Dannhauer, Johann Conrad: Catechismvs-Milch. Bd. 8. Straßburg, 1666.Predigt. gebraucht/ ein Geruch deß Lebens zum Leben von sich gegeben. Wannman aber ohne und wider GOttes Ordnung dasselbe über Nacht be- halten/ so ists stinckend worden/ und sind W[ü]rm darinn gewachsen/ und ist ein Geruch deß Todes zum Tode darauß worden/ nicht per se, ex vi- tio Mannae, sed utentium ataxia & abusu, nicht auß und für sich selbs/ sondern wegen der Gäste Unordnung und Mißbrauch. (*) Also gehet es auch dem Himmelbrod/ es wird auff mancherley weiß mißbrauchet/ daß der edele Schatz verdirbet/ durch Zusatz und Menschen Gesatz. Jsts wahr/ was die Rabbinen vorgeben/ von dem Becken Pharao/ daß er calculum und Gifft eingemischet/ so ists henckens werth gewesen (*). Von Manuel Comneno bericht die Kirchen-Histori/ daß er den Christen zu vergeben Kalck und Gyps gemenget/ und dadurch den Zug zum gelobten Land verhindert/ Spondan. ann. 1147. 3. Welches Feuer/ welche glüende Zan- gen sind genug zu straffen die barbarische/ unmenschliche Mordthat/ welche ein Mönch an Henrico VII. verübt. ann. 1313. (*) wiewol solches Spondanus in Zweiffel gezogen/ ex Testimonio negativo, welche argumentation keiner tauben Nussen werth. anno 1313. 6. Gleich- wie (*) Vide Dietrich. Conc. 10. in Sap. 16. Da wird das Mann voll Würm/ und stinckend/ nemlich/ nicht das Mann an sich/ sondern die/ so beym Manna solche Sünde gebrauchen/ werden stinckend. Wann wir das Mann durch fal- sche Jrrthum verderben. Dann sie sind das rechte Mann-Gifft/ dadurch es stin- ckend gemacht. (*) Vide Luth. in Gen. p. m. 58. Colligi autem ex textu potest, fuisse gravissima peccata, siquidem alter ob suum scelus supplicio adficitur: Forsitan venenum miscuerunt Regi. Neque enim stolidus aut crudelis fuit, qui ob tam levem noxam in ministros suos adeo atrociter saeviret, sed existimo, fuisse sapientem & bonum, praesertim cum hac gloria eum ornet DEus, ut tantum Patriarcham Jo- seph ipsum admittat, qui facit miracula. Videtur igitur bonus & clemens Princeps fuisse, ac tales facile contemnuntur, & pro fatuis habentur ab aulicis, ut sibi o- mnia licere putent, ideo opinor eos insidias vitae Regis struxisse, quibus deprehen- sis in carcerem conjiciuntur, quo detinebantur sontes capitali poena adficiendi. (*) Vide Gotthofr. p. 211. Den 14. Tag Augusti kam Käyser Heinrich gen
Bonconvent, wolt deß andern Tags auff Mariae Himmelfahrt das Sacrament deß Leibs und Bluts deß HErrn empfangen/ dazu er sich nun etliche Tage mit Fasten und Betten bereitet hatte. Da vergab ihm ein Prediger Mönch Johan- nes Politianus von Siena, von den Florentinern dazu angestifftet/ in einer vergiff- ten Hostia, daß er davon plötzlich kranck ward/ und weil er das Gifft nicht wider von sich brechen wolte/ auß weiß nicht was für einem Bedencken/ nahm die Schwachheit dergestalt überhand/ daß der Löbliche Käyser den 24. Augusti auff Bartholomaei Tag von dieser Welt schied. Predigt. gebraucht/ ein Geruch deß Lebens zum Leben von ſich gegeben. Wannman aber ohne und wider GOttes Ordnung daſſelbe uͤber Nacht be- halten/ ſo iſts ſtinckend worden/ und ſind W[uͤ]rm darinn gewachſen/ und iſt ein Geruch deß Todes zum Tode darauß worden/ nicht per ſe, ex vi- tio Mannæ, ſed utentium ἀταξία & abuſu, nicht auß