Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Ende der mit IVLIANO geführten Kriege.
über die Donau, und streifften in beyden Pannonien, und in Ober-Moesien.Constantius
ziehet gegen
die Quaden u.
Sarmaten.

Es ist oben angemercket worden 1, wie ein Sarmatisches Volck von seinen
Knechten vertrieben worden. Ein Theil der vertriebenen hatte zu den Quaden
Zuflucht genommen, und sich auf gewisse Art unter ihre Hoheit begeben, so daß
sie auch in diesem Kriege gemeine Sache mit ihnen machten. Constantius
brach im Frühlinge 2 gegen sie auf; ließ eine Schiff-Brücke über die Do-
nau schlagen, und verwüstete den gantzen Strich Landes, so gegen Pannoniam
secundam
und Valeriam über lag 3. Die Sarmaten und Quaden, so sich
wiedersetzen wolten, wurden geschlagen, und die Armee rückte gegen Abend fort,
um auch den entlegeneren Theilen der Quaden die Rache empfinden zu lassen.
Aber die vornehmsten Häupter der Nation, unter denen insonderheit Araharius,
als einer von den mächtigsten 4, genennet wird, kamen der Verwüstung ihres
Vaterlandes zuvor, und bathen um gütlichen Vergleich, welchen ihnen Con-
stantius,
der, des angedroheten Persischen Krieges halber, diese Unruhe gerne
gestillet sahe, zugestand. Darauf wurden auch mit den Sarmaten Tractaten
für die Hand genommen. Die Quaden musten diejenigen, so bißher unter ihnen
gestanden, frey geben; und der Kaiser versprach, sie wiederum in ihr Land ein-
zusetzen, daraus sie von ihren Knechten vertrieben worden: mit Bedinge, daß
sie inskünftige unter der Hoheit und Schutz der Römer stehen solten 5. Er ver-

ordnete
[Beginn Spaltensatz] portio, quae periculi metu se dedit in fugam, aegre
dilapsa, res suas non sine lacrymis reuiseret, &
lamentis. Huic pugnae Neuitta, postea consul,
equestris praepositus turmae, & adfuisse, & forti-
ter fecisse, firmatur.
1 §. LV. 1. Vide supra §. XXVIII.
2 amm. marcellinvs L. XVII. c. 12.
beschreibet bey dieser Gelegenheit die Armatur der
Sarmaten und Quaden: Augusto inter haec quie-
scenti per hiemem apud Sirmium, indicabant nun-
tii graues & crebri, permistos Sarmatas & Qua-
dos, uicinitate & similitudine morum, armaturae-
que concordes, Pannonias Moesiarumque alteram
cuneis incursare dispersis. Quibus ad latrocinia
magis quam aperto habilibus Marti, hastae sunt
longiores, & loricae ex cornibus rasis & leuigatis,
plumarum specie linteis indumentis innexae: equo-
rumque plurimi ex usu castrati, ne aut foeminarum
uisu exagitati raptentur, aut in subsidiis ferocien-
tes, prodant binnitu densiore uectores. Et per
spatia discurrunt amplissima, sequentes alios, uel
ipsi terga uertentes, insidendo uelocibus equis &
morigeris, trahentesque singulos, interdum & binos,
uti permutatio uires foueat iumentorum, uigorque
etio integretur alterno.
3 amm. marcell. l. c. p. 137. Gereban-
tur haec in ea parte Sarmatiae, quae secundam
prospectat Pannoniam: parique fortitudine circa
Valeriam opes barbaricas, urendo capiendoque
occurrentia, militaris turba uastabat - - - - quo
[Spaltenumbruch] euentu uires & animos incitante, iunctis densius
cuneis ad Quadorum regna properabat exercitus.
4 ibidem p. 138. Hortante hoc exemplo cle-
mentiae, aduolarunt regales, cum suis omnibus,
Arabarius, & Vsafer, inter optimates excellentes,
agminum gentilium duces, quorum alter Transiu-
gitanorum Quadorumque parti, alter quibusdam
Sarmatis praeerat, locorum consiniis & feritate
iunctissimis: quorum plebem ueritus imperator, ne
ferire foedera simulans, in arma repente consur-
geret; discreto consortio, pro Sarmatis obsecrantes
iussit paulisper abscedere, dum Araharii & Quado-
rum negotium spectaretur. Qui cum eorum ritu
oblati, stantes curuatis corporibus, facinora grauia
purgare non possent, ultimae sortis infortunia me-
tuentes, dederunt obsides imperatos, nunquam antea
pignora foederis exhibere compulsi.
