Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Niekamp, Johann: Des Glaubens Ende ... : [Leichenpredigt auf Elisabeth Juliane, Herzogin zu Braunschweig-Lüneburg, geb. Herzogin zu Schleswig-Holstein, +4. Febr. 1704]. Wolfenbüttel, 1704.

Bild:
<< vorherige Seite

ger-Groß- und Aelter Frau Mutter gehabt zu haben. Was sage ich gehabt zu haben. Zu haben / soll ich sagen / denn

Sie hat getragen Christi Joch / Ist gestorben / und lebet noch.

Sie haben Sie in Ihrem Leben allerseits Kindlich verehret / Sie erklären und lassen sich auch noch vernehmen / Sie wollen Ihre Asche verehren / so lange ein Odem in Ihnen ist: Ey ehren Sie Ihre höchst wehrte Frau Mutter auch mit Kindlicher Nachfolge Ihrer Gedult / Gelassenheit / und gesamter Gottseeligkeit. Sie hängen dieß Tugend-Bild nicht allein in Ihren Cabineten und Fürstlichen Gemächern / sondern allermeist in Ihren Hertzen auff. Daß Ihre Gottseelige Eunike und Lois immer vor Ihren Augen / und nach Ihrem Exempel JEsus in Ihren Hertzen sey. Sie / sämtliche hohe Anverwandten / haben gleichfals hier exemplum virtutis domesticum, ein allerschönstes Tugend-Bild Ihrer hohen Familie, und den herrlichen Trost und Ruhm / das diese Hochseelige / Hochverständige / Hoch-Tugendbegabte Princesse sey ein Glied und eine Zierde Ihrer hohen Freundschafft. War Sie nicht eine Fürstinne /Jes. 32, 8 die Fürstliche Gedancken hatte? War Sie nicht eine FürstinneProv. 8. v. 6. die da redete was Fürstlich war? War Sie nicht eine Fürstinne / die in der That bewieß zu seyn / was so lange der Kirchen Christi verheissen war / Mirabitur quispiam, quod Sola nostra Lutherana Biblia, ab ipsis fontibus, in quibus faemininum, legitur, nec non a celebrioribus versionibus abeuntia, habeant masculinum die Fürsten / cum modo indigitatam & a Sp. Sancto adhibitam Vocem, graeca LXXViralis per [fremdsprachliches Material], Latina vulgata per [fremdsprachliches Material] Reginae, aliae per [fremdsprachliches Material]> principes foeminae, aut per similia sequioris sexus Vocabula exprimant. Quaedam heic Oscitantia, aut Luthero, aut posteris Typographisque erit imputanda, vel excusanda & defendenda ipsa megalandri Translatio. Postremum placuit Theodorico Hackspanio in Philologico-Theologicis Notis ad h. l. Cujus & haec pro masculino, ihre Fürsten / consideratio & ratio est: quod in ipsis quoque fontibus, nedum versionibus, sexus permutatio citra omne discrimen & perversionem sensus, in metaphorico sermone, aliquando occurrat. V. C. Jes. 52. v. 7. vocatur ille, qui Evangelium annuntiat, masculino genere, praedicator: at Psal. 68. v. 12. Tales praedicatores faeminino genere praedicatrices vocantur. h. j. Ita quoque (ut & nostram Symbolam adjiciamus) praedicatricem seu concionatricem significat, & tamen a Graecis, Latinis, & Theutonicis interpretibus masculino genere redditur, [fremdsprachliches Material], Ecclesiastes, der Prediger Salomo. In hoc, fateor, dispar ratio est, quod significatus masculinus [fremdsprachliches Material] e verbo masculino non obscure cognoscatur, quale verbum isthic, Jes. 49. v. 23. non est reperire. Attamen in hoc alteri cum altero convenit, quod utrumque foeminini generis vocabulum virili significatu gaudeat, faciatque pro defendendo, aut