Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite
Neundtes Buch. Geschichte der Teutschen,

XX. Da auf solche Art die Vandalen in Africa ihr Reich erweiter-
Hermanaric9
übergiebt das
Reich seinem
Sohn Rechi-
lae.
Die Sve-
ven breiten sich
in Baetica etc.
aus.
ten1, breiteten sich die Sveven an ihrer Stelle in Spanien aus. Jhr König
Hermanaricus, der die Nation nach Spanien geführet, und über 30. Jahr sein
Reich gegen die Römer und Gothen mit vieler Tapfferkeit behauptet hatte,
sahe sich durch langwierige Leibes-Schwachheit genöthiget, die Regierung
seinem Sohn Rechilae zu überlassen2, und starb drey Jahre hernach3. Die-
ser hat die Gewalt der Sveven in Spanien immer weiter ausgebreitet. Er
eroberte Merida4 und Hispalis, und brachte vollend Baeticam, nebst der
Provintz von Carthagena, unter seine Gewalt5. Er erhielt sich darbey gegen
die Römer6, und schlug A. 446. den General Vitum, der, mit Hülffe der Go-
then, selbige Länder wiederum unter den Gehorsam der Römer bringen wolte7.
Die Kirche in Spanien hatte bey den bisherigen Zerrüttungen selbiger Län-
der das ihrige auch gelitten. Turribius, Bischoff von Astorga, klaget, daß
verschiedene Jrrthümer, insonderheit der Priscillianisten, überhand genom-
men, weil wegen der betrübten und unsichern Läuffte die Bischöffe nicht wohl
zusammen kommen mögen8. Unter Rechila scheinet der Zustand von Spani-
9

en ruhi-
1 [Beginn Spaltensatz] §. XX. 1. mariana meynet zwar, daß die
Silingen, die, wie bereits angemercket worden,
ein Vandalisches Volck gewesen, zurücke geblieben,
und Baetica eben von ihnen den Namen Vandali-
tia
bekommen. L. V. c. 3. p. 193. Silingi reman-
serunt in Hispania, eaque potissima Baeticae par-
te, ubi Hispalis sita est. Vnde, quoniam Vanda-
lis contributi erant, illisque confusi, consequenti
tempore Baeticae nomen Vandalosiae appellatione,
non iisdem prorsus sinibus mutatum est.
Es fin-
det sich aber hiervon keine Spur bey den Alten.
2 idativs ad A. XIV. valentinia-
ni
(438.) Hermericus rex, morbo oppressus, Rechi-
lam silium suum substituit in regnum, qui Ande-
uotum, cum sua quam habebat manu, & Singi-
lonem Baeticae fluuium aperto Marte prostrauit,
magnis eius auri & argenti opibus occupatis.

Singilo
heist bey den Alten Singulis heutiges Ta-
ges el Xenil. isidorvs giebt in chr. Sueuorum,
diesen Andeuotum, als einen Röm. General an. Hic,
iubente patre ab eo missus, Vndebotum, Romanae
militiae ducem, cum suis omnibus copiis ad Singi-
lium, Beticae fluuium, inito bello prostrauit, ma-
gnis eius auri argentique copiis occupatis.
3 idativs ad A. XVII. Rex Sueuorum, di-
uturno per annos septem morbo adflictus, mori-
tur Hermericus.
4 idem ad A. XV. valentiniani (439.)
Rechila, rex Sueuorum, Emeritam ingreditur.
5 idem ad A. XVII. valentiniani Rex Re-
[Spaltenumbruch] chila, Hispali obtenta, Baeticam, & Carthagi-
nensem prouincias, in suam redigit potestatem.
6 idativs gedenckt dieser Feindseligkeit schon
ad A. XVI. valentiniani. Censorius comes, qui
legatus missus fuerat ad Sueuos, residens Mirtyli,
obsessus a Rechila, in pace se tradidit.
Mirtylis