Als der Kaiser
also mit den Quaden fertig, nahm er die Tractaten,
mit dem Sarmatischen Fürsten Vsafer, für die Hand:
amm. marcellinvs fähret fort: His ex
aequo bonoque compositis, Vsafer in preces admis-
sus est: Arahario pertinaciter obstrepente, fir-
manteque, pacem quam ipse meruit, ei quoque de-
bere proficere, ut participi, licet inferiori, &
obtemperare suis imperiis consueto. Verum quae-
stione discussa aliena potestate eripi Sarmatae iussi,
ut semper Romanorum clientes, offerre obsides,
quietis uincula conseruandae, gratanter amplexi
sunt.
5 idem c. l. p. 138. Quibus ordinatis, trans-
[Ende Spaltensatz]
lata
J i 3

bis zu Ende der mit IVLIANO gefuͤhrten Kriege.
uͤber die Donau, und ſtreifften in beyden Pannonien, und in Ober-Moeſien.Conſtantius
ziehet gegen
die Quaden u.
Sarmaten.

Es iſt oben angemercket worden 1, wie ein Sarmatiſches Volck von ſeinen
Knechten vertrieben worden. Ein Theil der vertriebenen hatte zu den Quaden
Zuflucht genommen, und ſich auf gewiſſe Art unter ihre Hoheit begeben, ſo daß
ſie auch in dieſem Kriege gemeine Sache mit ihnen machten. Conſtantius
brach im Fruͤhlinge 2 gegen ſie auf; ließ eine Schiff-Bruͤcke uͤber die Do-
nau ſchlagen, und verwuͤſtete den gantzen Strich Landes, ſo gegen Pannoniam
ſecundam
und Valeriam uͤber lag 3. Die Sarmaten und Quaden, ſo ſich
wiederſetzen wolten, wurden geſchlagen, und die Armee ruͤckte gegen Abend fort,
um auch den entlegeneren Theilen der Quaden die Rache empfinden zu laſſen.
Aber die vornehmſten Haͤupter der Nation, unter denen inſonderheit Araharius,
als einer von den maͤchtigſten 4, genennet wird, kamen der Verwuͤſtung ihres
Vaterlandes zuvor, und bathen um guͤtlichen Vergleich, welchen ihnen Con-
ſtantius,
der, des angedroheten Perſiſchen Krieges halber, dieſe Unruhe gerne
geſtillet ſahe, zugeſtand. Darauf wurden auch mit den Sarmaten Tractaten
fuͤr die Hand genommen. Die Quaden muſten diejenigen, ſo bißher unter ihnen
geſtanden, frey geben; und der Kaiſer verſprach, ſie wiederum in ihr Land ein-
zuſetzen, daraus ſie von ihren Knechten vertrieben worden: mit Bedinge, daß
ſie inskuͤnftige unter der Hoheit und Schutz der Roͤmer ſtehen ſolten 5. Er ver-

ordnete
[Beginn Spaltensatz] portio, quae periculi metu ſe dedit in fugam, aegre
dilapſa, res ſuas non ſine lacrymis reuiſeret, &
lamentis. Huic pugnae Neuitta, poſtea conſul,
equeſtris praepoſitus turmae, & adfuiſſe, & forti-
ter feciſſe, firmatur.
1 §. LV. 1. Vide ſupra §. XXVIII.
2 amm. marcellinvs L. XVII. c. 12.
beſchreibet bey dieſer Gelegenheit die Armatur der
Sarmaten und Quaden: Auguſto inter haec quie-
ſcenti per hiemem apud Sirmium, indicabant nun-
tii graues & crebri, permiſtos Sarmatas & Qua-
dos, uicinitate & ſimilitudine morum, armaturae-
que concordes, Pannonias Moeſiarumque alteram
cuneis incurſare diſperſis. Quibus ad latrocinia
magis quam aperto habilibus Marti, haſtae ſunt
longiores, & loricae ex cornibus raſis & leuigatis,
plumarum ſpecie linteis indumentis innexae: equo-
rumque plurimi ex uſu caſtrati, ne aut foeminarum
uiſu exagitati raptentur, aut in ſubſidiis ferocien-
tes, prodant binnitu denſiore uectores. Et per
ſpatia diſcurrunt ampliſſima, ſequentes alios, uel
ipſi terga uertentes, inſidendo uelocibus equis &
morigeris, trahentesque ſingulos, interdum & binos,
uti permutatio uires foueat iumentorum, uigorque
etio integretur alterno.
