Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Ende der mit PROBO geführten Kriege.
Nacht von einander brachte. Worauf die Feinde über den Fluß zurücke gingen, und
um Friede bitten liessen . Dieses kam den Alemannen nicht wohl zu statten, die
um eben die Zeit, mit einem grossen Schwarm anderer benachbarten Völcker, sich
zum Zuge wieder Jtalien gerüstet hatten. Aus dem folgenden wird sich wahrschein-
lich herfür thun, daß die Juthungen, Marcomannen, und Vandalen, in diesem
Bunde mit den Alamannen gewesen: und bisweilen unter demselbigen Na-
men mit begriffen worden. Der Käiser ließ so viel Truppen zurücke, als zu Pan-
noniens Bedeckung erfordert wurden, und eilete, den Alemannen vorzukommen:
wie er denn glücklich wieder sie gesochten, als sie noch nicht weit von der Donau
entfernet gewesen . Allem Ansehen nach gehöret zur Historie dieses Krieges das
Stück aus dexippi Historie, so uns übrig geblieben ist, in welchem die Friedens
Handlung enthalten ist, so die Iuthungi, ein mächtiges Volck, das für andern
an Reuterey starck war, mit dem Käiser, nach einer erlittenen harten Niederlage,
gepflogen . Die Juthungen kommen seit dem in der Historie öffters vor, da in-
sonderheit ihre Einbrüche in Rätien angemercket sind 4


XLVIII.
[Beginn Spaltensatz] dum restabant, & a recenti uictoria ualde perculsi,
& prostrati, neque dum, quia hostes ex omni parte
eos circumstabant, a metu liberi. Maxime, ut pecu-
nias a Romanis acciperent, quae superioribus annis
illis pendi solebant.
dexippvs
führet hernach
so wohl die Reden des Gesandten, als die Antwort des
Käisers an, da denn die Iuthungi unter andern ihre
Macht rühmen: Etenim multae nobis adhuc suppe-
tunt ad bellum gerendum facultates, siue multitudi-
ne militum, siue uiribus opus est. Nam &, minima
nostri parte, urbes ad Istrum sitas iuuadentes, pa-
rum abfuit, quin omnem Italiam ceperimus. Tre-
centa equitum millia in pugnam educimus, quae non
ex conuenis, aut imbecillibus, sed ex Iuthungis pure
constant, quos equestri proelio praestare pure fre-
quens fama est. Neque aliorum inter hos commix-
tionibus, sed scuto, duplo maiore caeteris equestri-
bus copiis, aduersum quicquid est in uestro exercitu
roboris, quod nobiscum decertat, nos tuemur, &
tegimus:
und ferner die guten Dienste, so sie den
Römern geleistet: Equidem, ante bellum exortum,
non admodum crebras incursiones facientes, prae-
das egimus, necessarias res comparare, qua occasio tu-
lit, studentes, caeteroqui ad pugnam initam usque,
in ocio & quiete tempus contriuimus: nisi, quando
hostes uestri in uos irruerunt, contra ipsos, una cum
uestro exercitu, in acie stetimus. Quod & adhuc fa-
cere parati sumus, ut uestrum periculum leuemus no-
stro, & tutius uobis sit, etiamsi maximae copiae con-
tra uos conuenerint. Nulla etenim alia manus par
nobis, in conscrenda pugna censebitur.
avreli-
anvs
hingegen führet in seiner Antwort unter an-
dern an, wie herrlich die Römer die Gothen überwun-
den: Manifestissimis indiciis & testimoniis, in Scy-
tharum mala intuentes, nota testataque dicemus.
[Spaltenumbruch] Illi exercitu trecentorum millium hominum, ab utra-
que parte ripae expositorum, pugnantes, omnibus
uiribus sunt a nobis deleti, & superati. Cuius no-
strae uirtutis, clara uictoribus relicta sunt monu-
menta, ex quibus immortalem nobis gloriam, &
nunc, & sequenti tempore, peperimus. Cum enim
praepropero impetu ad ripas, furore praecipites, in
certamina ruissent, eorum temerariam, & incon-
sultam ad aggrediendum irruptionem, celerior breui
post poenitentia est consecuta.
