Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Achtes Buch. Stifftung des Gothischen,
rico zuwieder waren, gute Dienste: und der Poet rühmet, daß Alaricus
beynahe wäre gefangen worden 4. Stilico machte darauf mit ihm einen neuen
Vergleich, vermöge dessen ihm gestattet wurde, aus Jtalien ungehindert abzu-
ziehen. Dieses scheinet man schon damals Stiliconi verübelt zu haben, weil
der Poet sich so viel Mühe giebt, es zum Ruhm seines Helden zu kehren. A-
laricus
soll zwar, wie ihm derselbe Schuld giebt, noch immer getrachtet ha-
ben, ob er in Rätien eindringen, oder einen Weg nach Gallien finden könte 5:
allwo aber die Pässe allenthalben zuwohl besetzt gewesen. Honorius gieng hier-
auf A. 404. nach Rom, um sein sechstes Consulat anzutreten, und hielt we-
gen dieser Siege seinen Einzug im Triumph. Stilico theilte gleichsam mit ihm
die Ehre desselben, und fuhr mit ihm auf einem Wagen 6; vor welchem sein
Sohn Eucherius voran ritte 7. Von diesem Triumph ist nachfolgende Jnscri-
ption, die zugleich als ein Denckmahl dieses Gothischen Krieges anzusehen,
übrig geblieben:

IMPP. CLEMENTISSIMIS. FELICISSIMIS. TOTO. OR-
BE. VICTORIBVS. D. D. D. N. N. N. ARCADIO. HONO-
RIO. THEODOSIO. AVGGG. AD. PERENNE. INDICIVM.
TRIVMPHO. QVO. GETARVM. NATIONEM. IN. OMNE.
AEVVM. DOM. EXTR. ARCVM. SIMVLACRIS. EORVM.

8
9
*

TRO-
[Beginn Spaltensatz] Nil sibi periurum sensit prodesse furorem,
Conuerti nec fata loco, multisque suorum
Diras pauit aues, inimicaque corpora uoluens
Ionios Athesis mutauit sanguine fluctus.
Oblatum Stilico uiolato foedere Martem
Omnibus arripuit uotis, ubi Roma periclo
Iam procul, & belli medius Padus arbiter ibat:
Iamque oportunam motu strepuisse rebelli
Gaudet persidiam; praebensque exempla laboris
Sustinet accensos aestiuo puluere soles.
4 idem de VI. consul. Honorii u. 218.
- - - Fesso si deficit agmine miles,
Vtitur auxiliis. damni securus, & astu,
Debilitat saeuum cognatis uiribus Istrum,
Et duplici lucro committens praelia, uertit
In se barbariem nobis utrimque cadentem.
Ipsum te caperet, letoque, Alarice, dedisset,
Ni calor incauti male festinatus Alani
Dispositum turbasset opus. prope captus anhelum
Verbere cogis equum, nec te uitasse dolemus.
I potius gentis reliquum, tantisque superstes
Danubii populis, & nostrum uiue tropaeum.
5 idem de VI. consul. Honorii. u. 229.
Non tamen ingenium tantis se cladibus [unleserliches Material - 1 Zeichen fehlt]trox
[Spaltenumbruch] Deiicit. occulto tentabat tramite montis,
Si quas per scopulos subitas exquirere posset
In Raetos, Gallosque uias. Sed fortior obstat
Cura ducis.
6 idem l. c. u. 577.
Tunc tibi magnorum mercem fortuna laborum
Persoluit, Stilico, curru cum uectus eodem
Vrbe triumphantem generum florente iuuenta
Conspiceres, &c.
7 ibidem u. 552.
8 Diese Jnscription ist beym grvtero p.
CLXXXI. n.
10. aber gar zerstümmelt anzutreffen.
Der p. mabillon hat sie aus einem Msc. des
Klosters Einsiedel, in seinem analectis T. IV. p.
359. so, wie sie hier im Text stehet, drucken lassen.
tillemont meynet zwar p. 1173., sie sey dem,
über Radegaysum erhaltenen Siege zu Ehren gese-
tzet, sie schickt sich aber besser zu dem in diesem
Jahre gehaltenem Triumph.
9 conf. tillemont p. 1163.
* §.XIII. * zosimvs Lib. V. c. 26. Caeterum
Alaricus, ubi
(ceu dictum est a nobis) excessisset e