3 amm. marcell. l. c. p. 137. Gereban-
tur haec in ea parte Sarmatiae, quae ſecundam
proſpectat Pannoniam: parique fortitudine circa
Valeriam opes barbaricas, urendo capiendoque
occurrentia, militaris turba uaſtabat ‒ ‒ ‒ ‒ quo
[Spaltenumbruch] euentu uires & animos incitante, iunctis denſius
cuneis ad Quadorum regna properabat exercitus.
4 ibidem p. 138. Hortante hoc exemplo cle-
mentiae, aduolarunt regales, cum ſuis omnibus,
Arabarius, & Vſafer, inter optimates excellentes,
agminum gentilium duces, quorum alter Transiu-
gitanorum Quadorumque parti, alter quibusdam
Sarmatis praeerat, locorum conſiniis & feritate
iunctiſſimis: quorum plebem ueritus imperator, ne
ferire foedera ſimulans, in arma repente conſur-
geret; diſcreto conſortio, pro Sarmatis obſecrantes
iuſſit pauliſper abſcedere, dum Araharii & Quado-
rum negotium ſpectaretur. Qui cum eorum ritu
oblati, ſtantes curuatis corporibus, facinora grauia
purgare non poſſent, ultimae ſortis infortunia me-
tuentes, dederunt obſides imperatos, nunquam antea
pignora foederis exhibere compulſi.
Als der Kaiſer
alſo mit den Quaden fertig, nahm er die Tractaten,
mit dem Sarmatiſchen Fuͤrſten Vſafer, fuͤr die Hand:
amm. marcellinvs faͤhret fort: His ex
aequo bonoque compoſitis, Vſafer in preces admiſ-
ſus eſt: Arahario pertinaciter obſtrepente, fir-
manteque, pacem quam ipſe meruit, ei quoque de-
bere proficere, ut participi, licet inferiori, &
obtemperare ſuis imperiis conſueto. Verum quae-
ſtione diſcuſſa aliena poteſtate eripi Sarmatae iuſſi,
ut ſemper Romanorum clientes, offerre obſides,
quietis uincula conſeruandae, gratanter amplexi
ſunt.
5 idem c. l. p. 138. Quibus ordinatis, trans-
[Ende Spaltensatz]
lata
J i 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0287" n="253"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Ende der mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">IVLIANO</hi></hi> gefu&#x0364;hrten Kriege.</hi></fw><lb/>
u&#x0364;ber die Donau, und &#x017F;treifften in beyden Pannonien, und in Ober-Moe&#x017F;ien.<note place="right"><hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantius</hi><lb/>
ziehet gegen<lb/>
die Quaden u.<lb/>
Sarmaten.</note><lb/>
Es i&#x017F;t oben angemercket worden <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">LV</hi>. 1. <hi rendition="#aq">Vide &#x017F;upra §. XXVIII.</hi></note>, wie ein Sarmati&#x017F;ches Volck von &#x017F;einen<lb/>
Knechten vertrieben worden. Ein Theil der vertriebenen hatte zu den Quaden<lb/>
Zuflucht genommen, und &#x017F;ich auf gewi&#x017F;&#x017F;e Art unter ihre Hoheit begeben, &#x017F;o daß<lb/>
&#x017F;ie auch in die&#x017F;em Kriege gemeine Sache mit ihnen machten. <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantius</hi><lb/>
brach im Fru&#x0364;hlinge <note place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">amm. marcellinvs</hi></hi> L. XVII. c.</hi> 12.<lb/>
be&#x017F;chreibet bey die&#x017F;er Gelegenheit die Armatur der<lb/>
Sarmaten und Quaden: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Augu&#x017F;to inter haec quie-<lb/>
&#x017F;centi per hiemem apud Sirmium, indicabant nun-<lb/>
tii graues &amp; crebri, permi&#x017F;tos Sarmatas &amp; Qua-<lb/>
dos, uicinitate &amp; &#x017F;imilitudine morum, armaturae-<lb/>
que concordes, Pannonias Moe&#x017F;iarumque alteram<lb/>
cuneis incur&#x017F;are di&#x017F;per&#x017F;is. Quibus ad latrocinia<lb/>
