Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Ende der mit IVLIANO geführten Kriege
unterwegens mehr als einmahl durchschlagen 3. Zu Rheims wartete Marcellus
und Vrsicinus seiner, mit der Armee. Man fand im Kriegs-Rath für gut, nach
Ober-Germanien zu gehen, welches die Alemannen gantz inne hatten. Wie die
Teutschen damahls noch nicht in Städten leben mochten, hatten sie Mäyntz,
Worms, Speyer, Straßburg und die übrigen haltbaren Plätze zerstöhret, oder
doch halb wüste liegen lassen, und blieben auf dem Lande 4. Iulianus nahm
den Weg über Dieuze *, in Lothringen. Die Alemannen so in selbigen Gegen-
den allenthalben zerstreuet lagen, nahmen einen Umweg, um ihm in den Rücken
zu fallen, und warffen die Legionen, so den Hinter-Zug ausmachten, fast über
einen Hauffen: wurden aber doch endlich abgewiesen. Er nahm darauf Brumt **
weg, und schlug abermahls einige Alemannische Truppen, die ihm daselbst den
Kopf bothen, aus dem Felde 5.

XLV. Wir finden nicht, warum Iulianus damahls nicht weiter in die Ale-Derselbe ero-
bert Cölln:
Stillstand mit
den Francken.

mannen gedrungen. Er gieng zurück gegen die Francken, die Nieder-Germa-
nien dergestalt verwüstet hatten, daß keine Stadt als Cölln, und Rigomagum
beym Zusammenfluß der Mosel und des Rheins übrig geblieben waren 1. Die
Francken hatten sich so wenig bekümmert, Cölln in guten haltbaren Stand zu

setzen,
[Beginn Spaltensatz] inualidos, barbarorum impetu repentino insessos,
torpente praesentium militum manu, ueteranos con-
cursatione peruigili defendisse.
3 ammian. marcellinvs l. c. Habita
itaque deliberatione, adsistentibus locorum peritis,
quodnam iter elegeretur, ut tutum, multa ultro
citroque dicebantur, aliis per Arbor - - - - quibusdam
per Sedelaucum & Coram ire debere firmantibus.
Sed cum subsererent quidam, Siluanum paulo ante
magistrum peditum per compendiosas uias, uerum
suspectas, quia tenebris multis imbrantur, cum
VIII. auxiliarum millibus aegre transisse, fiden-
tius caesar audaciam uiri fortis imitari magnopere
nitebatur. Et ne qua interueniret mora, adhibitis
cataphractariis solis, & ballistariis, parum ad tu-
endum rectorem idoneis, percusso eodem itinere
Autosidorum peruenit. Vbi breui, sicut solebat,
otio cum milite recreatus, ad Tricassinos tendebat:
& barbaros in se cateruatim ruentes, partim cum
timeret ut ampliores, confertis lateribus obserua-
bat: alios occupatis habilibus locis decursu facili
proterens, nonnullos pauore traditos cepit: residu-
os in curam celeritatis omne quod poterant, confe-
rentes, quia sequi non ualebat grauitate praepe-
ditus armorum: innocuos abire perpessus est. Pro-
inde certiore iam spe ad resistendum ingruentibus
consirmatus, per multa discrimina uenerat Tricassas
adeo insperatus, ut eo portas paene pulsante, dif-
fusae multitudinis barbarae metu, aditus urbis non
sine anxia panderetur ambage. Et paulisper mora-
tus, dum fatigato consulit militi, ciuitatem Remos,
nihil prolatandum existimans, petit.
4 [Spaltenumbruch] ammianvs marcellinvs l. c. circa
fin. Audiens igitur Argentoratum, Brocomagum,
Tabernas, Salisonem, Nemetas & Vangionas, &
Moguntiacum ciuitates barbaros possidentes, terri-
toria earum habitare;
(nam ipsa oppida ut circum-
data retiis busta declinant
) primam omnium Broco-
magum occupauit: eique iam aduentanti Germano-
rum manus pugnam intentans occurrit. Cumque
in bicornem figuram acie diuisa, collato pede res agi
coepisset, exitioque hostes urgerentur ancipiti,
captis nonnullis, aliis in ipso proelii feruere trun-
catis, residui discessere celeritatis praesidio tecti.
* Decempagi: der Ort liegt an dem Fluß Seille,
nahe bey Marsal.
** Brocomagus: Zwischen Straßburg und
Hagenau.
