Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismvs-Milch. Bd. 8. Straßburg, 1666.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>
Predigt.
ratis. Sed erit divinae providentiae officium, explorare scelera istius contentio-
sitatis & explorata dissipare, vobisque clare ostendere, quantam in vestro congres-
su veritatis curam habueritis, & an vestra judicia citra gratiam & odium calculum
suum promiserint. Quocirca festinanter ad meam pietatem accurrite, ut rerum
istarum excussam exactamque fidem coram me in praesentia ipsi praesentes docea-
tis. Et post: Quapropter vos meo praetorio sistite, & festinate huc quam ce-
lerrime, certique sitis, me omni opere studioque annisurum, ut ea, quae sunt le-
gis DEI, quam maxime inoffensa illabefactaque serventur, quibus nullum nec
probrum nec infamia allini possit, profligatis simul & contritis inimicis legis, qui
sub specie sancti nominis multiplices & diversas blasphemias afferunt. Ita Con-
stantinus.
Equidem Bellarminus L. 1. de Cler. c. 28. instat: Non sine magna laude re-
ferre Ruffinum Lib. 10. hist. c. 2. & post eum beatum Gregorium Lib. 4. Epist. 75.
vocem illam Constantini ad Episcopos: Vos Dij estis a summo DEO constituti,
aequum non est, ut homo judicet Deos. Ergo omnino absurdum, ut ovis Impera-
tor) pastorem suum quocunque modo judicare praesumeret. Resp. M Anton.
de Dom. L. 6. de Rep. Eccles. c. 4. n. 50. p. 566. Id propter mere Ecclesiastica cri-
mina, puta haereses, & similia, dixisse est censendus; & ut facilius eos ad concor-
diam revocaret, ut expeditius tractaretur causa fidei in concilio, impedimen-
tumque hoc criminationum privatarum amoveret. Si tamen se judicem eorum
incompetentem agnovisset, libellos accusationum non accepisset, sed eos ad pro-
pria Episcoporum tribunalia rejecisset. Quin imo Episcopi etiam ipsi eum mo-
nuissent, ne Episcoporum accusatores audiret, eorumve libellos acciperet: qua
in re neque monitus fuit, neque reprehensus. Haec M. Anton. Est nimirum in
causa haereseos duplex judicium; Unum discretivum veritatis ad plenissimam
convictionem, quam convictus & l[fremdsprachliches Material - 1 Zeichen fehlt]go ex[fremdsprachliches Material - 1 Zeichen fehlt] profiteatur: alterum mere Politi-
cum & coactivum. Prius a suo foro alienum judicat Constantinus M. non item
posterius. Haec verba (scil. Constant. M. cum dicit: Ad DEI solius judicium
reservamini) manifeste indicant, quod non loquatur de judicio humano, sed con-
scientiae, quod soli DEO competit. Alioquin & jurisdictione Papae eximeret
Episcopos, quia dicit: a nemine judicari potestis. Sunt qui putant, ea verba
excidisse Constantino, ut majorem suam erga Episcopos observantiam & humili-
tatem declararet. Vinc. in consil. Venet. c. 8. Quod autem alicui gratiose con-
ceditur, non debet trahi in exemplum. c. quod alicui de R. I. in 6. Quicquid sit,
unicum verbum totum hoc argumentum diruit: Constantini vocem non haberi
pro Evangelio, nec posse jus divinum facere. haec Arnisae. de Exempl. Cler. c. 3.
p. 35. Rursus idem M. Antonius respondet p. 569. Si verum est ista Constantinum
dixisse, cur facta ipsius dictis non respondent? vel igitur ex abundantia quadam
pietatis istud protulit, si tamen protulit; vel de solo judicio in causis proprie Ec-
clesiasticis & spiritualibus illud intellexit: quod ex Cypriano aut audire ab aliis,
aut ipsemet discere potuerit, ita dicente: (in conc. Afric. de haeret. bapt.) Neque
enim quisquam nostrum Episcopum se esse Episcoporum constituit, aut tyrannico
terrore ad obsequendi necessitatem collegas suos adegit; quando habeat omnis
Episcopus pro licentia libertatis, & potestatis suae arbitrium proprium, tanquam
judicari ab alio non possit, cum nec ipse possit alterum judicare: sed expectemus
Universi judicium D. N. JEsu Christi; qui unus & solus habet potestatem & prae-
ponendi nos in Ecclesiae suae gubernatione, & de actu nostro judicandi. haec rur-
sus
I i i 3
Predigt.