Zuletzt drohet er den
Iuthungis. Cum sitis undique reditu in uestras do-
mos interclusi, & quasi intra portas redacti, uolunta-
tem nostram erga uos, quacunque, siue bona siue mala
sumus affecti, tolerare & aequi bonique consulere
oportet. His ab Imperatore dictis, Iuthungi ualde
sunt consternati, cumque minime negotium, ut spe-
rauerant, confecissent, sed omnino foederis repul-
sam tulissent, ad sua redierunt.
4 Damit wir, so viel möglich, alles, was den Ge-
schichten der alten Teutschen Völcker einiges Licht ge-
ben kan, zusammen bringen, wollen wir des p. ban-
dvri
Muthmassung, von den Juthungen l. c. p. 234.
hier beyfügen. Illud quoque non inutile fuerit mone-
re, quos ZOSIMVS, VOPISCVS, caeteri-
que autores Marcomannos, cum in Gallieno, tum et-
iam in Aureliano, uocant; hos utrobique Iuthungos
Scythas a DEXIPPO, horum temporum scripto-
re, appellatos fuisse. Sed id factum putamus, quod,
cum duae diuersissimae gentes, quarum una Germa-
niae tractum, qui Raetiae propior est, altera Scythi-
cas paludes olim incoluerat, in unam deinde coaluis-
sent, concedentibus in ditionem imperiumque Scy-
tharum Germanis, uetustum regionis nomen VO-
PISCVS,
ac caeteri retinuerunt, DEXIPPVS
contra accuratissimam scribendi rationem sectatus,

[Ende Spaltensatz]
genuinum
A a

bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege.
Nacht von einander brachte. Worauf die Feinde uͤber den Fluß zuruͤcke gingen, und
um Friede bitten lieſſen . Dieſes kam den Alemannen nicht wohl zu ſtatten, die
um eben die Zeit, mit einem groſſen Schwarm anderer benachbarten Voͤlcker, ſich
zum Zuge wieder Jtalien geruͤſtet hatten. Aus dem folgenden wird ſich wahrſchein-
lich herfuͤr thun, daß die Juthungen, Marcomannen, und Vandalen, in dieſem
Bunde mit den Alamannen geweſen: und bisweilen unter demſelbigen Na-
men mit begriffen worden. Der Kaͤiſer ließ ſo viel Truppen zuruͤcke, als zu Pan-
noniens Bedeckung erfordert wurden, und eilete, den Alemannen vorzukommen:
wie er denn gluͤcklich wieder ſie geſochten, als ſie noch nicht weit von der Donau
entfernet geweſen . Allem Anſehen nach gehoͤret zur Hiſtorie dieſes Krieges das
Stuͤck aus dexippi Hiſtorie, ſo uns uͤbrig geblieben iſt, in welchem die Friedens
Handlung enthalten iſt, ſo die Iuthungi, ein maͤchtiges Volck, das fuͤr andern
an Reuterey ſtarck war, mit dem Kaͤiſer, nach einer erlittenen harten Niederlage,
gepflogen . Die Juthungen kommen ſeit dem in der Hiſtorie oͤffters vor, da in-
ſonderheit ihre Einbruͤche in Raͤtien angemercket ſind 4


XLVIII.
[Beginn Spaltensatz] dum reſtabant, & a recenti uictoria ualde perculſi,
& proſtrati, neque dum, quia hoſtes ex omni parte
eos circumſtabant, a metu liberi. Maxime, ut pecu-
nias a Romanis acciperent, quae ſuperioribus annis
illis pendi ſolebant.