5 ammianvs marcellinvs l. c.
tillemont
gedenckt T. IV. p. 804. und 807.
not. 38. daß in diesem Jahr, da Iulianus an der einen
Seite die Alemannen eingeschlossen; Constantius
von der andern in Rätien eingefallen. Es sind aber
die Stellen beym ivliano und ammiano
zu dunckel, daß man was gewisses herausbringen
könte.
1 §. XLV. 1. ammianvs marcellinvs
L. XVI. c. 3. Nullo itaque posthaec repugnante, ad
recuperandam placuit ire Agrippinam, ante cae-
saris in Gallias aduentum excisam: per quos tractus
nec ciuitas ulla uisitur, nec castellum: nisi quod
apud Confluentes, locum ita cognominatum, ubi
amnis Mosella confunditur Rheno, Rigomagum oppi-
dum est, & una prope ipsam coloniam turris.

[Ende Spaltensatz]
2. idem
H h 3

bis zu Ende der mit IVLIANO gefuͤhrten Kriege
unterwegens mehr als einmahl durchſchlagen 3. Zu Rheims wartete Marcellus
und Vrſicinus ſeiner, mit der Armee. Man fand im Kriegs-Rath fuͤr gut, nach
Ober-Germanien zu gehen, welches die Alemannen gantz inne hatten. Wie die
Teutſchen damahls noch nicht in Staͤdten leben mochten, hatten ſie Maͤyntz,
Worms, Speyer, Straßburg und die uͤbrigen haltbaren Plaͤtze zerſtoͤhret, oder
doch halb wuͤſte liegen laſſen, und blieben auf dem Lande 4. Iulianus nahm
den Weg uͤber Dieuze *, in Lothringen. Die Alemannen ſo in ſelbigen Gegen-
den allenthalben zerſtreuet lagen, nahmen einen Umweg, um ihm in den Ruͤcken
zu fallen, und warffen die Legionen, ſo den Hinter-Zug ausmachten, faſt uͤber
einen Hauffen: wurden aber doch endlich abgewieſen. Er nahm darauf Brumt **
weg, und ſchlug abermahls einige Alemanniſche Truppen, die ihm daſelbſt den
Kopf bothen, aus dem Felde 5.

XLV. Wir finden nicht, warum Iulianus damahls nicht weiter in die Ale-Derſelbe ero-
bert Coͤlln:
Stillſtand mit
den Francken.

mannen gedrungen. Er gieng zuruͤck gegen die Francken, die Nieder-Germa-
nien dergeſtalt verwuͤſtet hatten, daß keine Stadt als Coͤlln, und Rigomagum
beym Zuſammenfluß der Moſel und des Rheins uͤbrig geblieben waren 1. Die
Francken hatten ſich ſo wenig bekuͤmmert, Coͤlln in guten haltbaren Stand zu

ſetzen,
[Beginn Spaltensatz] inualidos, barbarorum impetu repentino inſeſſos,
torpente praeſentium militum manu, ueteranos con-
curſatione peruigili defendiſſe.
3 ammian. marcellinvs l. c. Habita
itaque deliberatione, adſiſtentibus locorum peritis,
quodnam iter elegeretur, ut tutum, multa ultro
citroque dicebantur, aliis per Arbor ‒ ‒ ‒ ‒ quibusdam
per Sedelaucum & Coram ire debere firmantibus.
Sed cum ſubſererent quidam, Siluanum paulo ante
magiſtrum peditum per compendioſas uias, uerum
ſuſpectas, quia tenebris multis imbrantur, cum
VIII. auxiliarum millibus aegre tranſiſſe, fiden-
tius caeſar audaciam uiri fortis imitari magnopere
nitebatur. Et ne qua interueniret mora, adhibitis
cataphractariis ſolis, & balliſtariis, parum ad tu-
endum rectorem idoneis, percuſſo eodem itinere
Autoſidorum peruenit. Vbi breui, ſicut ſolebat,
otio cum milite recreatus, ad Tricaſſinos tendebat:
& barbaros in ſe cateruatim ruentes, partim cum
timeret ut ampliores, confertis lateribus obſerua-
bat: alios occupatis habilibus locis decurſu facili
proterens, nonnullos pauore traditos cepit: reſidu-
os in curam celeritatis omne quod poterant, confe-
rentes, quia ſequi non ualebat grauitate praepe-
ditus armorum: innocuos abire perpeſſus eſt. Pro-
inde certiore iam ſpe ad reſiſtendum ingruentibus
conſirmatus, per multa diſcrimina uenerat Tricaſſas
adeo inſperatus, ut eo portas paene pulſante, dif-
fuſae multitudinis barbarae metu, aditus urbis non
ſine anxia panderetur ambage. Et pauliſper mora-
tus, dum fatigato conſulit militi, ciuitatem Remos,
nihil prolatandum exiſtimans, petit.
