Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Sechstes Buch. Geschichte der Teutschen
ren, ihre Unterthanen bewaffnet: dieselben wendeten nunmehr, als sie ihre Kräffte
kennen, und brauchen gelernet, die Waffen wieder ihre eigene Herren, und
jagten sie zum Lande hinaus; da sich denn ein Theil derselben, unter des Kaisers
Bothmäßigkeit begeben 6. Jm übrigen haben diese Verrichtungen zwar ver-
anlasset, daß Constantinus auf seinen Müntzen DEBELLATOR GEN-
TIVMBARBARARVM,
genennet worden 7: aber es mögen die Siege auch
nicht allemahl so vollständig gewesen seyn, als sie in den Lob-Reden gepriesen wer-
den. Denn nach evtropii Bericht, haben die Gothen einen vortheilhafften
Frieden erhalten 8. Und aus einer Stelle beym ivliano erhellet, daß zwar
Constantinus Dacien wieder gewonnen, oder zum wenigsten die darinnen
wohnenden Völcker genöthiget, die Hoheit der Römer. auf gewisse Masse zu
9

erken-
[Beginn Spaltensatz] scepit, & implorantibus Sarmatis auxilium tulit.
Ita per Constantinum caesarem centum prope millia
fame & frigore exstincta sunt. Tunc & obsides ac-
cepit, inter quos & Ariarici regis filium. Sic
cum his pace firmata, in Sarmatas uersus est, qui
dubiae fidei probantur. Sed serui Sarmatarum ad-
uersum omnes dominos rebellarunt: quos pulsos Con-
stantinus libenter accepit, & amplius trecenta mil-
lia hominum mistae aetatis & sexus per Thraciam,
Scythiam, Macedoniam, Italiamque diuisit:
iv-
lianvs
rühmet in orat. I. in Constantii imp. lau-
dem. Tuae uero matrei ex nostrarum legum prae-
scripto, inuiolata ac sincera illa iura necessitudinis
conseruanti, hoc nihilominus est tributum, ut unius
esset filia, alterius uxor, soror itidem alterius; ma-
ter porro non unius solum, sed multorum imperato-
rum. Quorum alius susceptum contra tyrannos bel-
lum una cum patre confecit;
alius debellatis Getis
pacem nobis cum illis tutam ac securam praesti-
tit, alius fines nostros immunes ab hostium incursio-
ne, atque impetu seruauit, cum ipse in eos saepius
exercitum duceret, donec id per eos licuit, qui paulo
post suorum in eum scelerum, atque iniuriarum poe-
nas dederunt.
6 evsebivs de uit. Const. L. IV. c. 6. Sau-
romatas uero deus ipse imperatoris pedibus substra-
uit: quos barbara superbia elatos, hoc modo fregit
& compressit. Cum a Scythis Sauromatae inuade-
rentur, seruosque suos cogerentur armare, ut eorum
uim & impetum repellerent: postquam penes seruos
uictoria constitisset, ii iam eadem arma, quibus
contra hostem usi sunt, in dominos conuertunt,
omnesque suis sedibus & domiciliis deturbant. At
domini salutis portum praeter Constantinum repe-
riebant nullum. Is cum solitus esset salutem dare
miseris, omnibus in Romanam regionem receptis,
quos idoneos reperiebat, in suorum militum ordines
referebat: reliquis uero ad necessarios uitae usus
agros ad colendum diuidebat; ut fortunate & feli-
citer hanc sibi calamitatem accidisse faterentur,
quando immanem feritatem cum Romana libertate
[Spaltenumbruch] commutassent. Sic deus immanium barbarorum
uniuersas gentes imperatori parere fecit.
Unter
Constantii Geschichten wird sichs zeigen, daß nicht die
gantze Nation der vertriebenen Sarmaten ins Römi-
sche Gebiethe geflüchtet, und daß sie mit Hülffe der
Römer ihr Land wieder erobert.
7 Constantini Müntze mit dem Reuers, DE-
BELLATORI GENTIVM BARBA-
RARVM,
und unten GOTHIA, findet sich
beym BANDVRI p. 244. n. 3. Derselbe führet
ferner andere Müntzen von ihm an, mit dem Reuers,
DEBELLATORI. GENTT. BAR-
BARR.
p. 255. (1) it. VICTOR GENTI-
VM BARBARAR.
p.
