Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite
bis zur grossen Wanderung der Völcker.

XXVII. Es würde aber die Verheerung noch viel grösser gewesen seyn ,Gratianus
sucht den Go-
then, Alanen,
und Hunnen
Wiederstand
zu thun: Er-
nennet The-
odosium
zum
Käiser in Ori-
ent.

wenn nicht Gratianus in der Nähe gestanden. Derselbe nahm sich der nothlei-
denden Provintzen, soviel es die Niederlage, und die daher entstandene Bestür-
tzung zuließen, an, wohin dasjenige gehöret, was avsonivs von seinen Tha-
ten gegen die Gothen, Alanen und Hunnen rühmet . Weiln aber seine eigene
Lande nicht verschonet blieben, und der Orient allein einen Käiser erforderte, der
für seine Person selbst zu regieren, und zu Felde zu ziehen fähig wäre; sein Bruder
Valentinianus aber noch zu jung war: so erwehlte er Theodosium, den er kurtz
vorher aus Spanien zurück beruffen, legte ihm zu Anfang des 379. Jahres den
19 Januarii den Titel Augustus bey 3, und überließ ihm, ausser den Provintzen,
die schon vorhin zum Orient gehöret hatten, ietzo auch einen Theil des angräntzen-
den Illyrici, daraus das Illyricum orientale entstanden. Er bemühete sich
därauf die Länder, so er auf seinen Antheil behalten, in Ruhe zu setzen, und The-
odosius,
so bereits wegen verschiedener glücklichen Thaten, in grossem Ruff war,
vermehrete denselben durch eine siegreiche Schlacht gegen die Gothen 4. Wor-

auf
[Beginn Spaltensatz] Hoc mihi praepetibus uictoria nuntiat alis.
Iam uenit Augustus, nostros ut comat honores.
Officio exornans, quos participare cupisset.
3 avr. victor epit. c. 47. Hic cum animad-
uertisset, Thraciam Daciamque tanquam genita-
les terras possidentibus Gothis, Taifalis, atque
omni pernicie atrocioribus Hunnis, & Alanis,
extremum periculum instare nomini Romano; ac-
cito ab Hispania Theodosio, cunctis fauentibus,
agenti annum a tricesimo tertium, imperium com-
mittit.
4 zosimvs L. IV. c. 24. p. 399. Rebus
ad spem minutissimam redactis, dux equitatus Ro-
mani Victor, e periculo cum nonnullis equitibus
elapsus, quum in Macedoniam Thessaliamque con-
tendisset, atque inde ad Mysos & Pannonias ex-
currisset: Gratiano in iis locis commoranti rem
uti accidisset, nunciat: itemque tam exercitus
quam imperatoris interitum. Ille non admodum
moesto patrui caedem animo tulit, quod inter eos
suspicio quaedam intercederet. Sed quia uidebat,
se rebus administrandis non sufficere, Thracia
quidem a barbaris qui eam inuaserant, occupata:
Mysiae uero Pannoniaeque locis, ab haerentibus ibi-
dem barbaris, uexatis; Rhenanis denique natio-
nibus urbes, citra cuiusquam impedimentum, in-
festantibus; imperii consortem Theodosium deli-
git, oriundum ex oppido Hispanicae Callaeciae
Cauca, hominem bellicosum & imperii militaris
haud ignarum. Hoc Thraciae rebus & orienti
praefecto, ipse ad occidentales Gallos tendit
: ut
eorum locorum res, si posset, componerat.
Diese
Umstände werden auch von andern historicis bestä-
[Spaltenumbruch] tiget. socrates L. V. c. 6. Per illud tem-
pus, ubi Gratianus & Theodosius uictoriam con-
tra barbaros reportauerant, Gratianus extemplo
propterea in Galliam profectus est, quod Germani
fuerant eius regionis agros depopulati: Theodo-
sius autem post erecta trophaea, Constantinopo-
lim ire maturans, Thessalonicam peruenit. Ibi
in morbum incidens, cupiebat baptismo donari.

