Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Sechstes Buch. Geschichte der Teutschen
zu machen gehoffet hatten. Dieselben warffen sich itzo in eine Vestung
an der Maaß: Iulianus belagerte sie daselbst, und als sie, nach einer Belage-
+ M. Jan. 358.rung von 54. Tagen, sich ergeben müssen +, schickte er sie alle zusammen dem
Kaiser Constantio 1, der sie unter die Truppen stecken ließ, bey welchen sie aller
Augen, wegen ihrer Grösse und Stärcke, auf sich zogen.

LIV. Constantius war indessen in der Stadt Sirmium mit den Persischen
Barbatio
treibt die Ju-
thungen aus
Rätien zu-
rücke.
Tractaten beschäfftiget: immassen Sapor, König von Persien, den Römern
einen erschrecklichen Krieg androhete, wenn sie ihm nicht Armenien und Meso-
potamien in Güte abtreten wolten. Desto ungelegner fiel es dem Hofe, daß
die Juthungen, ein Alemannisches Volck, in Rätien einbrachen. Der histo-
ricus
mercket als etwas besonderes an, daß sie sich getrauet Belagerungen zu
unternehmen, worinnen sonst die Teutschen nicht geübet waren 1. Aber Barbatio,
Siluani
Nachfolger in dem Generalat über die Fuß-Knechte, war diesesmahl
glücklicher gegen sie, als er vormahls gegen die anderen Alemannen in Gallien
gewesen war, und befreyete den Hof von dieser Furcht, sich aber selbst von der
Nachrede, daß er ein grösserer Held in Worten, als im Felde wäre.

LV. Der Einfall der Juthungen war gleichsam nur ein Vorspiel von dem,
+ A. 357. 358.was die Quaden und Jazygen vorhatten. Die Quaden giengen im Winter +

über
[Beginn Spaltensatz] Traiana zu verstehen. Diese Ungewißheit der Lage
verursacht auch, daß es nicht sicher ist, ob es dasselbe
Munimentum sey, das Valentinianus wie im fol-
genden Buch vorkommen wird, gegen die Alemannen
verstärcket.
1 §. LIII. 1. amm. marcell. L. XVII. c. 1. & 2.
Quibus ut in tali re compositis firmiter, ad sedes
reuertens hibernas, sudorum reliquias reperit tales.
Remos Seuerus Magister equitum per Agrippinam
petens, & Iuliacum, Francorum ualidissimos cuneos
in sexcentis uelitibus, ut postea claruit, uacua
praesidiis loca uastantes offendit: hac opportunitate
in scelus audaciam erigente, quod caesare in Ala-
mannorum secessibus occupato, nulloque uetante,
expleri se posse praedarum opimitate sunt arbitrati:
Sed metu iam reuersi exercitus, munimentis duo-
bus, quae olim exinanita sunt, occupatis, se quoad
fieri poterat tuebantur. Hac Iulianus rei nouitate
perculsus, & coniiciens quorsum erumperet, si iis-
dem transisset intactis, retento milite circumuallare
disposuit. - - - Mosa fluuius praeter lambit, & adus-
que quartum & quinquagesimum diem, Decembri
scil. & Ianuario mense obsidionales tractae sunt
morae, destinatis barbarorum animis incredibili
pertinacia reluctatis. Tunc pertimescens solertissi-
mus caesar, ne obseruata nocte illuni, barbari
gelu uinctum amnem peruaderent, quotidie a sole
in uesperam flexo, adusque lucis principium, luso-
riis nauibus discurrere flumen, ultro citroque mili-
tes ordinauit, ut crustis pruinarum diffractis,
[Spaltenumbruch] nullus ad erumpendum quopiam facile perueniret.
Hocque commento inedia, & uigiliis, & despera-
tione postrema lassati, sponte se propria dederunt.
Statimque ad comitatum augusti sunt missi.
liba-
nivs
in orat. II. in Iusiani necem c.