magis quam aperto habilibus Marti, ha&#x017F;tae &#x017F;unt<lb/>
longiores, &amp; loricae ex cornibus ra&#x017F;is &amp; leuigatis,<lb/>
plumarum &#x017F;pecie linteis indumentis innexae: equo-<lb/>
rumque plurimi ex u&#x017F;u ca&#x017F;trati, ne aut foeminarum<lb/>
ui&#x017F;u exagitati raptentur, aut in &#x017F;ub&#x017F;idiis ferocien-<lb/>
tes, prodant binnitu den&#x017F;iore uectores. Et per<lb/>
&#x017F;patia di&#x017F;currunt ampli&#x017F;&#x017F;ima, &#x017F;equentes alios, uel<lb/>
ip&#x017F;i terga uertentes, in&#x017F;idendo uelocibus equis &amp;<lb/>
morigeris, trahentesque &#x017F;ingulos, interdum &amp; binos,<lb/>
uti permutatio uires foueat iumentorum, uigorque<lb/>
etio integretur alterno.</hi></hi></note> gegen &#x017F;ie auf; ließ eine Schiff-Bru&#x0364;cke u&#x0364;ber die Do-<lb/>
nau &#x017F;chlagen, und verwu&#x0364;&#x017F;tete den gantzen Strich Landes, &#x017F;o gegen <hi rendition="#aq">Pannoniam<lb/>
&#x017F;ecundam</hi> und <hi rendition="#aq">Valeriam</hi> u&#x0364;ber lag <note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">amm. marcell.</hi></hi> l. c. p. 137. <hi rendition="#i">Gereban-<lb/>
tur haec in ea parte Sarmatiae, quae &#x017F;ecundam<lb/>
pro&#x017F;pectat Pannoniam: parique fortitudine circa<lb/>
Valeriam opes barbaricas, urendo capiendoque<lb/>
occurrentia, militaris turba ua&#x017F;tabat &#x2012; &#x2012; &#x2012; &#x2012; quo<lb/><cb/>
euentu uires &amp; animos incitante, iunctis den&#x017F;ius<lb/>
cuneis ad Quadorum regna properabat exercitus.</hi></hi></note>. Die Sarmaten und Quaden, &#x017F;o &#x017F;ich<lb/>
wieder&#x017F;etzen wolten, wurden ge&#x017F;chlagen, und die Armee ru&#x0364;ckte gegen Abend fort,<lb/>
um auch den entlegeneren Theilen der Quaden die Rache empfinden zu la&#x017F;&#x017F;en.<lb/>
Aber die vornehm&#x017F;ten Ha&#x0364;upter der Nation, unter denen in&#x017F;onderheit <hi rendition="#aq">Araharius,</hi><lb/>
als einer von den ma&#x0364;chtig&#x017F;ten <note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ibidem</hi></hi> p. 138. <hi rendition="#i">Hortante hoc exemplo cle-<lb/>
mentiae, aduolarunt regales, cum &#x017F;uis omnibus,<lb/>
Arabarius, &amp; V&#x017F;afer, inter optimates excellentes,<lb/>
agminum gentilium duces, quorum alter Transiu-<lb/>
gitanorum Quadorumque parti, alter quibusdam<lb/>
Sarmatis praeerat, locorum con&#x017F;iniis &amp; feritate<lb/>
iuncti&#x017F;&#x017F;imis: quorum plebem ueritus imperator, ne<lb/>
ferire foedera &#x017F;imulans, in arma repente con&#x017F;ur-<lb/>
geret; di&#x017F;creto con&#x017F;ortio, pro Sarmatis ob&#x017F;ecrantes<lb/>
iu&#x017F;&#x017F;it pauli&#x017F;per ab&#x017F;cedere, dum Araharii &amp; Quado-<lb/>
rum negotium &#x017F;pectaretur. Qui cum eorum ritu<lb/>
oblati, &#x017F;tantes curuatis corporibus, facinora grauia<lb/>
purgare non po&#x017F;&#x017F;ent, ultimae &#x017F;ortis infortunia me-<lb/>
tuentes, dederunt ob&#x017F;ides imperatos, nunquam antea<lb/>
pignora foederis exhibere compul&#x017F;i.</hi></hi> Als der Kai&#x017F;er<lb/>
al&#x017F;o mit den Quaden fertig, nahm er die Tractaten,<lb/>
mit dem Sarmati&#x017F;chen Fu&#x0364;r&#x017F;ten <hi rendition="#aq">V&#x017F;afer,</hi> fu&#x0364;r die Hand:<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">amm. marcellinvs</hi></hi></hi> fa&#x0364;hret fort: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">His ex<lb/>
aequo bonoque compo&#x017F;itis, V&#x017F;afer in preces admi&#x017F;-<lb/>
