Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Anfang der Regierung Chlodovei.
nicht allein währendes interregni die Vandalen tapffer abgehalten, sondern
auch das Noricum, gegen die angräntzende Gothen; und die am Rhein gele-
gene Lande, gegen die Francken in Ruhe zu halten gewußt. Jm Jahr 467.
bekam endlich der Occident wieder seinen eignen Käiser. Der Rath ließ an
Leonem gelangen, daß er den patricium Anthemium, der sich in Con-
stantinopel aufhielt, und Marciani Tochter, Euphemiam, zur Ehe hatte,
zum Käiser im Occident erklähren; und dieser hingegen seine Tochter, Rici-
meri
zur Ehe geben möchte4. Beydes geschahe. Anthemius trat in gedach-
tem Jahre die Regierung zu Rom an, und daselbst ward auch das Beylager
zwischen seiner Tochter, und dem patricio Ricimere, mit grosser Pracht
vollzogen, wie sidonivs apollinaris, der damals in Rom gewesen,
beschreibet5. Auf solche Art ward das Vernehmen zwischen beyden Käiser-
thümern hergestellet. leo setzet Anthemii Namen mit für seine Gesetze6,
und nennet ihn seinen Sohn, so wie Anthemius ihn hingegen Vater heißt,
und grosse Verehrung vor ihn bezeuget7. Ricimer aber hatte nicht allein

Ursach
[Beginn Spaltensatz] & Romam profectus. Illius imagines laureatae
Constantinopolim per Pherentium, praefectum ur-
bi, illatae sunt.
Der chronographvs,
den cvspinianvs herausgegeben, zeiget auch
den Tag an: Leuatus est imperator dominus An-
themius Romae prid. idus Aprilis.
4 sidonivs apollinaris führet Rom
gegen den Orient redend ein, carmine II. u. 478.
Sed si forte placet ueteres sopire querelas,
Anthemium concede mihi. sit partibus istis
Augustus, longumque Leo: mea iura guber-
net
Quem petii: patrio uestiri murice natam
Gaudeat Euphemiam sidus diuale parentis.
Adiice praeterea priuatum ad publica foedus,
Sit socer Augustus genero Ricimere beatus,
Nobilitate micant: est uobis regia uirgo,
Regius ille mihi. si concors annuis istud,
Mox Lybiam sperare dabis. circumspice tae-
das
Antiquas, par nulla tibi sic copula praesto est.

Und nachdem der Poet einige, in den Fabeln berühm-
te Vermählungen erzehlet, schließt er:
Quantumuis repetam ueteris connubia secli
Transcendunt hic heroas, heroidas illa.
Hos thalamos, Ricimer, uirtus tibi pronuba
poscit
Atque Dioneam dat Martia laurea myrthum.
5 sidonivs apollinaris L. I. ep. 5.
Interueni etenim nuptiis patricii Ricimeris, cui
[Spaltenumbruch] filia perennis augusti in spem publicae securitatis co-
pulabatur. Igitur nunc in ista non modo personarum,
sed etiam ordinum, partiumque laetitia,
Trans-Alpino tuo latere conducibilius uisum. quip-
pe cum hoc ipso tempore, quo haec mihi exara-
bantur, uix per omnia theatra, macella, praeto-
ria, fora, templa, gymnasia, talassio-fescenni-
nus explicaretur: atque etiamnum e contrario
studia sileant, negotia quiescant, iudicia contice-
scant, differantur legationes, uacet ambitus, &
inter scurrilitates histrionum totus actionum seri-
arum status peregrinetur. Iam quidem uirgo tra-
dita est, iam corona sponsus, iam palmata con-
sularis, iam cyclade pronuba, iam toga senator
honoratur, iam penulam deponit inglorius: &
nondum tamen cuncta thalamorum pompa defre-
muit, quia necdum ad mariti domum noua nupta
migrauit.
Und L. I. ep. 9. Post nuptias patrieii
Ricimeris, id est, post imperii utriusque opes
euentilatas, tandem reditum est in publicam se-
rietatem.