32.
hat noch einige andere Umstände mit angebracht.
Sed adulta iam hieme Franci numero mille, quibus
niues perinde uoluptati ac flores sunt, cum uicos
aliquot euastassent, quorum in medio castrum erat
desertum, circumsessi ab eo, & in illud castrum
inclusi sunt: quos cum fame ad deditionem cöegisset,
ad augustum uinctos ablegauit, rem plane nouam
atque insolitam. Lex enim apud eos est aut uincere,
aut mortem oppetere. At compedibus tamen con-
stricti sunt, idem uti uidetur passi quod apud
Sphacteriam Spartani. Eos itaque acceptos Con-
stantius dono sibi missos dixit, suisque legionibus eos
miscuit, turres quasdam iis sese admiscere ratus:
adeo multos alios unus ex illis aequiparare existi-
mabatur.
1 amm. marcell. L. XVII. c. 6.
tot. Inter quae ita ambigua Iuthungi, Alamanno-
rum pars, Italicis conterminans tractibus, obliti
pacis ac foederum, quae adepti sunt obsecrando,
Raetias turbulente uastabant, adeo, ut etiam oppi-
dorum tentarent obsidia praeter solitum. Ad quos
repellendos cum ualida manu missus Barbatio, in
locum Siluani peditum promotus magister, ignauus
sed uerbis effusior, alacritate militum uehementer
erecta, prostrauit acerrime multos, ita ut exigua

[Ende Spaltensatz]
portio,

Sechſtes Buch. Geſchichte der Teutſchen
zu machen gehoffet hatten. Dieſelben warffen ſich itzo in eine Veſtung
an der Maaß: Iulianus belagerte ſie daſelbſt, und als ſie, nach einer Belage-
M. Jan. 358.rung von 54. Tagen, ſich ergeben muͤſſen †, ſchickte er ſie alle zuſammen dem
Kaiſer Conſtantio 1, der ſie unter die Truppen ſtecken ließ, bey welchen ſie aller
Augen, wegen ihrer Groͤſſe und Staͤrcke, auf ſich zogen.

LIV. Conſtantius war indeſſen in der Stadt Sirmium mit den Perſiſchen
Barbatio
treibt die Ju-
thungen aus
Raͤtien zu-
ruͤcke.
Tractaten beſchaͤfftiget: immaſſen Sapor, Koͤnig von Perſien, den Roͤmern
einen erſchrecklichen Krieg androhete, wenn ſie ihm nicht Armenien und Meſo-
potamien in Guͤte abtreten wolten. Deſto ungelegner fiel es dem Hofe, daß
die Juthungen, ein Alemanniſches Volck, in Raͤtien einbrachen. Der hiſto-
ricus
mercket als etwas beſonderes an, daß ſie ſich getrauet Belagerungen zu
unternehmen, worinnen ſonſt die Teutſchen nicht geuͤbet waren 1. Aber Barbatio,
Siluani
Nachfolger in dem Generalat uͤber die Fuß-Knechte, war dieſesmahl
gluͤcklicher gegen ſie, als er vormahls gegen die anderen Alemannen in Gallien
geweſen war, und befreyete den Hof von dieſer Furcht, ſich aber ſelbſt von der
Nachrede, daß er ein groͤſſerer Held in Worten, als im Felde waͤre.

LV. Der Einfall der Juthungen war gleichſam nur ein Vorſpiel von dem,
A. 357. 358.was die Quaden und Jazygen vorhatten. Die Quaden giengen im Winter †

uͤber
[Beginn Spaltensatz] Traiana zu verſtehen. Dieſe Ungewißheit der Lage
verurſacht auch, daß es nicht ſicher iſt, ob es daſſelbe
Munimentum ſey, das Valentinianus wie im fol-
genden Buch vorkommen wird, gegen die Alemannen
verſtaͤrcket.
