Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Schupp, Johann Balthasar: Schrifften. Hrsg. v. Anton Meno Schupp. [Hanau], [1663].

Bild:
<< vorherige Seite

Sendschreiben.
noscunt hic Reuchlin melius, quam in Almania Et multi Cardinales &
Episcopi & Praelati. & Curtisani amant eum. Si non incepissem, tum es-
sem ad huc in Colonia, & comederem & biberem bene. Ego hic habeo
vix siccum panem. Ego credo etiam quod male jam procedat in Almania
Quia ego sum absens. Omnes jam scribunt libros in Theologia secundum
suum libitum. Ipsi dicunt, quod Erasmus Roterodamus composuit mul-
tos tractatus in Theologia. Ego non credo quod faciat omnia recte. Ipse
etiam prius in uno parvo tractatu vexavit Theologos, & jam scribit
Theologice,
est mihi mirum! Si ego venio ad Almaniam & lego suos
codiculos, & invenio unum parvissimum punctum ubi erravit, vel ubi
ego non intelligo, ipse debet videre, quod ego volo sibi super cutem. Ipse
scripsit etiam Graece, quod non deberet facere. Quia nos sumus Latini &
non Graeci. Si vult scribere, quod nemo intelligat, quare non scribit etiam
Italicum & Bohemicum, & Hungaricum, & sic nemo intelligeret eum?
Faciat se conformem nobis Theologis in nomine centum Diabolorum,
&
scribat per utrum & contra, & arguitur & replica, & per con-
clusiones, sicut fecerunt omnes Theologi, sic etiam nos legeremus.
Jch
vergleiche mich im geringsten nicht den Hochgelahrten Wundermän-
nern Reuchlin und Erasmo. Allein ich sehe daß M. Bernhard
Schmiedt vermeint habe/ er wolle mir den Pfeffer reiben/ wie Jaco-
bus de alta platea
dem Reuchlin. Der Edle Held/ Graff Woldemar
sagte einsmals zu mir/ als er bey dem Großfürsten in Moscow ge-
wesen seye/ habe sich ein Deutscher Soldat angeben und Dienst begeh-
ret. Der Großfürst habe ihn durch den Dolmetsch fragen lassen/ was
für Dienst er zuvor gehabt habe? Der Soldat habe geantwortet/ er
sey Capitain de Armis gewesen. Der Dolmetsch welcher nicht viel
Deutsch gekont/ hab referirt/ er sey ein armer Capitäin gewesen. Der
Großfürst habe geantwortet/ ist er Capitain gewesen/ so soll er wi-
der Capitain werden. Hatte sich darauff zu Graff Woldemar gewen-
det/ und gesagt/ ist er in Deutschland ein armer Capitain gewesen/ so
kan er allhier wol reich werden. Mich jammert des armen Capitains
M. Bernhard Schmiedts. Dann er wird in dem bello Grammati-
cali
welchen er wider mich angefangen hat/ nicht reich werden. Jch
[unleserliches Material - 1 Zeichen fehlt]ahte dem Herrn treulich daß er durch M. Bernhards Exempel sich
nicht verführen lasse/ damit es ihm nicht ergehe wie Doctori Petro
Meyer/ Plebano in Francksurdia, von welchem Jacobus de alta
platea
auß Rom schreibet: Vexant eum ita bene sicut me. Quia ipse sa-
vet mihi. Omni die quasi imus, ipse & ego spatiatum in campo flore, &
expectamus Teutenicos. Ita libenter videmus Teutonicos. Tunc veniunt
illi Curtisani, & monstrant cum digitis super nos, & rident, & dicunt:
Vide ibi vadunt duo, qui volunt comedere Reuchlin. Comedunt ipsi eum.
tum etiam mardunt eum iterum. Et habemus tantas vexationes quod

deberet

Sendſchreiben.
noſcunt hic Reuchlin melius, quam in Almania Et multi Cardinales &
Epiſcopi & Prælati. & Curtiſani amant eum. Si non incepiſſem, tum eſ-
ſem ad huc in Colonia, & comederem & biberem bene. Ego hic habeo
vix ſiccum panem. Ego credo etiam quod male jam procedat in Almania
Quia ego ſum abſens. Omnes jam ſcribunt libros in Theologia ſecundum
ſuum libitum. Ipſi dicunt, quod Eraſmus Roterodamus compoſuit mul-
tos tractatus in Theologia. Ego non credo quod faciat omnia rectè. Ipſe
etiam prius in uno parvo tractatu vexavit Theologos, & jam ſcribit
Theologicè,
eſt mihi mirum! Si ego venio ad Almaniam & lego ſuos
codiculos, & invenio unum parviſſimum punctum ubi erravit, vel ubi
ego non intelligo, ipſe debet videre, quod ego volo ſibi ſuper cutem. Ipſe
ſcripſit etiam Græcè, quod non deberet facere. Quia nos ſumus Latini &
non Græci. Si vult ſcribere, quod nemo intelligat, quare non ſcribit etiam
Italicum & Bohemicum, & Hungaricum, & ſic nemo intelligeret eum?
