Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Ende der mit PROBO geführten Kriege.
Asien stund, und streifften in Gallien . Als Alexander, nach glücklich geendig-
tem Kriege gegen die Perser, seinen Triumph hielte, rief das Volck:
ALEXANDER AVGVSTE, DII TE SERVENT. PERSICE MA-
XIME, DII TE SER VENT. PER TE VICTORIAM DE GER-
MANIS SPERAMVS. PER TE VICTORIAM VNDIQVE
PRAESVMIMVS.
Er zog demnach mit einer grossen Armee A. 234 selbst über
die Alpen, 3 bey welcher viel Osrhoener, Armenier, und Parther waren von wel-
chen man glaubte, daß sie wegen ihrer Geschwindigkeit, und leichten Rüstung, ge-
gen die Teutschen, insonderheit in den Wäldern und sumpffigten Gegenden, gute
Dienste thun könnten. Er langte glücklich am Rheinstrom an, und ließ eine
Schiff-Brücke schlagen, die Armee auf Teutschen Boden über zu setzen. Nach
herodiani Bericht ist es auch mit den Teutschen (vermuthlich denen, so
in die Römische Provintzen eingefallen waren) würcklich zu Streichen gekommen 4.
Aber dieser Feldzug ward auf eine betrübte Art unterbrochen: Alexander wurde
von seinen eigenen Soldaten umgebracht 5, und die Armee rief an seine Stelle
Maximinum zum Käiser aus.

XXIX. Dieser war an den äussersten Gräntzen von Thracien, u. zwar vonMaximini
Siege gegen
die Teutschen

fremden Eltern gebohren: immassen sein Vater ein Gothe, die Mutter aber eine

Alanin
[Beginn Spaltensatz] Erwehnung. Also ziehet pagivs hieher die Stel-
le beym lamprid. c. 25. Actae sunt res felici-
ter, & in Mauritania Tingitana per Furium Cel-
sum, & in Illyrico per Varium Macrinum, affinem
eius.
Er muthmasset also, daß Maerinus irgendwo
in Rätien, oder in Norico, gegen die Teutschen
Völcker glücklich gewesen sey, welchem Siege zu Eh-
ren diese Müntze geschlagen worden. Der Cardinal
norisivs ist eben derselben Meynung, und er-
läutert sie noch durch eine andere Müntze, in Diss. de
Nummo Diocletiani & Maximiani cap.
6.
3 lampridivs in Alex. c. 59. Post haec,
cum ingenti amore apud Populum & Senatum uiueret,
& sperantibus uictoriam cunctis, & inuitis eum di-
mittentibus, ad Germanicum bellum profectus est,
deducentibus cunctis per centum & quinquaginta
millia. Erat autem grauissimum reipublicae, atque
ipsi, quod Germanorum uastationibus Gallia diri-
piebatur.
4 herodianvs L. VI. c. 7. Confectoque
celeriter itinere, constitit ad Rheni ripas, atque ibi
res, ad bellum Germanicum necessarias, compara-
bat. Pontemque primo, iunctis inter se nauigiis,
fecit in Rheno flumine, ut per eum exercitus trans-
grederetur.
Er beschreibet hernach ferner sowohl die
Zurüstung, als die Verrichtungen des Krieges. Ale-
xander autem Mauros complures, ac uim ingentem
sagittariorum, quos secum ex Oriente adduxerat,
partim ex agro Osrhoenorum, partim e Parthia
transfugas, pecuniaue illectos, aduersus Germanos
instruebat. Quippe huiuscemodi milites maxime
[Spaltenumbruch] Germanos infestant: quum & Mauri longius iacula
intorqueant, sintque faciles ad incursus recursusque,
utpote leues atque expediti, & sagittarii nuda Ger-
manorum capita, praegrandiaque illa corpora facile
eminus, ueluti signum aliquod, contingant. Non-
nunquam uero etiam collata acie res gerebatur,
ex qua Germani persaepe haud impares Romanis
abibant. Quum in his Alexander uersaretur, de-
creuit tamen oratores ad illos de pace mittere, qui
pollicerentur, omnia illis Principem Romanum, quo-
rum foret opus, praebiturum, pecuniasque daturum
magna copia. Sunt enim Germani pecuniae impri-
mis auidi, nunquamque non auro pacem Romanis
cauponantur. Quare Alexander pacem foedera-
que potius ab illis emercari, quam periclitari bello
tendebat.