sozomenvs L. VIII. c. 4. Sub hoc tempus
Gratianus, Alemannis Galatas occidentales ad-
huc infestantibus, ad paternam imperii sortem re-
uersus est, quam ipsi, fratrique ipsius gubernan-
dam reliquerat: cum prius Illyricos, & orientis
imperium Theodosio commisisset. Res autem illi
ex uoto contra Alemannos, ut & Theodosio con-
tra Istrum accolentes barbaros confecta est. Illos
enim bello subegit, hos in amicitiam populi Ro-
mani supplices recepit: a quibus acceptis obsidi-
bus firmata pace, Thessalonicam uenit. Ibi mor-
bo correptus, cum per Ascholium eius urbis epi-
scopum fidei mysteria edoctus esset, Christo initia-
tus fuit & conualuit.
Was insonderheit den Um-
stand, daß Gallien in Gefahr gewesen, anbetrifft, so
findet sich selbiger noch über dieses in Latini Pa-
cati panegyrico c.
11. bestätiget, allwo der Re-
dner das Römische Reich, wie es Theodosium, zu
der Zeit als ihn Gratianus zum Käiser ernennet,
anredet, einführet: Perdidi infortunata Pannoni-
as, lugeo funus Illyrici: specto excidium Gallia-
rum. Principum senior in tanta bella non suffi-
cit
; alter etsi futurus sit aliquando fortissimus,
adhuc tamen paruus est.
Von den Vortheilen aber,
die Theodosius gegen die Gothen noch im Jah-
re 379. erhalten, zeiget idativs in fastis ad h. a.
Ipso illo anno multa bella Romani cum Gothis commi-

[Ende Spaltensatz]
serunt.
P p 3
bis zur groſſen Wanderung der Voͤlcker.

XXVII. Es wuͤrde aber die Verheerung noch viel groͤſſer geweſen ſeyn ,Gratianus
ſucht den Go-
then, Alanen,
und Hunnen
Wiederſtand
zu thun: Er-
nennet The-
odoſium
zum
Kaͤiſer in Ori-
ent.

wenn nicht Gratianus in der Naͤhe geſtanden. Derſelbe nahm ſich der nothlei-
denden Provintzen, ſoviel es die Niederlage, und die daher entſtandene Beſtuͤr-
tzung zuließen, an, wohin dasjenige gehoͤret, was avsonivs von ſeinen Tha-
ten gegen die Gothen, Alanen und Hunnen ruͤhmet . Weiln aber ſeine eigene
Lande nicht verſchonet blieben, und der Orient allein einen Kaͤiſer erforderte, der
fuͤr ſeine Perſon ſelbſt zu regieren, und zu Felde zu ziehen faͤhig waͤre; ſein Bruder
Valentinianus aber noch zu jung war: ſo erwehlte er Theodoſium, den er kurtz
vorher aus Spanien zuruͤck beruffen, legte ihm zu Anfang des 379. Jahres den
19 Januarii den Titel Auguſtus bey 3, und uͤberließ ihm, auſſer den Provintzen,
die ſchon vorhin zum Orient gehoͤret hatten, ietzo auch einen Theil des angraͤntzen-
den Illyrici, daraus das Illyricum orientale entſtanden. Er bemuͤhete ſich
daͤrauf die Laͤnder, ſo er auf ſeinen Antheil behalten, in Ruhe zu ſetzen, und The-
odoſius,
ſo bereits wegen verſchiedener gluͤcklichen Thaten, in groſſem Ruff war,
vermehrete denſelben durch eine ſiegreiche Schlacht gegen die Gothen 4. Wor-

auf
[Beginn Spaltensatz] Hoc mihi praepetibus uictoria nuntiat alis.
Iam uenit Auguſtus, noſtros ut comat honores.
Officio exornans, quos participare cupiſſet.
3 avr. victor epit. c. 47. Hic cum animad-
uertiſſet, Thraciam Daciamque tanquam genita-
les terras poſſidentibus Gothis, Taifalis, atque
omni pernicie atrocioribus Hunnis, & Alanis,
extremum periculum inſtare nomini Romano; ac-
cito ab Hiſpania Theodoſio, cunctis fauentibus,
agenti annum a triceſimo tertium, imperium com-
mittit.