4 [Spaltenumbruch] ammianvs marcellinvs l. c. circa
fin. Audiens igitur Argentoratum, Brocomagum,
Tabernas, Saliſonem, Nemetas & Vangionas, &
Moguntiacum ciuitates barbaros poſſidentes, terri-
toria earum habitare;
(nam ipſa oppida ut circum-
data retiis buſta declinant
) primam omnium Broco-
magum occupauit: eique iam aduentanti Germano-
rum manus pugnam intentans occurrit. Cumque
in bicornem figuram acie diuiſa, collato pede res agi
coepiſſet, exitioque hoſtes urgerentur ancipiti,
captis nonnullis, aliis in ipſo proelii feruere trun-
catis, reſidui diſceſſere celeritatis praeſidio tecti.
* Decempagi: der Ort liegt an dem Fluß Seille,
nahe bey Marſal.
** Brocomagus: Zwiſchen Straßburg und
Hagenau.
5 ammianvs marcellinvs l. c.
tillemont
gedenckt T. IV. p. 804. und 807.
not. 38. daß in dieſem Jahr, da Iulianus an der einen
Seite die Alemannen eingeſchloſſen; Conſtantius
von der andern in Raͤtien eingefallen. Es ſind aber
die Stellen beym ivliano und ammiano
zu dunckel, daß man was gewiſſes herausbringen
koͤnte.
1 §. XLV. 1. ammianvs marcellinvs
L. XVI. c. 3. Nullo itaque poſthaec repugnante, ad
recuperandam placuit ire Agrippinam, ante cae-
ſaris in Gallias aduentum exciſam: per quos tractus
nec ciuitas ulla uiſitur, nec caſtellum: niſi quod
apud Confluentes, locum ita cognominatum, ubi
amnis Moſella confunditur Rheno, Rigomagum oppi-
dum eſt, & una prope ipſam coloniam turris.

[Ende Spaltensatz]
2. idem
H h 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0279" n="245"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Ende der mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">IVLIANO</hi></hi> gefu&#x0364;hrten Kriege</hi></fw><lb/>
unterwegens mehr als einmahl durch&#x017F;chlagen <note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ammian. marcellinvs</hi></hi> l. c. <hi rendition="#i">Habita<lb/>
itaque deliberatione, ad&#x017F;i&#x017F;tentibus locorum peritis,<lb/>
quodnam iter elegeretur, ut tutum, multa ultro<lb/>
citroque dicebantur, aliis per Arbor &#x2012; &#x2012; &#x2012; &#x2012; quibusdam<lb/>
per Sedelaucum &amp; Coram ire debere firmantibus.<lb/>
Sed cum &#x017F;ub&#x017F;ererent quidam, Siluanum paulo ante<lb/>
magi&#x017F;trum peditum per compendio&#x017F;as uias, uerum<lb/>
&#x017F;u&#x017F;pectas, quia tenebris multis imbrantur, cum<lb/><hi rendition="#g">VIII.</hi> auxiliarum millibus aegre tran&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e, fiden-<lb/>
tius cae&#x017F;ar audaciam uiri fortis imitari magnopere<lb/>
nitebatur. Et ne qua interueniret mora, adhibitis<lb/>
cataphractariis &#x017F;olis, &amp; balli&#x017F;tariis, parum ad tu-<lb/>
endum rectorem idoneis, percu&#x017F;&#x017F;o eodem itinere<lb/>
Auto&#x017F;idorum peruenit. Vbi breui, &#x017F;icut &#x017F;olebat,<lb/>
otio cum milite recreatus, ad Trica&#x017F;&#x017F;inos tendebat:<lb/>
&amp; barbaros in &#x017F;e cateruatim ruentes, partim cum<lb/>
timeret ut ampliores, confertis lateribus ob&#x017F;erua-<lb/>
bat: alios occupatis habilibus locis decur&#x017F;u facili<lb/>
proterens, nonnullos pauore traditos cepit: re&#x017F;idu-<lb/>
os in curam celeritatis omne quod poterant, confe-<lb/>
rentes, quia &#x017F;equi non ualebat grauitate praepe-<lb/>
ditus armorum: innocuos abire perpe&#x017F;&#x017F;us e&#x017F;t. Pro-<lb/>
inde certiore iam &#x017F;pe ad re&#x017F;i&#x017F;tendum ingruentibus<lb/>
