Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656.

Bild:
<< vorherige Seite

norum bonorum. Ipse enim etiam dicit: si
mundus vos odit, scitote, quia me priorem
vobis odio habuit; Et: Odisti observantes
vanitatem. Non amantur igitur improbi
a Deo, inquit Aristoteles: si non amantur,
bona quae sunt consecuti, non omnino bene-
volentia ejus sunt assecuti: sed ipso conni-
vente & sinente: multo enim largitur ami-
cis suis meliora. Quos igitur fortunatos ad-
spexeris, non continuo amicos Dei, & qui-
bus Deus faveat, arbitreris: sed scito haec
accidere, fieriq eo connivente.

Nec tamen profecto connivente tan-
tum & permittente. Etsi enim, ut jam ami-
cos & diligentes se, tanto bonorum agmi-
ne non donet, & probitatem studiumque
sui ita remuneretur; donare tamen eos-
dem omnino deliberato constituit, ut
inimici esse desinerent, & tanti tam bene-
voli largitoris gratiam ambirent. Hoc
nimirum est, quod D. Apostolus ait:
to
khreston tou theou eis met anoian agein, Rom. II.
. 4. quodque Deus dicatur
agathopoion
ta ethne, ouranothen uetou[fremdsprachliches Material]s didous kai kairous kar-
pophorous empiplein trophes kai euphrosunes
tas kardias, Act. XIV. 17. oste a' po tou

ton

norum bonorum. Ipſe enim etiam dicit: ſi
mundus vos odit, ſcitote, quia me priorem
vobis odio habuit; Et: Odiſti obſervantes
vanitatem. Non amantur igitur improbi
à Deo, inquit Ariſtoteles: ſi non amantur,
bona quæ ſunt conſecuti, non omnino bene-
volentiâ ejus ſunt aſſecuti: ſed ipſo conni-
vente & ſinente: multò enim largitur ami-
cis ſuis meliora. Quos igitur fortunatos ad-
ſpexeris, non continuò amicos Dei, & qui-
bus Deus faveat, arbitreris: ſed ſcito hæc
accidere, fieriq eò connivente.

Nec tamen profectò connivente tan-
tùm & permittente. Etſi enim, ut jam ami-
cos & diligentes ſe, tanto bonorum agmi-
ne non donet, & probitatem ſtudiumq́ue
ſui ita remuneretur; donare tamen eoſ-
dem omnino deliberatò conſtituit, ut
inimici eſſe deſinerent, & tanti tam bene-
voli largitoris gratiam ambirent. Hoc
nimirum eſt, quod D. Apoſtolus ait:
τὸ
χρηϛὸν τοῦ ϑεοῦ εἰς μετ άνοιαν ἄγειν, Rom. II.
℣. 4. quodq́ue Deus dicatur
ἀγαθοποιῶν
τὰ ἔθνη, οὐρανόθεν ὑετοὺ[fremdsprachliches Material]ς διδοὺς ϰαὶ ϰαιροὺς ϰαρ-
ϖοφόρους ἐμϖιϖλεῖν τροφῆς ϰαὶ ἐυφροσυνης
τὰς ϰαρδίας, Act. XIV. 17. ὣϛε α᾽ πὸ τού