und fuͤr ſich ſelbs/ ſondern wegen der Gaͤſte Unordnung und Mißbrauch. (*) Alſo gehet es auch dem Himmelbrod/ es wird auff mancherley weiß mißbrauchet/ daß der edele Schatz verdirbet/ durch Zuſatz und Menſchen Geſatz. Jſts wahr/ was die Rabbinen vorgeben/ von dem Becken Pharao/ daß er calculum und Gifft eingemiſchet/ ſo iſts henckens werth geweſen (*). Von Manuel Comneno bericht die Kirchen-Hiſtori/ daß er den Chriſten zu vergeben Kalck und Gyps gemenget/ und dadurch den Zug zum gelobten Land verhindert/ Spondan. ann. 1147. 3. Welches Feuer/ welche gluͤende Zan- gen ſind genug zu ſtraffen die barbariſche/ unmenſchliche Mordthat/ welche ein Moͤnch an Henrico VII. veruͤbt. ann. 1313. (*) wiewol ſolches Spondanus in Zweiffel gezogen/ ex Teſtimonio negativo, welche argumentation keiner tauben Nuſſen werth. anno 1313. 6. Gleich- wie (*) Vide Dietrich. Conc. 10. in Sap. 16. Da wird das Mann voll Wuͤrm/ und ſtinckend/ nemlich/ nicht das Mann an ſich/ ſondern die/ ſo beym Manna ſolche Suͤnde gebrauchen/ werden ſtinckend. Wann wir das Mann durch fal- ſche Jrrthum verderben. Dann ſie ſind das rechte Mann-Gifft/ dadurch es ſtin- ckend gemacht. (*) Vide Luth. in Gen. p. m. 58. Colligi autem ex textu poteſt, fuiſſe graviſſima peccata, ſiquidem alter ob ſuum ſcelus ſupplicio adficitur: Forſitan venenum miſcuerunt Regi. Neque enim ſtolidus aut crudelis fuit, qui ob tàm levem noxam in miniſtros ſuos adeò atrociter ſæviret, ſed exiſtimo, fuiſſe ſapientem & bonum, præſertim cum hac gloria eum ornet DEus, ut tantum Patriarcham Jo- ſeph ipſum admittat, qui facit miracula. Videtur igitur bonus & clemens Princeps fuiſſe, ac tales facilè contemnuntur, & pro fatuis habentur ab aulicis, ut ſibi o- mnia licere putent, ideò opinor eos inſidias vitæ Regis ſtruxiſſe, quibus deprehen- ſis in carcerem conjiciuntur, quo detinebantur ſontes capitali pœna adficiendi. (*) Vide Gotthofr. p. 211. Den 14. Tag Auguſti kam Kaͤyſer Heinrich gen
Bonconvent, wolt deß andern Tags auff Mariæ Himmelfahrt das Sacrament deß Leibs und Bluts deß HErrn empfangen/ dazu er ſich nun etliche Tage mit Faſten und Betten bereitet hatte. Da vergab ihm ein Prediger Moͤnch Johan- nes Politianus von Siena, von den Florentinern dazu angeſtifftet/ in einer vergiff- ten Hoſtia, daß er davon ploͤtzlich kranck ward/ und weil er das Gifft nicht wider von ſich brechen wolte/ auß weiß nicht was fuͤr einem Bedencken/ nahm die Schwachheit dergeſtalt uͤberhand/ daß der Loͤbliche Kaͤyſer den 24. Auguſti auff Bartholomæi Tag von dieſer Welt ſchied. <TEI> <text> <body> <div n="1"> <p><pb facs="#f1055" n="1031"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Predigt.</hi></fw><lb/> gebraucht/ ein Geruch deß Lebens zum Leben von ſich gegeben. Wann<lb/> man aber ohne und wider GOttes Ordnung daſſelbe uͤber Nacht be-<lb/> halten/ ſo iſts ſtinckend worden/ und ſind W<supplied>uͤ</supplied>rm darinn gewachſen/ und<lb/> iſt ein Geruch deß Todes zum Tode darauß worden/ nicht <hi rendition="#aq">per ſe, ex vi-<lb/> tio Mannæ, ſed utentium</hi> ἀταξία <hi rendition="#aq">& abuſu,</hi> nicht auß und fuͤr ſich ſelbs/<lb/> ſondern wegen der Gaͤſte Unordnung und Mißbrauch. <note place="foot" n="(*)"><hi rendition="#aq">Vide Dietrich. Conc. 10. in Sap.