excusando saltem B. Luthero, ne Oscitantiae, multo minus criminis falsi reus vapulet. Verum enimvero, non interpretis versio excusanda, sed posterorum & typographorum Oscitantia & incuria accusanda videtur, quibus in exscribendo Fürsten pro Fürstinnen id usu venisse probabile est, quod vulgo dicitur, oscitante uno oscitat & alter, ita ut mendum hoc typographicum, postquam semel in Biblia nostra germanica irrepsit, quasiper Traducem, in aliaex aliis sit propagatum ac transfusum; qualia [fremdsprachliches Material] D. Joh. Dieckmann / non pauca, & in illis etiam hoc nostrum, observavit, atque e suis, h. e solerti sua opera, Stadae anno 1698. editis, Bibliis obelo admodum laudabili expunxit, & genuinam versioni primaevae conformem lectionem, uti alibi, ita & heic restituit, ihre Fürstinnen sollen deine Säug-Ammen seyn. Militat primum praesumptio pro interprete fideli, circumspecto, fontium versioniumque gnaro, quod in uno etiam jota aut minimo apice noluerit ne latum quidem unguem a mente sp. sancti recedere, qui non sine, sed gravi utique de causa foeminino post masculinum h. e. Reges, adeoque utroque genere uti videtur, ut ostendat scilicet, quod viris, illud etiam foeminis principibus heic incumbere, ubi non est masculus neque foemina Gal. 3. v. 28. Deinde, D. Abraham Calovius testatur in Bibliis illustratis, sibi ad manum, tum cum haec scriberet, fuisse exemplar megalandri, anno 1532. Wittenbergae per Johannem Lufft editum, in quo extet foemininum ihre Fürstinnen. Ubi Tempus hujus editionis probe notandum est, quoniam Lutherana Prophetarum versio vernacula anno 1530. primum & integra denique Biblia hujus versionis Anno 1534. in lucem prodiere. vid. Arnol. K und K. H. lib. 16. c. 9. §. 14. Accedit his tertio ea translatio B. Lutheri, quae extra omnem dubitationis & contradictionis aleam posita Tom. I. Jen. Germ. f. 473. b. reperitur, Könige werden deine Ernehrer seyn / und Königinne deine Ammen. Nec non 4to D. Waltheri observatio, quam habet in centu: miscell. Theolog. Epist. 32. subfinem, quod loca illa, in quibus Lutherus Paulo longius a fontibus recedere visus est, a Johanne Förstero, Augustano, Lexicographo annotata & excusata sint, in qnorum numero praesens noster non inveniatur. Quamobrem vero per quam simile est, in prima Bibliorum Versione B. Lutherum reddidisse, ihre Fürstinnen. Ast ponamus humani quid B. virum heic passum esse, errare enim humanum est, quid tum? Si quandoque bonus dormitet Homerus, nunquid nobis propterea Nox est perpetuo una dormienda? recte Matthesius, quem D. Michael Walther l. c. allegat, judicavit: Si unica liceret versione niti, quid opus esset posthac Linguam hebraeam discere? Rem verbo. Major habenda est ratio veritatis & sacrorum fontium, quam ullius versionis, & optandum, ut sicut in praedictis Stadensibus, ita quoque in omnibus & singulis Bibliorum vernaculorum codicibus inposterum legatur, ihre Fürstinnen werden deine Säug-Ammen seyn. Fürstinnen werden deine SäugammenJes. 49. v. 23. seyn? Sie war warlich eine Fürstinne die Ihre von GOtt

ger-Groß- und Aelter Frau Mutter gehabt zu haben. Was sage ich gehabt zu haben. Zu haben / soll ich sagen / denn

Sie hat getragen Christi Joch / Ist gestorben / und lebet noch.