256. (7) Was für Völ-
cker unter diesem Namen zu verstehen, können die Ti-
tel anzeigen, so ihm in den Jnscriptionen beygeleget
werden:
IMP. CAES. D. CONSTANTI FILI-
VS. FL. CONSTANTINVS. MAX. VI-
CTOR. AC. TRIVMPHATOR. PIVS.
FELIX. INVICTVS. AVG. GERMA-
NICVS. SARMATICVS. GOTHICVS.
VANDALICVS.
8 evtropivs L. X. c. 4. Nam etiam Gothos
post ciuile bellum uarie profligauit, pace his ad po-
stremum data, ingentemque apud barbaras gentes
memoriam gratiae collocauit.
9 Da wir so offt die Lobreden zu Erläuterung der
Geschichte, und insonderheit unter Constantino,
brauchen müssen, so wird es auch erlaubt seyn, hier an-
zuführen, was ivlianvs in der satire, so er auf
die Käiser gemacht, von diesem unsern Helden mit ein-
streuet in Caesar pag. 328. Post hunc, Constanti-
num, ut diceret, admonuerunt. Atque ille primum
quidem fidenti animo in certamen prodibat; uerun-
tamen in aliorum opera intuenti, sua sibi parua
prorsus & nullius pretii uisa sunt. Duos enim Ty-
rannos, si uerum dicere oportet, de medio sustule-
rat: unum quidem imbellem & ignauum; alterum
praeterquam quod adslicta fortuna, etiam senectute
confectum, utrumque uero diis hominibusque maxi-

[Ende Spaltensatz]
me

Sechſtes Buch. Geſchichte der Teutſchen
ren, ihre Unterthanen bewaffnet: dieſelben wendeten nunmehr, als ſie ihre Kraͤffte
kennen, und brauchen gelernet, die Waffen wieder ihre eigene Herren, und
jagten ſie zum Lande hinaus; da ſich denn ein Theil derſelben, unter des Kaiſers
Bothmaͤßigkeit begeben 6. Jm uͤbrigen haben dieſe Verrichtungen zwar ver-
anlaſſet, daß Conſtantinus auf ſeinen Muͤntzen DEBELLATOR GEN-
TIVMBARBARARVM,
genennet worden 7: aber es moͤgen die Siege auch
nicht allemahl ſo vollſtaͤndig geweſen ſeyn, als ſie in den Lob-Reden geprieſen wer-
den. Denn nach evtropii Bericht, haben die Gothen einen vortheilhafften
Frieden erhalten 8. Und aus einer Stelle beym ivliano erhellet, daß zwar
Conſtantinus Dacien wieder gewonnen, oder zum wenigſten die darinnen
wohnenden Voͤlcker genoͤthiget, die Hoheit der Roͤmer. auf gewiſſe Maſſe zu
9

erken-
[Beginn Spaltensatz] ſcepit, & implorantibus Sarmatis auxilium tulit.
Ita per Conſtantinum caeſarem centum prope millia
fame & frigore exſtincta ſunt. Tunc & obſides ac-
cepit, inter quos & Ariarici regis filium. Sic
cum his pace firmata, in Sarmatas uerſus eſt, qui
dubiae fidei probantur. Sed ſerui Sarmatarum ad-
uerſum omnes dominos rebellarunt: quos pulſos Con-
ſtantinus libenter accepit, & amplius trecenta mil-
lia hominum miſtae aetatis & ſexus per Thraciam,
Scythiam, Macedoniam, Italiamque diuiſit:
iv-
lianvs
ruͤhmet in orat. I. in Conſtantii imp. lau-
dem. Tuae uero matrî ex noſtrarum legum prae-
ſcripto, inuiolata ac ſincera illa iura neceſſitudinis
conſeruanti, hoc nihilominus eſt tributum, ut unius
eſſet filia, alterius uxor, ſoror itidem alterius; ma-
ter porro non unius ſolum, ſed multorum imperato-
rum. Quorum alius ſuſceptum contra tyrannos bel-
lum una cum patre confecit;
alius debellatis Getis
pacem nobis cum illis tutam ac ſecuram praeſti-
tit, alius fines noſtros immunes ab hoſtium incurſio-
ne, atque impetu ſeruauit, cum ipſe in eos ſaepius
exercitum duceret, donec id per eos licuit, qui paulo
poſt ſuorum in eum ſcelerum, atque iniuriarum poe-
nas dederunt.