con&#x017F;irmatus, per multa di&#x017F;crimina uenerat Trica&#x017F;&#x017F;as<lb/>
adeo in&#x017F;peratus, ut eo portas paene pul&#x017F;ante, dif-<lb/>
fu&#x017F;ae multitudinis barbarae metu, aditus urbis non<lb/>
&#x017F;ine anxia panderetur ambage. Et pauli&#x017F;per mora-<lb/>
tus, dum fatigato con&#x017F;ulit militi, ciuitatem Remos,<lb/>
nihil prolatandum exi&#x017F;timans, petit.</hi></hi></note>. Zu Rheims wartete <hi rendition="#aq">Marcellus</hi><lb/>
und <hi rendition="#aq">Vr&#x017F;icinus</hi> &#x017F;einer, mit der Armee. Man fand im Kriegs-Rath fu&#x0364;r gut, nach<lb/>
Ober-Germanien zu gehen, welches die Alemannen gantz inne hatten. Wie die<lb/>
Teut&#x017F;chen damahls noch nicht in Sta&#x0364;dten leben mochten, hatten &#x017F;ie Ma&#x0364;yntz,<lb/>
Worms, Speyer, Straßburg und die u&#x0364;brigen haltbaren Pla&#x0364;tze zer&#x017F;to&#x0364;hret, oder<lb/>
doch halb wu&#x0364;&#x017F;te liegen la&#x017F;&#x017F;en, und blieben auf dem Lande <note place="foot" n="4"><cb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ammianvs marcellinvs</hi></hi> l. c. circa<lb/>
fin. <hi rendition="#i">Audiens igitur Argentoratum, Brocomagum,<lb/>
Tabernas, Sali&#x017F;onem, Nemetas &amp; Vangionas, &amp;<lb/>
Moguntiacum ciuitates barbaros po&#x017F;&#x017F;identes, terri-<lb/>
toria earum habitare;</hi> (<hi rendition="#i">nam ip&#x017F;a oppida ut circum-<lb/>
data retiis bu&#x017F;ta declinant</hi>) <hi rendition="#i">primam omnium Broco-<lb/>
magum occupauit: eique iam aduentanti Germano-<lb/>
rum manus pugnam intentans occurrit. Cumque<lb/>
in bicornem figuram acie diui&#x017F;a, collato pede res agi<lb/>
coepi&#x017F;&#x017F;et, exitioque ho&#x017F;tes urgerentur ancipiti,<lb/>
captis nonnullis, aliis in ip&#x017F;o proelii feruere trun-<lb/>
catis, re&#x017F;idui di&#x017F;ce&#x017F;&#x017F;ere celeritatis prae&#x017F;idio tecti.</hi></hi></note>. <hi rendition="#aq">Iulianus</hi> nahm<lb/>
den Weg u&#x0364;ber <hi rendition="#aq">Dieuze</hi> <note place="foot" n="*"><hi rendition="#aq">Decempagi:</hi> der Ort liegt an dem Fluß <hi rendition="#aq">Seille,</hi><lb/>
nahe bey <hi rendition="#aq">Mar&#x017F;al.</hi></note>, in Lothringen. Die Alemannen &#x017F;o in &#x017F;elbigen Gegen-<lb/>
den allenthalben zer&#x017F;treuet lagen, nahmen einen Umweg, um ihm in den Ru&#x0364;cken<lb/>
zu fallen, und warffen die Legionen, &#x017F;o den Hinter-Zug ausmachten, fa&#x017F;t u&#x0364;ber<lb/>
einen Hauffen: wurden aber doch endlich abgewie&#x017F;en. Er nahm darauf <hi rendition="#aq">Brumt</hi> <note place="foot" n="**"><hi rendition="#aq">Brocomagus:</hi> Zwi&#x017F;chen Straßburg und<lb/>
Hagenau.</note><lb/>
weg, und &#x017F;chlug abermahls einige Alemanni&#x017F;che Truppen, die ihm da&#x017F;elb&#x017F;t den<lb/>
Kopf bothen, aus dem Felde <note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ammianvs marcellinvs</hi></hi> l. c.<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">tillemont</hi></hi></hi> gedenckt <hi rendition="#aq">T. IV. p.</hi> 804. und 807.<lb/><hi rendition="#aq">not.</hi> 38. daß in die&#x017F;em Jahr, da <hi rendition="#aq">Iulianus</hi> an der einen<lb/>
Seite die Alemannen einge&#x017F;chlo&#x017F;&#x017F;en; <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantius</hi><lb/>
von der andern in Ra&#x0364;tien eingefallen. Es &#x017F;ind aber<lb/>