1 §. LIII. 1. amm. marcell. L. XVII. c. 1. & 2.
Quibus ut in tali re compoſitis firmiter, ad ſedes
reuertens hibernas, ſudorum reliquias reperit tales.
Remos Seuerus Magiſter equitum per Agrippinam
petens, & Iuliacum, Francorum ualidiſſimos cuneos
in ſexcentis uelitibus, ut poſtea claruit, uacua
praeſidiis loca uaſtantes offendit: hac opportunitate
in ſcelus audaciam erigente, quod caeſare in Ala-
mannorum ſeceſſibus occupato, nulloque uetante,
expleri ſe poſſe praedarum opimitate ſunt arbitrati:
Sed metu iam reuerſi exercitus, munimentis duo-
bus, quae olim exinanita ſunt, occupatis, ſe quoad
fieri poterat tuebantur. Hac Iulianus rei nouitate
perculſus, & coniiciens quorſum erumperet, ſi iis-
dem tranſiſſet intactis, retento milite circumuallare
diſpoſuit. ‒ ‒ ‒ Moſa fluuius praeter lambit, & adus-
que quartum & quinquageſimum diem, Decembri
ſcil. & Ianuario menſe obſidionales tractae ſunt
morae, deſtinatis barbarorum animis incredibili
pertinacia reluctatis. Tunc pertimeſcens ſolertiſſi-
mus caeſar, ne obſeruata nocte illuni, barbari
gelu uinctum amnem peruaderent, quotidie a ſole
in ueſperam flexo, adusque lucis principium, luſo-
riis nauibus diſcurrere flumen, ultro citroque mili-
tes ordinauit, ut cruſtis pruinarum diffractis,
[Spaltenumbruch] nullus ad erumpendum quopiam facile perueniret.
Hocque commento inedia, & uigiliis, & deſpera-
tione poſtrema laſſati, ſponte ſe propria dederunt.
Statimque ad comitatum auguſti ſunt miſſi.
liba-
nivs
in orat. II. in Iuſiani necem c.
32.
hat noch einige andere Umſtaͤnde mit angebracht.
Sed adulta iam hieme Franci numero mille, quibus
niues perinde uoluptati ac flores ſunt, cum uicos
aliquot euaſtaſſent, quorum in medio caſtrum erat
deſertum, circumſeſſi ab eo, & in illud caſtrum
incluſi ſunt: quos cum fame ad deditionem cöegiſſet,
ad auguſtum uinctos ablegauit, rem plane nouam
atque inſolitam. Lex enim apud eos eſt aut uincere,
aut mortem oppetere. At compedibus tamen con-
ſtricti ſunt, idem uti uidetur paſſi quod apud
Sphacteriam Spartani. Eos itaque acceptos Con-
ſtantius dono ſibi miſſos dixit, ſuisque legionibus eos
miſcuit, turres quasdam iis ſeſe admiſcere ratus:
adeo multos alios unus ex illis aequiparare exiſti-
mabatur.
1 amm. marcell. L. XVII. c. 6.