Sie haben Sie in Ihrem Leben allerseits Kindlich verehret / Sie erklären und lassen sich auch noch vernehmen / Sie wollen Ihre Asche verehren / so lange ein Odem in Ihnen ist: Ey ehren Sie Ihre höchst wehrte Frau Mutter auch mit Kindlicher Nachfolge Ihrer Gedult / Gelassenheit / und gesamter Gottseeligkeit. Sie hängen dieß Tugend-Bild nicht allein in Ihren Cabineten und Fürstlichen Gemächern / sondern allermeist in Ihren Hertzen auff. Daß Ihre Gottseelige Eunike und Lois immer vor Ihren Augen / und nach Ihrem Exempel JEsus in Ihren Hertzen sey. Sie / sämtliche hohe Anverwandten / haben gleichfals hier exemplum virtutis domesticum, ein allerschönstes Tugend-Bild Ihrer hohen Familie, und den herrlichen Trost und Ruhm / das diese Hochseelige / Hochverständige / Hoch-Tugendbegabte Princesse sey ein Glied und eine Zierde Ihrer hohen Freundschafft. War Sie nicht eine Fürstinne /Jes. 32, 8 die Fürstliche Gedancken hatte? War Sie nicht eine FürstinneProv. 8. v. 6. die da redete was Fürstlich war? War Sie nicht eine Fürstinne / die in der That bewieß zu seyn / was so lange der Kirchen Christi verheissen war / Mirabitur quispiam, quod Sola nostra Lutherana Biblia, ab ipsis fontibus, in quibus faemininum, legitur, nec non à celebrioribus versionibus abeuntia, habeant masculinum die Fürsten / cùm modò indigitatam & à Sp. Sancto adhibitam Vocem, graeca LXXViralis per [fremdsprachliches Material], Latina vulgata per [fremdsprachliches Material] Reginae, aliae per [fremdsprachliches Material]> principes foeminae, aut per similia sequioris sexus Vocabula exprimant. Quaedam hîc Oscitantia, aut Luthero, aut posteris Typographisque erit imputanda, vel excusanda & defendenda ipsa megalandri Translatio. Postremum placuit Theodorico Hackspanio in Philologico-Theologicis Notis ad h. l. Cujus & haec pro masculino, ihre Fürsten / consideratio & ratio est: quod in ipsis quoque fontibus, nedum versionibus, sexus permutatio citra omne discrimen & perversionem sensus, in metaphorico sermone, aliquando occurrat. V. C. Jes. 52. v. 7. vocatur ille, qui Evangelium annuntiat, masculino genere, praedicator: at Psal. 68. v. 12. Tales praedicatores faeminino genere praedicatrices vocantur. h. j. Ita quoque (ut & nostram Symbolam adjiciamus) praedicatricem seu concionatricem significat, & tamen à Graecis, Latinis, & Theutonicis interpretibus masculino genere redditur, [fremdsprachliches Material], Ecclesiastes, der Prediger Salomo. In hoc, fateor, dispar ratio est, quod significatus masculinus [fremdsprachliches Material] è verbo masculino non obscurè cognoscatur, quale verbum isthic, Jes. 49. v. 23. non est reperire. Attamen in hoc alteri cum altero convenit, quod utrumque foeminini generis vocabulum virili significatu gaudeat, faciatque pro defendendo, aut excusando saltem B. Luthero, ne Oscitantiae, multò minùs criminis falsi reus vapulet. Verùm enimverò, non interpretis versio excusanda, sed posterorum & typographorum Oscitantia & incuria accusanda videtur, quibus in exscribendo Fürsten pro Fürstinnen id usu venisse probabile est, quod vulgò dicitur, oscitante uno oscitat & alter, ita ut mendum hoc typographicum, postquam semel in Biblia nostra germanica irrepsit, quasiper Traducem, in aliaex aliis sit propagatum ac transfusum; qualia [fremdsprachliches Material] D. Joh. Dieckmann / non pauca, & in illis etiam hoc nostrum, observavit, atque è suis, h. e solerti sua operâ, Stadae anno 1698. editis, Bibliis obelo admodum laudabili expunxit, & genuinam versioni primaevae conformem lectionem, uti alibi, ita & hîc restituit, ihre Fürstinnen sollen deine Säug-Ammen seyn. Militat primùm praesumptio pro interprete fideli, circumspecto, fontium versioniumque gnaro, quod in uno etiam jota aut minimo apice noluerit ne latum quidem unguem à mente sp. sancti recedere, qui non sine, sed gravi utique de causa foeminino post masculinum h. e. Reges, adeoque utroque genere uti videtur, ut ostendat scilicet, quod viris, illud etiam foeminis principibus hîc incumbere, ubi non est masculus neque foemina Gal. 3. v. 28. Deinde, D. Abraham Calovius testatur in Bibliis illustratis, sibi ad manum, tum cùm haec scriberet, fuisse exemplar megalandri, anno 1532. Wittenbergae per Johannem Lufft editum, in quo extet foemininum ihre Fürstinnen. Ubi Tempus hujus editionis probè notandum est, quoniam Lutherana Prophetarum versio vernacula anno 1530. primùm & integra denique Biblia hujus versionis Anno 1534. in lucem prodiere. vid. Arnol. K und K. H. lib. 16. c. 9. §. 