6 evsebivs de uit. Conſt. L. IV. c. 6. Sau-
romatas uero deus ipſe imperatoris pedibus ſubſtra-
uit: quos barbara ſuperbia elatos, hoc modo fregit
& compreſſit. Cum a Scythis Sauromatae inuade-
rentur, ſeruosque ſuos cogerentur armare, ut eorum
uim & impetum repellerent: poſtquam penes ſeruos
uictoria conſtitiſſet, ii iam eadem arma, quibus
contra hoſtem uſi ſunt, in dominos conuertunt,
omnesque ſuis ſedibus & domiciliis deturbant. At
domini ſalutis portum praeter Conſtantinum repe-
riebant nullum. Is cum ſolitus eſſet ſalutem dare
miſeris, omnibus in Romanam regionem receptis,
quos idoneos reperiebat, in ſuorum militum ordines
referebat: reliquis uero ad neceſſarios uitae uſus
agros ad colendum diuidebat; ut fortunate & feli-
citer hanc ſibi calamitatem accidiſſe faterentur,
quando immanem feritatem cum Romana libertate
[Spaltenumbruch] commutaſſent. Sic deus immanium barbarorum
uniuerſas gentes imperatori parere fecit.
Unter
Conſtantii Geſchichten wird ſichs zeigen, daß nicht die
gantze Nation der vertriebenen Sarmaten ins Roͤmi-
ſche Gebiethe gefluͤchtet, und daß ſie mit Huͤlffe der
Roͤmer ihr Land wieder erobert.
7 Conſtantini Muͤntze mit dem Reuers, DE-
BELLATORI GENTIVM BARBA-
RARVM,
und unten GOTHIA, findet ſich
beym BANDVRI p. 244. n. 3. Derſelbe fuͤhret
ferner andere Muͤntzen von ihm an, mit dem Reuers,
DEBELLATORI. GENTT. BAR-
BARR.
p. 255. (1) it. VICTOR GENTI-
VM BARBARAR.
p.
256. (7) Was fuͤr Voͤl-
cker unter dieſem Namen zu verſtehen, koͤnnen die Ti-
tel anzeigen, ſo ihm in den Jnſcriptionen beygeleget
werden:
IMP. CAES. D. CONSTANTI FILI-
VS. FL. CONSTANTINVS. MAX. VI-
CTOR. AC. TRIVMPHATOR. PIVS.
FELIX. INVICTVS. AVG. GERMA-
NICVS. SARMATICVS. GOTHICVS.
VANDALICVS.
8 evtropivs L. X. c. 4. Nam etiam Gothos
poſt ciuile bellum uarie profligauit, pace his ad po-
ſtremum data, ingentemque apud barbaras gentes
memoriam gratiae collocauit.
