Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693.

Bild:
<< vorherige Seite

Apud Graecos Sycophanta aut Hodidocos, qs. obsessor viarum & latro, vel propudium, convicium censebatur maximum. Vid. omnino Athenaeum Dipnosophistarum lib. 3. c. 3. Rhodigin. lib 18. c. 9. adfin. Erasm. in proverb. Sycophanta. Sicut Persis virum ignaviorem, mulierem appellate nulla insignior contumelia fuit. Herod. lib. 9. Tiraquell. in LL. connub. 9. Aud AEgyptios Asini nomen objectare, magnum erat ingerere probrum, quod Typhonis hostis Osiridis colorem ferret. Quare cum Persarum Regem Ochum summi dedecoris loco AEgyptii Asinum appellarent, in tantum exarsit, ut diceret, faciam, ut hic Afinus vestrum bovem depascatur, quid haud multo post, ingenti coacta manu, occupata AEgypto, Apim immolavit.

Rhodigin. lib. 30. c. 21.

Porro Medius digitus, quia deses & ignavus in medio situs, nulli rei adjumento est, idcirco despectissimus habitus. Qui etiam Verpus dicebatur: namque Judaeis usque eo eviluit, ut interanea exulcerata & putrescentia viscera illo reconderent & foverent.

Alex. ab Alex and. lib. 4. Genial. dier. c. 26. p. 608.

Verpus a verrendo podice dicebatur, quod potensis duobus aliis utrinque proximis complicatis digitis ingvinis speciem quandam referat. Ob quam etiam causam infamis a Persio, & impudicus a Martiale appellatur. Quod fit, ut Judaei peculiari vocabulo Verpi dicantur, qui praescripto Legis praeputium pueris praecidunt. Martial. Epigram. lib. 7. epigr. 81.

Dum ludit media, populo spectante, palaestra,

Delapsa est misero fibula, verpus erat.

Cumque reliquos auro gemmisque insignirent, hunc prisci Romani nudum & honore destitutum reliquere, veluti infami contumelia notaretur-Galli vero & Britanni medio tantum annulos adjiciunt, illum praecipuo honore colentes. Plin. lib. 33. c. 1. Graecis vero medius non famosi nomen habet, sed mediti: digitis enim apud illos haec indita fuere nomina [Greek words], ac si dicas, pollex, index, medicus, annullaris, auricularis, oder wie man sie ietzt wegen Ansteckung der Ringe nennet:

Doctor, Mercator, Stultus, Studiosus, Amator.

Zeiler. Epist. 461.

Apud Pollucem haec fuere nomina: Antichir aut megas, der Daumen/ Lichanos, der Zeigefinger/ Mesos, der Mittelfinger/ Paramesos, der Gold-

Apud Graecos Sycophanta aut Hodidocos, qs. obsessor viarum & latro, vel propudium, convicium censebatur maximum. Vid. omnino Athenaeum Dipnosophistarum lib. 3. c. 3. Rhodigin. lib 18. c. 9. adfin. Erasm. in proverb. Sycophanta. Sicut Persis virum ignaviorem, mulierem appellate nulla insignior contumelia fuit. Herod. lib. 9. Tiraquell. in LL. connub. 9. Aud AEgyptios Asini nomen objectare, magnum erat ingerere probrum, quod Typhonis hostis Osiridis colorem ferret. Quare cum Persarum Regem Ochum summi dedecoris loco AEgyptii Asinum appellarent, in tantum exarsit, ut diceret, faciam, ut hic Afinus vestrum bovem depascatur, quid haud multò post, ingenti coactâ manu, occupata AEgypto, Apim immolavit.

Rhodigin. lib. 30. c. 21.

Porrò Medius digitus, quia deses & ignavus in medio situs, nulli rei adjumento est, idcirco despectissimus habitus. Qui etiam Verpus dicebatur: namque Judaeis usque eo eviluit, ut interanea exulcerata & putrescentia viscera illo reconderent & foverent.

Alex. ab Alex and. lib. 4. Genial. dier. c. 26. p. 608.

Verpus à verrendo podice dicebatur, quod potensis duobus aliis utrinque proximis complicatis digitis ingvinis speciem quandam referat. Ob quam etiam causam infamis à Persio, & impudicus à Martiale appellatur. Quod fit, ut Judaei peculiari vocabulo Verpi dicantur, qui praescripto Legis praeputium pueris praecidunt. Martial. Epigram. lib. 7. epigr. 81.

Dum ludit media, populo spectante, palaestra,

Delapsa est misero fibula, verpus erat.

Cumque reliquos auro gemmisque insignirent, hunc prisci Romani nudum & honore destitutum reliquere, veluti infami contumelia notaretur-Galli verò & Britanni medio tantum annulos adjiciunt, illum praecipuo honore colentes. Plin. lib. 33. c. 1. Graecis verò medius non famosi nomen habet, sed mediti: digitis enim apud illos haec indita fuere nomina [Greek words], ac si dicas, pollex, index, medicus, annullaris, auricularis, oder wie man sie ietzt wegen Ansteckung der Ringe nennet:

Doctor, Mercator, Stultus, Studiosus, Amator.

Zeiler. Epist. 461.