6 L. 15. 16. C. de episc. audientia. l. 9. C. de
pactis conu. &c.
7 Wir können, wie sich diese beyde Käiser ge-
gen einander verhalten, am besten aus der consti-
tution de bonis uacantibus
ersehen, die unter
Leonis, und Anthemii Namen ausgegangen, und
in appendice codicis Theodosiani mit anzutref-
fen ist. Anthemius sagt in seiner Verordnung an
Lupercianum PF. P. Ad consultationem clemeu-
tiae nostrae, dominus & pater meus, princeps
sacratissimus Leo, super his quae indulgentia prin-
cipalis in diuersos iam contulit, uel processu tem-

[Ende Spaltensatz]
poris
O o o 2

bis zu Anfang der Regierung Chlodovei.
nicht allein waͤhrendes interregni die Vandalen tapffer abgehalten, ſondern
auch das Noricum, gegen die angraͤntzende Gothen; und die am Rhein gele-
gene Lande, gegen die Francken in Ruhe zu halten gewußt. Jm Jahr 467.
bekam endlich der Occident wieder ſeinen eignen Kaͤiſer. Der Rath ließ an
Leonem gelangen, daß er den patricium Anthemium, der ſich in Con-
ſtantinopel aufhielt, und Marciani Tochter, Euphemiam, zur Ehe hatte,
zum Kaͤiſer im Occident erklaͤhren; und dieſer hingegen ſeine Tochter, Rici-
meri
zur Ehe geben moͤchte4. Beydes geſchahe. Anthemius trat in gedach-
tem Jahre die Regierung zu Rom an, und daſelbſt ward auch das Beylager
zwiſchen ſeiner Tochter, und dem patricio Ricimere, mit groſſer Pracht
vollzogen, wie sidonivs apollinaris, der damals in Rom geweſen,
beſchreibet5. Auf ſolche Art ward das Vernehmen zwiſchen beyden Kaͤiſer-
thuͤmern hergeſtellet. leo ſetzet Anthemii Namen mit fuͤr ſeine Geſetze6,
und nennet ihn ſeinen Sohn, ſo wie Anthemius ihn hingegen Vater heißt,
und groſſe Verehrung vor ihn bezeuget7. Ricimer aber hatte nicht allein

Urſach
[Beginn Spaltensatz] & Romam profectus. Illius imagines laureatae
Conſtantinopolim per Pherentium, praefectum ur-
bi, illatae ſunt.
Der chronographvs,
den cvspinianvs herausgegeben, zeiget auch
den Tag an: Leuatus eſt imperator dominus An-
themius Romae prid. idus Aprilis.
4 sidonivs apollinaris fuͤhret Rom
gegen den Orient redend ein, carmine II. u. 478.
Sed ſi forte placet ueteres ſopire querelas,
Anthemium concede mihi. ſit partibus iſtis
Auguſtus, longumque Leo: mea iura guber-
net
Quem petii: patrio ueſtiri murice natam
Gaudeat Euphemiam ſidus diuale parentis.
Adiice praeterea priuatum ad publica foedus,
Sit ſocer Auguſtus genero Ricimere beatus,
Nobilitate micant: eſt uobis regia uirgo,
Regius ille mihi. ſi concors annuis iſtud,
Mox Lybiam ſperare dabis. circumſpice tae-
das
Antiquas, par nulla tibi ſic copula praeſto eſt.

Und nachdem der Poet einige, in den Fabeln beruͤhm-
te Vermaͤhlungen erzehlet, ſchließt er:
Quantumuis repetam ueteris connubia ſecli
Tranſcendunt hic heroas, heroidas illa.
Hos thalamos, Ricimer, uirtus tibi pronuba
poſcit
Atque Dioneam dat Martia laurea myrthum.
5 sidonivs apollinaris L. I. ep. 5.