</hi> 16. Da wird das Mann voll Wuͤrm/<lb/> und ſtinckend/ nemlich/ nicht das Mann an ſich/ ſondern die/ ſo beym Manna<lb/> ſolche Suͤnde gebrauchen/ werden ſtinckend. Wann wir das Mann durch fal-<lb/> ſche Jrrthum verderben. Dann ſie ſind das rechte Mann-Gifft/ dadurch es ſtin-<lb/> ckend gemacht.</note> Alſo gehet es<lb/> auch dem Himmelbrod/ es wird auff mancherley weiß mißbrauchet/ daß der<lb/> edele Schatz verdirbet/ durch Zuſatz und Menſchen Geſatz. Jſts wahr/<lb/> was die Rabbinen vorgeben/ von dem Becken Pharao/ daß er <hi rendition="#aq">calculum</hi><lb/> und Gifft eingemiſchet/ ſo iſts henckens werth geweſen <note place="foot" n="(*)"><hi rendition="#aq">Vide Luth. in Gen. p. m. 58. Colligi autem ex textu poteſt, fuiſſe graviſſima<lb/> peccata, ſiquidem alter ob ſuum ſcelus ſupplicio adficitur: Forſitan venenum<lb/> miſcuerunt Regi. Neque enim ſtolidus aut crudelis fuit, qui ob tàm levem<lb/> noxam in miniſtros ſuos adeò atrociter ſæviret, ſed exiſtimo, fuiſſe ſapientem &<lb/> bonum, præſertim cum hac gloria eum ornet DEus, ut tantum Patriarcham Jo-<lb/> ſeph ipſum admittat, qui facit miracula. Videtur igitur bonus & clemens Princeps<lb/> fuiſſe, ac tales facilè contemnuntur, & pro fatuis habentur ab aulicis, ut ſibi o-<lb/> mnia licere putent, ideò opinor eos inſidias vitæ Regis ſtruxiſſe, quibus deprehen-<lb/> ſis in carcerem conjiciuntur, quo detinebantur ſontes capitali pœna adficiendi.</hi></note>. Von Manuel<lb/><hi rendition="#aq">Comneno</hi> bericht die Kirchen-Hiſtori/ daß er den Chriſten zu vergeben<lb/> Kalck und Gyps gemenget/ und dadurch den Zug zum gelobten Land<lb/> verhindert/ <hi rendition="#aq">Spondan. ann.</hi> 1147. 3. Welches Feuer/ welche gluͤende Zan-<lb/> gen ſind genug zu ſtraffen die barbariſche/ unmenſchliche Mordthat/<lb/> welche ein Moͤnch an <hi rendition="#aq">Henrico VII.</hi> veruͤbt. <hi rendition="#aq">ann.</hi> 1313. <note place="foot" n="(*)"><hi rendition="#aq">Vide Gotthofr. p.</hi> 211. Den 14. Tag <hi rendition="#aq">Auguſti</hi> kam Kaͤyſer Heinrich gen<lb/><hi rendition="#aq">Bonconvent,</hi> wolt deß andern Tags auff Mari<hi rendition="#aq">æ</hi> Himmelfahrt das Sacrament<lb/> deß Leibs und Bluts deß HErrn empfangen/ dazu er ſich nun etliche Tage mit<lb/> Faſten und Betten bereitet hatte. Da vergab ihm ein Prediger Moͤnch <hi rendition="#aq">Johan-<lb/> nes Politianus</hi> von <hi rendition="#aq">Siena,</hi> von den Florentinern dazu angeſtifftet/ in einer vergiff-<lb/> ten <hi rendition="#aq">Hoſtia,</hi> daß er davon ploͤtzlich kranck ward/ und weil er das <hi rendition="#fr">G</hi>ifft nicht<lb/> wider von ſich brechen wolte/ auß weiß nicht was fuͤr einem Bedencken/ nahm die<lb/> Schwachheit dergeſtalt uͤberhand/ daß der Loͤbliche Kaͤyſer den 24. <hi rendition="#aq">Auguſti</hi> auff<lb/><hi rendition="#aq">Bartholomæi</hi> Tag von dieſer Welt ſchied.</note> wiewol<lb/> ſolches <hi rendition="#aq">Spondanus</hi> in Zweiffel gezogen/ <hi rendition="#aq">ex Teſtimonio negativo,</hi><lb/> welche <hi rendition="#aq">argum</hi>e<hi rendition="#aq">ntation</hi> keiner tauben Nuſſen werth. <hi rendition="#aq">anno</hi> 1313. 6. Gleich-<lb/> <fw place="bottom" type="catch">wie</fw><lb/></p> </div> </body> </text> </TEI> [1031/1055]
Predigt.