dexippvs
fuͤhret hernach
ſo wohl die Reden des Geſandten, als die Antwort des
Kaͤiſers an, da denn die Iuthungi unter andern ihre
Macht ruͤhmen: Etenim multae nobis adhuc ſuppe-
tunt ad bellum gerendum facultates, ſiue multitudi-
ne militum, ſiue uiribus opus eſt. Nam &, minima
noſtri parte, urbes ad Iſtrum ſitas iuuadentes, pa-
rum abfuit, quin omnem Italiam ceperimus. Tre-
centa equitum millia in pugnam educimus, quae non
ex conuenis, aut imbecillibus, ſed ex Iuthungis pure
conſtant, quos equeſtri proelio praeſtare pure fre-
quens fama eſt. Neque aliorum inter hos commix-
tionibus, ſed ſcuto, duplo maiore caeteris equeſtri-
bus copiis, aduerſum quicquid eſt in ueſtro exercitu
roboris, quod nobiſcum decertat, nos tuemur, &
tegimus:
und ferner die guten Dienſte, ſo ſie den
Roͤmern geleiſtet: Equidem, ante bellum exortum,
non admodum crebras incurſiones facientes, prae-
das egimus, neceſſarias res comparare, qua occaſio tu-
lit, ſtudentes, caeteroqui ad pugnam initam usque,
in ocio & quiete tempus contriuimus: niſi, quando
hoſtes ueſtri in uos irruerunt, contra ipſos, una cum
ueſtro exercitu, in acie ſtetimus. Quod & adhuc fa-
cere parati ſumus, ut ueſtrum periculum leuemus no-
ſtro, & tutius uobis ſit, etiamſi maximae copiae con-
tra uos conuenerint. Nulla etenim alia manus par
nobis, in conſcrenda pugna cenſebitur.
avreli-
anvs
hingegen fuͤhret in ſeiner Antwort unter an-
dern an, wie herrlich die Roͤmer die Gothen uͤberwun-
den: Manifeſtiſſimis indiciis & teſtimoniis, in Scy-
tharum mala intuentes, nota teſtataque dicemus.
[Spaltenumbruch] Illi exercitu trecentorum millium hominum, ab utra-
que parte ripae expoſitorum, pugnantes, omnibus
uiribus ſunt a nobis deleti, & ſuperati. Cuius no-
ſtrae uirtutis, clara uictoribus relicta ſunt monu-
menta, ex quibus immortalem nobis gloriam, &
nunc, & ſequenti tempore, peperimus. Cum enim
praepropero impetu ad ripas, furore praecipites, in
certamina ruiſſent, eorum temerariam, & incon-
ſultam ad aggrediendum irruptionem, celerior breui
poſt poenitentia eſt conſecuta.
Zuletzt drohet er den
Iuthungis. Cum ſitis undique reditu in ueſtras do-
mos intercluſi, & quaſi intra portas redacti, uolunta-
tem noſtram erga uos, quacunque, ſiue bona ſiue mala
ſumus affecti, tolerare & aequi bonique conſulere
oportet. His ab Imperatore dictis, Iuthungi ualde
ſunt conſternati, cumque minime negotium, ut ſpe-
rauerant, confeciſſent, ſed omnino foederis repul-
ſam tuliſſent, ad ſua redierunt.
4 Damit wir, ſo viel moͤglich, alles, was den Ge-
ſchichten der alten Teutſchen Voͤlcker einiges Licht ge-
ben kan, zuſammen bringen, wollen wir des p. ban-
dvri
Muthmaſſung, von den Juthungen l. c. p. 234.
