Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Zehndtes Buch. Geschichte der Teutschen,
nus kam aber zu rechter Zeit darzu, jagte ihnen die gemachte Beute wieder
ab, und trieb sie mit Verlust wieder in ihre Schiffe9.

XV. Wie aber Gallien vor Avitum eyfrig gewesen war, so wollte man
Maiorianus
geht nach Gal-
lien. Teutsche
Völcker bey
seiner Armee.
auch Anfangs Maiorianum daselbst nicht erkennen. Er brach also im Jahr
458. auf, und führte eine grosse Armee über den Berg Cenis. sidonivs
apollinaris
zehlet unter den Völckern, aus welchen sie bestanden, nicht
allein Ost-Gothen, Rüger, Alanen, Sarmaten und Hunnen, sondern auch
Moschos1, welches Volck in den alten Zeiten in Colchis gewohnet, nach-
mals aber über den Tanaim gegangen, und ein mächtiges Reich an den Grän-
tzen von Europa und Asien gestifftet. Jn Gallien fand er Anfangs Wieder-
stand. idativs gedenckt eines Treffens mit den Gothen2: und aus sido-

nio
9 [Beginn Spaltensatz] sidonivs apollinaris beschreibet
die gantze Action: carmine V. u. 385.
- - - Nuper post hostis aperto
Errabat lentus pelago. postquam ordine uobis
Ordo omnis regnum dederat, plebs, curia,
miles
Et collega simul. Campanam flantibus au-
stris
Ingrediens terram, securum milite Mauro
Agricolam aggreditur: pinguis per transtra
sedebat
Vandalus opperiens praedam, quam iusserat
illuc
Captiuo capiente trahi. sed uestra repente
Inter utrumque hostem dederant sese agmina
planis,
Quae pelagus collemque secant, portumque
reducto
Efficiunt flexu fluuii. Perterrita primum,
Montes turba petit, trabibus quae clausa
relictis
Praedae praeda fuit. tum concitus agmine
toto
In pugnam pirata coit: pars lintre cauata
Iam dociles exponit equos, pars ferrea texta
Concolor induitur, teretes pars explicat ar-
cus,
Spiculaque infusum ferro latura uenenum,
Quae feriant bis, missa semel. iam textilis
anguis
Discurrit per utramque aciem, cui guttur
adactis
Turgescit zephyris: patulo mentitur hiatu
Iratam pictura famem, pannoque furorem
Aura facit, quoties crassatur uertile tergum
Flatibus, & nimium iam non capit aluus
inane.
[Spaltenumbruch] At tuba terrisono strepuit graue rauca fra-
gore,
Responsat clamor lituis, uirtusque repente
Ignauis uel parua furit. cadit undique fer-
rum,
Hinc tamen in iugulos. Hunc torta falarica
iactu
Praeterit, ad mortem uix cessatura secun-
dam:
Hunc conti rotat ictus equo, ruit aclide fos-
sus
Ille, ueruque alius: iacet hic simul alite telo,
Absentem passus dextram: pars poplite secto
Mortis ad inuidiam uiuit: partemque cere-
bri
Hic galeae cum parte rapit, fortique lacerte
Dissicit ancipiti miserabile sinciput ense.
Vt primum uersis dat tergum Vandalus ar-
mis,
Succedit caedes pugnae. discrimine nullo
Sternuntur passim campis, & fortia quaeque
Fecit iners trepidante fuga. mare pallidus
intrat.
Et naues pertransit eques, turpique natatu
De pelago ad cymbam rediit. Sic tertia
Pyrrhi
Quondam pugna fuit, caesis cum millibus
illum
Dentatus premeret: lacerae uix fragmina
classis
Traxit in Epirum, qui Chaonas atque Mo-
lossos,
Qui Tbracum, Macetaumque manus per lit-
tora nostra
Sparserat, & cuius uires Oenotria pallens,
Ipsaqae quae petiit trepidauerat uncta Taren-
tus.