Interueni etenim nuptiis patricii Ricimeris, cui
[Spaltenumbruch] filia perennis auguſti in ſpem publicae ſecuritatis co-
pulabatur. Igitur nunc in iſta non modo perſonarum,
ſed etiam ordinum, partiumque laetitia,
Trans-Alpino tuo latere conducibilius uiſum. quip-
pe cum hoc ipſo tempore, quo haec mihi exara-
bantur, uix per omnia theatra, macella, praeto-
ria, fora, templa, gymnaſia, talaſſio-feſcenni-
nus explicaretur: atque etiamnum e contrario
ſtudia ſileant, negotia quieſcant, iudicia contice-
ſcant, differantur legationes, uacet ambitus, &
inter ſcurrilitates hiſtrionum totus actionum ſeri-
arum ſtatus peregrinetur. Iam quidem uirgo tra-
dita eſt, iam corona ſponſus, iam palmata con-
ſularis, iam cyclade pronuba, iam toga ſenator
honoratur, iam penulam deponit inglorius: &
nondum tamen cuncta thalamorum pompa defre-
muit, quia necdum ad mariti domum noua nupta
migrauit.
Und L. I. ep. 9. Poſt nuptias patrieii
Ricimeris, id eſt, poſt imperii utriusque opes
euentilatas, tandem reditum eſt in publicam ſe-
rietatem.
6 L. 15. 16. C. de epiſc. audientia. l. 9. C. de
pactis conu. &c.
7 Wir koͤnnen, wie ſich dieſe beyde Kaͤiſer ge-
gen einander verhalten, am beſten aus der conſti-
tution de bonis uacantibus
erſehen, die unter
Leonis, und Anthemii Namen ausgegangen, und
in appendice codicis Theodoſiani mit anzutref-
fen iſt. Anthemius ſagt in ſeiner Verordnung an
Lupercianum PF. P. Ad conſultationem clemeu-
tiae noſtrae, dominus & pater meus, princeps
ſacratiſſimus Leo, ſuper his quae indulgentia prin-
cipalis in diuerſos iam contulit, uel proceſſu tem-

[Ende Spaltensatz]
poris
O o o 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0509" n="475"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Anfang der Regierung</hi><hi rendition="#aq">Chlodovei.</hi></fw><lb/>
nicht allein wa&#x0364;hrendes <hi rendition="#aq">interregni</hi> die Vandalen tapffer abgehalten, &#x017F;ondern<lb/>
auch das <hi rendition="#aq">Noricum,</hi> gegen die angra&#x0364;ntzende Gothen; und die am Rhein gele-<lb/>
gene Lande, gegen die Francken in Ruhe zu halten gewußt<note xml:id="FN508_02_02" prev="#FN508_02_01" place="foot" n="2"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>. Jm Jahr 467.<lb/>
bekam endlich der Occident wieder &#x017F;einen eignen Ka&#x0364;i&#x017F;er<note xml:id="FN508_03_02" prev="#FN508_03_01" place="foot" n="3"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&amp; Romam profectus. Illius imagines laureatae<lb/>
Con&#x017F;tantinopolim per Pherentium, praefectum ur-<lb/>
bi, illatae &#x017F;unt.</hi></hi> Der <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">chronographvs,</hi></hi></hi><lb/>
den <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">cvspinianvs</hi></hi></hi> herausgegeben, zeiget auch<lb/>
den Tag an: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Leuatus e&#x017F;t imperator dominus An-<lb/>
themius Romae prid. idus Aprilis.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note>. Der Rath ließ an<lb/><hi rendition="#aq">Leonem</hi> gelangen, daß er den <hi rendition="#aq">patricium Anthemium,</hi> der &#x017F;ich in Con-<lb/>