ratis. Sed erit divinæ providentiæ officium, explorare ſcelera iſtius contentio-
ſitatis & explorata diſſipare, vobiſque clarè oſtendere, quantam in veſtro congreſ-
ſu veritatis curam habueritis, & an veſtra judicia citra gratiam & odium calculum
ſuum promiſerint. Quocirca feſtinanter ad meam pietatem accurrite, ut rerum
iſtarum excuſſam exactamque fidem coram me in præſentiâ ipſi præſentes docea-
tis. Et poſt: Quapropter vos meo prætorio ſiſtite, & feſtinate huc quam ce-
lerrimè, certique ſitis, me omni opere ſtudioque anniſurum, ut ea, quæ ſunt le-
gis DEI, quam maximè inoffenſa illabefactaque ſerventur, quibus nullum nec
probrum nec infamia allini poſſit, profligatis ſimul & contritis inimicis legis, qui
ſub ſpecie ſancti nominis multiplices & diverſas blaſphemias afferunt. Ita Con-
ſtantinus.
Equidem Bellarminus L. 1. de Cler. c. 28. inſtat: Non ſine magnâ laude re-
ferre Ruffinum Lib. 10. hiſt. c. 2. & poſt eum beatum Gregorium Lib. 4. Epiſt. 75.
vocem illam Conſtantini ad Epiſcopos: Vos Dij eſtis à ſummo DEO conſtituti,
æquum non eſt, ut homo judicet Deos. Ergò omninò abſurdum, ut ovis Impera-
tor) paſtorem ſuum quocunque modo judicare præſumeret. Reſp. M Anton.
de Dom. L. 6. de Rep. Eccleſ. c. 4. n. 50. p. 566. Id propter merè Eccleſiaſtica cri-
mina, puta hæreſes, & ſimilia, dixiſſe eſt cenſendus; & ut facilius eos ad concor-
diam revocaret, ut expeditius tractaretur cauſa fidei in concilio, impedimen-
tumque hoc criminationum privatarum amoveret. Si tamen ſe judicem eorum
incompetentem agnoviſſet, libellos accuſationum non accepiſſet, ſed eos ad pro-
pria Epiſcoporum tribunalia rejeciſſet. Quin imò Epiſcopi etiam ipſi eum mo-
nuiſſent, ne Epiſcoporum accuſatores audiret, eorumve libellos acciperet: qua
in re neque monitus fuit, neque reprehenſus. Hæc M. Anton. Eſt nimirum in
cauſa hæreſeos duplex judicium; Unum diſcretivum veritatis ad pleniſſimam
convictionem, quam convictus & λ[fremdsprachliches Material – 1 Zeichen fehlt]γῳ ἔξ[fremdsprachliches Material – 1 Zeichen fehlt] profiteatur: alterum mere Politi-
cum & coactivum. Prius à ſuo foro alienum judicat Conſtantinus M. non item
poſterius. Hæc verba (ſcil. Conſtant. M. cum dicit: Ad DEI ſolius judicium
reſervamini) manifeſtè indicant, quod non loquatur de judicio humano, ſed con-
ſcientiæ, quod ſoli DEO competit. Alioquin & juriſdictione Papæ eximeret
Epiſcopos, quia dicit: à nemine judicari poteſtis. Sunt qui putant, ea verba
excidiſſe Conſtantino, ut majorem ſuam ergà Epiſcopos obſervantiam & humili-
tatem declararet. Vinc. in conſil. Venet. c. 8. Quod autem alicui gratiosè con-
ceditur, non debet trahi in exemplum. c. quod alicui de R. I. in 6. Quicquid ſit,
unicum verbum totum hoc argumentum diruit: Conſtantini vocem non haberi
pro Evangelio, nec poſſe jus divinum facere. hæc Arniſæ. de Exempl. Cler. c. 3.