[Ende Spaltensatz]
Pele-

Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen,
rico zuwieder waren, gute Dienſte: und der Poet ruͤhmet, daß Alaricus
beynahe waͤre gefangen worden 4. Stilico machte darauf mit ihm einen neuen
Vergleich, vermoͤge deſſen ihm geſtattet wurde, aus Jtalien ungehindert abzu-
ziehen. Dieſes ſcheinet man ſchon damals Stiliconi veruͤbelt zu haben, weil
der Poet ſich ſo viel Muͤhe giebt, es zum Ruhm ſeines Helden zu kehren. A-
laricus
ſoll zwar, wie ihm derſelbe Schuld giebt, noch immer getrachtet ha-
ben, ob er in Raͤtien eindringen, oder einen Weg nach Gallien finden koͤnte 5:
allwo aber die Paͤſſe allenthalben zuwohl beſetzt geweſen. Honorius gieng hier-
auf A. 404. nach Rom, um ſein ſechſtes Conſulat anzutreten, und hielt we-
gen dieſer Siege ſeinen Einzug im Triumph. Stilico theilte gleichſam mit ihm
die Ehre deſſelben, und fuhr mit ihm auf einem Wagen 6; vor welchem ſein
Sohn Eucherius voran ritte 7. Von dieſem Triumph iſt nachfolgende Jnſcri-
ption, die zugleich als ein Denckmahl dieſes Gothiſchen Krieges anzuſehen,
uͤbrig geblieben:

IMPP. CLEMENTISSIMIS. FELICISSIMIS. TOTO. OR-
BE. VICTORIBVS. D. D. D. N. N. N. ARCADIO. HONO-
RIO. THEODOSIO. AVGGG. AD. PERENNE. INDICIVM.
TRIVMPHO. QVO. GETARVM. NATIONEM. IN. OMNE.
AEVVM. DOM. EXTR. ARCVM. SIMVLACRIS. EORVM.

8
9
*

TRO-
[Beginn Spaltensatz] Nil ſibi periurum ſenſit prodeſſe furorem,
Conuerti nec fata loco, multisque ſuorum
Diras pauit aues, inimicaque corpora uoluens
Ionios Atheſis mutauit ſanguine fluctus.
Oblatum Stilico uiolato foedere Martem
Omnibus arripuit uotis, ubi Roma periclo
Iam procul, & belli medius Padus arbiter ibat:
Iamque oportunam motu ſtrepuiſſe rebelli
Gaudet perſidiam; praebensque exempla laboris
Suſtinet accenſos aeſtiuo puluere ſoles.
4 idem de VI. conſul. Honorii u. 218.
‒ ‒ ‒ Feſſo ſi deficit agmine miles,
Vtitur auxiliis. damni ſecurus, & aſtu,
Debilitat ſaeuum cognatis uiribus Iſtrum,
Et duplici lucro committens praelia, uertit
In ſe barbariem nobis utrimque cadentem.
Ipſum te caperet, letoque, Alarice, dediſſet,
Ni calor incauti male feſtinatus Alani
Diſpoſitum turbaſſet opus. prope captus anhelum
Verbere cogis equum, nec te uitaſſe dolemus.
I potius gentis reliquum, tantisque ſuperſtes
Danubii populis, & noſtrum uiue tropaeum.
5 idem de VI. conſul. Honorii. u. 229.
Non tamen ingenium tantis ſe cladibus [unleserliches Material – 1 Zeichen fehlt]trox
[Spaltenumbruch] Deiicit. occulto tentabat tramite montis,
Si quas per ſcopulos ſubitas exquirere poſſet
In Raetos, Gallosque uias. Sed fortior obſtat
Cura ducis.
6 idem l. c. u. 577.
Tunc tibi magnorum mercem fortuna laborum
Perſoluit, Stilico, curru cum uectus eodem
Vrbe triumphantem generum florente iuuenta
Conſpiceres, &c.
7 ibidem u. 552.
8 Dieſe Jnſcription iſt beym grvtero p.
CLXXXI. n.
10. aber gar zerſtuͤmmelt anzutreffen.
Der p. mabillon hat ſie aus einem Mſc. des
Kloſters Einſiedel, in ſeinem analectis T. IV. p.
359. ſo, wie ſie hier im Text ſtehet, drucken laſſen.
tillemont meynet zwar p. 1173., ſie ſey dem,
uͤber Radegayſum erhaltenen Siege zu Ehren geſe-
tzet, ſie ſchickt ſich aber beſſer zu dem in dieſem
Jahre gehaltenem Triumph.
9 conf. tillemont p. 1163.
* §.XIII. * zosimvs Lib. V. c. 26. Caeterum
Alaricus, ubi
(ceu dictum eſt a nobis) exceſſiſſet e