tot. Inter quae ita ambigua Iuthungi, Alamanno-
rum pars, Italicis conterminans tractibus, obliti
pacis ac foederum, quae adepti ſunt obſecrando,
Raetias turbulente uaſtabant, adeo, ut etiam oppi-
dorum tentarent obſidia praeter ſolitum. Ad quos
repellendos cum ualida manu miſſus Barbatio, in
locum Siluani peditum promotus magiſter, ignauus
ſed uerbis effuſior, alacritate militum uehementer
erecta, proſtrauit acerrime multos, ita ut exigua

[Ende Spaltensatz]
portio,
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0286" n="252"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Sech&#x017F;tes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen</hi></fw><lb/>
zu machen gehoffet hatten. Die&#x017F;elben warffen &#x017F;ich itzo in eine Ve&#x017F;tung<lb/>
an der Maaß: <hi rendition="#aq">Iulianus</hi> belagerte &#x017F;ie da&#x017F;elb&#x017F;t, und als &#x017F;ie, nach einer Belage-<lb/><note place="left">&#x2020; <hi rendition="#aq">M. Jan.</hi> 358.</note>rung von 54. Tagen, &#x017F;ich ergeben mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en &#x2020;, &#x017F;chickte er &#x017F;ie alle zu&#x017F;ammen dem<lb/>
Kai&#x017F;er <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantio</hi> <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">LIII</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">amm. marcell.</hi></hi> L. XVII. c. 1. &amp; 2.<lb/><hi rendition="#i">Quibus ut in tali re compo&#x017F;itis firmiter, ad &#x017F;edes<lb/>
reuertens hibernas, &#x017F;udorum reliquias reperit tales.<lb/>
Remos Seuerus Magi&#x017F;ter equitum per Agrippinam<lb/>
petens, &amp; Iuliacum, Francorum ualidi&#x017F;&#x017F;imos cuneos<lb/>
in &#x017F;excentis uelitibus, ut po&#x017F;tea claruit, uacua<lb/>
prae&#x017F;idiis loca ua&#x017F;tantes offendit: hac opportunitate<lb/>
in &#x017F;celus audaciam erigente, quod cae&#x017F;are in Ala-<lb/>
mannorum &#x017F;ece&#x017F;&#x017F;ibus occupato, nulloque uetante,<lb/>
expleri &#x017F;e po&#x017F;&#x017F;e praedarum opimitate &#x017F;unt arbitrati:<lb/>
Sed metu iam reuer&#x017F;i exercitus, munimentis duo-<lb/>
bus, quae olim exinanita &#x017F;unt, occupatis, &#x017F;e quoad<lb/>
fieri poterat tuebantur. Hac Iulianus rei nouitate<lb/>
percul&#x017F;us, &amp; coniiciens quor&#x017F;um erumperet, &#x017F;i iis-<lb/>
dem tran&#x017F;i&#x017F;&#x017F;et intactis, retento milite circumuallare<lb/>
di&#x017F;po&#x017F;uit. &#x2012; &#x2012; &#x2012; Mo&#x017F;a fluuius praeter lambit, &amp; adus-<lb/>
que quartum &amp; quinquage&#x017F;imum diem, Decembri<lb/>
&#x017F;cil. &amp; Ianuario men&#x017F;e ob&#x017F;idionales tractae &#x017F;unt<lb/>
morae, de&#x017F;tinatis barbarorum animis incredibili<lb/>
pertinacia reluctatis. Tunc pertime&#x017F;cens &#x017F;olerti&#x017F;&#x017F;i-<lb/>
mus cae&#x017F;ar, ne ob&#x017F;eruata nocte illuni, barbari<lb/>
gelu uinctum amnem peruaderent, quotidie a &#x017F;ole<lb/>
in ue&#x017F;peram flexo, adusque lucis principium, lu&#x017F;o-<lb/>
riis nauibus di&#x017F;currere flumen, ultro citroque mili-<lb/>
tes ordinauit, ut cru&#x017F;tis pruinarum diffractis,<lb/><cb/>
nullus ad erumpendum quopiam facile perueniret.<lb/>