hier beyfuͤgen. Illud quoque non inutile fuerit mone-
re, quos ZOSIMVS, VOPISCVS, caeteri-
que autores Marcomannos, cum in Gallieno, tum et-
iam in Aureliano, uocant; hos utrobique Iuthungos
Scythas a DEXIPPO, horum temporum ſcripto-
re, appellatos fuiſſe. Sed id factum putamus, quod,
cum duae diuerſiſſimae gentes, quarum una Germa-
niae tractum, qui Raetiae propior eſt, altera Scythi-
cas paludes olim incoluerat, in unam deinde coaluiſ-
ſent, concedentibus in ditionem imperiumque Scy-
tharum Germanis, uetuſtum regionis nomen VO-
PISCVS,
ac caeteri retinuerunt, DEXIPPVS
contra accuratiſſimam ſcribendi rationem ſectatus,

[Ende Spaltensatz]
genuinum
A a
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0219" n="185"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Ende der mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">PROBO</hi></hi> gefu&#x0364;hrten Kriege.</hi></fw><lb/>
Nacht von einander brachte. Worauf die Feinde u&#x0364;ber den Fluß zuru&#x0364;cke gingen, und<lb/>
um Friede bitten lie&#x017F;&#x017F;en <note xml:id="FN218_01_02" prev="#FN218_01_01" place="foot" n="1"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>. Die&#x017F;es kam den Alemannen nicht wohl zu &#x017F;tatten, die<lb/>
um eben die Zeit, mit einem gro&#x017F;&#x017F;en Schwarm anderer benachbarten Vo&#x0364;lcker, &#x017F;ich<lb/>
zum Zuge wieder Jtalien geru&#x0364;&#x017F;tet hatten. Aus dem folgenden wird &#x017F;ich wahr&#x017F;chein-<lb/>
lich herfu&#x0364;r thun, daß die Juthungen, Marcomannen, und Vandalen, in die&#x017F;em<lb/>
Bunde mit den Alamannen gewe&#x017F;en: und bisweilen unter dem&#x017F;elbigen Na-<lb/>
men mit begriffen worden. Der Ka&#x0364;i&#x017F;er ließ &#x017F;o viel Truppen zuru&#x0364;cke, als zu Pan-<lb/>
noniens Bedeckung erfordert wurden, und eilete, den Alemannen vorzukommen:<lb/>
wie er denn glu&#x0364;cklich wieder &#x017F;ie ge&#x017F;ochten, als &#x017F;ie noch nicht weit von der Donau<lb/>
entfernet gewe&#x017F;en <note xml:id="FN218_02_02" prev="#FN218_02_01" place="foot" n="2"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>. Allem An&#x017F;ehen nach geho&#x0364;ret zur Hi&#x017F;torie die&#x017F;es Krieges das<lb/>
Stu&#x0364;ck aus <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">dexippi</hi></hi> Hi&#x017F;torie, &#x017F;o uns u&#x0364;brig geblieben i&#x017F;t, in welchem die Friedens<lb/>
Handlung enthalten i&#x017F;t, &#x017F;o die <hi rendition="#aq">Iuthungi,</hi> ein ma&#x0364;chtiges Volck, das fu&#x0364;r andern<lb/>
an Reuterey &#x017F;tarck war, mit dem Ka&#x0364;i&#x017F;er, nach einer erlittenen harten Niederlage,<lb/>
gepflogen <note xml:id="FN218_03_02" prev="#FN218_03_01" place="foot" n="3"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">dum re&#x017F;tabant, &amp; a recenti uictoria ualde percul&#x017F;i,<lb/>
&amp; pro&#x017F;trati, neque dum, quia ho&#x017F;tes ex omni parte<lb/>
eos circum&#x017F;tabant, a metu liberi. Maxime, ut pecu-<lb/>
nias a Romanis acciperent, quae &#x017F;uperioribus annis<lb/>
illis pendi &#x017F;olebant.</hi><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">dexippvs</hi></hi></hi> fu&#x0364;hret hernach<lb/>
&#x017F;o wohl die Reden des Ge&#x017F;andten, als die Antwort des<lb/>
Ka&#x0364;i&#x017F;ers an, da denn die <hi rendition="#aq">Iuthungi</hi> unter andern ihre<lb/>
Macht ru&#x0364;hmen: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Etenim multae nobis adhuc &#x017F;uppe-<lb/>