Hostibus expulsis, campum qui maximus extat

[Ende Spaltensatz]
Iam
1
2

Zehndtes Buch. Geſchichte der Teutſchen,
nus kam aber zu rechter Zeit darzu, jagte ihnen die gemachte Beute wieder
ab, und trieb ſie mit Verluſt wieder in ihre Schiffe9.

XV. Wie aber Gallien vor Avitum eyfrig geweſen war, ſo wollte man
Maiorianus
geht nach Gal-
lien. Teutſche
Voͤlcker bey
ſeiner Armee.
auch Anfangs Maiorianum daſelbſt nicht erkennen. Er brach alſo im Jahr
458. auf, und fuͤhrte eine groſſe Armee uͤber den Berg Cenis. sidonivs
apollinaris
zehlet unter den Voͤlckern, aus welchen ſie beſtanden, nicht
allein Oſt-Gothen, Ruͤger, Alanen, Sarmaten und Hunnen, ſondern auch
Moſchos1, welches Volck in den alten Zeiten in Colchis gewohnet, nach-
mals aber uͤber den Tanaim gegangen, und ein maͤchtiges Reich an den Graͤn-
tzen von Europa und Aſien geſtifftet. Jn Gallien fand er Anfangs Wieder-
ſtand. idativs gedenckt eines Treffens mit den Gothen2: und aus sido-

nio
9 [Beginn Spaltensatz] sidonivs apollinaris beſchreibet
die gantze Action: carmine V. u. 385.
‒ ‒ ‒ Nuper poſt hoſtis aperto
Errabat lentus pelago. poſtquam ordine uobis
Ordo omnis regnum dederat, plebs, curia,
miles
Et collega ſimul. Campanam flantibus au-
ſtris
Ingrediens terram, ſecurum milite Mauro
Agricolam aggreditur: pinguis per tranſtra
ſedebat
Vandalus opperiens praedam, quam iuſſerat
illuc
Captiuo capiente trahi. ſed ueſtra repente
Inter utrumque hoſtem dederant ſeſe agmina
planis,
Quae pelagus collemque ſecant, portumque
reducto
Efficiunt flexu fluuii. Perterrita primum,
Montes turba petit, trabibus quae clauſa
relictis
Praedae praeda fuit. tum concitus agmine
toto
In pugnam pirata coit: pars lintre cauata
Iam dociles exponit equos, pars ferrea texta
Concolor induitur, teretes pars explicat ar-
cus,
Spiculaque infuſum ferro latura uenenum,
Quae feriant bis, miſſa ſemel. iam textilis
anguis
Diſcurrit per utramque aciem, cui guttur
adactis
Turgeſcit zephyris: patulo mentitur hiatu
Iratam pictura famem, pannoque furorem
Aura facit, quoties craſſatur uertile tergum
Flatibus, & nimium iam non capit aluus
inane.
[Spaltenumbruch] At tuba terriſono ſtrepuit graue rauca fra-
gore,
Reſponſat clamor lituis, uirtusque repente
Ignauis uel parua furit. cadit undique fer-
rum,
Hinc tamen in iugulos. Hunc torta falarica
iactu
Praeterit, ad mortem uix ceſſatura ſecun-
dam:
Hunc conti rotat ictus equo, ruit aclide foſ-
ſus
Ille, ueruque alius: iacet hic ſimul alite telo,
Abſentem paſſus dextram: pars poplite ſecto
Mortis ad inuidiam uiuit: partemque cere-
bri
Hic galeae cum parte rapit, fortique lacerte
Diſſicit ancipiti miſerabile ſinciput enſe.
Vt primum uerſis dat tergum Vandalus ar-
mis,
Succedit caedes pugnae. diſcrimine nullo
Sternuntur paſſim campis, & fortia quaeque
Fecit iners trepidante fuga. mare pallidus
intrat.
Et naues pertranſit eques, turpique natatu
De pelago ad cymbam rediit. Sic tertia
Pyrrhi
Quondam pugna fuit, caeſis cum millibus
illum
Dentatus premeret: lacerae uix fragmina
claſſis
Traxit in Epirum, qui Chaonas atque Mo-
loſſos,
Qui Tbracum, Macetûmque manus per lit-
tora noſtra
Sparſerat, & cuius uires Oenotria pallens,
Ipſaqae quae petiit trepidauerat uncta Taren-
tus.