[Ende Spaltensatz]
Pele-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0376" n="342"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Achtes Buch. Stifftung des Gothi&#x017F;chen,</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">rico</hi> zuwieder waren, gute Dien&#x017F;te: und der Poet ru&#x0364;hmet, daß <hi rendition="#aq">Alaricus</hi><lb/>
beynahe wa&#x0364;re gefangen worden <note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem</hi></hi> de VI. con&#x017F;ul. Honorii u. 218.<lb/>
&#x2012; &#x2012; &#x2012; <hi rendition="#i">Fe&#x017F;&#x017F;o &#x017F;i deficit agmine miles,<lb/>
Vtitur auxiliis. damni &#x017F;ecurus, &amp; a&#x017F;tu,<lb/>
Debilitat &#x017F;aeuum cognatis uiribus I&#x017F;trum,<lb/>
Et duplici lucro committens praelia, uertit<lb/>
In &#x017F;e barbariem nobis utrimque cadentem.<lb/>
Ip&#x017F;um te caperet, letoque, Alarice, dedi&#x017F;&#x017F;et,<lb/>
Ni calor incauti male fe&#x017F;tinatus Alani<lb/>
Di&#x017F;po&#x017F;itum turba&#x017F;&#x017F;et opus. prope captus anhelum<lb/>
Verbere cogis equum, nec te uita&#x017F;&#x017F;e dolemus.<lb/>
I potius gentis reliquum, tantisque &#x017F;uper&#x017F;tes<lb/>
Danubii populis, &amp; no&#x017F;trum uiue tropaeum.</hi></hi></note>. <hi rendition="#aq">Stilico</hi> machte darauf mit ihm einen neuen<lb/>
Vergleich, vermo&#x0364;ge de&#x017F;&#x017F;en ihm ge&#x017F;tattet wurde, aus Jtalien ungehindert abzu-<lb/>
ziehen. Die&#x017F;es &#x017F;cheinet man &#x017F;chon damals <hi rendition="#aq">Stiliconi</hi> veru&#x0364;belt zu haben, weil<lb/>
der Poet &#x017F;ich &#x017F;o viel Mu&#x0364;he giebt, es zum Ruhm &#x017F;eines Helden zu kehren. <hi rendition="#aq">A-<lb/>
laricus</hi> &#x017F;oll zwar, wie ihm der&#x017F;elbe Schuld giebt, noch immer getrachtet ha-<lb/>
ben, ob er in Ra&#x0364;tien eindringen, oder einen Weg nach Gallien finden ko&#x0364;nte <note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem</hi></hi> de VI. con&#x017F;ul. Honorii. u. 229.<lb/><hi rendition="#i">Non tamen ingenium tantis &#x017F;e cladibus <gap reason="illegible" unit="chars" quantity="1"/>trox<lb/><cb/>
Deiicit. occulto tentabat tramite montis,<lb/>
Si quas per &#x017F;copulos &#x017F;ubitas exquirere po&#x017F;&#x017F;et<lb/>
In Raetos, Gallosque uias. Sed fortior ob&#x017F;tat<lb/>
Cura ducis.</hi></hi></note>:<lb/>
allwo aber die Pa&#x0364;&#x017F;&#x017F;e allenthalben zuwohl be&#x017F;etzt gewe&#x017F;en. <hi rendition="#aq">Honorius</hi> gieng hier-<lb/>
auf <hi rendition="#aq">A.</hi> 404. nach Rom, um &#x017F;ein &#x017F;ech&#x017F;tes <hi rendition="#aq">Con&#x017F;ulat</hi> anzutreten, und hielt we-<lb/>
gen die&#x017F;er Siege &#x017F;einen Einzug im Triumph. <hi rendition="#aq">Stilico</hi> theilte gleich&#x017F;am mit ihm<lb/>
die Ehre de&#x017F;&#x017F;elben, und fuhr mit ihm auf einem Wagen <note place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem</hi></hi> l. c. u. 577.<lb/><hi rendition="#i">Tunc tibi magnorum mercem fortuna laborum<lb/>
Per&#x017F;oluit, Stilico, curru cum uectus eodem<lb/>
Vrbe triumphantem generum florente iuuenta<lb/>
Con&#x017F;piceres, &amp;c.</hi></hi></note>; vor welchem &#x017F;ein<lb/>
Sohn <hi rendition="#aq">Eucherius</hi> voran ritte <note place="foot" n="7"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ibidem</hi></hi> u.</hi> 552.</note>. Von die&#x017F;em Triumph i&#x017F;t nachfolgende Jn&#x017F;cri-<lb/>