p. 35. Rurſus idem M. Antonius reſpondet p. 569. Si verum eſt iſta Conſtantinum
dixiſſe, cur facta ipſius dictis non reſpondent? vel igitur ex abundantiâ quadam
pietatis iſtud protulit, ſi tamen protulit; vel de ſolo judicio in cauſis propriè Ec-
cleſiaſticis & ſpiritualibus illud intellexit: quod ex Cypriano aut audire ab aliis,
aut ipſemet diſcere potuerit, ita dicente: (in conc. Afric. de hæret. bapt.) Neque
enim quiſquam noſtrum Epiſcopum ſe eſſe Epiſcoporum conſtituit, aut tyrannico
terrore ad obſequendi neceſſitatem collegas ſuos adegit; quando habeat omnis
Epiſcopus pro licentia libertatis, & poteſtatis ſuæ arbitrium proprium, tanquam
judicari ab alio non poſſit, cum nec ipſe poſſit alterum judicare: ſed expectemus
Univerſi judicium D. N. JEſu Chriſti; qui unus & ſolus habet poteſtatem & præ-
ponendi nos in Eccleſiæ ſuæ gubernatione, & de actu noſtro judicandi. hæc rur-
ſus
I i i 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <cit>
          <quote>
            <pb facs="#f0461" n="437"/>
            <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">Predigt.</hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">ratis. Sed erit divinæ providentiæ officium, explorare &#x017F;celera i&#x017F;tius contentio-<lb/>
&#x017F;itatis &amp; explorata di&#x017F;&#x017F;ipare, vobi&#x017F;que clarè o&#x017F;tendere, quantam in ve&#x017F;tro congre&#x017F;-<lb/>
&#x017F;u veritatis curam habueritis, &amp; an ve&#x017F;tra judicia citra gratiam &amp; odium calculum<lb/>
&#x017F;uum promi&#x017F;erint. Quocirca fe&#x017F;tinanter ad meam pietatem accurrite, ut rerum<lb/>
i&#x017F;tarum excu&#x017F;&#x017F;am exactamque fidem coram me in præ&#x017F;entiâ ip&#x017F;i præ&#x017F;entes docea-<lb/>
tis. Et po&#x017F;t: Quapropter vos meo prætorio &#x017F;i&#x017F;tite, &amp; fe&#x017F;tinate huc quam ce-<lb/>
lerrimè, certique &#x017F;itis, me omni opere &#x017F;tudioque anni&#x017F;urum, ut ea, quæ &#x017F;unt le-<lb/>
gis DEI, quam maximè inoffen&#x017F;a illabefactaque &#x017F;erventur, quibus nullum nec<lb/>
probrum nec infamia allini po&#x017F;&#x017F;it, profligatis &#x017F;imul &amp; contritis inimicis legis, qui<lb/>
&#x017F;ub &#x017F;pecie &#x017F;ancti nominis multiplices &amp; diver&#x017F;as bla&#x017F;phemias afferunt. Ita Con-<lb/>
&#x017F;tantinus.</hi> </quote>
          <bibl/>
        </cit><lb/>
        <cit>
          <quote><hi rendition="#aq">Equidem Bellarminus L. 1. de Cler. c. 28. in&#x017F;tat: Non &#x017F;ine magnâ laude re-<lb/>
ferre Ruffinum Lib. 10. hi&#x017F;t. c. 2. &amp; po&#x017F;t eum beatum Gregorium Lib. 4. Epi&#x017F;t. 75.<lb/>
vocem illam Con&#x017F;tantini ad Epi&#x017F;copos: <hi rendition="#i">Vos Dij e&#x017F;tis à &#x017F;ummo DEO con&#x017F;tituti,<lb/>
æquum non e&#x017F;t, ut homo judicet Deos.</hi> Ergò omninò ab&#x017F;urdum, ut ovis Impera-<lb/>
tor) pa&#x017F;torem &#x017F;uum quocunque modo judicare præ&#x017F;umeret. Re&#x017F;p. M <hi rendition="#i">Anton.<lb/>
de Dom. L. 6. de Rep. Eccle&#x017F;. c. 4. n. 50. p. 566.</hi> Id propter merè Eccle&#x017F;ia&#x017F;tica cri-<lb/>
mina, puta hære&#x017F;es, &amp; &#x017F;imilia, dixi&#x017F;&#x017F;e e&#x017F;t cen&#x017F;endus; &amp; ut facilius eos ad concor-<lb/>
diam revocaret, ut expeditius tractaretur cau&#x017F;a fidei in concilio, impedimen-<lb/>
tumque hoc criminationum privatarum amoveret. Si tamen &#x017F;e judicem eorum<lb/>
incompetentem agnovi&#x017F;&#x017F;et, libellos accu&#x017F;ationum non accepi&#x017F;&#x017F;et, &#x017F;ed eos ad pro-<lb/>