4 zosimvs L. IV. c. 24. p. 399. Rebus
ad ſpem minutiſſimam redactis, dux equitatus Ro-
mani Victor, e periculo cum nonnullis equitibus
elapſus, quum in Macedoniam Theſſaliamque con-
tendiſſet, atque inde ad Myſos & Pannonias ex-
curriſſet: Gratiano in iis locis commoranti rem
uti accidiſſet, nunciat: itemque tam exercitus
quam imperatoris interitum. Ille non admodum
moeſto patrui caedem animo tulit, quod inter eos
ſuſpicio quaedam intercederet. Sed quia uidebat,
ſe rebus adminiſtrandis non ſufficere, Thracia
quidem a barbaris qui eam inuaſerant, occupata:
Myſiae uero Pannoniaeque locis, ab haerentibus ibi-
dem barbaris, uexatis; Rhenanis denique natio-
nibus urbes, citra cuiusquam impedimentum, in-
feſtantibus; imperii conſortem Theodoſium deli-
git, oriundum ex oppido Hiſpanicae Callaeciae
Cauca, hominem bellicoſum & imperii militaris
haud ignarum. Hoc Thraciae rebus & orienti
praefecto, ipſe ad occidentales Gallos tendit
: ut
eorum locorum res, ſi poſſet, componerat.
Dieſe
Umſtaͤnde werden auch von andern hiſtoricis beſtaͤ-
[Spaltenumbruch] tiget. socrates L. V. c. 6. Per illud tem-
pus, ubi Gratianus & Theodoſius uictoriam con-
tra barbaros reportauerant, Gratianus extemplo
propterea in Galliam profectus eſt, quod Germani
fuerant eius regionis agros depopulati: Theodo-
ſius autem poſt erecta trophaea, Conſtantinopo-
lim ire maturans, Theſſalonicam peruenit. Ibi
in morbum incidens, cupiebat baptiſmo donari.

sozomenvs L. VIII. c. 4. Sub hoc tempus
Gratianus, Alemannis Galatas occidentales ad-
huc infeſtantibus, ad paternam imperii ſortem re-
uerſus eſt, quam ipſi, fratrique ipſius gubernan-
dam reliquerat: cum prius Illyricos, & orientis
imperium Theodoſio commiſiſſet. Res autem illi
ex uoto contra Alemannos, ut & Theodoſio con-
tra Iſtrum accolentes barbaros confecta eſt. Illos
enim bello ſubegit, hos in amicitiam populi Ro-
mani ſupplices recepit: a quibus acceptis obſidi-
bus firmata pace, Theſſalonicam uenit. Ibi mor-
bo correptus, cum per Aſcholium eius urbis epi-
ſcopum fidei myſteria edoctus eſſet, Chriſto initia-
tus fuit & conualuit.
Was inſonderheit den Um-
ſtand, daß Gallien in Gefahr geweſen, anbetrifft, ſo
findet ſich ſelbiger noch uͤber dieſes in Latini Pa-
cati panegyrico c.
11. beſtaͤtiget, allwo der Re-
dner das Roͤmiſche Reich, wie es Theodoſium, zu
der Zeit als ihn Gratianus zum Kaͤiſer ernennet,
anredet, einfuͤhret: Perdidi infortunata Pannoni-
as, lugeo funus Illyrici: ſpecto excidium Gallia-
rum. Principum ſenior in tanta bella non ſuffi-
cit
; alter etſi futurus ſit aliquando fortiſſimus,
adhuc tamen paruus eſt.
Von den Vortheilen aber,
die Theodoſius gegen die Gothen noch im Jah-
re 379. erhalten, zeiget idativs in faſtis ad h. a.
Ipſo illo anno multa bella Romani cum Gothis commi-

[Ende Spaltensatz]
ſerunt.