die Stellen beym <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ivliano</hi></hi></hi> und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ammiano</hi></hi></hi><lb/>
zu dunckel, daß man was gewi&#x017F;&#x017F;es herausbringen<lb/>
ko&#x0364;nte.</note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XLV.</hi> Wir finden nicht, warum <hi rendition="#aq">Iulianus</hi> damahls nicht weiter in die Ale-<note place="right">Der&#x017F;elbe ero-<lb/>
bert <hi rendition="#g">Co&#x0364;lln:</hi><lb/>
Still&#x017F;tand mit<lb/>
den Francken.</note><lb/>
mannen gedrungen. Er gieng zuru&#x0364;ck gegen die Francken, die Nieder-Germa-<lb/>
nien derge&#x017F;talt verwu&#x0364;&#x017F;tet hatten, daß keine Stadt als Co&#x0364;lln, und <hi rendition="#aq">Rigomagum</hi><lb/>
beym Zu&#x017F;ammenfluß der Mo&#x017F;el und des Rheins u&#x0364;brig geblieben waren <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XLV</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ammianvs marcellinvs</hi></hi><lb/>
L. XVI. c. 3. <hi rendition="#i">Nullo itaque po&#x017F;thaec repugnante, ad<lb/>
recuperandam placuit ire Agrippinam, ante cae-<lb/>
&#x017F;aris in Gallias aduentum exci&#x017F;am: per quos tractus<lb/>
nec ciuitas ulla ui&#x017F;itur, nec ca&#x017F;tellum: ni&#x017F;i quod<lb/>
apud Confluentes, locum ita cognominatum, ubi<lb/>
amnis Mo&#x017F;ella confunditur Rheno, Rigomagum oppi-<lb/>
dum e&#x017F;t, &amp; una prope ip&#x017F;am coloniam turris.</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch">2. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem</hi></hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">H h 3</fw><lb/><cb type="end"/>
</note>. Die<lb/>
Francken hatten &#x017F;ich &#x017F;o wenig beku&#x0364;mmert, Co&#x0364;lln in guten haltbaren Stand zu<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">&#x017F;etzen,</fw><lb/><note xml:id="FN278_02_02" prev="#FN278_02_01" place="foot" n="2"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">inualidos, barbarorum impetu repentino in&#x017F;e&#x017F;&#x017F;os,<lb/>
torpente prae&#x017F;entium militum manu, ueteranos con-<lb/>
cur&#x017F;atione peruigili defendi&#x017F;&#x017F;e.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[245/0279] bis zu Ende der mit IVLIANO gefuͤhrten Kriege unterwegens mehr als einmahl durchſchlagen 3. Zu Rheims wartete Marcellus und Vrſicinus ſeiner, mit der Armee. Man fand im Kriegs-Rath fuͤr gut, nach Ober-Germanien zu gehen, welches die Alemannen gantz inne hatten. Wie die Teutſchen damahls noch nicht in Staͤdten leben mochten, hatten ſie Maͤyntz, Worms, Speyer, Straßburg und die uͤbrigen haltbaren Plaͤtze zerſtoͤhret, oder doch halb wuͤſte liegen laſſen, und blieben auf dem Lande 4. Iulianus nahm den Weg uͤber Dieuze *, in Lothringen. Die Alemannen ſo in ſelbigen Gegen- den allenthalben zerſtreuet lagen, nahmen einen Umweg, um ihm in den Ruͤcken zu fallen, und warffen die Legionen, ſo den Hinter-Zug ausmachten, faſt uͤber einen Hauffen: wurden aber doch endlich abgewieſen. Er nahm darauf Brumt ** weg, und ſchlug abermahls einige Alemanniſche Truppen, die ihm daſelbſt den Kopf bothen, aus dem Felde 5. XLV. Wir finden nicht, warum Iulianus damahls nicht weiter in die Ale- mannen gedrungen. Er gieng zuruͤck gegen die Francken, die Nieder-Germa- nien dergeſtalt verwuͤſtet hatten, daß keine Stadt als Coͤlln, und Rigomagum beym Zuſammenfluß der Moſel und des Rheins uͤbrig geblieben waren 1. Die Francken hatten ſich ſo wenig bekuͤmmert, Coͤlln in guten haltbaren Stand zu ſetzen, 2 Derſelbe ero- bert Coͤlln: Stillſtand mit den Francken. 