ist das heutige Mertola in Portugall.
7 idem ad A. valentiniani XXII. Vitus,
magister utriusque militiae factus, ad Hispaniat
missus, non exiguae manus fultus auxilio, cum
Carthaginenses uexaret, & Baeticos, succedenti-
bus cum rege suo illic Sueuis, superatis etiam in
congressione, qui ei ad depredandum in adiutori-
um uenerant Gothis, territus miserabili timore,
diffugit. Sueui exin illas prouincias magna de-
praedatione subuertunt.
8 tvrribivs in epistola ad Idatium &
Ceponium, episcopos, inter opera S. Leonis p.
232. Quod quidem per mala temporis nostri, sy-
nodorum conuentibus decretisque cessantibus, li-
berius creuit: & impiissime, quod est cunctis de-
terius, ad unum altare diuersis fidei sensibus
conuenitur.
9 leo epist. 15. cap. 17. p. 231. Dedimus ita-
que literas ad fratres & coepiscopos nostros, Tar-
raconenses, Carthaginienses, Lusitanos, atque
Gallicos:
[s. Gallecos] eisque concilium synodi
generalis indiximus. Ad tuae dilectionis solicitu-
dinem pertinebit, ut nostrae ordinationis autori-

[Ende Spaltensatz]
tas
Neundtes Buch. Geſchichte der Teutſchen,

XX. Da auf ſolche Art die Vandalen in Africa ihr Reich erweiter-
Hermanaric9
uͤbergiebt das
Reich ſeinem
Sohn Rechi-
lae.
Die Sve-
ven breitẽ ſich
in Baetica ꝛc.
aus.
ten1, breiteten ſich die Sveven an ihrer Stelle in Spanien aus. Jhr Koͤnig
Hermanaricus, der die Nation nach Spanien gefuͤhret, und uͤber 30. Jahr ſein
Reich gegen die Roͤmer und Gothen mit vieler Tapfferkeit behauptet hatte,
ſahe ſich durch langwierige Leibes-Schwachheit genoͤthiget, die Regierung
ſeinem Sohn Rechilae zu uͤberlaſſen2, und ſtarb drey Jahre hernach3. Die-
ſer hat die Gewalt der Sveven in Spanien immer weiter ausgebreitet. Er
eroberte Merida4 und Hiſpalis, und brachte vollend Baeticam, nebſt der
Provintz von Carthagena, unter ſeine Gewalt5. Er erhielt ſich darbey gegen
die Roͤmer6, und ſchlug A. 446. den General Vitum, der, mit Huͤlffe der Go-
then, ſelbige Laͤnder wiederum unter den Gehorſam der Roͤmer bringen wolte7.
Die Kirche in Spanien hatte bey den bisherigen Zerruͤttungen ſelbiger Laͤn-
der das ihrige auch gelitten. Turribius, Biſchoff von Aſtorga, klaget, daß
verſchiedene Jrrthuͤmer, inſonderheit der Priſcillianiſten, uͤberhand genom-
men, weil wegen der betruͤbten und unſichern Laͤuffte die Biſchoͤffe nicht wohl
zuſammen kommen moͤgen8. Unter Rechila ſcheinet der Zuſtand von Spani-
9

en ruhi-
1 [Beginn Spaltensatz] §. XX. 1. mariana meynet zwar, daß die
Silingen, die, wie bereits angemercket worden,
ein Vandaliſches Volck geweſen, zuruͤcke geblieben,
und Baetica eben von ihnen den Namen Vandali-
tia
bekommen. L. V. c. 3. p. 193. Silingi reman-
ſerunt in Hiſpania, eaque potiſſima Baeticae par-
te, ubi Hiſpalis ſita eſt. Vnde, quoniam Vanda-
lis contributi erant, illisque confuſi, conſequenti
tempore Baeticae nomen Vandaloſiae appellatione,
non iisdem prorſus ſinibus mutatum eſt.
Es fin-
det ſich aber hiervon keine Spur bey den Alten.
2 idativs ad A. XIV. valentinia-
ni
(438.) Hermericus rex, morbo oppreſſus, Rechi-
lam ſilium ſuum ſubſtituit in regnum, qui Ande-
uotum, cum ſua quam habebat manu, & Singi-
lonem Baeticae fluuium aperto Marte proſtrauit,
magnis eius auri & argenti opibus occupatis.