Hocque commento inedia, &amp; uigiliis, &amp; de&#x017F;pera-<lb/>
tione po&#x017F;trema la&#x017F;&#x017F;ati, &#x017F;ponte &#x017F;e propria dederunt.<lb/>
Statimque ad comitatum augu&#x017F;ti &#x017F;unt mi&#x017F;&#x017F;i.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">liba-<lb/>
nivs</hi></hi> in orat. II. in Iu&#x017F;iani necem c.</hi> 32.<lb/>
hat noch einige andere Um&#x017F;ta&#x0364;nde mit angebracht.<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Sed adulta iam hieme Franci numero mille, quibus<lb/>
niues perinde uoluptati ac flores &#x017F;unt, cum uicos<lb/>
aliquot eua&#x017F;ta&#x017F;&#x017F;ent, quorum in medio ca&#x017F;trum erat<lb/>
de&#x017F;ertum, circum&#x017F;e&#x017F;&#x017F;i ab eo, &amp; in illud ca&#x017F;trum<lb/>
inclu&#x017F;i &#x017F;unt: quos cum fame ad deditionem cöegi&#x017F;&#x017F;et,<lb/>
ad augu&#x017F;tum uinctos ablegauit, rem plane nouam<lb/>
atque in&#x017F;olitam. Lex enim apud eos e&#x017F;t aut uincere,<lb/>
aut mortem oppetere. At compedibus tamen con-<lb/>
&#x017F;tricti &#x017F;unt, idem uti uidetur pa&#x017F;&#x017F;i quod apud<lb/>
Sphacteriam Spartani. Eos itaque acceptos Con-<lb/>
&#x017F;tantius dono &#x017F;ibi mi&#x017F;&#x017F;os dixit, &#x017F;uisque legionibus eos<lb/>
mi&#x017F;cuit, turres quasdam iis &#x017F;e&#x017F;e admi&#x017F;cere ratus:<lb/>
adeo multos alios unus ex illis aequiparare exi&#x017F;ti-<lb/>
mabatur.</hi></hi></note>, der &#x017F;ie unter die Truppen &#x017F;tecken ließ, bey welchen &#x017F;ie aller<lb/>
Augen, wegen ihrer Gro&#x0364;&#x017F;&#x017F;e und Sta&#x0364;rcke, auf &#x017F;ich zogen.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">LIV. Con&#x017F;tantius</hi> war inde&#x017F;&#x017F;en in der Stadt <hi rendition="#aq">Sirmium</hi> mit den Per&#x017F;i&#x017F;chen<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">Barbatio</hi></hi><lb/>
treibt die Ju-<lb/>
thungen aus<lb/><hi rendition="#g">Ra&#x0364;tien zu</hi>-<lb/>
ru&#x0364;cke.</note>Tractaten be&#x017F;cha&#x0364;fftiget: imma&#x017F;&#x017F;en <hi rendition="#aq">Sapor,</hi> Ko&#x0364;nig von Per&#x017F;ien, den Ro&#x0364;mern<lb/>
einen er&#x017F;chrecklichen Krieg androhete, wenn &#x017F;ie ihm nicht Armenien und Me&#x017F;o-<lb/>
potamien in Gu&#x0364;te abtreten wolten. De&#x017F;to ungelegner fiel es dem Hofe, daß<lb/>
die Juthungen, ein Alemanni&#x017F;ches Volck, in Ra&#x0364;tien einbrachen. Der <hi rendition="#aq">hi&#x017F;to-<lb/>
ricus</hi> mercket als etwas be&#x017F;onderes an, daß &#x017F;ie &#x017F;ich getrauet Belagerungen zu<lb/>
unternehmen, worinnen &#x017F;on&#x017F;t die Teut&#x017F;chen nicht geu&#x0364;bet waren <note xml:id="FN286_01_01" next="#FN286_01_02" place="foot" n="1"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">amm. marcell.</hi></hi> L. XVII. c. 6.<lb/>
tot. <hi rendition="#i">Inter quae ita ambigua Iuthungi, Alamanno-<lb/>
rum pars, Italicis conterminans tractibus, obliti<lb/>
pacis ac foederum, quae adepti &#x017F;unt ob&#x017F;ecrando,<lb/>
Raetias turbulente ua&#x017F;tabant, adeo, ut etiam oppi-<lb/>
dorum tentarent ob&#x017F;idia praeter &#x017F;olitum. Ad quos<lb/>