ption, die zugleich als ein Denckmahl die&#x017F;es Gothi&#x017F;chen Krieges anzu&#x017F;ehen,<lb/>
u&#x0364;brig geblieben:</p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">IMPP. CLEMENTISSIMIS. FELICISSIMIS. TOTO. OR-<lb/>
BE. VICTORIBVS. D. D. D. N. N. N. ARCADIO. HONO-<lb/>
RIO. THEODOSIO. AVGGG. AD. PERENNE. INDICIVM.<lb/>
TRIVMPHO. QVO. GETARVM. NATIONEM. IN. OMNE.<lb/>
AEVVM. DOM. EXTR. ARCVM. SIMVLACRIS. EORVM.</hi> </hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">TRO-</hi> </hi> </fw><lb/>
            <note xml:id="FN375_03_02" prev="#FN375_03_01" place="foot" n="3">
              <cb type="start"/> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Nil &#x017F;ibi periurum &#x017F;en&#x017F;it prode&#x017F;&#x017F;e furorem,<lb/>
Conuerti nec fata loco, multisque &#x017F;uorum<lb/>
Diras pauit aues, inimicaque corpora uoluens<lb/>
Ionios Athe&#x017F;is mutauit &#x017F;anguine fluctus.<lb/>
Oblatum Stilico uiolato foedere Martem<lb/>
Omnibus arripuit uotis, ubi Roma periclo<lb/>
Iam procul, &amp; belli medius Padus arbiter ibat:<lb/>
Iamque oportunam motu &#x017F;trepui&#x017F;&#x017F;e rebelli<lb/>
Gaudet per&#x017F;idiam; praebensque exempla laboris<lb/>
Su&#x017F;tinet accen&#x017F;os ae&#x017F;tiuo puluere &#x017F;oles.</hi> </hi> <note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note>
            </note><lb/>
            <note xml:id="FN376_08_01" next="#FN376_08_02" place="foot" n="8">Die&#x017F;e Jn&#x017F;cription i&#x017F;t beym <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">grvtero</hi></hi> p.<lb/>
CLXXXI. n.</hi> 10. aber gar zer&#x017F;tu&#x0364;mmelt anzutreffen.<lb/>
Der <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">p. <hi rendition="#g">mabillon</hi></hi></hi> hat &#x017F;ie aus einem <hi rendition="#aq">M&#x017F;c.</hi> des<lb/>
Klo&#x017F;ters Ein&#x017F;iedel, in &#x017F;einem <hi rendition="#aq">analectis T. IV. p.</hi><lb/>
359. &#x017F;o, wie &#x017F;ie hier im Text &#x017F;tehet, drucken la&#x017F;&#x017F;en.<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">tillemont</hi></hi></hi> meynet zwar <hi rendition="#aq">p.</hi> 1173., &#x017F;ie &#x017F;ey dem,<lb/>
u&#x0364;ber <hi rendition="#aq">Radegay&#x017F;um</hi> erhaltenen Siege zu Ehren ge&#x017F;e-<lb/>
tzet, &#x017F;ie &#x017F;chickt &#x017F;ich aber be&#x017F;&#x017F;er zu dem in die&#x017F;em<lb/>
Jahre gehaltenem Triumph.<note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/>
            <note xml:id="FN376_09_01" next="#FN376_09_02" place="foot" n="9"><hi rendition="#aq">conf. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">tillemont</hi></hi> p.</hi> 1163.<note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/>
            <note xml:id="FN376_stern_01" next="#FN376_stern_02" place="foot" n="*">§.<hi rendition="#aq">XIII</hi>. * <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosimvs</hi></hi> Lib. V. c. 26. <hi rendition="#i">Caeterum<lb/>
Alaricus, ubi</hi> (<hi rendition="#i">ceu dictum e&#x017F;t a nobis</hi>) <hi rendition="#i">exce&#x017F;&#x017F;i&#x017F;&#x017F;et e</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Pele-</hi></hi></fw><cb type="end"/>