P p 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0335" n="301"/>
          <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">bis zur gro&#x017F;&#x017F;en Wanderung der Vo&#x0364;lcker.</hi> </fw><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XXVII.</hi> Es wu&#x0364;rde aber die Verheerung noch viel gro&#x0364;&#x017F;&#x017F;er gewe&#x017F;en &#x017F;eyn <note xml:id="FN334_01_02" prev="#FN334_01_01" place="foot" n="1"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>,<note place="right"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">Gratianus</hi></hi><lb/>
&#x017F;ucht den Go-<lb/>
then, Alanen,<lb/>
und Hunnen<lb/><hi rendition="#g">Wied</hi>er&#x017F;tand<lb/>
zu thun: Er-<lb/>
nennet <hi rendition="#aq">The-<lb/>
odo&#x017F;ium</hi> zum<lb/>
Ka&#x0364;i&#x017F;er in Ori-<lb/>
ent.</note><lb/>
wenn nicht <hi rendition="#aq">Gratianus</hi> in der Na&#x0364;he ge&#x017F;tanden. Der&#x017F;elbe nahm &#x017F;ich der nothlei-<lb/>
denden Provintzen, &#x017F;oviel es die Niederlage, und die daher ent&#x017F;tandene Be&#x017F;tu&#x0364;r-<lb/>
tzung zuließen, an, wohin dasjenige geho&#x0364;ret, was <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">avsonivs</hi></hi></hi> von &#x017F;einen Tha-<lb/>
ten gegen die Gothen, Alanen und Hunnen ru&#x0364;hmet <note xml:id="FN334_02_02" prev="#FN334_02_01" place="foot" n="2"><cb type="start"/><quote><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Hoc mihi praepetibus uictoria nuntiat alis.<lb/>
Iam uenit Augu&#x017F;tus, no&#x017F;tros ut comat honores.<lb/>
Officio exornans, quos participare cupi&#x017F;&#x017F;et.</hi></hi></quote><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt.</note></note>. Weiln aber &#x017F;eine eigene<lb/>
Lande nicht ver&#x017F;chonet blieben, und der Orient allein einen Ka&#x0364;i&#x017F;er erforderte, der<lb/>
fu&#x0364;r &#x017F;eine Per&#x017F;on &#x017F;elb&#x017F;t zu regieren, und zu Felde zu ziehen fa&#x0364;hig wa&#x0364;re; &#x017F;ein Bruder<lb/><hi rendition="#aq">Valentinianus</hi> aber noch zu jung war: &#x017F;o erwehlte er <hi rendition="#aq">Theodo&#x017F;ium,</hi> den er kurtz<lb/>
vorher aus Spanien zuru&#x0364;ck beruffen, legte ihm zu Anfang des 379. Jahres den<lb/>
19 Januarii den Titel <hi rendition="#aq">Augu&#x017F;tus</hi> bey <note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k"><hi rendition="#g">avr.</hi> victor</hi> epit. c. 47. <hi rendition="#i">Hic cum animad-<lb/>
uerti&#x017F;&#x017F;et, Thraciam Daciamque tanquam genita-<lb/>
les terras po&#x017F;&#x017F;identibus Gothis, Taifalis, atque<lb/>
omni pernicie atrocioribus Hunnis, &amp; Alanis,<lb/>
extremum periculum in&#x017F;tare nomini Romano; ac-<lb/>
cito ab Hi&#x017F;pania Theodo&#x017F;io, cunctis fauentibus,<lb/>
agenti annum a trice&#x017F;imo tertium, imperium com-<lb/>
mittit.</hi></hi></note>, und u&#x0364;berließ ihm, au&#x017F;&#x017F;er den Provintzen,<lb/>
die &#x017F;chon vorhin zum Orient geho&#x0364;ret hatten, ietzo auch einen Theil des angra&#x0364;ntzen-<lb/>
den <hi rendition="#aq">Illyrici,</hi> daraus das <hi rendition="#aq">Illyricum orientale</hi> ent&#x017F;tanden. Er bemu&#x0364;hete &#x017F;ich<lb/>