5 lamprid. L. c. Denique agentem eum cum
paucis in Britannia, ut alii uolunt, in Gallia, in ui-
co, cui
sicila nomen est, non ex omnium sententia,
sed latrocinantium modo quidam milites, & hi prae-
cipue, qui Heliogabali praemiis effloruerant, cum
seuerum Principem pati non possent, occiderunt,
Multi dicunt, a Maximino immissos tirones, qui ei
ad exercendum dati fuerant, eum occidisse: multi
aliter: a militibus tamen, constat, cum iniuriose,
quasi in puerum eundem, & matrem eius auaram
& cupidam, multa dixissent.
herodianvs

und zosimvs variiren auch in einigen Umständen.
evsebii und cassiodori Chronica so-
wohl, als das Chronicon Alexandrinum setzen, der
Mord wäre bey Maintz geschehen. lampridivs
nennet den Ort Sicila: und avrel. victor
[Ende Spaltensatz]
schreibet

bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege.
Aſien ſtund, und ſtreifften in Gallien . Als Alexander, nach gluͤcklich geendig-
tem Kriege gegen die Perſer, ſeinen Triumph hielte, rief das Volck:
ALEXANDER AVGVSTE, DII TE SERVENT. PERSICE MA-
XIME, DII TE SER VENT. PER TE VICTORIAM DE GER-
MANIS SPERAMVS. PER TE VICTORIAM VNDIQVE
PRAESVMIMVS.
Er zog demnach mit einer groſſen Armee A. 234 ſelbſt uͤber
die Alpen, 3 bey welcher viel Oſrhoener, Armenier, und Parther waren von wel-
chen man glaubte, daß ſie wegen ihrer Geſchwindigkeit, und leichten Ruͤſtung, ge-
gen die Teutſchen, inſonderheit in den Waͤldern und ſumpffigten Gegenden, gute
Dienſte thun koͤnnten. Er langte gluͤcklich am Rheinſtrom an, und ließ eine
Schiff-Bruͤcke ſchlagen, die Armee auf Teutſchen Boden uͤber zu ſetzen. Nach
herodiani Bericht iſt es auch mit den Teutſchen (vermuthlich denen, ſo
in die Roͤmiſche Provintzen eingefallen waren) wuͤrcklich zu Streichen gekommen 4.
Aber dieſer Feldzug ward auf eine betruͤbte Art unterbrochen: Alexander wurde
von ſeinen eigenen Soldaten umgebracht 5, und die Armee rief an ſeine Stelle
Maximinum zum Kaͤiſer aus.

XXIX. Dieſer war an den aͤuſſerſten Graͤntzen von Thracien, u. zwar vonMaximini
Siege gegen
die Teutſchen

fremden Eltern gebohren: immaſſen ſein Vater ein Gothe, die Mutter aber eine

Alanin
[Beginn Spaltensatz] Erwehnung. Alſo ziehet pagivs hieher die Stel-
le beym lamprid. c. 25. Actae ſunt res felici-
ter, & in Mauritania Tingitana per Furium Cel-
ſum, & in Illyrico per Varium Macrinum, affinem
eius.
Er muthmaſſet alſo, daß Maerinus irgendwo
in Raͤtien, oder in Norico, gegen die Teutſchen
Voͤlcker gluͤcklich geweſen ſey, welchem Siege zu Eh-
ren dieſe Muͤntze geſchlagen worden. Der Cardinal
norisivs iſt eben derſelben Meynung, und er-
laͤutert ſie noch durch eine andere Muͤntze, in Diſſ. de
Nummo Diocletiani & Maximiani cap.
6.
3 lampridivs in Alex. c. 59. Poſt haec,
cum ingenti amore apud Populum & Senatum uiueret,
& ſperantibus uictoriam cunctis, & inuitis eum di-
mittentibus, ad Germanicum bellum profectus eſt,
deducentibus cunctis per centum & quinquaginta
millia. Erat autem grauiſſimum reipublicae, atque
ipſi, quod Germanorum uaſtationibus Gallia diri-
piebatur.
4 herodianvs L. VI. c. 7. Confectoque
celeriter itinere, conſtitit ad Rheni ripas, atque ibi
res, ad bellum Germanicum neceſſarias, compara-
bat. Pontemque primo, iunctis inter ſe nauigiis,
fecit in Rheno flumine, ut per eum exercitus trans-
grederetur.