14. Accedit his tertiò ea translatio B. Lutheri, quae extra omnem dubitationis & contradictionis aleam posita Tom. I. Jen. Germ. f. 473. b. reperitur, Könige werden deine Ernehrer seyn / und Königinne deine Ammen. Nec non 4tò D. Waltheri observatio, quam habet in centu: miscell. Theolog. Epist. 32. subfinem, quod loca illa, in quibus Lutherus Paulò longius à fontibus recedere visus est, à Johanne Förstero, Augustano, Lexicographo annotata & excusata sint, in qnorum numero praesens noster non inveniatur. Quamobrem vero per quam simile est, in prima Bibliorum Versione B. Lutherum reddidisse, ihre Fürstinnen. Ast ponamus humani quid B. virum hîc passum esse, errare enim humanum est, quid tum? Si quandoque bonus dormitet Homerus, nunquid nobis proptereà Nox est perpetuò una dormienda? rectè Matthesius, quem D. Michael Walther l. c. allegat, judicavit: Si unica liceret versione niti, quid opus esset posthac Linguam hebraeam discere? Rem verbo. Major habenda est ratio veritatis & sacrorum fontium, quàm ullius versionis, & optandum, ut sicut in praedictis Stadensibus, ita quoque in omnibus & singulis Bibliorum vernaculorum codicibus inposterum legatur, ihre Fürstinnen werden deine Säug-Ammen seyn. Fürstinnen werden deine SäugammenJes. 49. v. 23. seyn? Sie war warlich eine Fürstinne die Ihre von GOtt

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0047" n="39"/>
ger-Groß- und Aelter Frau Mutter gehabt zu haben. Was sage
                     ich gehabt zu haben. Zu haben / soll ich sagen / denn</p>
        <l>Sie hat getragen Christi Joch / Ist gestorben / und lebet noch.</l>
        <p>Sie haben Sie in Ihrem Leben allerseits Kindlich verehret / Sie erklären und
                     lassen sich auch noch vernehmen / Sie wollen Ihre Asche verehren / so lange ein
                     Odem in Ihnen ist: Ey ehren Sie Ihre höchst wehrte Frau Mutter auch mit
                     Kindlicher Nachfolge Ihrer Gedult / Gelassenheit / und gesamter Gottseeligkeit.
                     Sie hängen dieß Tugend-Bild nicht allein in Ihren Cabineten und Fürstlichen
                     Gemächern / sondern allermeist in Ihren Hertzen auff. Daß Ihre Gottseelige
                     Eunike und Lois immer vor Ihren Augen / und nach Ihrem Exempel JEsus in Ihren
                     Hertzen sey. Sie / sämtliche hohe Anverwandten / haben gleichfals hier exemplum
                     virtutis domesticum, ein allerschönstes Tugend-Bild Ihrer hohen Familie, und den
                     herrlichen Trost und Ruhm / das diese Hochseelige / Hochverständige /
                     Hoch-Tugendbegabte Princesse sey ein Glied und eine Zierde Ihrer hohen
                     Freundschafft. War Sie nicht eine Fürstinne /<note place="right">Jes. 32,
                         8</note> die Fürstliche Gedancken hatte? War Sie nicht eine Fürstinne<note place="right">Prov. 8. v. 6.</note> die da redete was Fürstlich war?
                     War Sie nicht eine Fürstinne / die in der That bewieß zu seyn / was so lange der
                     Kirchen Christi verheissen war / <note place="left"><hi rendition="#i">Mirabitur quispiam, quod Sola nostra Lutherana Biblia, ab ipsis
                             fontibus, in quibus faemininum, legitur, nec non à celebrioribus
                             versionibus abeuntia, habeant masculinum</hi> die Fürsten / <hi rendition="#i">cùm modò indigitatam &amp; à Sp. Sancto adhibitam Vocem,
                             graeca LXXViralis per <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign>, Latina vulgata per
                                 <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> Reginae, aliae per <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign>&gt; principes foeminae, aut per similia sequioris sexus Vocabula
                             exprimant. Quaedam hîc Oscitantia, aut Luthero, aut posteris
                             Typographisque erit imputanda, vel excusanda &amp; defendenda ipsa
                             megalandri Translatio. Postremum placuit Theodorico Hackspanio in
                             Philologico-Theologicis Notis ad h. l. Cujus &amp; haec pro
                             masculino,</hi> ihre Fürsten / <hi rendition="#i">consideratio &amp;
                             ratio est: quod in ipsis quoque fontibus, nedum versionibus, sexus
                             permutatio citra omne discrimen &amp; perversionem sensus, in
                             metaphorico sermone, aliquando occurrat. V. C. Jes. 52. v. 7. vocatur
                             ille, qui Evangelium annuntiat, masculino genere, praedicator: at Psal.