&#x017F;tantinopel aufhielt, und <hi rendition="#aq">Marciani</hi> Tochter, <hi rendition="#aq">Euphemiam,</hi> zur Ehe hatte,<lb/>
zum Ka&#x0364;i&#x017F;er im Occident erkla&#x0364;hren; und die&#x017F;er hingegen &#x017F;eine Tochter, <hi rendition="#aq">Rici-<lb/>
meri</hi> zur Ehe geben mo&#x0364;chte<note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs apollinaris</hi></hi></hi> fu&#x0364;hret Rom<lb/>
gegen den Orient redend ein, <hi rendition="#aq">carmine II. u. 478.<lb/><hi rendition="#i">Sed &#x017F;i forte placet ueteres &#x017F;opire querelas,<lb/>
Anthemium concede mihi. &#x017F;it partibus i&#x017F;tis<lb/>
Augu&#x017F;tus, longumque Leo: mea iura guber-<lb/><hi rendition="#et">net</hi><lb/>
Quem petii: patrio ue&#x017F;tiri murice natam<lb/>
Gaudeat Euphemiam &#x017F;idus diuale parentis.<lb/>
Adiice praeterea priuatum ad publica foedus,<lb/>
Sit &#x017F;ocer Augu&#x017F;tus genero Ricimere beatus,<lb/>
Nobilitate micant: e&#x017F;t uobis regia uirgo,<lb/>
Regius ille mihi. &#x017F;i concors annuis i&#x017F;tud,<lb/>
Mox Lybiam &#x017F;perare dabis. circum&#x017F;pice tae-<lb/><hi rendition="#et">das</hi><lb/>
Antiquas, par nulla tibi &#x017F;ic copula prae&#x017F;to e&#x017F;t.</hi></hi><lb/>
Und nachdem der Poet einige, in den Fabeln beru&#x0364;hm-<lb/>
te Verma&#x0364;hlungen erzehlet, &#x017F;chließt er:<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Quantumuis repetam ueteris connubia &#x017F;ecli<lb/>
Tran&#x017F;cendunt hic heroas, heroidas illa.<lb/>
Hos thalamos, Ricimer, uirtus tibi pronuba<lb/><hi rendition="#et">po&#x017F;cit</hi><lb/>
Atque Dioneam dat Martia laurea myrthum.</hi></hi></note>. Beydes ge&#x017F;chahe. <hi rendition="#aq">Anthemius</hi> trat in gedach-<lb/>
tem Jahre die Regierung zu Rom an, und da&#x017F;elb&#x017F;t ward auch das Beylager<lb/>
zwi&#x017F;chen &#x017F;einer Tochter, und dem <hi rendition="#aq">patricio Ricimere,</hi> mit gro&#x017F;&#x017F;er Pracht<lb/>
vollzogen, wie <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs apollinaris,</hi></hi></hi> der damals in Rom gewe&#x017F;en,<lb/>
be&#x017F;chreibet<note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs apollinaris</hi></hi> L. I. ep. 5.<lb/><hi rendition="#i">Interueni etenim nuptiis patricii Ricimeris, cui<lb/><cb/>
filia perennis augu&#x017F;ti in &#x017F;pem publicae &#x017F;ecuritatis co-<lb/>
pulabatur. Igitur nunc in i&#x017F;ta non modo per&#x017F;onarum,<lb/>
&#x017F;ed etiam ordinum, partiumque laetitia,<lb/>
Trans-Alpino tuo latere conducibilius ui&#x017F;um. quip-<lb/>
pe cum hoc ip&#x017F;o tempore, quo haec mihi exara-<lb/>
bantur, uix per omnia theatra, macella, praeto-<lb/>
ria, fora, templa, gymna&#x017F;ia, tala&#x017F;&#x017F;io-fe&#x017F;cenni-<lb/>
nus explicaretur: atque etiamnum e contrario<lb/>
&#x017F;tudia &#x017F;ileant, negotia quie&#x017F;cant, iudicia contice-<lb/>
&#x017F;cant, differantur legationes, uacet ambitus, &amp;<lb/>
inter &#x017F;currilitates hi&#x017F;trionum totus actionum &#x017F;eri-<lb/>
arum &#x017F;tatus peregrinetur. Iam quidem uirgo tra-<lb/>
dita e&#x017F;t, iam corona &#x017F;pon&#x017F;us, iam palmata con-<lb/>
&#x017F;ularis, iam cyclade pronuba, iam toga &#x017F;enator<lb/>