repellendos cum ualida manu mi&#x017F;&#x017F;us Barbatio, in<lb/>
locum Siluani peditum promotus magi&#x017F;ter, ignauus<lb/>
&#x017F;ed uerbis effu&#x017F;ior, alacritate militum uehementer<lb/>
erecta, pro&#x017F;trauit acerrime multos, ita ut exigua</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">portio,</hi></hi></fw><cb type="end"/></note>. Aber <hi rendition="#aq">Barbatio,<lb/>
Siluani</hi> Nachfolger in dem Generalat u&#x0364;ber die Fuß-Knechte, war die&#x017F;esmahl<lb/>
glu&#x0364;cklicher gegen &#x017F;ie, als er vormahls gegen die anderen Alemannen in Gallien<lb/>
gewe&#x017F;en war, und befreyete den Hof von die&#x017F;er Furcht, &#x017F;ich aber &#x017F;elb&#x017F;t von der<lb/>
Nachrede, daß er ein gro&#x0364;&#x017F;&#x017F;erer Held in Worten, als im Felde wa&#x0364;re.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">LV.</hi> Der Einfall der Juthungen war gleich&#x017F;am nur ein Vor&#x017F;piel von dem,<lb/><note place="left">&#x2020; <hi rendition="#aq">A.</hi> 357. 358.</note>was die Quaden und Jazygen vorhatten. Die Quaden giengen im Winter &#x2020;<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">u&#x0364;ber</fw><lb/><note xml:id="FN285_01_02" prev="#FN285_01_01" place="foot" n="1"><cb type="start"/><hi rendition="#aq">Traiana</hi> zu ver&#x017F;tehen. Die&#x017F;e Ungewißheit der Lage<lb/>
verur&#x017F;acht auch, daß es nicht &#x017F;icher i&#x017F;t, ob es da&#x017F;&#x017F;elbe<lb/><hi rendition="#aq">Munimentum</hi> &#x017F;ey, das <hi rendition="#aq">Valentinianus</hi> wie im fol-<lb/>
genden Buch vorkommen wird, gegen die Alemannen<lb/>
ver&#x017F;ta&#x0364;rcket.<note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[252/0286] Sechſtes Buch. Geſchichte der Teutſchen zu machen gehoffet hatten. Dieſelben warffen ſich itzo in eine Veſtung an der Maaß: Iulianus belagerte ſie daſelbſt, und als ſie, nach einer Belage- rung von 54. Tagen, ſich ergeben muͤſſen †, ſchickte er ſie alle zuſammen dem Kaiſer Conſtantio 1, der ſie unter die Truppen ſtecken ließ, bey welchen ſie aller Augen, wegen ihrer Groͤſſe und Staͤrcke, auf ſich zogen. † M. Jan. 358. LIV. Conſtantius war indeſſen in der Stadt Sirmium mit den Perſiſchen Tractaten beſchaͤfftiget: immaſſen Sapor, Koͤnig von Perſien, den Roͤmern einen erſchrecklichen Krieg androhete, wenn ſie ihm nicht Armenien und Meſo- potamien in Guͤte abtreten wolten. Deſto ungelegner fiel es dem Hofe, daß die Juthungen, ein Alemanniſches Volck, in Raͤtien einbrachen. Der hiſto- ricus mercket als etwas beſonderes an, daß ſie ſich getrauet Belagerungen zu unternehmen, worinnen ſonſt die Teutſchen nicht geuͤbet waren 1. Aber Barbatio, Siluani Nachfolger in dem Generalat uͤber die Fuß-Knechte, war dieſesmahl gluͤcklicher gegen ſie, als er vormahls gegen die anderen Alemannen in Gallien geweſen war, und befreyete den Hof von dieſer Furcht, ſich aber ſelbſt von der Nachrede, daß er ein groͤſſerer Held in Worten, als im Felde waͤre. Barbatio treibt die Ju- thungen aus Raͤtien zu- ruͤcke. LV. Der Einfall der Juthungen war gleichſam nur ein Vorſpiel von dem, was die Quaden und Jazygen vorhatten. Die Quaden giengen im Winter † uͤber 1 † A. 357. 