                             68. v. 12. Tales praedicatores faeminino genere praedicatrices vocantur.
                             h. j. Ita quoque (ut &amp; nostram Symbolam adjiciamus) praedicatricem
                             seu concionatricem significat, &amp; tamen à Graecis, Latinis, &amp;
                             Theutonicis interpretibus masculino genere redditur, <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign>, Ecclesiastes,</hi> der Prediger Salomo. <hi rendition="#i">In hoc, fateor, dispar ratio est, quod significatus
                             masculinus <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> è verbo masculino non obscurè
                             cognoscatur, quale verbum isthic, Jes. 49. v. 23. non est reperire.
                             Attamen in hoc alteri cum altero convenit, quod utrumque foeminini
                             generis vocabulum virili significatu gaudeat, faciatque pro defendendo,
                             aut excusando saltem B. Luthero, ne Oscitantiae, multò minùs criminis
                             falsi reus vapulet. Verùm enimverò, non interpretis versio excusanda,
                             sed posterorum &amp; typographorum Oscitantia &amp; incuria accusanda
                             videtur, quibus in exscribendo</hi> Fürsten <hi rendition="#i">pro</hi> Fürstinnen <hi rendition="#i">id usu venisse probabile est, quod vulgò
                             dicitur, oscitante uno oscitat &amp; alter, ita ut mendum hoc
                             typographicum, postquam semel in Biblia nostra germanica irrepsit,
                             quasiper Traducem, in aliaex aliis sit propagatum ac transfusum; qualia
                                 <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> D. Joh.</hi> Dieckmann / <hi rendition="#i">non pauca, &amp; in illis etiam hoc nostrum, observavit,
                             atque è suis, h. e solerti sua operâ, Stadae anno 1698. editis, Bibliis
                             obelo admodum laudabili expunxit, &amp; genuinam versioni primaevae
                             conformem lectionem, uti alibi, ita &amp; hîc restituit,</hi> ihre
                         Fürstinnen sollen deine Säug-Ammen seyn. <hi rendition="#i">Militat primùm
                             praesumptio pro interprete fideli, circumspecto, fontium versioniumque
                             gnaro, quod in uno etiam jota aut minimo apice noluerit ne latum quidem
                             unguem à mente sp. sancti recedere, qui non sine, sed gravi utique de
                             causa foeminino post masculinum h. e. Reges, adeoque utroque genere uti
                             videtur, ut ostendat scilicet, quod viris, illud etiam foeminis
                             principibus hîc incumbere, ubi non est masculus neque foemina Gal. 3. v.
                             28. Deinde, D. Abraham Calovius testatur in Bibliis illustratis, sibi ad
                             manum, tum cùm haec scriberet, fuisse exemplar megalandri, anno 1532.
                             Wittenbergae per Johannem Lufft editum, in quo extet foemininum</hi> ihre Fürstinnen. <hi rendition="#i">Ubi Tempus hujus editionis probè
                             notandum est, quoniam Lutherana Prophetarum versio vernacula anno 1530.
                             primùm &amp; integra denique Biblia hujus versionis Anno 1534. in lucem
                             prodiere. vid. Arnol.</hi> K und K. H. <hi rendition="#i">lib. 16. c. 9.
                             §. 14. Accedit his tertiò ea translatio B. Lutheri, quae extra omnem
                             dubitationis &amp; contradictionis aleam posita Tom. I. Jen. Germ. f.
                             473. b. reperitur,</hi> Könige werden deine Ernehrer seyn / und
                         Königinne deine Ammen. <hi rendition="#i">Nec non 4tò D. Waltheri
                             observatio, quam habet in centu: miscell. Theolog. Epist. 32. subfinem,
                             quod loca illa, in quibus Lutherus Paulò longius à fontibus recedere
                             visus est, à Johanne Förstero, Augustano, Lexicographo annotata &amp;
                             excusata sint, in qnorum numero praesens noster non inveniatur.