pria Epi&#x017F;coporum tribunalia rejeci&#x017F;&#x017F;et. Quin imò Epi&#x017F;copi etiam ip&#x017F;i eum mo-<lb/>
nui&#x017F;&#x017F;ent, ne Epi&#x017F;coporum accu&#x017F;atores audiret, eorumve libellos acciperet: qua<lb/>
in re neque monitus fuit, neque reprehen&#x017F;us. Hæc M. Anton. E&#x017F;t nimirum in<lb/>
cau&#x017F;a hære&#x017F;eos duplex judicium; Unum di&#x017F;cretivum veritatis ad pleni&#x017F;&#x017F;imam<lb/>
convictionem, quam convictus</hi> &amp; &#x03BB;<gap reason="fm" unit="chars" quantity="1"/>&#x03B3;&#x1FF3; &#x1F14;&#x03BE;<gap reason="fm" unit="chars" quantity="1"/> <hi rendition="#aq">profiteatur: alterum mere Politi-<lb/>
cum &amp; coactivum. Prius à &#x017F;uo foro alienum judicat Con&#x017F;tantinus M. non item<lb/>
po&#x017F;terius. Hæc verba (&#x017F;cil. Con&#x017F;tant. M. cum dicit: Ad DEI &#x017F;olius judicium<lb/>
re&#x017F;ervamini) manife&#x017F;tè indicant, quod non loquatur de judicio humano, &#x017F;ed con-<lb/>
&#x017F;cientiæ, quod &#x017F;oli DEO competit. Alioquin &amp; juri&#x017F;dictione Papæ eximeret<lb/>
Epi&#x017F;copos, quia dicit: à nemine judicari pote&#x017F;tis. Sunt qui putant, ea verba<lb/>
excidi&#x017F;&#x017F;e Con&#x017F;tantino, ut majorem &#x017F;uam ergà Epi&#x017F;copos ob&#x017F;ervantiam &amp; humili-<lb/>
tatem declararet. Vinc. in con&#x017F;il. Venet. c. 8. Quod autem alicui gratiosè con-<lb/>
ceditur, non debet trahi in exemplum. c. quod alicui de R. I. in 6. Quicquid &#x017F;it,<lb/>
unicum verbum totum hoc argumentum diruit: Con&#x017F;tantini vocem non haberi<lb/>
pro Evangelio, nec po&#x017F;&#x017F;e jus divinum facere. hæc Arni&#x017F;æ. de Exempl. Cler. c. 3.<lb/>
p. 35. Rur&#x017F;us idem M. Antonius re&#x017F;pondet p. 569. Si verum e&#x017F;t i&#x017F;ta Con&#x017F;tantinum<lb/>
dixi&#x017F;&#x017F;e, cur facta ip&#x017F;ius dictis non re&#x017F;pondent? vel igitur ex abundantiâ quadam<lb/>
pietatis i&#x017F;tud protulit, &#x017F;i tamen protulit; vel de &#x017F;olo judicio in cau&#x017F;is propriè Ec-<lb/>
cle&#x017F;ia&#x017F;ticis &amp; &#x017F;piritualibus illud intellexit: quod ex Cypriano aut audire ab aliis,<lb/>
aut ip&#x017F;emet di&#x017F;cere potuerit, ita dicente: (in conc. Afric. de hæret. bapt.) Neque<lb/>
enim qui&#x017F;quam no&#x017F;trum Epi&#x017F;copum &#x017F;e e&#x017F;&#x017F;e Epi&#x017F;coporum con&#x017F;tituit, aut tyrannico<lb/>
terrore ad ob&#x017F;equendi nece&#x017F;&#x017F;itatem collegas &#x017F;uos adegit; quando habeat omnis<lb/>
Epi&#x017F;copus pro licentia libertatis, &amp; pote&#x017F;tatis &#x017F;uæ arbitrium proprium, tanquam<lb/>
judicari ab alio non po&#x017F;&#x017F;it, cum nec ip&#x017F;e po&#x017F;&#x017F;it alterum judicare: &#x017F;ed expectemus<lb/>
Univer&#x017F;i judicium D. N. JE&#x017F;u Chri&#x017F;ti; qui unus &amp; &#x017F;olus habet pote&#x017F;tatem &amp; præ-<lb/>
ponendi nos in Eccle&#x017F;iæ &#x017F;uæ gubernatione, &amp; de actu no&#x017F;tro judicandi. hæc rur-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">I i i</hi> 3</fw><fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">&#x017F;us</hi></fw><lb/></quote>