<note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[342/0376] Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen, rico zuwieder waren, gute Dienſte: und der Poet ruͤhmet, daß Alaricus beynahe waͤre gefangen worden 4. Stilico machte darauf mit ihm einen neuen Vergleich, vermoͤge deſſen ihm geſtattet wurde, aus Jtalien ungehindert abzu- ziehen. Dieſes ſcheinet man ſchon damals Stiliconi veruͤbelt zu haben, weil der Poet ſich ſo viel Muͤhe giebt, es zum Ruhm ſeines Helden zu kehren. A- laricus ſoll zwar, wie ihm derſelbe Schuld giebt, noch immer getrachtet ha- ben, ob er in Raͤtien eindringen, oder einen Weg nach Gallien finden koͤnte 5: allwo aber die Paͤſſe allenthalben zuwohl beſetzt geweſen. Honorius gieng hier- auf A. 404. nach Rom, um ſein ſechſtes Conſulat anzutreten, und hielt we- gen dieſer Siege ſeinen Einzug im Triumph. Stilico theilte gleichſam mit ihm die Ehre deſſelben, und fuhr mit ihm auf einem Wagen 6; vor welchem ſein Sohn Eucherius voran ritte 7. Von dieſem Triumph iſt nachfolgende Jnſcri- ption, die zugleich als ein Denckmahl dieſes Gothiſchen Krieges anzuſehen, uͤbrig geblieben: IMPP. CLEMENTISSIMIS. FELICISSIMIS. TOTO. OR- BE. VICTORIBVS. D. D. D. N. N. N. ARCADIO. HONO- RIO. THEODOSIO. AVGGG. AD. PERENNE. INDICIVM. TRIVMPHO. QVO. GETARVM. NATIONEM. IN. OMNE. AEVVM. DOM. EXTR. ARCVM. SIMVLACRIS. EORVM. TRO- 3 8 9 * 4 idem de VI. conſul. Honorii u. 218. ‒ ‒ ‒ Feſſo ſi deficit agmine miles, Vtitur auxiliis. damni ſecurus, & aſtu, Debilitat ſaeuum cognatis uiribus Iſtrum, Et duplici lucro committens praelia, uertit In ſe barbariem nobis utrimque cadentem. Ipſum te caperet, letoque, Alarice, dediſſet, Ni calor incauti male feſtinatus Alani Diſpoſitum turbaſſet opus. prope captus anhelum Verbere cogis equum, nec te uitaſſe dolemus. I potius gentis reliquum, tantisque ſuperſtes Danubii populis, & noſtrum uiue tropaeum. 5 idem de VI. conſul. Honorii. u. 229. Non tamen ingenium tantis ſe cladibus _trox Deiicit. occulto tentabat tramite montis, Si quas per ſcopulos ſubitas exquirere poſſet In Raetos, Gallosque uias. Sed fortior obſtat Cura ducis. 6 idem l. c. u. 577. Tunc tibi magnorum mercem fortuna laborum Perſoluit, Stilico, curru cum uectus eodem Vrbe triumphantem generum florente iuuenta Conſpiceres, &c. 7 ibidem u. 552. 3 Nil ſibi periurum ſenſit prodeſſe furorem, Conuerti nec fata loco, multisque ſuorum Diras pauit aues, inimicaque corpora uoluens Ionios Atheſis mutauit ſanguine fluctus. Oblatum Stilico uiolato foedere Martem Omnibus arripuit uotis, ubi Roma periclo Iam procul, & belli medius Padus arbiter ibat: Iamque oportunam motu ſtrepuiſſe rebelli Gaudet perſidiam; praebensque exempla laboris Suſtinet accenſos aeſtiuo puluere ſoles. 8 Dieſe Jnſcription iſt beym grvtero p. CLXXXI. n. 10. aber gar zerſtuͤmmelt anzutreffen. Der p. mabillon hat ſie aus einem Mſc. des Kloſters Einſiedel, in ſeinem analectis T. IV. p. 359. ſo, wie ſie hier im Text ſtehet, drucken laſſen. tillemont meynet zwar p. 1173., ſie ſey dem, uͤber Radegayſum erhaltenen Siege zu Ehren geſe- tzet, ſie ſchickt ſich aber beſſer zu dem in dieſem Jahre gehaltenem Triumph. 9 conf. tillemont p. 1163. * §.XIII. * zosimvs Lib. V. c. 26. Caeterum Alaricus, ubi (ceu dictum eſt a nobis) exceſſiſſet e Pele-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/376
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 342. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/376>, abgerufen am 16.07.2024.