Hoſtibus expulſis, campum qui maximus extat

[Ende Spaltensatz]
Iam
1
2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0504" n="470"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Zehndtes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen,</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">nus</hi> kam aber zu rechter Zeit darzu, jagte ihnen die gemachte Beute wieder<lb/>
ab, und trieb &#x017F;ie mit Verlu&#x017F;t wieder in ihre Schiffe<note xml:id="FN504_09_01" next="#FN504_09_02" place="foot" n="9"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs apollinaris</hi></hi></hi> be&#x017F;chreibet<lb/>
die gantze Action: <hi rendition="#aq">carmine V. u. 385.<lb/>
&#x2012; &#x2012; &#x2012; <hi rendition="#i">Nuper po&#x017F;t ho&#x017F;tis aperto<lb/>
Errabat lentus pelago. po&#x017F;tquam ordine uobis<lb/>
Ordo omnis regnum dederat, plebs, curia,<lb/><hi rendition="#et">miles</hi><lb/>
Et collega &#x017F;imul. Campanam flantibus au-<lb/><hi rendition="#et">&#x017F;tris</hi><lb/>
Ingrediens terram, &#x017F;ecurum milite Mauro<lb/>
Agricolam aggreditur: pinguis per tran&#x017F;tra<lb/><hi rendition="#et">&#x017F;edebat</hi><lb/>
Vandalus opperiens praedam, quam iu&#x017F;&#x017F;erat<lb/><hi rendition="#et">illuc</hi><lb/>
Captiuo capiente trahi. &#x017F;ed ue&#x017F;tra repente<lb/>
Inter utrumque ho&#x017F;tem dederant &#x017F;e&#x017F;e agmina<lb/><hi rendition="#et">planis,</hi><lb/>
Quae pelagus collemque &#x017F;ecant, portumque<lb/><hi rendition="#et">reducto</hi><lb/>
Efficiunt flexu fluuii. Perterrita primum,<lb/>
Montes turba petit, trabibus quae clau&#x017F;a<lb/><hi rendition="#et">relictis</hi><lb/>
Praedae praeda fuit. tum concitus agmine<lb/><hi rendition="#et">toto</hi><lb/>
In pugnam pirata coit: pars lintre cauata<lb/>
Iam dociles exponit equos, pars ferrea texta<lb/>
Concolor induitur, teretes pars explicat ar-<lb/><hi rendition="#et">cus,</hi><lb/>
Spiculaque infu&#x017F;um ferro latura uenenum,<lb/>
Quae feriant bis, mi&#x017F;&#x017F;a &#x017F;emel. iam textilis<lb/><hi rendition="#et">anguis</hi><lb/>
Di&#x017F;currit per utramque aciem, cui guttur<lb/><hi rendition="#et">adactis</hi><lb/>
Turge&#x017F;cit zephyris: patulo mentitur hiatu<lb/>
Iratam pictura famem, pannoque furorem<lb/>
Aura facit, quoties cra&#x017F;&#x017F;atur uertile tergum<lb/>
Flatibus, &amp; nimium iam non capit aluus<lb/><hi rendition="#et">inane.</hi><lb/><cb/>
At tuba terri&#x017F;ono &#x017F;trepuit graue rauca fra-<lb/><hi rendition="#et">gore,</hi><lb/>
Re&#x017F;pon&#x017F;at clamor lituis, uirtusque repente<lb/>
Ignauis uel parua furit. cadit undique fer-<lb/><hi rendition="#et">rum,</hi><lb/>
Hinc tamen in iugulos. Hunc torta falarica<lb/><hi rendition="#et">iactu</hi><lb/>
Praeterit, ad mortem uix ce&#x017F;&#x017F;atura &#x017F;ecun-<lb/><hi rendition="#et">dam:</hi><lb/>
Hunc conti rotat ictus equo, ruit aclide fo&#x017F;-<lb/><hi rendition="#et">&#x017F;us</hi><lb/>
Ille, ueruque alius: iacet hic &#x017F;imul alite telo,<lb/>
Ab&#x017F;entem pa&#x017F;&#x017F;us dextram: pars poplite &#x017F;ecto<lb/>
Mortis ad inuidiam uiuit: partemque cere-<lb/><hi rendition="#et">bri</hi><lb/>