                             Quamobrem vero per quam simile est, in prima Bibliorum Versione B.
                             Lutherum reddidisse,</hi> ihre Fürstinnen. <hi rendition="#i">Ast
                             ponamus humani quid B. virum hîc passum esse, errare enim humanum est,
                             quid tum? Si quandoque bonus dormitet Homerus, nunquid nobis proptereà
                             Nox est perpetuò una dormienda? rectè Matthesius, quem D. Michael
                             Walther l. c. allegat, judicavit:</hi> Si unica liceret versione niti,
                         quid opus esset posthac Linguam hebraeam discere? <hi rendition="#i">Rem
                             verbo. Major habenda est ratio veritatis &amp; sacrorum fontium, quàm
                             ullius versionis, &amp; optandum, ut sicut in praedictis Stadensibus,
                             ita quoque in omnibus &amp; singulis Bibliorum vernaculorum codicibus
                             inposterum legatur,</hi> ihre Fürstinnen werden deine Säug-Ammen
                         seyn.</note> Fürstinnen werden deine Säugammen<note place="right">Jes. 49. v. 23.</note> seyn? Sie war warlich eine Fürstinne die Ihre von
                     GOtt
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[39/0047] ger-Groß- und Aelter Frau Mutter gehabt zu haben. Was sage ich gehabt zu haben. Zu haben / soll ich sagen / denn Sie hat getragen Christi Joch / Ist gestorben / und lebet noch. Sie haben Sie in Ihrem Leben allerseits Kindlich verehret / Sie erklären und lassen sich auch noch vernehmen / Sie wollen Ihre Asche verehren / so lange ein Odem in Ihnen ist: Ey ehren Sie Ihre höchst wehrte Frau Mutter auch mit Kindlicher Nachfolge Ihrer Gedult / Gelassenheit / und gesamter Gottseeligkeit. Sie hängen dieß Tugend-Bild nicht allein in Ihren Cabineten und Fürstlichen Gemächern / sondern allermeist in Ihren Hertzen auff. Daß Ihre Gottseelige Eunike und Lois immer vor Ihren Augen / und nach Ihrem Exempel JEsus in Ihren Hertzen sey. Sie / sämtliche hohe Anverwandten / haben gleichfals hier exemplum virtutis domesticum, ein allerschönstes Tugend-Bild Ihrer hohen Familie, und den herrlichen Trost und Ruhm / das diese Hochseelige / Hochverständige / Hoch-Tugendbegabte Princesse sey ein Glied und eine Zierde Ihrer hohen Freundschafft. War Sie nicht eine Fürstinne / die Fürstliche Gedancken hatte? War Sie nicht eine Fürstinne die da redete was Fürstlich war? War Sie nicht eine Fürstinne / die in der That bewieß zu seyn / was so lange der Kirchen Christi verheissen war / Fürstinnen werden deine Säugammen seyn? Sie war warlich eine Fürstinne die Ihre von GOtt Jes. 32, 8 Prov. 8. v. 6. Mirabitur quispiam, quod Sola nostra Lutherana Biblia, ab ipsis fontibus, in quibus faemininum, legitur, nec non à celebrioribus versionibus abeuntia, habeant masculinum die Fürsten / cùm modò indigitatam & à Sp. Sancto adhibitam Vocem, graeca LXXViralis per _ , Latina vulgata per _ Reginae, aliae per _ > principes foeminae, aut per similia sequioris sexus Vocabula exprimant. Quaedam hîc Oscitantia, aut Luthero, aut posteris Typographisque erit imputanda, vel excusanda & defendenda ipsa megalandri Translatio. Postremum placuit Theodorico Hackspanio in Philologico-Theologicis Notis ad h. l. Cujus & haec pro masculino, ihre Fürsten / consideratio & ratio est: quod in ipsis quoque fontibus, nedum versionibus, sexus permutatio citra omne discrimen & perversionem sensus, in metaphorico sermone, aliquando occurrat. V. C. Jes. 52. v. 7. vocatur ille, qui Evangelium annuntiat, masculino genere, praedicator: at Psal. 68. v. 12. Tales praedicatores faeminino genere praedicatrices vocantur. h. j. Ita quoque (ut & nostram Symbolam adjiciamus) praedicatricem seu concionatricem