tunt ad bellum gerendum facultates, &#x017F;iue multitudi-<lb/>
ne militum, &#x017F;iue uiribus opus e&#x017F;t. Nam &amp;, minima<lb/>
no&#x017F;tri parte, urbes ad I&#x017F;trum &#x017F;itas iuuadentes, pa-<lb/>
rum abfuit, quin omnem Italiam ceperimus. Tre-<lb/>
centa equitum millia in pugnam educimus, quae non<lb/>
ex conuenis, aut imbecillibus, &#x017F;ed ex Iuthungis pure<lb/>
con&#x017F;tant, quos eque&#x017F;tri proelio prae&#x017F;tare pure fre-<lb/>
quens fama e&#x017F;t. Neque aliorum inter hos commix-<lb/>
tionibus, &#x017F;ed &#x017F;cuto, duplo maiore caeteris eque&#x017F;tri-<lb/>
bus copiis, aduer&#x017F;um quicquid e&#x017F;t in ue&#x017F;tro exercitu<lb/>
roboris, quod nobi&#x017F;cum decertat, nos tuemur, &amp;<lb/>
tegimus:</hi></hi> und ferner die guten Dien&#x017F;te, &#x017F;o &#x017F;ie den<lb/>
Ro&#x0364;mern gelei&#x017F;tet: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Equidem, ante bellum exortum,<lb/>
non admodum crebras incur&#x017F;iones facientes, prae-<lb/>
das egimus, nece&#x017F;&#x017F;arias res comparare, qua occa&#x017F;io tu-<lb/>
lit, &#x017F;tudentes, caeteroqui ad pugnam initam usque,<lb/>
in ocio &amp; quiete tempus contriuimus: ni&#x017F;i, quando<lb/>
ho&#x017F;tes ue&#x017F;tri in uos irruerunt, contra ip&#x017F;os, una cum<lb/>
ue&#x017F;tro exercitu, in acie &#x017F;tetimus. Quod &amp; adhuc fa-<lb/>
cere parati &#x017F;umus, ut ue&#x017F;trum periculum leuemus no-<lb/>
&#x017F;tro, &amp; tutius uobis &#x017F;it, etiam&#x017F;i maximae copiae con-<lb/>
tra uos conuenerint. Nulla etenim alia manus par<lb/>
nobis, in con&#x017F;crenda pugna cen&#x017F;ebitur.</hi><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">avreli-<lb/>
anvs</hi></hi></hi> hingegen fu&#x0364;hret in &#x017F;einer Antwort unter an-<lb/>
dern an, wie herrlich die Ro&#x0364;mer die Gothen u&#x0364;berwun-<lb/>
den: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Manife&#x017F;ti&#x017F;&#x017F;imis indiciis &amp; te&#x017F;timoniis, in Scy-<lb/>
tharum mala intuentes, nota te&#x017F;tataque dicemus.<lb/><cb/>
Illi exercitu trecentorum millium hominum, ab utra-<lb/>
que parte ripae expo&#x017F;itorum, pugnantes, omnibus<lb/>
uiribus &#x017F;unt a nobis deleti, &amp; &#x017F;uperati. Cuius no-<lb/>
&#x017F;trae uirtutis, clara uictoribus relicta &#x017F;unt monu-<lb/>
menta, ex quibus immortalem nobis gloriam, &amp;<lb/>
nunc, &amp; &#x017F;equenti tempore, peperimus. Cum enim<lb/>
praepropero impetu ad ripas, furore praecipites, in<lb/>
certamina rui&#x017F;&#x017F;ent, eorum temerariam, &amp; incon-<lb/>
&#x017F;ultam ad aggrediendum irruptionem, celerior breui<lb/>
po&#x017F;t poenitentia e&#x017F;t con&#x017F;ecuta.</hi></hi> Zuletzt drohet er den<lb/><hi rendition="#aq">Iuthungis. <hi rendition="#i">Cum &#x017F;itis undique reditu in ue&#x017F;tras do-<lb/>
mos interclu&#x017F;i, &amp; qua&#x017F;i intra portas redacti, uolunta-<lb/>
tem no&#x017F;tram erga uos, quacunque, &#x017F;iue bona &#x017F;iue mala<lb/>
&#x017F;umus affecti, tolerare &amp; aequi bonique con&#x017F;ulere<lb/>
oportet. His ab Imperatore dictis, Iuthungi ualde<lb/>
&#x017F;unt con&#x017F;ternati, cumque minime negotium, ut &#x017F;pe-<lb/>
rauerant, confeci&#x017F;&#x017F;ent, &#x017F;ed omnino foederis repul-<lb/>
&#x017F;am tuli&#x017F;&#x017F;ent, ad &#x017F;ua redierunt.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt.</note></note>. Die Juthungen kommen &#x017F;eit dem in der Hi&#x017F;torie o&#x0364;ffters vor, da in-<lb/>