Singilo
heiſt bey den Alten Singulis heutiges Ta-
ges el Xenil. isidorvs giebt in chr. Sueuorum,
dieſen Andeuotum, als einen Roͤm. General an. Hic,
iubente patre ab eo miſſus, Vndebotum, Romanae
militiae ducem, cum ſuis omnibus copiis ad Singi-
lium, Beticae fluuium, inito bello proſtrauit, ma-
gnis eius auri argentique copiis occupatis.
3 idativs ad A. XVII. Rex Sueuorum, di-
uturno per annos ſeptem morbo adflictus, mori-
tur Hermericus.
4 idem ad A. XV. valentiniani (439.)
Rechila, rex Sueuorum, Emeritam ingreditur.
5 idem ad A. XVII. valentiniani Rex Re-
[Spaltenumbruch] chila, Hiſpali obtenta, Baeticam, & Carthagi-
nenſem prouincias, in ſuam redigit poteſtatem.
6 idativs gedenckt dieſer Feindſeligkeit ſchon
ad A. XVI. valentiniani. Cenſorius comes, qui
legatus miſſus fuerat ad Sueuos, reſidens Mirtyli,
obſeſſus a Rechila, in pace ſe tradidit.
Mirtylis

iſt das heutige Mertola in Portugall.
7 idem ad A. valentiniani XXII. Vitus,
magiſter utriusque militiae factus, ad Hiſpaniat
miſſus, non exiguae manus fultus auxilio, cum
Carthaginenſes uexaret, & Baeticos, ſuccedenti-
bus cum rege ſuo illic Sueuis, ſuperatis etiam in
congreſſione, qui ei ad depredandum in adiutori-
um uenerant Gothis, territus miſerabili timore,
diffugit. Sueui exin illas prouincias magna de-
praedatione ſubuertunt.
8 tvrribivs in epiſtola ad Idatium &
Ceponium, epiſcopos, inter opera S. Leonis p.
232. Quod quidem per mala temporis noſtri, ſy-
nodorum conuentibus decretisque ceſſantibus, li-
berius creuit: & impiiſſime, quod eſt cunctis de-
terius, ad unum altare diuerſis fidei ſenſibus
conuenitur.
9 leo epiſt. 15. cap. 17. p. 231. Dedimus ita-
que literas ad fratres & coëpiſcopos noſtros, Tar-
raconenſes, Carthaginienſes, Luſitanos, atque
Gallicos:
[ſ. Gallecos] eisque concilium ſynodi
generalis indiximus. Ad tuae dilectionis ſolicitu-
dinem pertinebit, ut noſtrae ordinationis autori-