da&#x0364;rauf die La&#x0364;nder, &#x017F;o er auf &#x017F;einen Antheil behalten, in Ruhe zu &#x017F;etzen, und <hi rendition="#aq">The-<lb/>
odo&#x017F;ius,</hi> &#x017F;o bereits wegen ver&#x017F;chiedener glu&#x0364;cklichen Thaten, in gro&#x017F;&#x017F;em Ruff war,<lb/>
vermehrete den&#x017F;elben durch eine &#x017F;iegreiche Schlacht gegen die Gothen <note xml:id="FN335_04_01" next="#FN335_04_02" place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosimvs</hi></hi> L. IV. c. 24. p. 399. <hi rendition="#i">Rebus<lb/>
ad &#x017F;pem minuti&#x017F;&#x017F;imam redactis, dux equitatus Ro-<lb/>
mani Victor, e periculo cum nonnullis equitibus<lb/>
elap&#x017F;us, quum in Macedoniam The&#x017F;&#x017F;aliamque con-<lb/>
tendi&#x017F;&#x017F;et, atque inde ad My&#x017F;os &amp; Pannonias ex-<lb/>
curri&#x017F;&#x017F;et: Gratiano in iis locis commoranti rem<lb/>
uti accidi&#x017F;&#x017F;et, nunciat: itemque tam exercitus<lb/>
quam imperatoris interitum. Ille non admodum<lb/>
moe&#x017F;to patrui caedem animo tulit, quod inter eos<lb/>
&#x017F;u&#x017F;picio quaedam intercederet. Sed quia uidebat,<lb/>
&#x017F;e rebus admini&#x017F;trandis non &#x017F;ufficere, Thracia<lb/>
quidem a barbaris qui eam inua&#x017F;erant, occupata:<lb/>
My&#x017F;iae uero Pannoniaeque locis, ab haerentibus ibi-<lb/>
dem barbaris, uexatis; Rhenanis denique natio-<lb/>
nibus urbes, citra cuiusquam impedimentum, in-<lb/>
fe&#x017F;tantibus; imperii con&#x017F;ortem Theodo&#x017F;ium deli-<lb/>
git, oriundum ex oppido Hi&#x017F;panicae Callaeciae<lb/>
Cauca, hominem bellico&#x017F;um &amp; imperii militaris<lb/>
haud ignarum. Hoc Thraciae rebus &amp; orienti<lb/>
praefecto, ip&#x017F;e ad occidentales Gallos tendit</hi>: <hi rendition="#i">ut<lb/>
eorum locorum res, &#x017F;i po&#x017F;&#x017F;et, componerat.</hi></hi> Die&#x017F;e<lb/>
Um&#x017F;ta&#x0364;nde werden auch von andern <hi rendition="#aq">hi&#x017F;toricis</hi> be&#x017F;ta&#x0364;-<lb/><cb/>
tiget. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">socrates</hi></hi> L. V. c. 6. <hi rendition="#i">Per illud tem-<lb/>
pus, ubi Gratianus &amp; Theodo&#x017F;ius uictoriam con-<lb/>
tra barbaros reportauerant, Gratianus extemplo<lb/>
propterea in Galliam profectus e&#x017F;t, quod Germani<lb/>
fuerant eius regionis agros depopulati: Theodo-<lb/>
&#x017F;ius autem po&#x017F;t erecta trophaea, Con&#x017F;tantinopo-<lb/>
lim ire maturans, The&#x017F;&#x017F;alonicam peruenit. Ibi<lb/>
in morbum incidens, cupiebat bapti&#x017F;mo donari.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sozomenvs</hi></hi> L. VIII. c. 4. <hi rendition="#i">Sub hoc tempus<lb/>
Gratianus, Alemannis Galatas occidentales ad-<lb/>
huc infe&#x017F;tantibus, ad paternam imperii &#x017F;ortem re-<lb/>
uer&#x017F;us e&#x017F;t, quam ip&#x017F;i, fratrique ip&#x017F;ius gubernan-<lb/>
dam reliquerat: cum prius Illyricos, &amp; orientis<lb/>
imperium Theodo&#x017F;io commi&#x017F;i&#x017F;&#x017F;et. Res autem illi<lb/>
ex uoto contra Alemannos, ut &amp; Theodo&#x017F;io con-<lb/>
tra I&#x017F;trum accolentes barbaros confecta e&#x017F;t. Illos<lb/>
enim bello &#x017F;ubegit, hos in amicitiam populi Ro-<lb/>
mani &#x017F;upplices recepit: a quibus acceptis ob&#x017F;idi-<lb/>