Faciat ſe conformem nobis Theologis in nomine centum Diabolorum,
&
ſcribat per utrum & contra, & arguitur & replica, & per con-
cluſiones, ſicut fecerunt omnes Theologi, ſic etiam nos legeremus.
Jch
vergleiche mich im geringſten nicht den Hochgelahrten Wundermaͤn-
nern Reuchlin und Eraſmo. Allein ich ſehe daß M. Bernhard
Schmiedt vermeint habe/ er wolle mir den Pfeffer reiben/ wie Jaco-
bus de alta plateâ
dem Reuchlin. Der Edle Held/ Graff Woldemar
ſagte einsmals zu mir/ als er bey dem Großfuͤrſten in Moſcow ge-
weſen ſeye/ habe ſich ein Deutſcher Soldat angeben und Dienſt begeh-
ret. Der Großfuͤrſt habe ihn durch den Dolmetſch fragen laſſen/ was
fuͤr Dienſt er zuvor gehabt habe? Der Soldat habe geantwortet/ er
ſey Capitain de Armis geweſen. Der Dolmetſch welcher nicht viel
Deutſch gekont/ hab referirt/ er ſey ein armer Capitaͤin geweſen. Der
Großfuͤrſt habe geantwortet/ iſt er Capitain geweſen/ ſo ſoll er wi-
der Capitain werden. Hatte ſich darauff zu Graff Woldemar gewen-
det/ und geſagt/ iſt er in Deutſchland ein armer Capitain geweſen/ ſo
kan er allhier wol reich werden. Mich jammert des armen Capitains
M. Bernhard Schmiedts. Dann er wird in dem bello Grammati-
cali
welchen er wider mich angefangen hat/ nicht reich werden. Jch
[unleserliches Material – 1 Zeichen fehlt]ahte dem Herꝛn treulich daß er durch M. Bernhards Exempel ſich
nicht verfuͤhren laſſe/ damit es ihm nicht ergehe wie Doctori Petro
Meyer/ Plebano in Franckſurdiâ, von welchem Jacobus de alta
plateâ
auß Rom ſchreibet: Vexant eum ita bene ſicut me. Quia ipſe ſa-
vet mihi. Omni die quaſi imus, ipſe & ego ſpatiatum in campo flore, &
expectamus Teutenicos. Ita libenter videmus Teutonicos. Tunc veniunt
illi Curtiſani, & monſtrant cum digitis ſuper nos, & rident, & dicunt:
Vide ibi vadunt duo, qui volunt comedere Reuchlin. Comedunt ipſi eum.
tum etiam mardunt eum iterum. Et habemus tantas vexationes quod

deberet
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0647" n="605"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Send&#x017F;chreiben.</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">no&#x017F;cunt hic Reuchlin melius, quam in Almania Et multi Cardinales &amp;<lb/>
Epi&#x017F;copi &amp; Prælati. &amp; Curti&#x017F;ani amant eum. Si non incepi&#x017F;&#x017F;em, tum e&#x017F;-<lb/>
&#x017F;em ad huc in Colonia, &amp; comederem &amp; biberem bene. Ego hic habeo<lb/>
vix &#x017F;iccum panem. Ego credo etiam quod male jam procedat in Almania<lb/>
Quia ego &#x017F;um ab&#x017F;ens. Omnes jam &#x017F;cribunt libros in Theologia &#x017F;ecundum<lb/>
&#x017F;uum libitum. Ip&#x017F;i dicunt, quod Era&#x017F;mus Roterodamus compo&#x017F;uit mul-<lb/>
tos tractatus in Theologia. Ego non credo quod faciat omnia rectè. Ip&#x017F;e<lb/>
etiam prius in uno parvo tractatu vexavit Theologos, &amp; jam &#x017F;cribit<lb/>
Theologicè,</hi> e&#x017F;t mihi mirum! <hi rendition="#i">Si ego venio ad Almaniam &amp; lego &#x017F;uos<lb/>
codiculos, &amp; invenio unum parvi&#x017F;&#x017F;imum punctum ubi erravit, vel ubi<lb/>
ego non intelligo, ip&#x017F;e debet videre, quod ego volo &#x017F;ibi &#x017F;uper cutem. Ip&#x017F;e<lb/>
&#x017F;crip&#x017F;it etiam Græcè, quod non deberet facere. Quia nos &#x017F;umus Latini &amp;<lb/>