Hic galeae cum parte rapit, fortique lacerte<lb/>
Di&#x017F;&#x017F;icit ancipiti mi&#x017F;erabile &#x017F;inciput en&#x017F;e.<lb/>
Vt primum uer&#x017F;is dat tergum Vandalus ar-<lb/><hi rendition="#et">mis,</hi><lb/>
Succedit caedes pugnae. di&#x017F;crimine nullo<lb/>
Sternuntur pa&#x017F;&#x017F;im campis, &amp; fortia quaeque<lb/>
Fecit iners trepidante fuga. mare pallidus<lb/><hi rendition="#et">intrat.</hi><lb/>
Et naues pertran&#x017F;it eques, turpique natatu<lb/>
De pelago ad cymbam rediit. Sic tertia<lb/><hi rendition="#et">Pyrrhi</hi><lb/>
Quondam pugna fuit, cae&#x017F;is cum millibus<lb/><hi rendition="#et">illum</hi><lb/>
Dentatus premeret: lacerae uix fragmina<lb/><hi rendition="#et">cla&#x017F;&#x017F;is</hi><lb/>
Traxit in Epirum, qui Chaonas atque Mo-<lb/><hi rendition="#et">lo&#x017F;&#x017F;os,</hi><lb/>
Qui Tbracum, Macetûmque manus per lit-<lb/><hi rendition="#et">tora no&#x017F;tra</hi><lb/>
Spar&#x017F;erat, &amp; cuius uires Oenotria pallens,<lb/>
Ip&#x017F;aqae quae petiit trepidauerat uncta Taren-<lb/><hi rendition="#et">tus.</hi><lb/>
Ho&#x017F;tibus expul&#x017F;is, campum qui maximus extat</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Iam</hi></hi></fw><cb type="end"/>
</note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XV.</hi> Wie aber Gallien vor <hi rendition="#aq">Avitum</hi> eyfrig gewe&#x017F;en war, &#x017F;o wollte man<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">Maio</hi>rianus</hi><lb/>
geht nach Gal-<lb/>
lien. Teut&#x017F;che<lb/>
Vo&#x0364;lcker bey<lb/>
&#x017F;einer Armee.</note>auch Anfangs <hi rendition="#aq">Maiorianum</hi> da&#x017F;elb&#x017F;t nicht erkennen. Er brach al&#x017F;o im Jahr<lb/>
458. auf, und fu&#x0364;hrte eine gro&#x017F;&#x017F;e Armee u&#x0364;ber den Berg <hi rendition="#aq">Cenis. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs<lb/>
apollinaris</hi></hi></hi> zehlet unter den Vo&#x0364;lckern, aus welchen &#x017F;ie be&#x017F;tanden, nicht<lb/>
allein O&#x017F;t-Gothen, Ru&#x0364;ger, Alanen, Sarmaten und Hunnen, &#x017F;ondern auch<lb/><hi rendition="#aq">Mo&#x017F;chos</hi><note xml:id="FN504_01_01" next="#FN504_01_02" place="foot" n="1"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der nächsten Seite.</note>, welches Volck in den alten Zeiten in <hi rendition="#aq">Colchis</hi> gewohnet, nach-<lb/>
mals aber u&#x0364;ber den <hi rendition="#aq">Tanaim</hi> gegangen, und ein ma&#x0364;chtiges Reich an den Gra&#x0364;n-<lb/>
tzen von Europa und A&#x017F;ien ge&#x017F;tifftet. Jn Gallien fand er Anfangs Wieder-<lb/>
&#x017F;tand. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi></hi> gedenckt eines Treffens mit den Gothen<note xml:id="FN504_02_01" next="#FN504_02_02" place="foot" n="2"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der nächsten Seite.