&#x017F;us e&#x017F;t: Arahario pertinaciter ob&#x017F;trepente, fir-<lb/>
manteque, pacem quam ip&#x017F;e meruit, ei quoque de-<lb/>
bere proficere, ut participi, licet inferiori, &amp;<lb/>
obtemperare &#x017F;uis imperiis con&#x017F;ueto. Verum quae-<lb/>
&#x017F;tione di&#x017F;cu&#x017F;&#x017F;a aliena pote&#x017F;tate eripi Sarmatae iu&#x017F;&#x017F;i,<lb/>
ut &#x017F;emper Romanorum clientes, offerre ob&#x017F;ides,<lb/>
quietis uincula con&#x017F;eruandae, gratanter amplexi<lb/>
&#x017F;unt.</hi></hi></note>, genennet wird, kamen der Verwu&#x0364;&#x017F;tung ihres<lb/>
Vaterlandes zuvor, und bathen um gu&#x0364;tlichen Vergleich, welchen ihnen <hi rendition="#aq">Con-<lb/>
&#x017F;tantius,</hi> der, des angedroheten Per&#x017F;i&#x017F;chen Krieges halber, die&#x017F;e Unruhe gerne<lb/>
ge&#x017F;tillet &#x017F;ahe, zuge&#x017F;tand. Darauf wurden auch mit den Sarmaten Tractaten<lb/>
fu&#x0364;r die Hand genommen. Die Quaden mu&#x017F;ten diejenigen, &#x017F;o bißher unter ihnen<lb/>
ge&#x017F;tanden, frey geben; und der Kai&#x017F;er ver&#x017F;prach, &#x017F;ie wiederum in ihr Land ein-<lb/>
zu&#x017F;etzen, daraus &#x017F;ie von ihren Knechten vertrieben worden: mit Bedinge, daß<lb/>
&#x017F;ie insku&#x0364;nftige unter der Hoheit und Schutz der Ro&#x0364;mer &#x017F;tehen &#x017F;olten <note xml:id="FN287_05_01" next="#FN287_05_02" place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem</hi></hi> c. l. p. 138. <hi rendition="#i">Quibus ordinatis, trans-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">lata</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">J i 3</fw><lb/><cb type="end"/></note>. Er ver-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">ordnete</fw><lb/><note xml:id="FN286_01_02" prev="#FN286_01_01" place="foot" n="1"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">portio, quae periculi metu &#x017F;e dedit in fugam, aegre<lb/>
dilap&#x017F;a, res &#x017F;uas non &#x017F;ine lacrymis reui&#x017F;eret, &amp;<lb/>
lamentis. Huic pugnae Neuitta, po&#x017F;tea con&#x017F;ul,<lb/>
eque&#x017F;tris praepo&#x017F;itus turmae, &amp; adfui&#x017F;&#x017F;e, &amp; forti-<lb/>
ter feci&#x017F;&#x017F;e, firmatur.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[253/0287] bis zu Ende der mit IVLIANO gefuͤhrten Kriege. uͤber die Donau, und ſtreifften in beyden Pannonien, und in Ober-Moeſien. Es iſt oben angemercket worden 1, wie ein Sarmatiſches Volck von ſeinen Knechten vertrieben worden. Ein Theil der vertriebenen hatte zu den Quaden Zuflucht genommen, und ſich auf gewiſſe Art unter ihre Hoheit begeben, ſo daß ſie auch in dieſem Kriege gemeine Sache mit ihnen machten. Conſtantius brach im Fruͤhlinge 2 gegen ſie auf; ließ eine Schiff-Bruͤcke uͤber die Do- nau ſchlagen, und verwuͤſtete den gantzen Strich Landes, ſo gegen Pannoniam ſecundam und Valeriam uͤber lag 3. Die Sarmaten und Quaden, ſo ſich wiederſetzen wolten, wurden geſchlagen, und die Armee ruͤckte gegen Abend fort, um auch den entlegeneren Theilen der Quaden die Rache empfinden zu laſſen. Aber die vornehmſten Haͤupter der Nation, unter denen inſonderheit Araharius, als einer von den maͤchtigſten 4, genennet wird, kamen der Verwuͤſtung ihres Vaterlandes zuvor, und bathen um guͤtlichen Vergleich, welchen ihnen Con- ſtantius, der, des angedroheten Perſiſchen Krieges halber, dieſe Unruhe gerne geſtillet ſahe, zugeſtand. Darauf wurden auch mit den Sarmaten Tractaten fuͤr die Hand genommen. Die Quaden muſten diejenigen, ſo bißher unter ihnen geſtanden, frey geben; und der Kaiſer verſprach, ſie wiederum in ihr Land ein- zuſetzen, daraus ſie von ihren Knechten vertrieben worden: mit Bedinge, daß ſie inskuͤnftige unter der Hoheit und Schutz der Roͤmer ſtehen ſolten 5. Er ver- ordnete 1 Conſtantius ziehet gegen die Quaden u. Sarmaten. 