honoratur, iam penulam deponit inglorius: &amp;<lb/>
nondum tamen cuncta thalamorum pompa defre-<lb/>
muit, quia necdum ad mariti domum noua nupta<lb/>
migrauit.</hi></hi> Und <hi rendition="#aq">L. I. ep. 9. <hi rendition="#i">Po&#x017F;t nuptias patrieii<lb/>
Ricimeris, id e&#x017F;t, po&#x017F;t imperii utriusque opes<lb/>
euentilatas, tandem reditum e&#x017F;t in publicam &#x017F;e-<lb/>
rietatem.</hi></hi></note>. Auf &#x017F;olche Art ward das Vernehmen zwi&#x017F;chen beyden Ka&#x0364;i&#x017F;er-<lb/>
thu&#x0364;mern herge&#x017F;tellet. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">leo</hi></hi></hi> &#x017F;etzet <hi rendition="#aq">Anthemii</hi> Namen mit fu&#x0364;r &#x017F;eine Ge&#x017F;etze<note place="foot" n="6"><hi rendition="#aq">L. 15. 16. C. de epi&#x017F;c. audientia. l. 9. C. de<lb/>
pactis conu. &amp;c.</hi></note>,<lb/>
und nennet ihn &#x017F;einen Sohn, &#x017F;o wie <hi rendition="#aq">Anthemius</hi> ihn hingegen Vater heißt,<lb/>
und gro&#x017F;&#x017F;e Verehrung vor ihn bezeuget<note xml:id="FN509_07_01" next="#FN509_07_02" place="foot" n="7">Wir ko&#x0364;nnen, wie &#x017F;ich die&#x017F;e beyde Ka&#x0364;i&#x017F;er ge-<lb/>
gen einander verhalten, am be&#x017F;ten aus der <hi rendition="#aq">con&#x017F;ti-<lb/>
tution de bonis uacantibus</hi> er&#x017F;ehen, die unter<lb/><hi rendition="#aq">Leonis,</hi> und <hi rendition="#aq">Anthemii</hi> Namen ausgegangen, und<lb/><hi rendition="#aq">in appendice codicis Theodo&#x017F;iani</hi> mit anzutref-<lb/>
fen i&#x017F;t. <hi rendition="#aq">Anthemius</hi> &#x017F;agt in &#x017F;einer Verordnung an<lb/><hi rendition="#aq">Lupercianum PF. P. <hi rendition="#i">Ad con&#x017F;ultationem clemeu-<lb/>
tiae no&#x017F;trae, dominus &amp; pater meus, princeps<lb/>
&#x017F;acrati&#x017F;&#x017F;imus Leo, &#x017F;uper his quae indulgentia prin-<lb/>
cipalis in diuer&#x017F;os iam contulit, uel proce&#x017F;&#x017F;u tem-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">poris</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">O o o 2</fw><cb type="end"/>
</note>. <hi rendition="#aq">Ricimer</hi> aber hatte nicht allein<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">Ur&#x017F;ach</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[475/0509] bis zu Anfang der Regierung Chlodovei. nicht allein waͤhrendes interregni die Vandalen tapffer abgehalten, ſondern auch das Noricum, gegen die angraͤntzende Gothen; und die am Rhein gele- gene Lande, gegen die Francken in Ruhe zu halten gewußt 2. Jm Jahr 467. bekam endlich der Occident wieder ſeinen eignen Kaͤiſer 3. Der Rath ließ an Leonem gelangen, daß er den patricium Anthemium, der ſich in Con- ſtantinopel aufhielt, und Marciani Tochter, Euphemiam, zur Ehe hatte, zum Kaͤiſer im Occident erklaͤhren; und dieſer hingegen ſeine Tochter, Rici- meri zur Ehe geben moͤchte 4. Beydes geſchahe. Anthemius trat in gedach- tem Jahre die Regierung zu Rom an, und daſelbſt ward auch das Beylager zwiſchen ſeiner Tochter, und dem patricio Ricimere, mit groſſer Pracht vollzogen, wie sidonivs apollinaris, der damals in Rom geweſen, beſchreibet 5. Auf ſolche Art ward