3 ammian. marcellinvs l. c. Habita itaque deliberatione, adſiſtentibus locorum peritis, quodnam iter elegeretur, ut tutum, multa ultro citroque dicebantur, aliis per Arbor ‒ ‒ ‒ ‒ quibusdam per Sedelaucum & Coram ire debere firmantibus. Sed cum ſubſererent quidam, Siluanum paulo ante magiſtrum peditum per compendioſas uias, uerum ſuſpectas, quia tenebris multis imbrantur, cum VIII. auxiliarum millibus aegre tranſiſſe, fiden- tius caeſar audaciam uiri fortis imitari magnopere nitebatur. Et ne qua interueniret mora, adhibitis cataphractariis ſolis, & balliſtariis, parum ad tu- endum rectorem idoneis, percuſſo eodem itinere Autoſidorum peruenit. Vbi breui, ſicut ſolebat, otio cum milite recreatus, ad Tricaſſinos tendebat: & barbaros in ſe cateruatim ruentes, partim cum timeret ut ampliores, confertis lateribus obſerua- bat: alios occupatis habilibus locis decurſu facili proterens, nonnullos pauore traditos cepit: reſidu- os in curam celeritatis omne quod poterant, confe- rentes, quia ſequi non ualebat grauitate praepe- ditus armorum: innocuos abire perpeſſus eſt. Pro- inde certiore iam ſpe ad reſiſtendum ingruentibus conſirmatus, per multa diſcrimina uenerat Tricaſſas adeo inſperatus, ut eo portas paene pulſante, dif- fuſae multitudinis barbarae metu, aditus urbis non ſine anxia panderetur ambage. Et pauliſper mora- tus, dum fatigato conſulit militi, ciuitatem Remos, nihil prolatandum exiſtimans, petit. 4 ammianvs marcellinvs l. c. circa fin. Audiens igitur Argentoratum, Brocomagum, Tabernas, Saliſonem, Nemetas & Vangionas, & Moguntiacum ciuitates barbaros poſſidentes, terri- toria earum habitare; (nam ipſa oppida ut circum- data retiis buſta declinant) primam omnium Broco- magum occupauit: eique iam aduentanti Germano- rum manus pugnam intentans occurrit. Cumque in bicornem figuram acie diuiſa, collato pede res agi coepiſſet, exitioque hoſtes urgerentur ancipiti, captis nonnullis, aliis in ipſo proelii feruere trun- catis, reſidui diſceſſere celeritatis praeſidio tecti. * Decempagi: der Ort liegt an dem Fluß Seille, nahe bey Marſal. ** Brocomagus: Zwiſchen Straßburg und Hagenau. 5 ammianvs marcellinvs l. c. tillemont gedenckt T. IV. p. 804. und 807. not. 38. daß in dieſem Jahr, da Iulianus an der einen Seite die Alemannen eingeſchloſſen; Conſtantius von der andern in Raͤtien eingefallen. Es ſind aber die Stellen beym ivliano und ammiano zu dunckel, daß man was gewiſſes herausbringen koͤnte. 1 §. XLV. 1. ammianvs marcellinvs L. XVI. c. 3. Nullo itaque poſthaec repugnante, ad recuperandam placuit ire Agrippinam, ante cae- ſaris in Gallias aduentum exciſam: per quos tractus nec ciuitas ulla uiſitur, nec caſtellum: niſi quod apud Confluentes, locum ita cognominatum, ubi amnis Moſella confunditur Rheno, Rigomagum oppi- dum eſt, & una prope ipſam coloniam turris. 2. idem 2 inualidos, barbarorum impetu repentino inſeſſos, torpente praeſentium militum manu, ueteranos con- curſatione peruigili defendiſſe. H h 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/279
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 245. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/279>, abgerufen am 16.07.2024.