9 Da wir ſo offt die Lobreden zu Erlaͤuterung der
Geſchichte, und inſonderheit unter Conſtantino,
brauchen muͤſſen, ſo wird es auch erlaubt ſeyn, hier an-
zufuͤhren, was ivlianvs in der ſatire, ſo er auf
die Kaͤiſer gemacht, von dieſem unſern Helden mit ein-
ſtreuet in Caeſar pag. 328. Poſt hunc, Conſtanti-
num, ut diceret, admonuerunt. Atque ille primum
quidem fidenti animo in certamen prodibat; uerun-
tamen in aliorum opera intuenti, ſua ſibi parua
prorſus & nullius pretii uiſa ſunt. Duos enim Ty-
rannos, ſi uerum dicere oportet, de medio ſuſtule-
rat: unum quidem imbellem & ignauum; alterum
praeterquam quod adſlicta fortuna, etiam ſenectute
confectum, utrumque uero diis hominibusque maxi-

[Ende Spaltensatz]
me
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0260" n="226"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Sech&#x017F;tes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen</hi></fw><lb/>
ren, ihre Unterthanen bewaffnet: die&#x017F;elben wendeten nunmehr, als &#x017F;ie ihre Kra&#x0364;ffte<lb/>
kennen, und brauchen gelernet, die Waffen wieder ihre eigene Herren, und<lb/>
jagten &#x017F;ie zum Lande hinaus; da &#x017F;ich denn ein Theil der&#x017F;elben, unter des Kai&#x017F;ers<lb/>
Bothma&#x0364;ßigkeit begeben <note place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">evsebivs</hi></hi> de uit. Con&#x017F;t. L. IV. c. 6. <hi rendition="#i">Sau-<lb/>
romatas uero deus ip&#x017F;e imperatoris pedibus &#x017F;ub&#x017F;tra-<lb/>
uit: quos barbara &#x017F;uperbia elatos, hoc modo fregit<lb/>
&amp; compre&#x017F;&#x017F;it. Cum a Scythis Sauromatae inuade-<lb/>
rentur, &#x017F;eruosque &#x017F;uos cogerentur armare, ut eorum<lb/>
uim &amp; impetum repellerent: po&#x017F;tquam penes &#x017F;eruos<lb/>
uictoria con&#x017F;titi&#x017F;&#x017F;et, ii iam eadem arma, quibus<lb/>
contra ho&#x017F;tem u&#x017F;i &#x017F;unt, in dominos conuertunt,<lb/>
omnesque &#x017F;uis &#x017F;edibus &amp; domiciliis deturbant. At<lb/>
domini &#x017F;alutis portum praeter Con&#x017F;tantinum repe-<lb/>
riebant nullum. Is cum &#x017F;olitus e&#x017F;&#x017F;et &#x017F;alutem dare<lb/>
mi&#x017F;eris, omnibus in Romanam regionem receptis,<lb/>
quos idoneos reperiebat, in &#x017F;uorum militum ordines<lb/>
referebat: reliquis uero ad nece&#x017F;&#x017F;arios uitae u&#x017F;us<lb/>
agros ad colendum diuidebat; ut fortunate &amp; feli-<lb/>
citer hanc &#x017F;ibi calamitatem accidi&#x017F;&#x017F;e faterentur,<lb/>
quando immanem feritatem cum Romana libertate<lb/><cb/>
commuta&#x017F;&#x017F;ent. Sic deus immanium barbarorum<lb/>
uniuer&#x017F;as gentes imperatori parere fecit.</hi></hi> Unter<lb/><hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantii</hi> Ge&#x017F;chichten wird &#x017F;ichs zeigen, daß nicht die<lb/>
gantze Nation der vertriebenen Sarmaten ins Ro&#x0364;mi-<lb/>
&#x017F;che Gebiethe geflu&#x0364;chtet, und daß &#x017F;ie mit Hu&#x0364;lffe der<lb/>
Ro&#x0364;mer ihr Land wieder erobert.</note>. Jm u&#x0364;brigen haben die&#x017F;e Verrichtungen zwar ver-<lb/>
anla&#x017F;&#x017F;et, daß <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantinus</hi> auf &#x017F;einen Mu&#x0364;ntzen <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">DEBELLATOR GEN-<lb/>
TIVMBARBARARVM,</hi></hi> genennet worden <note place="foot" n="7"><hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantini</hi> Mu&#x0364;ntze mit dem <hi rendition="#aq">Reuers, <hi rendition="#g">DE-<lb/>