των
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0507" n="427"/> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">norum bonorum. Ip&#x017F;e enim etiam dicit: &#x017F;i<lb/>
mundus vos odit, &#x017F;citote, quia me priorem<lb/>
vobis odio habuit; Et: Odi&#x017F;ti ob&#x017F;ervantes<lb/>
vanitatem. Non amantur igitur improbi<lb/>
à Deo, inquit Ari&#x017F;toteles: &#x017F;i non amantur,<lb/>
bona quæ &#x017F;unt con&#x017F;ecuti, non omnino bene-<lb/>
volentiâ ejus &#x017F;unt a&#x017F;&#x017F;ecuti: &#x017F;ed ip&#x017F;o conni-<lb/>
vente &amp; &#x017F;inente: multò enim largitur ami-<lb/>
cis &#x017F;uis meliora. Quos igitur fortunatos ad-<lb/>
&#x017F;pexeris, non continuò amicos Dei, &amp; qui-<lb/>
bus Deus faveat, arbitreris: &#x017F;ed &#x017F;cito hæc<lb/>
accidere, fieriq eò connivente.</hi> </hi> </p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Nec tamen profectò <hi rendition="#i">connivente</hi> tan-<lb/>
tùm &amp; <hi rendition="#i">permittente.</hi> Et&#x017F;i enim, ut jam ami-<lb/>
cos &amp; diligentes &#x017F;e, tanto bonorum agmi-<lb/>
ne non donet, &amp; probitatem &#x017F;tudiumq&#x0301;ue<lb/>
&#x017F;ui ita remuneretur; donare tamen eo&#x017F;-<lb/>
dem omnino deliberatò con&#x017F;tituit, ut<lb/>
inimici e&#x017F;&#x017F;e de&#x017F;inerent, &amp; tanti tam bene-<lb/>
voli largitoris gratiam ambirent. Hoc<lb/>
nimirum e&#x017F;t, quod D. Apo&#x017F;tolus ait:</hi> &#x03C4;&#x1F78;<lb/>
&#x03C7;&#x03C1;&#x03B7;&#x03DB;&#x1F78;&#x03BD; &#x03C4;&#x03BF;&#x1FE6; &#x03D1;&#x03B5;&#x03BF;&#x1FE6; &#x03B5;&#x1F30;&#x03C2; &#x03BC;&#x03B5;&#x03C4; &#x03AC;&#x03BD;&#x03BF;&#x03B9;&#x03B1;&#x03BD; &#x1F04;&#x03B3;&#x03B5;&#x03B9;&#x03BD;, <hi rendition="#aq">Rom. II.<lb/>
&#x2123;. 4. quodq&#x0301;ue Deus dicatur</hi> &#x1F00;&#x03B3;&#x03B1;&#x03B8;&#x03BF;&#x03C0;&#x03BF;&#x03B9;&#x1FF6;&#x03BD;<lb/>
&#x03C4;&#x1F70; &#x1F14;&#x03B8;&#x03BD;&#x03B7;, &#x03BF;&#x1F50;&#x03C1;&#x03B1;&#x03BD;&#x03CC;&#x03B8;&#x03B5;&#x03BD; &#x1F51;&#x03B5;&#x03C4;&#x03BF;&#x1F7A;<gap reason="fm"/>&#x03C2; &#x03B4;&#x03B9;&#x03B4;&#x03BF;&#x1F7A;&#x03C2; &#x03F0;&#x03B1;&#x1F76; &#x03F0;&#x03B1;&#x03B9;&#x03C1;&#x03BF;&#x1F7A;&#x03C2; &#x03F0;&#x03B1;&#x03C1;-<lb/>
&#x03D6;&#x03BF;&#x03C6;&#x03CC;&#x03C1;&#x03BF;&#x03C5;&#x03C2; &#x1F10;&#x03BC;&#x03D6;&#x03B9;&#x03D6;&#x03BB;&#x03B5;&#x1FD6;&#x03BD; &#x03C4;&#x03C1;&#x03BF;&#x03C6;&#x1FC6;&#x03C2; &#x03F0;&#x03B1;&#x1F76; &#x1F10;&#x03C5;&#x03C6;&#x03C1;&#x03BF;&#x03C3;&#x03C5;&#x03BD;&#x03B7;&#x03C2;<lb/>
&#x03C4;&#x1F70;&#x03C2; &#x03F0;&#x03B1;&#x03C1;&#x03B4;&#x03AF;&#x03B1;&#x03C2;, <hi rendition="#aq">Act. <hi rendition="#g">XIV.</hi></hi> 17. &#x1F63;&#x03DB;&#x03B5; &#x03B1;&#x1FBD; &#x03C0;&#x1F78; &#x03C4;&#x03BF;&#x03CD;<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">&#x03C4;&#x03C9;&#x03BD;</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[427/0507] norum bonorum. Ipſe enim etiam dicit: ſi mundus vos odit, ſcitote, quia me priorem vobis odio habuit; Et: Odiſti obſervantes vanitatem. Non amantur igitur improbi à Deo, inquit Ariſtoteles: ſi non amantur, bona quæ ſunt conſecuti, non omnino bene- volentiâ ejus ſunt aſſecuti: ſed ipſo conni- vente & ſinente: multò enim largitur ami- cis ſuis meliora. Quos igitur fortunatos ad- ſpexeris, non continuò amicos Dei, & qui- bus Deus faveat, arbitreris: ſed ſcito hæc accidere, fieriq eò connivente. Nec tamen profectò connivente tan- tùm & permittente. Etſi enim, ut jam ami- cos & diligentes ſe, tanto bonorum agmi- ne non donet, & probitatem ſtudiumq́ue ſui ita remuneretur; donare tamen eoſ- dem omnino deliberatò conſtituit, ut inimici eſſe deſinerent, & tanti tam bene- voli largitoris gratiam ambirent. Hoc nimirum eſt, quod D. Apoſtolus ait: τὸ χρηϛὸν τοῦ ϑεοῦ εἰς μετ άνοιαν ἄγειν, Rom. II. ℣. 4. quodq́ue Deus dicatur ἀγαθοποιῶν τὰ ἔθνη, οὐρανόθεν ὑετοὺ_ ς διδοὺς ϰαὶ ϰαιροὺς ϰαρ- ϖοφόρους ἐμϖιϖλεῖν τροφῆς ϰαὶ ἐυφροσυνης τὰς ϰαρδίας, Act. XIV. 17. ὣϛε α᾽ πὸ τού των

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/507
Zitationshilfe: Wülfer, Daniel: Das vertheidigte Gottes-geschick/ und vernichtete Heyden-Glück. Nürnberg, 1656, S. 427. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/wuelffer_gottesgeschick_1656/507>, abgerufen am 02.06.2024.