Er beſchreibet hernach ferner ſowohl die
Zuruͤſtung, als die Verrichtungen des Krieges. Ale-
xander autem Mauros complures, ac uim ingentem
ſagittariorum, quos ſecum ex Oriente adduxerat,
partim ex agro Osrhoenorum, partim e Parthia
transfugas, pecuniaue illectos, aduerſus Germanos
inſtruebat. Quippe huiuſcemodi milites maxime
[Spaltenumbruch] Germanos infeſtant: quum & Mauri longius iacula
intorqueant, ſintque faciles ad incurſus recurſusque,
utpote leues atque expediti, & ſagittarii nuda Ger-
manorum capita, praegrandiaque illa corpora facile
eminus, ueluti ſignum aliquod, contingant. Non-
nunquam uero etiam collata acie res gerebatur,
ex qua Germani perſaepe haud impares Romanis
abibant. Quum in his Alexander uerſaretur, de-
creuit tamen oratores ad illos de pace mittere, qui
pollicerentur, omnia illis Principem Romanum, quo-
rum foret opus, praebiturum, pecuniasque daturum
magna copia. Sunt enim Germani pecuniae impri-
mis auidi, nunquamque non auro pacem Romanis
cauponantur. Quare Alexander pacem foedera-
que potius ab illis emercari, quam periclitari bello
tendebat.
5 lamprid. L. c. Denique agentem eum cum
paucis in Britannia, ut alii uolunt, in Gallia, in ui-
co, cui
sicila nomen eſt, non ex omnium ſententia,
ſed latrocinantium modo quidam milites, & hi prae-
cipue, qui Heliogabali praemiis effloruerant, cum
ſeuerum Principem pati non poſſent, occiderunt,
Multi dicunt, a Maximino immiſſos tirones, qui ei
ad exercendum dati fuerant, eum occidiſſe: multi
aliter: a militibus tamen, conſtat, cum iniurioſe,
quaſi in puerum eundem, & matrem eius auaram
& cupidam, multa dixiſſent.
herodianvs

und zosimvs variiren auch in einigen Umſtaͤnden.
evsebii und cassiodori Chronica ſo-
wohl, als das Chronicon Alexandrinum ſetzen, der
Mord waͤre bey Maintz geſchehen. lampridivs
nennet den Ort Sicila: und avrel. victor
[Ende Spaltensatz]
ſchreibet
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0193" n="159"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Ende der mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">PROBO</hi></hi> gefu&#x0364;hrten Kriege.</hi></fw><lb/>
A&#x017F;ien &#x017F;tund, und &#x017F;treifften in Gallien <note xml:id="FN192_01_02" prev="#FN192_01_01" place="foot" n="1"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>. Als <hi rendition="#aq">Alexander,</hi> nach glu&#x0364;cklich geendig-<lb/>
tem Kriege gegen die Per&#x017F;er, &#x017F;einen Triumph hielte, <note xml:id="FN192_02_02" prev="#FN192_02_01" place="foot" n="2"><cb type="start"/>
Erwehnung. Al&#x017F;o ziehet <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">pagivs</hi></hi></hi> hieher die Stel-<lb/>
le beym <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lamprid.</hi></hi> c. 25. <hi rendition="#i">Actae &#x017F;unt res felici-<lb/>
ter, &amp; in Mauritania Tingitana per Furium Cel-<lb/>
&#x017F;um, &amp; in Illyrico per Varium Macrinum, affinem<lb/>
eius.</hi></hi> Er muthma&#x017F;&#x017F;et al&#x017F;o, daß <hi rendition="#aq">Maerinus</hi> irgendwo<lb/>
in Ra&#x0364;tien, oder in <hi rendition="#aq">Norico,</hi> gegen die Teut&#x017F;chen<lb/>
Vo&#x0364;lcker glu&#x0364;cklich gewe&#x017F;en &#x017F;ey, welchem Siege zu Eh-<lb/>
ren die&#x017F;e Mu&#x0364;ntze ge&#x017F;chlagen worden. Der Cardinal<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">norisivs</hi></hi></hi> i&#x017F;t eben der&#x017F;elben Meynung, und er-<lb/>
la&#x0364;utert &#x017F;ie noch durch eine andere Mu&#x0364;ntze, in <hi rendition="#aq">Di&#x017F;&#x017F;. de<lb/>