&#x017F;onderheit ihre Einbru&#x0364;che in Ra&#x0364;tien angemercket &#x017F;ind <note xml:id="FN219_04_01" next="#FN219_04_02" place="foot" n="4">Damit wir, &#x017F;o viel mo&#x0364;glich, alles, was den Ge-<lb/>
&#x017F;chichten der alten Teut&#x017F;chen Vo&#x0364;lcker einiges Licht ge-<lb/>
ben kan, zu&#x017F;ammen bringen, wollen wir des <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">p. <hi rendition="#g">ban-<lb/>
dvri</hi></hi></hi> Muthma&#x017F;&#x017F;ung, von den Juthungen <hi rendition="#aq">l. c. p.</hi> 234.<lb/>
hier beyfu&#x0364;gen. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Illud quoque non inutile fuerit mone-<lb/>
re, quos <hi rendition="#g">ZOSIMVS, VOPISCVS,</hi> caeteri-<lb/>
que autores Marcomannos, cum in Gallieno, tum et-<lb/>
iam in Aureliano, uocant; hos utrobique Iuthungos<lb/>
Scythas a <hi rendition="#g">DEXIPPO,</hi> horum temporum &#x017F;cripto-<lb/>
re, appellatos fui&#x017F;&#x017F;e. Sed id factum putamus, quod,<lb/>
cum duae diuer&#x017F;i&#x017F;&#x017F;imae gentes, quarum una Germa-<lb/>
niae tractum, qui Raetiae propior e&#x017F;t, altera Scythi-<lb/>
cas paludes olim incoluerat, in unam deinde coalui&#x017F;-<lb/>
&#x017F;ent, concedentibus in ditionem imperiumque Scy-<lb/>
tharum Germanis, uetu&#x017F;tum regionis nomen <hi rendition="#g">VO-<lb/>
PISCVS,</hi> ac caeteri retinuerunt, <hi rendition="#g">DEXIPPVS</hi><lb/>
contra accurati&#x017F;&#x017F;imam &#x017F;cribendi rationem &#x017F;ectatus,</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">genuinum</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">A a</fw><cb type="end"/><lb/></note></p>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">XLVIII.</hi> </fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[185/0219] bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege. Nacht von einander brachte. Worauf die Feinde uͤber den Fluß zuruͤcke gingen, und um Friede bitten lieſſen 1. Dieſes kam den Alemannen nicht wohl zu ſtatten, die um eben die Zeit, mit einem groſſen Schwarm anderer benachbarten Voͤlcker, ſich zum Zuge wieder Jtalien geruͤſtet hatten. Aus dem folgenden wird ſich wahrſchein- lich herfuͤr thun, daß die Juthungen, Marcomannen, und Vandalen, in dieſem Bunde mit den Alamannen geweſen: und bisweilen unter demſelbigen Na- men mit begriffen worden. Der Kaͤiſer ließ ſo viel Truppen zuruͤcke, als zu Pan- noniens Bedeckung erfordert wurden, und eilete, den Alemannen vorzukommen: wie er denn gluͤcklich wieder ſie geſochten, als ſie noch nicht weit von der Donau entfernet geweſen 2. Allem Anſehen nach gehoͤret zur Hiſtorie dieſes Krieges das Stuͤck aus dexippi Hiſtorie, ſo uns uͤbrig geblieben iſt, in welchem die Friedens Handlung enthalten iſt, ſo die Iuthungi, ein maͤchtiges Volck, das fuͤr andern an Reuterey ſtarck war, mit dem Kaͤiſer, nach einer erlittenen harten Niederlage, gepflogen 3. Die Juthungen kommen ſeit dem in der Hiſtorie oͤffters vor, da in- ſonderheit ihre Einbruͤche in Raͤtien angemercket ſind 4 XLVIII. 