non Græci. Si vult &#x017F;cribere, quod nemo intelligat, quare non &#x017F;cribit etiam<lb/>
Italicum &amp; Bohemicum, &amp; Hungaricum, &amp; &#x017F;ic nemo intelligeret eum?<lb/>
Faciat &#x017F;e conformem nobis Theologis in nomine centum Diabolorum,</hi> &amp;<lb/>
&#x017F;cribat per utrum &amp; contra, &amp; arguitur &amp; replica, &amp; per con-<lb/>
clu&#x017F;iones, <hi rendition="#i">&#x017F;icut fecerunt omnes Theologi, &#x017F;ic etiam nos legeremus.</hi></hi> Jch<lb/>
vergleiche mich im gering&#x017F;ten nicht den Hochgelahrten Wunderma&#x0364;n-<lb/>
nern <hi rendition="#aq">Reuchlin</hi> und <hi rendition="#aq">Era&#x017F;mo.</hi> Allein ich &#x017F;ehe daß <hi rendition="#aq">M. Bernhard</hi><lb/>
Schmiedt vermeint habe/ er wolle mir den Pfeffer reiben/ wie <hi rendition="#aq">Jaco-<lb/>
bus de alta plateâ</hi> dem Reuchlin. Der Edle Held/ Graff Woldemar<lb/>
&#x017F;agte einsmals zu mir/ als er bey dem Großfu&#x0364;r&#x017F;ten in Mo&#x017F;cow ge-<lb/>
we&#x017F;en &#x017F;eye/ habe &#x017F;ich ein Deut&#x017F;cher Soldat angeben und Dien&#x017F;t begeh-<lb/>
ret. Der Großfu&#x0364;r&#x017F;t habe ihn durch den Dolmet&#x017F;ch fragen la&#x017F;&#x017F;en/ was<lb/>
fu&#x0364;r Dien&#x017F;t er zuvor gehabt habe? Der Soldat habe geantwortet/ er<lb/>
&#x017F;ey Capitain de Armis gewe&#x017F;en. Der Dolmet&#x017F;ch welcher nicht viel<lb/>
Deut&#x017F;ch gekont/ hab referirt/ er &#x017F;ey ein armer Capita&#x0364;in gewe&#x017F;en. Der<lb/>
Großfu&#x0364;r&#x017F;t habe geantwortet/ i&#x017F;t er Capitain gewe&#x017F;en/ &#x017F;o &#x017F;oll er wi-<lb/>
der Capitain werden. Hatte &#x017F;ich darauff zu Graff Woldemar gewen-<lb/>
det/ und ge&#x017F;agt/ i&#x017F;t er in Deut&#x017F;chland ein armer Capitain gewe&#x017F;en/ &#x017F;o<lb/>
kan er allhier wol reich werden. Mich jammert des armen Capitains<lb/><hi rendition="#aq">M. Bernhard</hi> Schmiedts. Dann er wird in dem <hi rendition="#aq">bello Grammati-<lb/>
cali</hi> welchen er wider mich angefangen hat/ nicht reich werden. Jch<lb/><gap reason="illegible" unit="chars" quantity="1"/>ahte dem Her&#xA75B;n treulich daß er durch <hi rendition="#aq">M. Bernhards</hi> Exempel &#x017F;ich<lb/>
nicht verfu&#x0364;hren la&#x017F;&#x017F;e/ damit es ihm nicht ergehe wie <hi rendition="#aq">Doctori Petro</hi><lb/>
Meyer/ <hi rendition="#aq">Plebano in Franck&#x017F;urdiâ,</hi> von welchem <hi rendition="#aq">Jacobus de alta<lb/>
plateâ</hi> auß Rom &#x017F;chreibet: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Vexant eum ita bene &#x017F;icut me. Quia ip&#x017F;e &#x017F;a-<lb/>
vet mihi. Omni die qua&#x017F;i imus, ip&#x017F;e &amp; ego &#x017F;patiatum in campo flore, &amp;<lb/>
expectamus Teutenicos. Ita libenter videmus Teutonicos. Tunc veniunt<lb/>
illi Curti&#x017F;ani, &amp; mon&#x017F;trant cum digitis &#x017F;uper nos, &amp; rident, &amp; dicunt:<lb/>
Vide ibi vadunt duo, qui volunt comedere Reuchlin. Comedunt ip&#x017F;i eum.<lb/>