</note>: und aus <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sido-</hi></hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">nio</hi></hi></hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[470/0504] Zehndtes Buch. Geſchichte der Teutſchen, nus kam aber zu rechter Zeit darzu, jagte ihnen die gemachte Beute wieder ab, und trieb ſie mit Verluſt wieder in ihre Schiffe 9. XV. Wie aber Gallien vor Avitum eyfrig geweſen war, ſo wollte man auch Anfangs Maiorianum daſelbſt nicht erkennen. Er brach alſo im Jahr 458. auf, und fuͤhrte eine groſſe Armee uͤber den Berg Cenis. sidonivs apollinaris zehlet unter den Voͤlckern, aus welchen ſie beſtanden, nicht allein Oſt-Gothen, Ruͤger, Alanen, Sarmaten und Hunnen, ſondern auch Moſchos 1, welches Volck in den alten Zeiten in Colchis gewohnet, nach- mals aber uͤber den Tanaim gegangen, und ein maͤchtiges Reich an den Graͤn- tzen von Europa und Aſien geſtifftet. Jn Gallien fand er Anfangs Wieder- ſtand. idativs gedenckt eines Treffens mit den Gothen 2: und aus sido- nio Maiorianus geht nach Gal- lien. Teutſche Voͤlcker bey ſeiner Armee. 9 sidonivs apollinaris beſchreibet die gantze Action: carmine V. u. 385. ‒ ‒ ‒ Nuper poſt hoſtis aperto Errabat lentus pelago. poſtquam ordine uobis Ordo omnis regnum dederat, plebs, curia, miles Et collega ſimul. Campanam flantibus au- ſtris Ingrediens terram, ſecurum milite Mauro Agricolam aggreditur: pinguis per tranſtra ſedebat Vandalus opperiens praedam, quam iuſſerat illuc Captiuo capiente trahi. ſed ueſtra repente Inter utrumque hoſtem dederant ſeſe agmina planis, Quae pelagus collemque ſecant, portumque reducto Efficiunt flexu fluuii. Perterrita primum, Montes turba petit, trabibus quae clauſa relictis Praedae praeda fuit. tum concitus agmine toto In pugnam pirata coit: pars lintre cauata Iam dociles exponit equos, pars ferrea texta Concolor induitur, teretes pars explicat ar- cus, Spiculaque infuſum ferro latura uenenum, Quae feriant bis, miſſa ſemel. iam textilis anguis Diſcurrit per utramque aciem, cui guttur adactis Turgeſcit zephyris: patulo mentitur hiatu Iratam pictura famem, pannoque furorem Aura facit, quoties craſſatur uertile tergum Flatibus, & nimium iam non capit aluus inane. At tuba terriſono ſtrepuit graue rauca fra- gore, Reſponſat clamor lituis, uirtusque repente Ignauis uel parua furit. cadit undique fer- rum, Hinc tamen in iugulos. Hunc torta falarica iactu Praeterit, ad mortem uix ceſſatura ſecun- dam: Hunc conti rotat ictus equo, ruit aclide foſ- ſus Ille, ueruque alius: iacet hic ſimul alite telo, Abſentem paſſus dextram: pars poplite ſecto Mortis ad inuidiam uiuit: partemque cere- bri Hic galeae cum parte rapit, fortique lacerte Diſſicit ancipiti miſerabile ſinciput enſe. Vt primum uerſis dat tergum Vandalus ar- mis, Succedit caedes pugnae. diſcrimine nullo Sternuntur paſſim campis, & fortia quaeque Fecit iners trepidante fuga. mare pallidus intrat. Et naues pertranſit eques, turpique natatu De pelago ad cymbam rediit. Sic tertia Pyrrhi Quondam pugna fuit, caeſis cum millibus illum Dentatus premeret: lacerae uix fragmina claſſis Traxit in Epirum, qui Chaonas atque Mo- loſſos, Qui Tbracum, Macetûmque manus per lit- tora noſtra Sparſerat, & cuius uires Oenotria pallens, Ipſaqae quae petiit trepidauerat uncta Taren- tus. Hoſtibus expulſis, campum qui maximus extat Iam 1 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/504
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 470. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/504>, abgerufen am 17.06.2024.