significat, & tamen à Graecis, Latinis, & Theutonicis interpretibus masculino genere redditur, _ , Ecclesiastes, der Prediger Salomo. In hoc, fateor, dispar ratio est, quod significatus masculinus _ è verbo masculino non obscurè cognoscatur, quale verbum isthic, Jes. 49. v. 23. non est reperire. Attamen in hoc alteri cum altero convenit, quod utrumque foeminini generis vocabulum virili significatu gaudeat, faciatque pro defendendo, aut excusando saltem B. Luthero, ne Oscitantiae, multò minùs criminis falsi reus vapulet. Verùm enimverò, non interpretis versio excusanda, sed posterorum & typographorum Oscitantia & incuria accusanda videtur, quibus in exscribendo Fürsten pro Fürstinnen id usu venisse probabile est, quod vulgò dicitur, oscitante uno oscitat & alter, ita ut mendum hoc typographicum, postquam semel in Biblia nostra germanica irrepsit, quasiper Traducem, in aliaex aliis sit propagatum ac transfusum; qualia _ D. Joh. Dieckmann / non pauca, & in illis etiam hoc nostrum, observavit, atque è suis, h. e solerti sua operâ, Stadae anno 1698. editis, Bibliis obelo admodum laudabili expunxit, & genuinam versioni primaevae conformem lectionem, uti alibi, ita & hîc restituit, ihre Fürstinnen sollen deine Säug-Ammen seyn. Militat primùm praesumptio pro interprete fideli, circumspecto, fontium versioniumque gnaro, quod in uno etiam jota aut minimo apice noluerit ne latum quidem unguem à mente sp. sancti recedere, qui non sine, sed gravi utique de causa foeminino post masculinum h. e. Reges, adeoque utroque genere uti videtur, ut ostendat scilicet, quod viris, illud etiam foeminis principibus hîc incumbere, ubi non est masculus neque foemina Gal. 3. v. 28. Deinde, D. Abraham Calovius testatur in Bibliis illustratis, sibi ad manum, tum cùm haec scriberet, fuisse exemplar megalandri, anno 1532. Wittenbergae per Johannem Lufft editum, in quo extet foemininum ihre Fürstinnen. Ubi Tempus hujus editionis probè notandum est, quoniam Lutherana Prophetarum versio vernacula anno 1530. primùm & integra denique Biblia hujus versionis Anno 1534. in lucem prodiere. vid. Arnol. K und K. H. lib. 16. c. 9. §. 14. Accedit his tertiò ea translatio B. Lutheri, quae extra omnem dubitationis & contradictionis aleam posita Tom. I. Jen. Germ. f. 473. b. reperitur, Könige werden deine Ernehrer seyn / und Königinne deine Ammen. Nec non 4tò D. Waltheri observatio, quam habet in centu: miscell. Theolog. Epist. 32. subfinem, quod loca illa, in quibus Lutherus Paulò longius à fontibus recedere visus est, à Johanne Förstero, Augustano, Lexicographo annotata & excusata sint, in qnorum numero praesens noster non inveniatur. Quamobrem vero per quam simile est, in prima Bibliorum Versione B. Lutherum reddidisse, ihre Fürstinnen. Ast ponamus humani quid B. virum hîc passum esse, errare enim humanum est, quid tum? Si quandoque bonus dormitet Homerus, nunquid nobis proptereà Nox est perpetuò una dormienda? rectè Matthesius, quem D. Michael Walther l. c. allegat, judicavit: Si unica liceret versione niti, quid opus esset posthac Linguam hebraeam discere? Rem verbo. Major habenda est ratio veritatis & sacrorum fontium, quàm ullius versionis, & optandum, ut sicut in praedictis Stadensibus, ita quoque in omnibus & singulis Bibliorum vernaculorum codicibus inposterum legatur, ihre Fürstinnen werden deine Säug-Ammen seyn. Jes. 49. v. 23.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/niekamp_ende_1704
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/niekamp_ende_1704/47
Zitationshilfe: Niekamp, Johann: Des Glaubens Ende ... : [Leichenpredigt auf Elisabeth Juliane, Herzogin zu Braunschweig-Lüneburg, geb. Herzogin zu Schleswig-Holstein, +4. Febr. 1704]. Wolfenbüttel, 1704, S. 39. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/niekamp_ende_1704/47>, abgerufen am 29.04.2024.