bus firmata pace, The&#x017F;&#x017F;alonicam uenit. Ibi mor-<lb/>
bo correptus, cum per A&#x017F;cholium eius urbis epi-<lb/>
&#x017F;copum fidei my&#x017F;teria edoctus e&#x017F;&#x017F;et, Chri&#x017F;to initia-<lb/>
tus fuit &amp; conualuit.</hi></hi> Was in&#x017F;onderheit den Um-<lb/>
&#x017F;tand, daß Gallien in Gefahr gewe&#x017F;en, anbetrifft, &#x017F;o<lb/>
findet &#x017F;ich &#x017F;elbiger noch u&#x0364;ber die&#x017F;es in <hi rendition="#aq">Latini Pa-<lb/>
cati panegyrico c.</hi> 11. be&#x017F;ta&#x0364;tiget, allwo der Re-<lb/>
dner das Ro&#x0364;mi&#x017F;che Reich, wie es <hi rendition="#aq">Theodo&#x017F;ium,</hi> zu<lb/>
der Zeit als ihn <hi rendition="#aq">Gratianus</hi> zum Ka&#x0364;i&#x017F;er ernennet,<lb/>
anredet, einfu&#x0364;hret: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Perdidi infortunata Pannoni-<lb/>
as, lugeo funus Illyrici: &#x017F;pecto excidium Gallia-<lb/>
rum. Principum &#x017F;enior in tanta bella non &#x017F;uffi-<lb/>
cit</hi>; <hi rendition="#i">alter et&#x017F;i futurus &#x017F;it aliquando forti&#x017F;&#x017F;imus,<lb/>
adhuc tamen paruus e&#x017F;t.</hi></hi> Von den Vortheilen aber,<lb/>
die <hi rendition="#aq">Theodo&#x017F;ius</hi> gegen die Gothen noch im Jah-<lb/>
re 379. erhalten, zeiget <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> in fa&#x017F;tis ad h. a.<lb/><hi rendition="#i">Ip&#x017F;o illo anno multa bella Romani cum Gothis commi-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;erunt.</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">P p 3</fw><cb type="end"/>
</note>. Wor-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">auf</fw>
</p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[301/0335] bis zur groſſen Wanderung der Voͤlcker. XXVII. Es wuͤrde aber die Verheerung noch viel groͤſſer geweſen ſeyn 1, wenn nicht Gratianus in der Naͤhe geſtanden. Derſelbe nahm ſich der nothlei- denden Provintzen, ſoviel es die Niederlage, und die daher entſtandene Beſtuͤr- tzung zuließen, an, wohin dasjenige gehoͤret, was avsonivs von ſeinen Tha- ten gegen die Gothen, Alanen und Hunnen ruͤhmet 2. Weiln aber ſeine eigene Lande nicht verſchonet blieben, und der Orient allein einen Kaͤiſer erforderte, der fuͤr ſeine Perſon ſelbſt zu regieren, und zu Felde zu ziehen faͤhig waͤre; ſein Bruder Valentinianus aber noch zu jung war: ſo erwehlte er Theodoſium, den er kurtz vorher aus Spanien zuruͤck beruffen, legte ihm zu Anfang des 379. Jahres den 19 Januarii den Titel Auguſtus bey 3, und uͤberließ ihm, auſſer den Provintzen, die ſchon vorhin zum Orient gehoͤret hatten, ietzo auch einen Theil des angraͤntzen- den Illyrici, daraus das Illyricum orientale entſtanden. Er bemuͤhete ſich daͤrauf die Laͤnder, ſo er auf ſeinen Antheil behalten, in Ruhe zu ſetzen, und The- odoſius, ſo bereits wegen verſchiedener gluͤcklichen Thaten, in groſſem Ruff war, vermehrete denſelben durch eine ſiegreiche Schlacht gegen die Gothen 4. Wor- auf Gratianus ſucht den Go- then, Alanen, und Hunnen Wiederſtand zu thun: Er- nennet The- odoſium zum Kaͤiſer in Ori- ent. 1 2 Hoc mihi praepetibus uictoria nuntiat alis. Iam uenit Auguſtus, noſtros ut comat honores. Officio exornans, quos participare cupiſſet. 