BELLATORI GENTIVM BARBA-<lb/>
RARVM,</hi></hi> und unten <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">GOTHIA,</hi></hi> findet &#x017F;ich<lb/>
beym <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">BANDVRI</hi> p. 244. n.</hi> 3. Der&#x017F;elbe fu&#x0364;hret<lb/>
ferner andere Mu&#x0364;ntzen von ihm an, mit dem <hi rendition="#aq">Reuers,<lb/><hi rendition="#g">DEBELLATORI. GENTT. BAR-<lb/>
BARR.</hi> p. 255. (1) it. <hi rendition="#g">VICTOR GENTI-<lb/>
VM BARBARAR.</hi> p.</hi> 256. (7) Was fu&#x0364;r Vo&#x0364;l-<lb/>
cker unter die&#x017F;em Namen zu ver&#x017F;tehen, ko&#x0364;nnen die Ti-<lb/>
tel anzeigen, &#x017F;o ihm in den Jn&#x017F;criptionen beygeleget<lb/>
werden:<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">IMP. CAES. D. CONSTANTI FILI-<lb/>
VS. FL. CONSTANTINVS. MAX. VI-<lb/>
CTOR. AC. TRIVMPHATOR. PIVS.<lb/>
FELIX. INVICTVS. AVG. GERMA-<lb/>
NICVS. SARMATICVS. GOTHICVS.<lb/>
VANDALICVS.</hi></hi></note>: aber es mo&#x0364;gen die Siege auch<lb/>
nicht allemahl &#x017F;o voll&#x017F;ta&#x0364;ndig gewe&#x017F;en &#x017F;eyn, als &#x017F;ie in den Lob-Reden geprie&#x017F;en wer-<lb/>
den. Denn nach <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">evtropii</hi></hi></hi> Bericht, haben die Gothen einen vortheilhafften<lb/>
Frieden erhalten <note place="foot" n="8"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">evtropivs</hi></hi> L. X. c. 4. <hi rendition="#i">Nam etiam Gothos<lb/>
po&#x017F;t ciuile bellum uarie profligauit, pace his ad po-<lb/>
&#x017F;tremum data, ingentemque apud barbaras gentes<lb/>
memoriam gratiae collocauit.</hi></hi></note>. Und aus einer Stelle beym <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ivliano</hi></hi></hi> erhellet, daß zwar<lb/><hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantinus</hi> Dacien wieder gewonnen, oder zum wenig&#x017F;ten die darinnen<lb/>
wohnenden Vo&#x0364;lcker geno&#x0364;thiget, die Hoheit der Ro&#x0364;mer. auf gewi&#x017F;&#x017F;e Ma&#x017F;&#x017F;e zu<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">erken-</fw><lb/><note xml:id="FN259_05_02" prev="#FN259_05_01" place="foot" n="5"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;cepit, &amp; implorantibus Sarmatis auxilium tulit.<lb/>
Ita per Con&#x017F;tantinum cae&#x017F;arem centum prope millia<lb/>
fame &amp; frigore ex&#x017F;tincta &#x017F;unt. Tunc &amp; ob&#x017F;ides ac-<lb/>
cepit, inter quos &amp; Ariarici regis filium. Sic<lb/>
cum his pace firmata, in Sarmatas uer&#x017F;us e&#x017F;t, qui<lb/>
dubiae fidei probantur. Sed &#x017F;erui Sarmatarum ad-<lb/>
uer&#x017F;um omnes dominos rebellarunt: quos pul&#x017F;os Con-<lb/>
&#x017F;tantinus libenter accepit, &amp; amplius trecenta mil-<lb/>
lia hominum mi&#x017F;tae aetatis &amp; &#x017F;exus per Thraciam,<lb/>
Scythiam, Macedoniam, Italiamque diui&#x017F;it:</hi><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iv-<lb/>
lianvs</hi></hi></hi> ru&#x0364;hmet <hi rendition="#aq">in orat. I. in Con&#x017F;tantii imp. lau-<lb/>
dem. <hi rendition="#i">Tuae uero matrî ex no&#x017F;trarum legum prae-<lb/>
&#x017F;cripto, inuiolata ac &#x017F;incera illa iura nece&#x017F;&#x017F;itudinis<lb/>
con&#x017F;eruanti, hoc nihilominus e&#x017F;t tributum, ut unius<lb/>
e&#x017F;&#x017F;et filia, alterius uxor, &#x017F;oror itidem alterius; ma-<lb/>