358. 1 §. LIII. 1. amm. marcell. L. XVII. c. 1. & 2. Quibus ut in tali re compoſitis firmiter, ad ſedes reuertens hibernas, ſudorum reliquias reperit tales. Remos Seuerus Magiſter equitum per Agrippinam petens, & Iuliacum, Francorum ualidiſſimos cuneos in ſexcentis uelitibus, ut poſtea claruit, uacua praeſidiis loca uaſtantes offendit: hac opportunitate in ſcelus audaciam erigente, quod caeſare in Ala- mannorum ſeceſſibus occupato, nulloque uetante, expleri ſe poſſe praedarum opimitate ſunt arbitrati: Sed metu iam reuerſi exercitus, munimentis duo- bus, quae olim exinanita ſunt, occupatis, ſe quoad fieri poterat tuebantur. Hac Iulianus rei nouitate perculſus, & coniiciens quorſum erumperet, ſi iis- dem tranſiſſet intactis, retento milite circumuallare diſpoſuit. ‒ ‒ ‒ Moſa fluuius praeter lambit, & adus- que quartum & quinquageſimum diem, Decembri ſcil. & Ianuario menſe obſidionales tractae ſunt morae, deſtinatis barbarorum animis incredibili pertinacia reluctatis. Tunc pertimeſcens ſolertiſſi- mus caeſar, ne obſeruata nocte illuni, barbari gelu uinctum amnem peruaderent, quotidie a ſole in ueſperam flexo, adusque lucis principium, luſo- riis nauibus diſcurrere flumen, ultro citroque mili- tes ordinauit, ut cruſtis pruinarum diffractis, nullus ad erumpendum quopiam facile perueniret. Hocque commento inedia, & uigiliis, & deſpera- tione poſtrema laſſati, ſponte ſe propria dederunt. Statimque ad comitatum auguſti ſunt miſſi. liba- nivs in orat. II. in Iuſiani necem c. 32. hat noch einige andere Umſtaͤnde mit angebracht. Sed adulta iam hieme Franci numero mille, quibus niues perinde uoluptati ac flores ſunt, cum uicos aliquot euaſtaſſent, quorum in medio caſtrum erat deſertum, circumſeſſi ab eo, & in illud caſtrum incluſi ſunt: quos cum fame ad deditionem cöegiſſet, ad auguſtum uinctos ablegauit, rem plane nouam atque inſolitam. Lex enim apud eos eſt aut uincere, aut mortem oppetere. At compedibus tamen con- ſtricti ſunt, idem uti uidetur paſſi quod apud Sphacteriam Spartani. Eos itaque acceptos Con- ſtantius dono ſibi miſſos dixit, ſuisque legionibus eos miſcuit, turres quasdam iis ſeſe admiſcere ratus: adeo multos alios unus ex illis aequiparare exiſti- mabatur. 1 amm. marcell. L. XVII. c. 6. tot. Inter quae ita ambigua Iuthungi, Alamanno- rum pars, Italicis conterminans tractibus, obliti pacis ac foederum, quae adepti ſunt obſecrando, Raetias turbulente uaſtabant, adeo, ut etiam oppi- dorum tentarent obſidia praeter ſolitum. Ad quos repellendos cum ualida manu miſſus Barbatio, in locum Siluani peditum promotus magiſter, ignauus ſed uerbis effuſior, alacritate militum uehementer erecta, proſtrauit acerrime multos, ita ut exigua portio, 1 Traiana zu verſtehen. Dieſe Ungewißheit der Lage verurſacht auch, daß es nicht ſicher iſt, ob es daſſelbe Munimentum ſey, das Valentinianus wie im fol- genden Buch vorkommen wird, gegen die Alemannen verſtaͤrcket.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/286
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 252. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/286>, abgerufen am 02.06.2024.