Nummo Diocletiani &amp; Maximiani cap.</hi> 6.<note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt.</note></note> rief das Volck:<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">ALEXANDER AVGVSTE, DII TE SERVENT. PERSICE MA-<lb/>
XIME, DII TE SER VENT. PER TE VICTORIAM DE GER-<lb/>
MANIS SPERAMVS. PER TE VICTORIAM VNDIQVE<lb/>
PRAESVMIMVS.</hi></hi> Er zog demnach mit einer gro&#x017F;&#x017F;en Armee <hi rendition="#aq">A.</hi> 234 &#x017F;elb&#x017F;t u&#x0364;ber<lb/>
die Alpen, <note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lampridivs</hi></hi> in Alex. c. 59. <hi rendition="#i">Po&#x017F;t haec,<lb/>
cum ingenti amore apud Populum &amp; Senatum uiueret,<lb/>
&amp; &#x017F;perantibus uictoriam cunctis, &amp; inuitis eum di-<lb/>
mittentibus, ad Germanicum bellum profectus e&#x017F;t,<lb/>
deducentibus cunctis per centum &amp; quinquaginta<lb/>
millia. Erat autem graui&#x017F;&#x017F;imum reipublicae, atque<lb/>
ip&#x017F;i, quod Germanorum ua&#x017F;tationibus Gallia diri-<lb/>
piebatur.</hi></hi></note> bey welcher viel O&#x017F;rhoener, Armenier, und Parther waren von wel-<lb/>
chen man glaubte, daß &#x017F;ie wegen ihrer Ge&#x017F;chwindigkeit, und leichten Ru&#x0364;&#x017F;tung, ge-<lb/>
gen die Teut&#x017F;chen, in&#x017F;onderheit in den Wa&#x0364;ldern und &#x017F;umpffigten Gegenden, gute<lb/>
Dien&#x017F;te thun ko&#x0364;nnten. Er langte glu&#x0364;cklich am Rhein&#x017F;trom an, und ließ eine<lb/>
Schiff-Bru&#x0364;cke &#x017F;chlagen, die Armee auf Teut&#x017F;chen Boden u&#x0364;ber zu &#x017F;etzen. Nach<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">herodiani</hi></hi></hi> Bericht i&#x017F;t es auch mit den Teut&#x017F;chen (vermuthlich denen, &#x017F;o<lb/>
in die Ro&#x0364;mi&#x017F;che Provintzen eingefallen waren) wu&#x0364;rcklich zu Streichen gekommen <note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">herodianvs</hi></hi> L. VI. c. 7. <hi rendition="#i">Confectoque<lb/>
celeriter itinere, con&#x017F;titit ad Rheni ripas, atque ibi<lb/>
res, ad bellum Germanicum nece&#x017F;&#x017F;arias, compara-<lb/>
bat. Pontemque primo, iunctis inter &#x017F;e nauigiis,<lb/>
fecit in Rheno flumine, ut per eum exercitus trans-<lb/>
grederetur.</hi></hi> Er be&#x017F;chreibet hernach ferner &#x017F;owohl die<lb/>
Zuru&#x0364;&#x017F;tung, als die Verrichtungen des Krieges. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Ale-<lb/>
xander autem Mauros complures, ac uim ingentem<lb/>
&#x017F;agittariorum, quos &#x017F;ecum ex Oriente adduxerat,<lb/>
partim ex agro Osrhoenorum, partim e Parthia<lb/>
transfugas, pecuniaue illectos, aduer&#x017F;us Germanos<lb/>
in&#x017F;truebat. Quippe huiu&#x017F;cemodi milites maxime<lb/><cb/>
Germanos infe&#x017F;tant: quum &amp; Mauri longius iacula<lb/>
intorqueant, &#x017F;intque faciles ad incur&#x017F;us recur&#x017F;usque,<lb/>
utpote leues atque expediti, &amp; &#x017F;agittarii nuda Ger-<lb/>
manorum capita, praegrandiaque illa corpora facile<lb/>
eminus, ueluti &#x017F;ignum aliquod, contingant. Non-<lb/>
nunquam uero etiam collata acie res gerebatur,<lb/>
ex qua Germani per&#x017F;aepe haud impares Romanis<lb/>
abibant. Quum in his Alexander uer&#x017F;aretur, de-<lb/>
creuit tamen oratores ad illos de pace mittere, qui<lb/>
pollicerentur, omnia illis Principem Romanum, quo-<lb/>
rum foret opus, praebiturum, pecuniasque daturum<lb/>
magna copia. Sunt enim Germani pecuniae impri-<lb/>
mis auidi, nunquamque non auro pacem Romanis<lb/>
cauponantur. Quare Alexander pacem foedera-<lb/>
que potius ab illis emercari, quam periclitari bello<lb/>