[Ende Spaltensatz]
tas
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0452" n="418"/>
          <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Neundtes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen,</hi> </fw><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XX.</hi> Da auf &#x017F;olche Art die Vandalen in Africa ihr Reich erweiter-<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Hermanaric9</hi><lb/>
u&#x0364;bergiebt das<lb/>
Reich &#x017F;einem<lb/>
Sohn <hi rendition="#aq">Rechi-<lb/>
lae.</hi> Die Sve-<lb/>
ven breite&#x0303; &#x017F;ich<lb/>
in <hi rendition="#aq">Baetica</hi> &#xA75B;c.<lb/>
aus.</note>ten<note place="foot" n="1"><cb type="start"/>
§. <hi rendition="#aq">XX</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mariana</hi></hi></hi> meynet zwar, daß die<lb/>
Silingen, die, wie bereits angemercket worden,<lb/>
ein Vandali&#x017F;ches Volck gewe&#x017F;en, zuru&#x0364;cke geblieben,<lb/>
und <hi rendition="#aq">Baetica</hi> eben von ihnen den Namen <hi rendition="#aq">Vandali-<lb/>
tia</hi> bekommen. <hi rendition="#aq">L. V. c. 3. p. 193. <hi rendition="#i">Silingi reman-<lb/>
&#x017F;erunt in Hi&#x017F;pania, eaque poti&#x017F;&#x017F;ima Baeticae par-<lb/>
te, ubi Hi&#x017F;palis &#x017F;ita e&#x017F;t. Vnde, quoniam Vanda-<lb/>
lis contributi erant, illisque confu&#x017F;i, con&#x017F;equenti<lb/>
tempore Baeticae nomen Vandalo&#x017F;iae appellatione,<lb/>
non iisdem pror&#x017F;us &#x017F;inibus mutatum e&#x017F;t.</hi></hi> Es fin-<lb/>
det &#x017F;ich aber hiervon keine Spur bey den Alten.</note>, breiteten &#x017F;ich die Sveven an ihrer Stelle in Spanien aus. Jhr Ko&#x0364;nig<lb/><hi rendition="#aq">Hermanaricus,</hi> der die Nation nach Spanien gefu&#x0364;hret, und u&#x0364;ber 30. Jahr &#x017F;ein<lb/>
Reich gegen die Ro&#x0364;mer und Gothen mit vieler Tapfferkeit behauptet hatte,<lb/>
&#x017F;ahe &#x017F;ich durch langwierige Leibes-Schwachheit geno&#x0364;thiget, die Regierung<lb/>
&#x017F;einem Sohn <hi rendition="#aq">Rechilae</hi> zu u&#x0364;berla&#x017F;&#x017F;en<note place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> ad A. XIV. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">valentinia-<lb/>
ni</hi></hi> (438.) <hi rendition="#i">Hermericus rex, morbo oppre&#x017F;&#x017F;us, Rechi-<lb/>
lam &#x017F;ilium &#x017F;uum &#x017F;ub&#x017F;tituit in regnum, qui Ande-<lb/>
uotum, cum &#x017F;ua quam habebat manu, &amp; Singi-<lb/>
lonem Baeticae fluuium aperto Marte pro&#x017F;trauit,<lb/>
magnis eius auri &amp; argenti opibus occupatis.</hi><lb/>
Singilo</hi> hei&#x017F;t bey den Alten <hi rendition="#aq">Singulis</hi> heutiges Ta-<lb/>
ges <hi rendition="#aq">el Xenil. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">isidorvs</hi></hi></hi> giebt <hi rendition="#aq">in chr. Sueuorum,</hi><lb/>
die&#x017F;en <hi rendition="#aq">Andeuotum,</hi> als einen Ro&#x0364;m. General an. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Hic,<lb/>
iubente patre ab eo mi&#x017F;&#x017F;us, Vndebotum, Romanae<lb/>
militiae ducem, cum &#x017F;uis omnibus copiis ad Singi-<lb/>
lium, Beticae fluuium, inito bello pro&#x017F;trauit, ma-<lb/>
gnis eius auri argentique copiis occupatis.</hi></hi></note>, und &#x017F;tarb drey Jahre hernach<note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> ad A. XVII. <hi rendition="#i">Rex Sueuorum, di-<lb/>
uturno per annos &#x017F;eptem morbo adflictus, mori-<lb/>
tur Hermericus.</hi></hi></note>. Die-<lb/>
&#x017F;er hat die Gewalt der Sveven in Spanien immer weiter ausgebreitet. Er<lb/>
eroberte Merida<note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">idem</hi> ad A. XV. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">valentiniani</hi></hi> (439.)<lb/><hi rendition="#i">Rechila, rex Sueuorum, Emeritam ingreditur.</hi></hi></note> und Hi&#x017F;palis, und brachte vollend <hi rendition="#aq">Baeticam,</hi> neb&#x017F;t der<lb/>