1 §. LV. 1. Vide ſupra §. XXVIII. 2 amm. marcellinvs L. XVII. c. 12. beſchreibet bey dieſer Gelegenheit die Armatur der Sarmaten und Quaden: Auguſto inter haec quie- ſcenti per hiemem apud Sirmium, indicabant nun- tii graues & crebri, permiſtos Sarmatas & Qua- dos, uicinitate & ſimilitudine morum, armaturae- que concordes, Pannonias Moeſiarumque alteram cuneis incurſare diſperſis. Quibus ad latrocinia magis quam aperto habilibus Marti, haſtae ſunt longiores, & loricae ex cornibus raſis & leuigatis, plumarum ſpecie linteis indumentis innexae: equo- rumque plurimi ex uſu caſtrati, ne aut foeminarum uiſu exagitati raptentur, aut in ſubſidiis ferocien- tes, prodant binnitu denſiore uectores. Et per ſpatia diſcurrunt ampliſſima, ſequentes alios, uel ipſi terga uertentes, inſidendo uelocibus equis & morigeris, trahentesque ſingulos, interdum & binos, uti permutatio uires foueat iumentorum, uigorque etio integretur alterno. 3 amm. marcell. l. c. p. 137. Gereban- tur haec in ea parte Sarmatiae, quae ſecundam proſpectat Pannoniam: parique fortitudine circa Valeriam opes barbaricas, urendo capiendoque occurrentia, militaris turba uaſtabat ‒ ‒ ‒ ‒ quo euentu uires & animos incitante, iunctis denſius cuneis ad Quadorum regna properabat exercitus. 4 ibidem p. 138. Hortante hoc exemplo cle- mentiae, aduolarunt regales, cum ſuis omnibus, Arabarius, & Vſafer, inter optimates excellentes, agminum gentilium duces, quorum alter Transiu- gitanorum Quadorumque parti, alter quibusdam Sarmatis praeerat, locorum conſiniis & feritate iunctiſſimis: quorum plebem ueritus imperator, ne ferire foedera ſimulans, in arma repente conſur- geret; diſcreto conſortio, pro Sarmatis obſecrantes iuſſit pauliſper abſcedere, dum Araharii & Quado- rum negotium ſpectaretur. Qui cum eorum ritu oblati, ſtantes curuatis corporibus, facinora grauia purgare non poſſent, ultimae ſortis infortunia me- tuentes, dederunt obſides imperatos, nunquam antea pignora foederis exhibere compulſi. Als der Kaiſer alſo mit den Quaden fertig, nahm er die Tractaten, mit dem Sarmatiſchen Fuͤrſten Vſafer, fuͤr die Hand: amm. marcellinvs faͤhret fort: His ex aequo bonoque compoſitis, Vſafer in preces admiſ- ſus eſt: Arahario pertinaciter obſtrepente, fir- manteque, pacem quam ipſe meruit, ei quoque de- bere proficere, ut participi, licet inferiori, & obtemperare ſuis imperiis conſueto. Verum quae- ſtione diſcuſſa aliena poteſtate eripi Sarmatae iuſſi, ut ſemper Romanorum clientes, offerre obſides, quietis uincula conſeruandae, gratanter amplexi ſunt. 5 idem c. l. p. 138. Quibus ordinatis, trans- lata 1 portio, quae periculi metu ſe dedit in fugam, aegre dilapſa, res ſuas non ſine lacrymis reuiſeret, & lamentis. Huic pugnae Neuitta, poſtea conſul, equeſtris praepoſitus turmae, & adfuiſſe, & forti- ter feciſſe, firmatur. J i 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/287
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 253. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/287>, abgerufen am 16.07.2024.