gebraucht/ ein Geruch deß Lebens zum Leben von ſich gegeben. Wann
man aber ohne und wider GOttes Ordnung daſſelbe uͤber Nacht be-
halten/ ſo iſts ſtinckend worden/ und ſind Wuͤrm darinn gewachſen/ und
iſt ein Geruch deß Todes zum Tode darauß worden/ nicht per ſe, ex vi-
tio Mannæ, ſed utentium ἀταξία & abuſu, nicht auß und fuͤr ſich ſelbs/
ſondern wegen der Gaͤſte Unordnung und Mißbrauch. (*) Alſo gehet es
auch dem Himmelbrod/ es wird auff mancherley weiß mißbrauchet/ daß der
edele Schatz verdirbet/ durch Zuſatz und Menſchen Geſatz. Jſts wahr/
was die Rabbinen vorgeben/ von dem Becken Pharao/ daß er calculum
und Gifft eingemiſchet/ ſo iſts henckens werth geweſen (*). Von Manuel
Comneno bericht die Kirchen-Hiſtori/ daß er den Chriſten zu vergeben
Kalck und Gyps gemenget/ und dadurch den Zug zum gelobten Land
verhindert/ Spondan. ann. 1147. 3. Welches Feuer/ welche gluͤende Zan-
gen ſind genug zu ſtraffen die barbariſche/ unmenſchliche Mordthat/
welche ein Moͤnch an Henrico VII. veruͤbt. ann. 1313. (*) wiewol
ſolches Spondanus in Zweiffel gezogen/ ex Teſtimonio negativo,
welche argumentation keiner tauben Nuſſen werth. anno 1313. 6. Gleich-
wie
(*) Vide Dietrich. Conc. 10. in Sap. 16. Da wird das Mann voll Wuͤrm/
und ſtinckend/ nemlich/ nicht das Mann an ſich/ ſondern die/ ſo beym Manna
ſolche Suͤnde gebrauchen/ werden ſtinckend. Wann wir das Mann durch fal-
ſche Jrrthum verderben. Dann ſie ſind das rechte Mann-Gifft/ dadurch es ſtin-
ckend gemacht.
(*) Vide Luth. in Gen. p. m. 58. Colligi autem ex textu poteſt, fuiſſe graviſſima
peccata, ſiquidem alter ob ſuum ſcelus ſupplicio adficitur: Forſitan venenum
miſcuerunt Regi. Neque enim ſtolidus aut crudelis fuit, qui ob tàm levem
noxam in miniſtros ſuos adeò atrociter ſæviret, ſed exiſtimo, fuiſſe ſapientem &
bonum, præſertim cum hac gloria eum ornet DEus, ut tantum Patriarcham Jo-
ſeph ipſum admittat, qui facit miracula. Videtur igitur bonus & clemens Princeps
fuiſſe, ac tales facilè contemnuntur, & pro fatuis habentur ab aulicis, ut ſibi o-
mnia licere putent, ideò opinor eos inſidias vitæ Regis ſtruxiſſe, quibus deprehen-
ſis in carcerem conjiciuntur, quo detinebantur ſontes capitali pœna adficiendi.
(*) Vide Gotthofr. p. 211. Den 14. Tag Auguſti kam Kaͤyſer Heinrich gen
Bonconvent, wolt deß andern Tags auff Mariæ Himmelfahrt das Sacrament
deß Leibs und Bluts deß HErrn empfangen/ dazu er ſich nun etliche Tage mit
Faſten und Betten bereitet hatte. Da vergab ihm ein Prediger Moͤnch Johan-
nes Politianus von Siena, von den Florentinern dazu angeſtifftet/ in einer vergiff-
ten Hoſtia, daß er davon ploͤtzlich kranck ward/ und weil er das Gifft nicht
wider von ſich brechen wolte/ auß weiß nicht was fuͤr einem Bedencken/ nahm die
Schwachheit dergeſtalt uͤberhand/ daß der Loͤbliche Kaͤyſer den 24. Auguſti auff
Bartholomæi Tag von dieſer Welt ſchied.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus08_1666 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus08_1666/1055 |
Zitationshilfe: | Dannhauer, Johann Conrad: Catechismvs-Milch. Bd. 8. Straßburg, 1666, S. 1031. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus08_1666/1055>, abgerufen am 16.07.2024. |