das Vernehmen zwiſchen beyden Kaͤiſer- thuͤmern hergeſtellet. leo ſetzet Anthemii Namen mit fuͤr ſeine Geſetze 6, und nennet ihn ſeinen Sohn, ſo wie Anthemius ihn hingegen Vater heißt, und groſſe Verehrung vor ihn bezeuget 7. Ricimer aber hatte nicht allein Urſach 2 3 & Romam profectus. Illius imagines laureatae Conſtantinopolim per Pherentium, praefectum ur- bi, illatae ſunt. Der chronographvs, den cvspinianvs herausgegeben, zeiget auch den Tag an: Leuatus eſt imperator dominus An- themius Romae prid. idus Aprilis. 4 sidonivs apollinaris fuͤhret Rom gegen den Orient redend ein, carmine II. u. 478. Sed ſi forte placet ueteres ſopire querelas, Anthemium concede mihi. ſit partibus iſtis Auguſtus, longumque Leo: mea iura guber- net Quem petii: patrio ueſtiri murice natam Gaudeat Euphemiam ſidus diuale parentis. Adiice praeterea priuatum ad publica foedus, Sit ſocer Auguſtus genero Ricimere beatus, Nobilitate micant: eſt uobis regia uirgo, Regius ille mihi. ſi concors annuis iſtud, Mox Lybiam ſperare dabis. circumſpice tae- das Antiquas, par nulla tibi ſic copula praeſto eſt. Und nachdem der Poet einige, in den Fabeln beruͤhm- te Vermaͤhlungen erzehlet, ſchließt er: Quantumuis repetam ueteris connubia ſecli Tranſcendunt hic heroas, heroidas illa. Hos thalamos, Ricimer, uirtus tibi pronuba poſcit Atque Dioneam dat Martia laurea myrthum. 5 sidonivs apollinaris L. I. ep. 5. Interueni etenim nuptiis patricii Ricimeris, cui filia perennis auguſti in ſpem publicae ſecuritatis co- pulabatur. Igitur nunc in iſta non modo perſonarum, ſed etiam ordinum, partiumque laetitia, Trans-Alpino tuo latere conducibilius uiſum. quip- pe cum hoc ipſo tempore, quo haec mihi exara- bantur, uix per omnia theatra, macella, praeto- ria, fora, templa, gymnaſia, talaſſio-feſcenni- nus explicaretur: atque etiamnum e contrario ſtudia ſileant, negotia quieſcant, iudicia contice- ſcant, differantur legationes, uacet ambitus, & inter ſcurrilitates hiſtrionum totus actionum ſeri- arum ſtatus peregrinetur. Iam quidem uirgo tra- dita eſt, iam corona ſponſus, iam palmata con- ſularis, iam cyclade pronuba, iam toga ſenator honoratur, iam penulam deponit inglorius: & nondum tamen cuncta thalamorum pompa defre- muit, quia necdum ad mariti domum noua nupta migrauit. Und L. I. ep. 9. Poſt nuptias patrieii Ricimeris, id eſt, poſt imperii utriusque opes euentilatas, tandem reditum eſt in publicam ſe- rietatem. 6 L. 15. 16. C. de epiſc. audientia. l. 9. C. de pactis conu. &c. 7 Wir koͤnnen, wie ſich dieſe beyde Kaͤiſer ge- gen einander verhalten, am beſten aus der conſti- tution de bonis uacantibus erſehen, die unter Leonis, und Anthemii Namen ausgegangen, und in appendice codicis Theodoſiani mit anzutref- fen iſt. Anthemius ſagt in ſeiner Verordnung an Lupercianum PF. P. Ad conſultationem clemeu- tiae noſtrae, dominus & pater meus, princeps ſacratiſſimus Leo, ſuper his quae indulgentia prin- cipalis in diuerſos iam contulit, uel proceſſu tem- poris O o o 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/509
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 475. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/509>, abgerufen am 17.06.2024.