
dicant, ac lex e&#x017F;t, ut longo tempore apud Deum con&#x017F;tuprata,<lb/>
deinde nuptui dentur, nemine talis mulieris conjugium de-<lb/>
dignante.</hi> Jn&#x017F;onderheit aber i&#x017F;t von die&#x017F;em unzu&#x0364;chtigen Heylig-<lb/>
thume merckwu&#x0364;rdig/ was <hi rendition="#aq">Hege&#x017F;ipp. l. 2. c. 4. Jo&#x017F;eph. l. 18. An-<lb/>
tiq. c.</hi> 4. erzehlt: <hi rendition="#aq">Scribunt de Paulinâ, non minus probitate<lb/>
morum, quam Natalium claritate illu&#x017F;tri, adhæc opulen-<lb/>
ter formo&#x017F;â, ut quæ e&#x017F;&#x017F;et in ip&#x017F;o ætatis flore; cujus cum pu-<lb/>
dicitiam Decius Mundus eque&#x017F;tris Ordinis Juvenis, nec<lb/>
prece, nec pretio ducentarum trachmarum millium pro uni-<lb/>
câ nocte oblata flectere potui&#x017F;&#x017F;et; fraude conpo&#x017F;itâ cum &#x017F;a-<lb/>
cerdotibus i&#x017F;idis, cujus cultui vehementer addicta erat Pau-<lb/>
lina, fingunt Legatum mi&#x017F;&#x017F;um ab Anubide, qui ip&#x017F;ius formâ<lb/>
captus, jubeat, ut ad &#x017F;e veniat: illa libenti animo &#x017F;u&#x017F;cepto<lb/>
nuncio, &amp; marito quoq&#x0301;ue admonitô, quod paratum &#x017F;ibi e&#x017F;&#x017F;et<lb/>
Anubidis cubile, in templum educta, &amp; tenebris concilian-<lb/>
tibus in latentem ibi Mundum incidens, totam noctem in&#x017F;e-<lb/>
cuta e&#x017F;t Juveni, Deo &#x017F;e gratificari exi&#x017F;timans.</hi> Ab&#x017F;cheulich<lb/>
aber i&#x017F;t/ was <hi rendition="#aq">Mandelslo</hi> von den O&#x017F;t-Jndiani&#x017F;chen Abgo&#x0364;ttern be-<lb/>
richtet: <hi rendition="#aq">Quod Matronæ nuptiarum Virginum pudenda ficti-<lb/>
tiorum Dea&#x017F;trorum Virilibus adigendo ip&#x017F;is hoc ip&#x017F;o Virgi-<lb/>
nitatem devovere glorientur.</hi> Und nichts be&#x017F;&#x017F;er/ was <hi rendition="#aq">Schildius<lb/>
ad Sueton. Augu&#x017F;t. c. 94. p. 297. n.</hi> 1. anmerckt: <hi rendition="#aq">Nil tota<lb/>
Ægypto mon&#x017F;tro&#x017F;ius erat Infamiâ Mende&#x017F;iorum: qui Hir-<lb/>
cum pro Numine colentes excellenti&#x017F;&#x017F;imâ formâ mulieres<lb/>
illius libidini &#x017F;ub&#x017F;ternere &#x017F;oliti: atq&#x0301;ue ut prurigæ boni, ce&#x017F;-<lb/>
&#x017F;antem lege naturæ be&#x017F;tiam, contra naturam in&#x017F;tigare.</hi></item><lb/>
            <item><hi rendition="#aq">v.</hi> 268. Als wir ein Freund&#x017F;chaffts-Pfand einander zuge&#x017F;tellt.) <hi rendition="#aq">Han-<lb/>
no P&#x0153;nus apud Plautum in P&#x0153;nulo.</hi><lb/><hi rendition="#c"><hi rendition="#aq">Deum ho&#x017F;pitalem atq&#x0301;ue Te&#x017F;&#x017F;eram mecum fero.</hi></hi><lb/>
Zu die&#x017F;em Orthe vermerckt <hi rendition="#aq">Taubmannus,</hi> und <hi rendition="#aq">Budæus in ff.<lb/>
Apud Antiquos Ho&#x017F;pitia erant privata: quæ magna erat ne-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;itudo. Fuit autem antiqui moris, Te&#x017F;&#x017F;eram dari ho&#x017F;piti-<lb/>