ter porro non unius &#x017F;olum, &#x017F;ed multorum imperato-<lb/>
rum. Quorum alius &#x017F;u&#x017F;ceptum contra tyrannos bel-<lb/>
lum una cum patre confecit;</hi> alius debellatis Getis<lb/>
pacem nobis cum illis tutam ac &#x017F;ecuram prae&#x017F;ti-<lb/>
tit, <hi rendition="#i">alius fines no&#x017F;tros immunes ab ho&#x017F;tium incur&#x017F;io-<lb/>
ne, atque impetu &#x017F;eruauit, cum ip&#x017F;e in eos &#x017F;aepius<lb/>
exercitum duceret, donec id per eos licuit, qui paulo<lb/>
po&#x017F;t &#x017F;uorum in eum &#x017F;celerum, atque iniuriarum poe-<lb/>
nas dederunt.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/><note xml:id="FN260_09_01" next="#FN260_09_02" place="foot" n="9">Da wir &#x017F;o offt die Lobreden zu Erla&#x0364;uterung der<lb/>
Ge&#x017F;chichte, und in&#x017F;onderheit unter <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantino,</hi><lb/>
brauchen mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en, &#x017F;o wird es auch erlaubt &#x017F;eyn, hier an-<lb/>
zufu&#x0364;hren, was <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ivlianvs</hi></hi></hi> in der <hi rendition="#aq">&#x017F;atire,</hi> &#x017F;o er auf<lb/>
die Ka&#x0364;i&#x017F;er gemacht, von die&#x017F;em un&#x017F;ern Helden mit ein-<lb/>
&#x017F;treuet in <hi rendition="#aq">Cae&#x017F;ar pag. 328. <hi rendition="#i">Po&#x017F;t hunc, Con&#x017F;tanti-<lb/>
num, ut diceret, admonuerunt. Atque ille primum<lb/>
quidem fidenti animo in certamen prodibat; uerun-<lb/>
tamen in aliorum opera intuenti, &#x017F;ua &#x017F;ibi parua<lb/>
pror&#x017F;us &amp; nullius pretii ui&#x017F;a &#x017F;unt. Duos enim Ty-<lb/>
rannos, &#x017F;i uerum dicere oportet, de medio &#x017F;u&#x017F;tule-<lb/>
rat: unum quidem imbellem &amp; ignauum; alterum<lb/>
praeterquam quod ad&#x017F;licta fortuna, etiam &#x017F;enectute<lb/>
confectum, utrumque uero diis hominibusque maxi-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">me</hi></hi></fw><cb type="end"/>
<note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[226/0260] Sechſtes Buch. Geſchichte der Teutſchen ren, ihre Unterthanen bewaffnet: dieſelben wendeten nunmehr, als ſie ihre Kraͤffte kennen, und brauchen gelernet, die Waffen wieder ihre eigene Herren, und jagten ſie zum Lande hinaus; da ſich denn ein Theil derſelben, unter des Kaiſers Bothmaͤßigkeit begeben 6. Jm uͤbrigen haben dieſe Verrichtungen zwar ver- anlaſſet, daß Conſtantinus auf ſeinen Muͤntzen DEBELLATOR GEN- TIVMBARBARARVM, genennet worden 7: aber es moͤgen die Siege auch nicht allemahl ſo vollſtaͤndig geweſen ſeyn, als ſie in den Lob-Reden geprieſen wer- den. Denn nach evtropii Bericht, haben die Gothen einen vortheilhafften Frieden erhalten 8. Und aus einer Stelle beym ivliano erhellet, daß zwar Conſtantinus Dacien wieder gewonnen, oder zum wenigſten die darinnen wohnenden Voͤlcker genoͤthiget, die Hoheit der Roͤmer. auf gewiſſe Maſſe zu erken- 5 9 6 evsebivs de uit. Conſt. L. IV. c. 6. Sau- romatas uero deus ipſe imperatoris pedibus ſubſtra- uit: quos barbara ſuperbia elatos, hoc modo fregit & compreſſit. Cum a Scythis Sauromatae inuade- rentur, ſeruosque ſuos cogerentur armare, ut eorum uim & impetum repellerent: poſtquam penes ſeruos uictoria conſtitiſſet, ii iam eadem arma, quibus contra hoſtem uſi ſunt, in dominos conuertunt, omnesque ſuis ſedibus & domiciliis deturbant. At domini ſalutis portum praeter Conſtantinum repe- riebant nullum. Is cum ſolitus