        </cit>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[437/0461] Predigt. ratis. Sed erit divinæ providentiæ officium, explorare ſcelera iſtius contentio- ſitatis & explorata diſſipare, vobiſque clarè oſtendere, quantam in veſtro congreſ- ſu veritatis curam habueritis, & an veſtra judicia citra gratiam & odium calculum ſuum promiſerint. Quocirca feſtinanter ad meam pietatem accurrite, ut rerum iſtarum excuſſam exactamque fidem coram me in præſentiâ ipſi præſentes docea- tis. Et poſt: Quapropter vos meo prætorio ſiſtite, & feſtinate huc quam ce- lerrimè, certique ſitis, me omni opere ſtudioque anniſurum, ut ea, quæ ſunt le- gis DEI, quam maximè inoffenſa illabefactaque ſerventur, quibus nullum nec probrum nec infamia allini poſſit, profligatis ſimul & contritis inimicis legis, qui ſub ſpecie ſancti nominis multiplices & diverſas blaſphemias afferunt. Ita Con- ſtantinus. Equidem Bellarminus L. 1. de Cler. c. 28. inſtat: Non ſine magnâ laude re- ferre Ruffinum Lib. 10. hiſt. c. 2. & poſt eum beatum Gregorium Lib. 4. Epiſt. 75. vocem illam Conſtantini ad Epiſcopos: Vos Dij eſtis à ſummo DEO conſtituti, æquum non eſt, ut homo judicet Deos. Ergò omninò abſurdum, ut ovis Impera- tor) paſtorem ſuum quocunque modo judicare præſumeret. Reſp. M Anton. de Dom. L. 6. de Rep. Eccleſ. c. 4. n. 50. p. 566. Id propter merè Eccleſiaſtica cri- mina, puta hæreſes, & ſimilia, dixiſſe eſt cenſendus; & ut facilius eos ad concor- diam revocaret, ut expeditius tractaretur cauſa fidei in concilio, impedimen- tumque hoc criminationum privatarum amoveret. Si tamen ſe judicem eorum incompetentem agnoviſſet, libellos accuſationum non accepiſſet, ſed eos ad pro- pria Epiſcoporum tribunalia rejeciſſet. Quin imò Epiſcopi etiam ipſi eum mo- nuiſſent, ne Epiſcoporum accuſatores audiret, eorumve libellos acciperet: qua in re neque monitus fuit, neque reprehenſus. Hæc M. Anton. Eſt nimirum in cauſa hæreſeos duplex judicium; Unum diſcretivum veritatis ad pleniſſimam convictionem, quam convictus & λ_γῳ ἔξ_ profiteatur: alterum mere Politi- cum & coactivum. Prius à ſuo foro alienum judicat Conſtantinus M. non item poſterius. Hæc verba (ſcil. Conſtant. M. cum dicit: Ad DEI ſolius judicium reſervamini) manifeſtè indicant, quod non loquatur de judicio humano, ſed con- ſcientiæ, quod ſoli DEO competit. Alioquin & juriſdictione Papæ eximeret Epiſcopos, quia dicit: à nemine judicari poteſtis. Sunt qui putant, ea verba excidiſſe Conſtantino, ut majorem ſuam ergà Epiſcopos obſervantiam & humili- tatem declararet. Vinc. in conſil. Venet. c. 8. Quod autem alicui gratiosè con- ceditur, non debet trahi in exemplum. c. quod alicui de R. I. in 6. Quicquid ſit, unicum verbum totum hoc argumentum diruit: Conſtantini vocem non haberi pro Evangelio, nec poſſe jus divinum facere. hæc Arniſæ. de Exempl. Cler. c. 3. p. 35. Rurſus idem M. Antonius reſpondet p. 569. Si verum eſt iſta Conſtantinum dixiſſe, cur facta ipſius dictis non reſpondent? vel igitur ex abundantiâ quadam pietatis iſtud protulit, ſi tamen protulit; vel de ſolo judicio in cauſis propriè Ec- cleſiaſticis & ſpiritualibus illud intellexit: quod ex Cypriano aut audire ab aliis, aut ipſemet diſcere potuerit, ita dicente: (in conc. Afric. de hæret. bapt.) Neque enim quiſquam noſtrum Epiſcopum ſe eſſe Epiſcoporum conſtituit, aut tyrannico terrore ad obſequendi neceſſitatem collegas ſuos adegit; quando habeat omnis Epiſcopus pro licentia libertatis, & poteſtatis ſuæ arbitrium proprium, tanquam judicari ab alio non poſſit, cum nec ipſe poſſit alterum judicare: ſed expectemus Univerſi judicium D. N. JEſu Chriſti; qui unus & ſolus habet poteſtatem & præ- ponendi nos in Eccleſiæ ſuæ gubernatione, & de actu noſtro judicandi. hæc rur- ſus I i i 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus08_1666
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus08_1666/461
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismvs-Milch. Bd. 8. Straßburg, 1666, S. 437. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus08_1666/461>, abgerufen am 16.07.2024.