bus dimidiatam, quam quicunq&#x0301;ue attuli&#x017F;&#x017F;et ad ho&#x017F;pitem con-<lb/>
tinuò agno&#x017F;ci po&#x017F;&#x017F;et, &amp; ho&#x017F;pitio excipi, tanquam amicus &amp;</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">K</hi></fw><fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">vetus</hi></fw><lb/></item>
          </list>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[145/0182] tabant, nec lunonis quidem iracundiſſimæ aſpectu terreban- tur. Eben dis bezeuget Strabo von der Perſer/ Meder und Arme- nier Goͤtzen: Hæc eſt Venus in Oriente culta Armeniorum Idolum; Illuſtriſſimi ejus Nationis Filias ſuas Virgines ei de- dicant, ac lex eſt, ut longo tempore apud Deum conſtuprata, deinde nuptui dentur, nemine talis mulieris conjugium de- dignante. Jnſonderheit aber iſt von dieſem unzuͤchtigen Heylig- thume merckwuͤrdig/ was Hegeſipp. l. 2. c. 4. Joſeph. l. 18. An- tiq. c. 4. erzehlt: Scribunt de Paulinâ, non minus probitate morum, quam Natalium claritate illuſtri, adhæc opulen- ter formoſâ, ut quæ eſſet in ipſo ætatis flore; cujus cum pu- dicitiam Decius Mundus equeſtris Ordinis Juvenis, nec prece, nec pretio ducentarum trachmarum millium pro uni- câ nocte oblata flectere potuiſſet; fraude conpoſitâ cum ſa- cerdotibus iſidis, cujus cultui vehementer addicta erat Pau- lina, fingunt Legatum miſſum ab Anubide, qui ipſius formâ captus, jubeat, ut ad ſe veniat: illa libenti animo ſuſcepto nuncio, & marito quoq́ue admonitô, quod paratum ſibi eſſet Anubidis cubile, in templum educta, & tenebris concilian- tibus in latentem ibi Mundum incidens, totam noctem inſe- cuta eſt Juveni, Deo ſe gratificari exiſtimans. Abſcheulich aber iſt/ was Mandelslo von den Oſt-Jndianiſchen Abgoͤttern be- richtet: Quod Matronæ nuptiarum Virginum pudenda ficti- tiorum Deaſtrorum Virilibus adigendo ipſis hoc ipſo Virgi- nitatem devovere glorientur. Und nichts beſſer/ was Schildius ad Sueton. Auguſt. c. 94. p. 297. n. 1. anmerckt: Nil tota Ægypto monſtroſius erat Infamiâ Mendeſiorum: qui Hir- cum pro Numine colentes excellentiſſimâ formâ mulieres illius libidini ſubſternere ſoliti: atq́ue ut prurigæ boni, ceſ- ſantem lege naturæ beſtiam, contra naturam inſtigare. v. 268. Als wir ein Freundſchaffts-Pfand einander zugeſtellt.) Han- no Pœnus apud Plautum in Pœnulo. Deum hoſpitalem atq́ue Teſſeram mecum fero. Zu dieſem Orthe vermerckt Taubmannus, und Budæus in ff. Apud Antiquos Hoſpitia erant privata: quæ magna erat ne- ceſſitudo. Fuit autem antiqui moris, Teſſeram dari hoſpiti- bus dimidiatam, quam quicunq́ue attuliſſet ad hoſpitem con- tinuò agnoſci poſſet, & hoſpitio excipi, tanquam amicus & vetus K

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/182
Zitationshilfe: Lohenstein, Daniel Casper von: Sophonisbe. Breslau, 1680, S. 145. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lohenstein_sophonisbe_1680/182>, abgerufen am 16.05.2024.