Provintz von Carthagena, unter &#x017F;eine Gewalt<note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">idem</hi> ad A. XVII. <hi rendition="#k">valentiniani</hi> <hi rendition="#i">Rex Re-<lb/><cb/>
chila, Hi&#x017F;pali obtenta, Baeticam, &amp; Carthagi-<lb/>
nen&#x017F;em prouincias, in &#x017F;uam redigit pote&#x017F;tatem.</hi></hi></note>. Er erhielt &#x017F;ich darbey gegen<lb/>
die Ro&#x0364;mer<note place="foot" n="6"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi></hi> gedenckt die&#x017F;er Feind&#x017F;eligkeit &#x017F;chon<lb/><hi rendition="#aq">ad A. XVI. <hi rendition="#k">valentiniani.</hi> <hi rendition="#i">Cen&#x017F;orius comes, qui<lb/>
legatus mi&#x017F;&#x017F;us fuerat ad Sueuos, re&#x017F;idens Mirtyli,<lb/>
ob&#x017F;e&#x017F;&#x017F;us a Rechila, in pace &#x017F;e tradidit.</hi> Mirtylis</hi><lb/>
i&#x017F;t das heutige <hi rendition="#aq">Mertola</hi> in Portugall.</note>, und &#x017F;chlug <hi rendition="#aq">A.</hi> 446. den General <hi rendition="#aq">Vitum,</hi> der, mit Hu&#x0364;lffe der Go-<lb/>
then, &#x017F;elbige La&#x0364;nder wiederum unter den Gehor&#x017F;am der Ro&#x0364;mer bringen wolte<note place="foot" n="7"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem</hi></hi> ad A. <hi rendition="#k">valentiniani</hi> XXII. <hi rendition="#i">Vitus,<lb/>
magi&#x017F;ter utriusque militiae factus, ad Hi&#x017F;paniat<lb/>
mi&#x017F;&#x017F;us, non exiguae manus fultus auxilio, cum<lb/>
Carthaginen&#x017F;es uexaret, &amp; Baeticos, &#x017F;uccedenti-<lb/>
bus cum rege &#x017F;uo illic Sueuis, &#x017F;uperatis etiam in<lb/>
congre&#x017F;&#x017F;ione, qui ei ad depredandum in adiutori-<lb/>
um uenerant Gothis, territus mi&#x017F;erabili timore,<lb/>
diffugit. Sueui exin illas prouincias magna de-<lb/>
praedatione &#x017F;ubuertunt.</hi></hi></note>.<lb/>
Die Kirche in Spanien hatte bey den bisherigen Zerru&#x0364;ttungen &#x017F;elbiger La&#x0364;n-<lb/>
der das ihrige auch gelitten. <hi rendition="#aq">Turribius,</hi> Bi&#x017F;choff von A&#x017F;torga, klaget, daß<lb/>
ver&#x017F;chiedene Jrrthu&#x0364;mer, in&#x017F;onderheit der Pri&#x017F;cilliani&#x017F;ten, u&#x0364;berhand genom-<lb/>
men, weil wegen der betru&#x0364;bten und un&#x017F;ichern La&#x0364;uffte die Bi&#x017F;cho&#x0364;ffe nicht wohl<lb/>
zu&#x017F;ammen kommen mo&#x0364;gen<note place="foot" n="8"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">tvrribivs</hi></hi> in epi&#x017F;tola ad Idatium &amp;<lb/>
Ceponium, epi&#x017F;copos, inter opera S. Leonis p.<lb/>
232. <hi rendition="#i">Quod quidem per mala temporis no&#x017F;tri, &#x017F;y-<lb/>
nodorum conuentibus decretisque ce&#x017F;&#x017F;antibus, li-<lb/>
berius creuit: &amp; impii&#x017F;&#x017F;ime, quod e&#x017F;t cunctis de-<lb/>
terius, ad unum altare diuer&#x017F;is fidei &#x017F;en&#x017F;ibus<lb/>
conuenitur.</hi></hi></note>. Unter Rechila &#x017F;cheinet der Zu&#x017F;tand von Spani-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">en ruhi-</fw><lb/><note xml:id="FN452_09_01" next="#FN452_09_02" place="foot" n="9"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">leo</hi></hi> epi&#x017F;t. 15. cap. 17. p. 231. <hi rendition="#i">Dedimus ita-<lb/>
que literas ad fratres &amp; coëpi&#x017F;copos no&#x017F;tros, Tar-<lb/>
raconen&#x017F;es, Carthaginien&#x017F;es, Lu&#x017F;itanos, atque<lb/>
Gallicos:</hi> [&#x017F;. Gallecos] <hi rendition="#i">eisque concilium &#x017F;ynodi<lb/>
generalis indiximus. Ad tuae dilectionis &#x017F;olicitu-<lb/>