tendebat.</hi></hi></note>.<lb/>
Aber die&#x017F;er Feldzug ward auf eine betru&#x0364;bte Art unterbrochen: <hi rendition="#aq">Alexander</hi> wurde<lb/>
von &#x017F;einen eigenen Soldaten umgebracht <note xml:id="FN193_05_01" next="#FN193_05_02" place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lamprid.</hi></hi> L. c. <hi rendition="#i">Denique agentem eum cum<lb/>
paucis in Britannia, ut alii uolunt, in Gallia, in ui-<lb/>
co, cui</hi> <hi rendition="#k">sicila</hi> <hi rendition="#i">nomen e&#x017F;t, non ex omnium &#x017F;ententia,<lb/>
&#x017F;ed latrocinantium modo quidam milites, &amp; hi prae-<lb/>
cipue, qui Heliogabali praemiis effloruerant, cum<lb/>
&#x017F;euerum Principem pati non po&#x017F;&#x017F;ent, occiderunt,<lb/>
Multi dicunt, a Maximino immi&#x017F;&#x017F;os tirones, qui ei<lb/>
ad exercendum dati fuerant, eum occidi&#x017F;&#x017F;e: multi<lb/>
aliter: a militibus tamen, con&#x017F;tat, cum iniurio&#x017F;e,<lb/>
qua&#x017F;i in puerum eundem, &amp; matrem eius auaram<lb/>
&amp; cupidam, multa dixi&#x017F;&#x017F;ent.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">herodianvs</hi></hi></hi><lb/>
und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosimvs</hi></hi></hi> variiren auch in einigen Um&#x017F;ta&#x0364;nden.<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">evsebii</hi></hi></hi> und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">cassiodori</hi></hi> Chronica</hi> &#x017F;o-<lb/>
wohl, als das <hi rendition="#aq">Chronicon Alexandrinum</hi> &#x017F;etzen, der<lb/>
Mord wa&#x0364;re bey Maintz ge&#x017F;chehen. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">lampridivs</hi></hi></hi><lb/>
nennet den Ort <hi rendition="#aq">Sicila:</hi> und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">avrel. victor</hi></hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch">&#x017F;chreibet</fw><cb type="end"/>
</note>, und die Armee rief an &#x017F;eine Stelle<lb/><hi rendition="#aq">Maximinum</hi> zum Ka&#x0364;i&#x017F;er aus.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XXIX.</hi> Die&#x017F;er war an den a&#x0364;u&#x017F;&#x017F;er&#x017F;ten Gra&#x0364;ntzen von Thracien, u. zwar von<note place="right"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">Maximini</hi></hi><lb/>
Siege gegen<lb/>
die Teut&#x017F;chen</note><lb/>
fremden Eltern gebohren: imma&#x017F;&#x017F;en &#x017F;ein Vater ein Gothe, die Mutter aber eine<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">Alanin</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[159/0193] bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege. Aſien ſtund, und ſtreifften in Gallien 1. Als Alexander, nach gluͤcklich geendig- tem Kriege gegen die Perſer, ſeinen Triumph hielte, 2 rief das Volck: ALEXANDER AVGVSTE, DII TE SERVENT. PERSICE MA- XIME, DII TE SER VENT. PER TE VICTORIAM DE GER- MANIS SPERAMVS. PER TE VICTORIAM VNDIQVE PRAESVMIMVS. Er zog demnach mit einer groſſen Armee A. 234 ſelbſt uͤber die Alpen, 3 bey welcher viel Oſrhoener, Armenier, und Parther waren von wel- chen man glaubte, daß ſie wegen ihrer Geſchwindigkeit, und leichten Ruͤſtung, ge- gen die Teutſchen, inſonderheit in den Waͤldern und ſumpffigten Gegenden, gute Dienſte thun koͤnnten. Er langte gluͤcklich am Rheinſtrom an, und ließ eine Schiff-Bruͤcke ſchlagen, die Armee auf Teutſchen Boden uͤber zu ſetzen. Nach herodiani Bericht iſt es auch mit den Teutſchen (vermuthlich denen, ſo in die Roͤmiſche Provintzen eingefallen waren) wuͤrcklich zu Streichen