eſſet ſalutem dare miſeris, omnibus in Romanam regionem receptis, quos idoneos reperiebat, in ſuorum militum ordines referebat: reliquis uero ad neceſſarios uitae uſus agros ad colendum diuidebat; ut fortunate & feli- citer hanc ſibi calamitatem accidiſſe faterentur, quando immanem feritatem cum Romana libertate commutaſſent. Sic deus immanium barbarorum uniuerſas gentes imperatori parere fecit. Unter Conſtantii Geſchichten wird ſichs zeigen, daß nicht die gantze Nation der vertriebenen Sarmaten ins Roͤmi- ſche Gebiethe gefluͤchtet, und daß ſie mit Huͤlffe der Roͤmer ihr Land wieder erobert. 7 Conſtantini Muͤntze mit dem Reuers, DE- BELLATORI GENTIVM BARBA- RARVM, und unten GOTHIA, findet ſich beym BANDVRI p. 244. n. 3. Derſelbe fuͤhret ferner andere Muͤntzen von ihm an, mit dem Reuers, DEBELLATORI. GENTT. BAR- BARR. p. 255. (1) it. VICTOR GENTI- VM BARBARAR. p. 256. (7) Was fuͤr Voͤl- cker unter dieſem Namen zu verſtehen, koͤnnen die Ti- tel anzeigen, ſo ihm in den Jnſcriptionen beygeleget werden: IMP. CAES. D. CONSTANTI FILI- VS. FL. CONSTANTINVS. MAX. VI- CTOR. AC. TRIVMPHATOR. PIVS. FELIX. INVICTVS. AVG. GERMA- NICVS. SARMATICVS. GOTHICVS. VANDALICVS. 8 evtropivs L. X. c. 4. Nam etiam Gothos poſt ciuile bellum uarie profligauit, pace his ad po- ſtremum data, ingentemque apud barbaras gentes memoriam gratiae collocauit. 5 ſcepit, & implorantibus Sarmatis auxilium tulit. Ita per Conſtantinum caeſarem centum prope millia fame & frigore exſtincta ſunt. Tunc & obſides ac- cepit, inter quos & Ariarici regis filium. Sic cum his pace firmata, in Sarmatas uerſus eſt, qui dubiae fidei probantur. Sed ſerui Sarmatarum ad- uerſum omnes dominos rebellarunt: quos pulſos Con- ſtantinus libenter accepit, & amplius trecenta mil- lia hominum miſtae aetatis & ſexus per Thraciam, Scythiam, Macedoniam, Italiamque diuiſit: iv- lianvs ruͤhmet in orat. I. in Conſtantii imp. lau- dem. Tuae uero matrî ex noſtrarum legum prae- ſcripto, inuiolata ac ſincera illa iura neceſſitudinis conſeruanti, hoc nihilominus eſt tributum, ut unius eſſet filia, alterius uxor, ſoror itidem alterius; ma- ter porro non unius ſolum, ſed multorum imperato- rum. Quorum alius ſuſceptum contra tyrannos bel- lum una cum patre confecit; alius debellatis Getis pacem nobis cum illis tutam ac ſecuram praeſti- tit, alius fines noſtros immunes ab hoſtium incurſio- ne, atque impetu ſeruauit, cum ipſe in eos ſaepius exercitum duceret, donec id per eos licuit, qui paulo poſt ſuorum in eum ſcelerum, atque iniuriarum poe- nas dederunt. 9 Da wir ſo offt die Lobreden zu Erlaͤuterung der Geſchichte, und inſonderheit unter Conſtantino, brauchen muͤſſen, ſo wird es auch erlaubt ſeyn, hier an- zufuͤhren, was ivlianvs in der ſatire, ſo er auf die Kaͤiſer gemacht, von dieſem unſern Helden mit ein- ſtreuet in Caeſar pag. 328. Poſt hunc, Conſtanti- num, ut diceret, admonuerunt. Atque ille primum quidem fidenti animo in certamen prodibat; uerun- tamen in aliorum opera intuenti, ſua ſibi parua prorſus & nullius pretii uiſa ſunt. Duos enim Ty- rannos, ſi uerum dicere oportet, de medio ſuſtule- rat: unum quidem imbellem & ignauum; alterum praeterquam quod adſlicta fortuna, etiam ſenectute confectum, utrumque uero diis hominibusque maxi- me

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/260
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 226. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/260>, abgerufen am 16.07.2024.