dinem pertinebit, ut no&#x017F;trae ordinationis autori-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">tas</hi></hi></fw><cb type="end"/><note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[418/0452] Neundtes Buch. Geſchichte der Teutſchen, XX. Da auf ſolche Art die Vandalen in Africa ihr Reich erweiter- ten 1, breiteten ſich die Sveven an ihrer Stelle in Spanien aus. Jhr Koͤnig Hermanaricus, der die Nation nach Spanien gefuͤhret, und uͤber 30. Jahr ſein Reich gegen die Roͤmer und Gothen mit vieler Tapfferkeit behauptet hatte, ſahe ſich durch langwierige Leibes-Schwachheit genoͤthiget, die Regierung ſeinem Sohn Rechilae zu uͤberlaſſen 2, und ſtarb drey Jahre hernach 3. Die- ſer hat die Gewalt der Sveven in Spanien immer weiter ausgebreitet. Er eroberte Merida 4 und Hiſpalis, und brachte vollend Baeticam, nebſt der Provintz von Carthagena, unter ſeine Gewalt 5. Er erhielt ſich darbey gegen die Roͤmer 6, und ſchlug A. 446. den General Vitum, der, mit Huͤlffe der Go- then, ſelbige Laͤnder wiederum unter den Gehorſam der Roͤmer bringen wolte 7. Die Kirche in Spanien hatte bey den bisherigen Zerruͤttungen ſelbiger Laͤn- der das ihrige auch gelitten. Turribius, Biſchoff von Aſtorga, klaget, daß verſchiedene Jrrthuͤmer, inſonderheit der Priſcillianiſten, uͤberhand genom- men, weil wegen der betruͤbten und unſichern Laͤuffte die Biſchoͤffe nicht wohl zuſammen kommen moͤgen 8. Unter Rechila ſcheinet der Zuſtand von Spani- en ruhi- 9 Hermanaric9 uͤbergiebt das Reich ſeinem Sohn Rechi- lae. Die Sve- ven breitẽ ſich in Baetica ꝛc. aus. 1 §. XX. 1. mariana meynet zwar, daß die Silingen, die, wie bereits angemercket worden, ein Vandaliſches Volck geweſen, zuruͤcke geblieben, und Baetica eben von ihnen den Namen Vandali- tia bekommen. L. V. c. 3. p. 193. Silingi reman- ſerunt in Hiſpania, eaque potiſſima Baeticae par- te, ubi Hiſpalis ſita eſt. Vnde, quoniam Vanda- lis contributi erant, illisque confuſi, conſequenti tempore Baeticae nomen Vandaloſiae appellatione, non iisdem prorſus ſinibus mutatum eſt. Es fin- det ſich aber hiervon keine Spur bey den Alten. 2 idativs ad A. XIV. valentinia- ni (438.) Hermericus rex, morbo oppreſſus, Rechi- lam ſilium ſuum ſubſtituit in regnum, qui Ande- uotum, cum ſua quam habebat manu, & Singi- lonem Baeticae fluuium aperto Marte proſtrauit, magnis eius auri & argenti opibus occupatis. Singilo heiſt bey den Alten Singulis heutiges Ta- ges el Xenil. isidorvs giebt in chr. Sueuorum, dieſen Andeuotum, als einen Roͤm. General an. Hic, iubente patre ab eo miſſus, Vndebotum, Romanae militiae ducem, cum ſuis omnibus copiis ad Singi- lium, Beticae fluuium, inito bello proſtrauit, ma- gnis eius auri argentique copiis occupatis. 3 idativs ad A. XVII. Rex Sueuorum, di- uturno per annos ſeptem morbo adflictus, mori- tur Hermericus. 4 idem ad A. XV. valentiniani (439.) Rechila, rex Sueuorum, Emeritam ingreditur. 5 idem ad A. XVII. valentiniani Rex Re- chila, Hiſpali obtenta, Baeticam, & Carthagi- nenſem prouincias, in ſuam redigit poteſtatem. 6 idativs gedenckt dieſer Feindſeligkeit ſchon ad A. XVI. valentiniani. Cenſorius comes, qui legatus miſſus fuerat ad Sueuos, reſidens Mirtyli, obſeſſus a Rechila, in pace ſe tradidit. Mirtylis iſt das heutige Mertola in Portugall. 7 idem ad A. valentiniani XXII. Vitus, magiſter utriusque militiae factus, ad Hiſpaniat miſſus, non exiguae manus fultus auxilio, cum Carthaginenſes uexaret, & Baeticos, ſuccedenti- bus cum rege ſuo illic Sueuis, ſuperatis etiam in congreſſione, qui ei ad depredandum in adiutori- um uenerant Gothis, territus miſerabili timore, diffugit. Sueui exin illas prouincias magna de- praedatione ſubuertunt. 8 tvrribivs in epiſtola ad Idatium & Ceponium, epiſcopos, inter opera S. Leonis p. 232. Quod quidem per mala temporis noſtri, ſy- nodorum conuentibus decretisque ceſſantibus, li- berius creuit: & impiiſſime, quod eſt cunctis de- terius, ad unum altare diuerſis fidei ſenſibus conuenitur. 9 leo epiſt. 15. cap. 17. p. 231. Dedimus ita- que literas ad fratres & coëpiſcopos noſtros, Tar- raconenſes, Carthaginienſes, Luſitanos, atque Gallicos: [ſ. Gallecos] eisque concilium ſynodi generalis indiximus. Ad tuae dilectionis ſolicitu- dinem pertinebit, ut noſtrae ordinationis autori- tas

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/452
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 418. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/452>, abgerufen am 16.07.2024.