1 2 3 dum reſtabant, & a recenti uictoria ualde perculſi, & proſtrati, neque dum, quia hoſtes ex omni parte eos circumſtabant, a metu liberi. Maxime, ut pecu- nias a Romanis acciperent, quae ſuperioribus annis illis pendi ſolebant. dexippvs fuͤhret hernach ſo wohl die Reden des Geſandten, als die Antwort des Kaͤiſers an, da denn die Iuthungi unter andern ihre Macht ruͤhmen: Etenim multae nobis adhuc ſuppe- tunt ad bellum gerendum facultates, ſiue multitudi- ne militum, ſiue uiribus opus eſt. Nam &, minima noſtri parte, urbes ad Iſtrum ſitas iuuadentes, pa- rum abfuit, quin omnem Italiam ceperimus. Tre- centa equitum millia in pugnam educimus, quae non ex conuenis, aut imbecillibus, ſed ex Iuthungis pure conſtant, quos equeſtri proelio praeſtare pure fre- quens fama eſt. Neque aliorum inter hos commix- tionibus, ſed ſcuto, duplo maiore caeteris equeſtri- bus copiis, aduerſum quicquid eſt in ueſtro exercitu roboris, quod nobiſcum decertat, nos tuemur, & tegimus: und ferner die guten Dienſte, ſo ſie den Roͤmern geleiſtet: Equidem, ante bellum exortum, non admodum crebras incurſiones facientes, prae- das egimus, neceſſarias res comparare, qua occaſio tu- lit, ſtudentes, caeteroqui ad pugnam initam usque, in ocio & quiete tempus contriuimus: niſi, quando hoſtes ueſtri in uos irruerunt, contra ipſos, una cum ueſtro exercitu, in acie ſtetimus. Quod & adhuc fa- cere parati ſumus, ut ueſtrum periculum leuemus no- ſtro, & tutius uobis ſit, etiamſi maximae copiae con- tra uos conuenerint. Nulla etenim alia manus par nobis, in conſcrenda pugna cenſebitur. avreli- anvs hingegen fuͤhret in ſeiner Antwort unter an- dern an, wie herrlich die Roͤmer die Gothen uͤberwun- den: Manifeſtiſſimis indiciis & teſtimoniis, in Scy- tharum mala intuentes, nota teſtataque dicemus. Illi exercitu trecentorum millium hominum, ab utra- que parte ripae expoſitorum, pugnantes, omnibus uiribus ſunt a nobis deleti, & ſuperati. Cuius no- ſtrae uirtutis, clara uictoribus relicta ſunt monu- menta, ex quibus immortalem nobis gloriam, & nunc, & ſequenti tempore, peperimus. Cum enim praepropero impetu ad ripas, furore praecipites, in certamina ruiſſent, eorum temerariam, & incon- ſultam ad aggrediendum irruptionem, celerior breui poſt poenitentia eſt conſecuta. Zuletzt drohet er den Iuthungis. Cum ſitis undique reditu in ueſtras do- mos intercluſi, & quaſi intra portas redacti, uolunta- tem noſtram erga uos, quacunque, ſiue bona ſiue mala ſumus affecti, tolerare & aequi bonique conſulere oportet. His ab Imperatore dictis, Iuthungi ualde ſunt conſternati, cumque minime negotium, ut ſpe- rauerant, confeciſſent, ſed omnino foederis repul- ſam tuliſſent, ad ſua redierunt. 4 Damit wir, ſo viel moͤglich, alles, was den Ge- ſchichten der alten Teutſchen Voͤlcker einiges Licht ge- ben kan, zuſammen bringen, wollen wir des p. ban- dvri Muthmaſſung, von den Juthungen l. c. p. 234. hier beyfuͤgen. Illud quoque non inutile fuerit mone- re, quos ZOSIMVS, VOPISCVS, caeteri- que autores Marcomannos, cum in Gallieno, tum et- iam in Aureliano, uocant; hos utrobique Iuthungos Scythas a DEXIPPO, horum temporum ſcripto- re, appellatos fuiſſe. Sed id factum putamus, quod, cum duae diuerſiſſimae gentes, quarum una Germa- niae tractum, qui Raetiae propior eſt, altera Scythi- cas paludes olim incoluerat, in unam deinde coaluiſ- ſent, concedentibus in ditionem imperiumque Scy- tharum Germanis, uetuſtum regionis nomen VO- PISCVS, ac caeteri retinuerunt, DEXIPPVS contra accuratiſſimam ſcribendi rationem ſectatus, genuinum A a

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/219
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 185. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/219>, abgerufen am 27.05.2024.