Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597.

soli relinquatur, ne quidem ad momentum consisteret, statimqueue opprimeretur flammis irae diuinae absumta. quei enim fragilis haec natura contra irae furorem sese tueretur? aut qua ratione sedaret, vt vel semel respirandi facultatem nancisceretur? Neque vllus contra mortis senten tiam exceptioni locus foret, dum peccati confessio conscientiae perpetuo, in ipso etiam primo hominis ortu, inscripta sit. Consistit interim aliquandiu vit, & bonis fruitur, etiam in summis non tantum infirmitatibus, sed quoque in extremis malis. Vnde ille apud Senecam, Hanc mihi, vel acuta si sedeam cruce, sustine, inquit, Vita dum superest, bene est. Misericordia afflictissimae vitae succurrens inde intelligitur, quae iustitiae seueritatem mitiget, quae bona malis admisceat, quae ipsam calamitatem quodammodo reficiat & labenti spem faciat subsidij. Subsidium porro si quaeras, quoad firmitatem vitae desideratam vtaris, totum Redemptionis negocium coelitus & Reparationis aperitur. Is qui peccatum, mali istius caussam, auferat, qui iram in sese sustineat, a nobis auertat, qui vitam hanc mortalem & caducam in immortalem & perpetuam transmutet, ostenditur: infirmitatis vero mala nobis perferenda esse docemur, vt perfectionis autori perfectionem nobis quaerenti & paranti similiores reddamur. Hac ratione dum mortalem hanc vitam viuimus, infirmitatem flu xibilitatemqueue vitae contuentes, iustitiam iramqueue Dei, Misericordiam simul & gratiam meditamur, ipsaqueue infirmitatis contemplatione & sensu de inuicta firmitate admonemur, vt non male vita Christiani hominis, meditatio irae & benignitatis diuinae dicatur. Atqui haec caussa etiam aliqua sit, cur sancto consilio Deus ex hac vita saepius euocet, quibus ad diuturniorem nil quicquam deesse per Naturam poterat, vt qui defunctorum mortes lugent in Meditationem hanc ducantur. Euidenti ssimum consilij huius sanctiss. exemplum a Domino hisce diebus ob oculos nobis positum est. Vixit & heic & alibi in Academijs per aliquot annos iuuenis Nobilitate generis & litterarum scientia clarus, SIGISMVNDVS IVLIVS Mynsinger a Frundeck Ioachimi Mynsingeri, viri Magnifici, Nobilissimi, Iurisconsulti celeberrimi, ducatus Brunsuicensis Camerarij haereditarij, & quondam Cancellarij digniss. p. m. filius

soli relinquatur, ne quidem ad momentum consisteret, statimqueue opprimeretur flammis irae diuinae absumta. quî enim fragilis haec natura contra irae furorem sese tueretur? aut qua ratione sedaret, vt vel semel respirandi facultatem nancisceretur? Neque vllus contra mortis senten tiam exceptioni locus foret, dum peccati confessio conscientiae perpetuò, in ipso etiam primo hominis ortu, inscripta sit. Consistit interim aliquandiu vit, & bonis fruitur, etiam in summis non tantum infirmitatibus, sed quoque in extremis malis. Vnde ille apud Senecam, Hanc mihi, vel acutá si sedeam cruce, sustine, inquit, Vita dum superest, bene est. Misericordia afflictissimae vitae succurrens inde intelligitur, quae iustitiae seueritatem mitiget, quae bona malis admisceat, quae ipsam calamitatem quodammodo reficiat & labenti spem faciat subsidij. Subsidium porrò si quaeras, quoad firmitatem vitae desideratam vtaris, totum Redemptionis negocium coelitus & Reparationis aperitur. Is qui peccatum, mali istius caussam, auferat, qui iram in sese sustineat, à nobis auertat, qui vitam hanc mortalem & caducam in immortalem & perpetuam transmutet, ostenditur: infirmitatis verò mala nobis perferenda esse docemur, vt perfectionis autori perfectionem nobis quaerenti & paranti similiores reddamur. Hac ratione dum mortalem hanc vitam viuimus, infirmitatem flu xibilitatemqueue vitae contuentes, iustitiam iramqueue Dei, Misericordiam simul & gratiam meditamur, ipsâqueue infirmitatis contemplatione & sensu de inuicta firmitate admonemur, vt non malè vita Christiani hominis, meditatio irae & benignitatis diuinae dicatur. Atqui haec caussa etiam aliqua sit, cur sancto consilio Deus ex hac vita saepius euocet, quibus ad diuturniorem nil quicquam deesse per Naturam poterat, vt qui defunctorum mortes lugent in Meditationem hanc ducantur. Euidenti ssimum consilij huius sanctiss. exemplum à Domino hisce diebus ob oculos nobis positum est. Vixit & hîc & alibi in Academijs per aliquot annos iuuenis Nobilitate generis & litterarum scientia clarus, SIGISMVNDVS IVLIVS Mynsinger à Frundeck Ioachimi Mynsingeri, viri Magnifici, Nobilissimi, Iurisconsulti celeberrimi, ducatus Brunsuicensis Camerarij haereditarij, & quondam Cancellarij digniss. p. m. filius