tum etiam mardunt eum iterum. Et habemus tantas vexationes quod</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">deberet</hi></hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[605/0647] Sendſchreiben. noſcunt hic Reuchlin melius, quam in Almania Et multi Cardinales & Epiſcopi & Prælati. & Curtiſani amant eum. Si non incepiſſem, tum eſ- ſem ad huc in Colonia, & comederem & biberem bene. Ego hic habeo vix ſiccum panem. Ego credo etiam quod male jam procedat in Almania Quia ego ſum abſens. Omnes jam ſcribunt libros in Theologia ſecundum ſuum libitum. Ipſi dicunt, quod Eraſmus Roterodamus compoſuit mul- tos tractatus in Theologia. Ego non credo quod faciat omnia rectè. Ipſe etiam prius in uno parvo tractatu vexavit Theologos, & jam ſcribit Theologicè, eſt mihi mirum! Si ego venio ad Almaniam & lego ſuos codiculos, & invenio unum parviſſimum punctum ubi erravit, vel ubi ego non intelligo, ipſe debet videre, quod ego volo ſibi ſuper cutem. Ipſe ſcripſit etiam Græcè, quod non deberet facere. Quia nos ſumus Latini & non Græci. Si vult ſcribere, quod nemo intelligat, quare non ſcribit etiam Italicum & Bohemicum, & Hungaricum, & ſic nemo intelligeret eum? Faciat ſe conformem nobis Theologis in nomine centum Diabolorum, & ſcribat per utrum & contra, & arguitur & replica, & per con- cluſiones, ſicut fecerunt omnes Theologi, ſic etiam nos legeremus. Jch vergleiche mich im geringſten nicht den Hochgelahrten Wundermaͤn- nern Reuchlin und Eraſmo. Allein ich ſehe daß M. Bernhard Schmiedt vermeint habe/ er wolle mir den Pfeffer reiben/ wie Jaco- bus de alta plateâ dem Reuchlin. Der Edle Held/ Graff Woldemar ſagte einsmals zu mir/ als er bey dem Großfuͤrſten in Moſcow ge- weſen ſeye/ habe ſich ein Deutſcher Soldat angeben und Dienſt begeh- ret. Der Großfuͤrſt habe ihn durch den Dolmetſch fragen laſſen/ was fuͤr Dienſt er zuvor gehabt habe? Der Soldat habe geantwortet/ er ſey Capitain de Armis geweſen. Der Dolmetſch welcher nicht viel Deutſch gekont/ hab referirt/ er ſey ein armer Capitaͤin geweſen. Der Großfuͤrſt habe geantwortet/ iſt er Capitain geweſen/ ſo ſoll er wi- der Capitain werden. Hatte ſich darauff zu Graff Woldemar gewen- det/ und geſagt/ iſt er in Deutſchland ein armer Capitain geweſen/ ſo kan er allhier wol reich werden. Mich jammert des armen Capitains M. Bernhard Schmiedts. Dann er wird in dem bello Grammati- cali welchen er wider mich angefangen hat/ nicht reich werden. Jch _ahte dem Herꝛn treulich daß er durch M. Bernhards Exempel ſich nicht verfuͤhren laſſe/ damit es ihm nicht ergehe wie Doctori Petro Meyer/ Plebano in Franckſurdiâ, von welchem Jacobus de alta plateâ auß Rom ſchreibet: Vexant eum ita bene ſicut me. Quia ipſe ſa- vet mihi. Omni die quaſi imus, ipſe & ego ſpatiatum in campo flore, & expectamus Teutenicos. Ita libenter videmus Teutonicos. Tunc veniunt illi Curtiſani, & monſtrant cum digitis ſuper nos, & rident, & dicunt: Vide ibi vadunt duo, qui volunt comedere Reuchlin. Comedunt ipſi eum. tum etiam mardunt eum iterum. Et habemus tantas vexationes quod deberet

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/schupp_schriften_1663
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/schupp_schriften_1663/647
Zitationshilfe: Schupp, Johann Balthasar: Schrifften. Hrsg. v. Anton Meno Schupp. [Hanau], [1663], S. 605. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/schupp_schriften_1663/647>, abgerufen am 26.06.2024.