3 avr. victor epit. c. 47. Hic cum animad- uertiſſet, Thraciam Daciamque tanquam genita- les terras poſſidentibus Gothis, Taifalis, atque omni pernicie atrocioribus Hunnis, & Alanis, extremum periculum inſtare nomini Romano; ac- cito ab Hiſpania Theodoſio, cunctis fauentibus, agenti annum a triceſimo tertium, imperium com- mittit. 4 zosimvs L. IV. c. 24. p. 399. Rebus ad ſpem minutiſſimam redactis, dux equitatus Ro- mani Victor, e periculo cum nonnullis equitibus elapſus, quum in Macedoniam Theſſaliamque con- tendiſſet, atque inde ad Myſos & Pannonias ex- curriſſet: Gratiano in iis locis commoranti rem uti accidiſſet, nunciat: itemque tam exercitus quam imperatoris interitum. Ille non admodum moeſto patrui caedem animo tulit, quod inter eos ſuſpicio quaedam intercederet. Sed quia uidebat, ſe rebus adminiſtrandis non ſufficere, Thracia quidem a barbaris qui eam inuaſerant, occupata: Myſiae uero Pannoniaeque locis, ab haerentibus ibi- dem barbaris, uexatis; Rhenanis denique natio- nibus urbes, citra cuiusquam impedimentum, in- feſtantibus; imperii conſortem Theodoſium deli- git, oriundum ex oppido Hiſpanicae Callaeciae Cauca, hominem bellicoſum & imperii militaris haud ignarum. Hoc Thraciae rebus & orienti praefecto, ipſe ad occidentales Gallos tendit: ut eorum locorum res, ſi poſſet, componerat. Dieſe Umſtaͤnde werden auch von andern hiſtoricis beſtaͤ- tiget. socrates L. V. c. 6. Per illud tem- pus, ubi Gratianus & Theodoſius uictoriam con- tra barbaros reportauerant, Gratianus extemplo propterea in Galliam profectus eſt, quod Germani fuerant eius regionis agros depopulati: Theodo- ſius autem poſt erecta trophaea, Conſtantinopo- lim ire maturans, Theſſalonicam peruenit. Ibi in morbum incidens, cupiebat baptiſmo donari. sozomenvs L. VIII. c. 4. Sub hoc tempus Gratianus, Alemannis Galatas occidentales ad- huc infeſtantibus, ad paternam imperii ſortem re- uerſus eſt, quam ipſi, fratrique ipſius gubernan- dam reliquerat: cum prius Illyricos, & orientis imperium Theodoſio commiſiſſet. Res autem illi ex uoto contra Alemannos, ut & Theodoſio con- tra Iſtrum accolentes barbaros confecta eſt. Illos enim bello ſubegit, hos in amicitiam populi Ro- mani ſupplices recepit: a quibus acceptis obſidi- bus firmata pace, Theſſalonicam uenit. Ibi mor- bo correptus, cum per Aſcholium eius urbis epi- ſcopum fidei myſteria edoctus eſſet, Chriſto initia- tus fuit & conualuit. Was inſonderheit den Um- ſtand, daß Gallien in Gefahr geweſen, anbetrifft, ſo findet ſich ſelbiger noch uͤber dieſes in Latini Pa- cati panegyrico c. 11. beſtaͤtiget, allwo der Re- dner das Roͤmiſche Reich, wie es Theodoſium, zu der Zeit als ihn Gratianus zum Kaͤiſer ernennet, anredet, einfuͤhret: Perdidi infortunata Pannoni- as, lugeo funus Illyrici: ſpecto excidium Gallia- rum. Principum ſenior in tanta bella non ſuffi- cit; alter etſi futurus ſit aliquando fortiſſimus, adhuc tamen paruus eſt. Von den Vortheilen aber, die Theodoſius gegen die Gothen noch im Jah- re 379. erhalten, zeiget idativs in faſtis ad h. a. Ipſo illo anno multa bella Romani cum Gothis commi- ſerunt. P p 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/335
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 301. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/335>, abgerufen am 16.07.2024.