gekommen 4. Aber dieſer Feldzug ward auf eine betruͤbte Art unterbrochen: Alexander wurde von ſeinen eigenen Soldaten umgebracht 5, und die Armee rief an ſeine Stelle Maximinum zum Kaͤiſer aus. XXIX. Dieſer war an den aͤuſſerſten Graͤntzen von Thracien, u. zwar von fremden Eltern gebohren: immaſſen ſein Vater ein Gothe, die Mutter aber eine Alanin Maximini Siege gegen die Teutſchen 1 2 Erwehnung. Alſo ziehet pagivs hieher die Stel- le beym lamprid. c. 25. Actae ſunt res felici- ter, & in Mauritania Tingitana per Furium Cel- ſum, & in Illyrico per Varium Macrinum, affinem eius. Er muthmaſſet alſo, daß Maerinus irgendwo in Raͤtien, oder in Norico, gegen die Teutſchen Voͤlcker gluͤcklich geweſen ſey, welchem Siege zu Eh- ren dieſe Muͤntze geſchlagen worden. Der Cardinal norisivs iſt eben derſelben Meynung, und er- laͤutert ſie noch durch eine andere Muͤntze, in Diſſ. de Nummo Diocletiani & Maximiani cap. 6. 3 lampridivs in Alex. c. 59. Poſt haec, cum ingenti amore apud Populum & Senatum uiueret, & ſperantibus uictoriam cunctis, & inuitis eum di- mittentibus, ad Germanicum bellum profectus eſt, deducentibus cunctis per centum & quinquaginta millia. Erat autem grauiſſimum reipublicae, atque ipſi, quod Germanorum uaſtationibus Gallia diri- piebatur. 4 herodianvs L. VI. c. 7. Confectoque celeriter itinere, conſtitit ad Rheni ripas, atque ibi res, ad bellum Germanicum neceſſarias, compara- bat. Pontemque primo, iunctis inter ſe nauigiis, fecit in Rheno flumine, ut per eum exercitus trans- grederetur. Er beſchreibet hernach ferner ſowohl die Zuruͤſtung, als die Verrichtungen des Krieges. Ale- xander autem Mauros complures, ac uim ingentem ſagittariorum, quos ſecum ex Oriente adduxerat, partim ex agro Osrhoenorum, partim e Parthia transfugas, pecuniaue illectos, aduerſus Germanos inſtruebat. Quippe huiuſcemodi milites maxime Germanos infeſtant: quum & Mauri longius iacula intorqueant, ſintque faciles ad incurſus recurſusque, utpote leues atque expediti, & ſagittarii nuda Ger- manorum capita, praegrandiaque illa corpora facile eminus, ueluti ſignum aliquod, contingant. Non- nunquam uero etiam collata acie res gerebatur, ex qua Germani perſaepe haud impares Romanis abibant. Quum in his Alexander uerſaretur, de- creuit tamen oratores ad illos de pace mittere, qui pollicerentur, omnia illis Principem Romanum, quo- rum foret opus, praebiturum, pecuniasque daturum magna copia. Sunt enim Germani pecuniae impri- mis auidi, nunquamque non auro pacem Romanis cauponantur. Quare Alexander pacem foedera- que potius ab illis emercari, quam periclitari bello tendebat. 5 lamprid. L. c. Denique agentem eum cum paucis in Britannia, ut alii uolunt, in Gallia, in ui- co, cui sicila nomen eſt, non ex omnium ſententia, ſed latrocinantium modo quidam milites, & hi prae- cipue, qui Heliogabali praemiis effloruerant, cum ſeuerum Principem pati non poſſent, occiderunt, Multi dicunt, a Maximino immiſſos tirones, qui ei ad exercendum dati fuerant, eum occidiſſe: multi aliter: a militibus tamen, conſtat, cum iniurioſe, quaſi in puerum eundem, & matrem eius auaram & cupidam, multa dixiſſent. herodianvs und zosimvs variiren auch in einigen Umſtaͤnden. evsebii und cassiodori Chronica ſo- wohl, als das Chronicon Alexandrinum ſetzen, der Mord waͤre bey Maintz geſchehen. lampridivs nennet den Ort Sicila: und avrel. victor ſchreibet

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/193
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 159. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/193>, abgerufen am 19.05.2024.