Apud Pollucem haec fuere nomina: Antichir aut megas, der Daumen/ Lichanos, der Zeigefinger/ Mesos, der Mittelfinger/ Paramesos, der Gold-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <pb facs="#f0981" n="975"/>
        <p>Apud Graecos Sycophanta aut Hodidocos, qs. obsessor viarum &amp; latro, vel                      propudium, convicium censebatur maximum. Vid. omnino Athenaeum Dipnosophistarum                      lib. 3. c. 3. Rhodigin. lib 18. c. 9. adfin. Erasm. in proverb. Sycophanta.                      Sicut Persis virum ignaviorem, mulierem appellate nulla insignior contumelia                      fuit. Herod. lib. 9. Tiraquell. in LL. connub. 9. Aud AEgyptios Asini nomen                      objectare, magnum erat ingerere probrum, quod Typhonis hostis Osiridis colorem                      ferret. Quare cum Persarum Regem Ochum summi dedecoris loco AEgyptii Asinum                      appellarent, in tantum exarsit, ut diceret, faciam, ut hic Afinus vestrum bovem                      depascatur, quid haud multò post, ingenti coactâ manu, occupata AEgypto, Apim                      immolavit.</p>
        <p>Rhodigin. lib. 30. c. 21.</p>
        <p>Porrò Medius digitus, quia deses &amp; ignavus in medio situs, nulli rei                      adjumento est, idcirco despectissimus habitus. Qui etiam Verpus dicebatur:                      namque Judaeis usque eo eviluit, ut interanea exulcerata &amp; putrescentia                      viscera illo reconderent &amp; foverent.</p>
        <p>Alex. ab Alex and. lib. 4. Genial. dier. c. 26. p. 608.</p>
        <p>Verpus à verrendo podice dicebatur, quod potensis duobus aliis utrinque proximis                      complicatis digitis ingvinis speciem quandam referat. Ob quam etiam causam                      infamis à Persio, &amp; impudicus à Martiale appellatur. Quod fit, ut Judaei                      peculiari vocabulo Verpi dicantur, qui praescripto Legis praeputium pueris                      praecidunt. Martial. Epigram. lib. 7. epigr. 81.</p>
        <p>Dum ludit media, populo spectante, palaestra,</p>
        <p>Delapsa est misero fibula, verpus erat.</p>
        <p>Cumque reliquos auro gemmisque insignirent, hunc prisci Romani nudum &amp; honore                      destitutum reliquere, veluti infami contumelia notaretur-Galli verò &amp;                      Britanni medio tantum annulos adjiciunt, illum praecipuo honore colentes. Plin.                      lib. 33. c. 1. Graecis verò medius non famosi nomen habet, sed mediti: digitis                      enim apud illos haec indita fuere nomina <foreign xml:lang="el">[Greek                          words]</foreign>, ac si dicas, pollex, index, medicus, annullaris,                      auricularis, oder wie man sie ietzt wegen Ansteckung der Ringe nennet:</p>
        <p>Doctor, Mercator, Stultus, Studiosus, Amator.</p>
        <p>Zeiler. Epist. 461.</p>
        <p>Apud Pollucem haec fuere nomina: Antichir aut megas, der Daumen/ Lichanos, der                      Zeigefinger/ Mesos, der Mittelfinger/ Paramesos, der Gold-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[975/0981] Apud Graecos Sycophanta aut Hodidocos, qs. obsessor viarum & latro, vel propudium, convicium censebatur maximum. Vid. omnino Athenaeum Dipnosophistarum lib. 3. c. 3. Rhodigin. lib 18. c. 9. adfin. Erasm. in proverb. Sycophanta. Sicut Persis virum ignaviorem, mulierem appellate nulla insignior contumelia fuit. Herod. lib. 9. Tiraquell. in LL. connub. 9. Aud AEgyptios Asini nomen objectare, magnum erat ingerere probrum, quod Typhonis hostis Osiridis colorem ferret. Quare cum Persarum Regem Ochum summi dedecoris loco AEgyptii Asinum appellarent, in tantum exarsit, ut diceret, faciam, ut hic Afinus vestrum bovem depascatur, quid haud multò post, ingenti coactâ manu, occupata AEgypto, Apim immolavit. Rhodigin. lib. 30. c. 21. Porrò Medius digitus, quia deses & ignavus in medio situs, nulli rei adjumento est, idcirco despectissimus habitus. Qui etiam Verpus dicebatur: namque Judaeis usque eo eviluit, ut interanea exulcerata & putrescentia viscera illo reconderent & foverent. Alex. ab Alex and. lib. 4. Genial. dier. c. 26. p. 608. Verpus à verrendo podice dicebatur, quod potensis duobus aliis utrinque proximis complicatis digitis ingvinis speciem quandam referat. Ob quam etiam causam infamis à Persio, & impudicus à Martiale appellatur. Quod fit, ut Judaei peculiari vocabulo Verpi dicantur, qui praescripto Legis praeputium pueris praecidunt. Martial. Epigram. lib. 7. epigr. 81. Dum ludit media, populo spectante, palaestra, Delapsa est misero fibula, verpus erat. Cumque reliquos auro gemmisque insignirent, hunc prisci Romani nudum & honore destitutum reliquere, veluti infami contumelia notaretur-Galli verò & Britanni medio tantum annulos adjiciunt, illum praecipuo honore colentes. Plin. lib. 33. c. 1. Graecis verò medius non famosi nomen habet, sed mediti: digitis enim apud illos haec indita fuere nomina [Greek words], ac si dicas, pollex, index, medicus, annullaris, auricularis, oder wie man sie ietzt wegen Ansteckung der Ringe nennet: Doctor, Mercator, Stultus, Studiosus, Amator. Zeiler. Epist. 461. Apud Pollucem haec fuere nomina: Antichir aut megas, der Daumen/ Lichanos, der Zeigefinger/ Mesos, der Mittelfinger/ Paramesos, der Gold-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Theatrum-Literatur der Frühen Neuzeit: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-11-26T12:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-11-26T12:54:31Z)
Arne Binder: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-11-26T12:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/981
Zitationshilfe: Döpler, Jacob: Theatrum poenarum, Suppliciorum Et Executionum Criminalium, Oder Schau-Platz/ Derer Leibes und Lebens-Straffen. Bd. 1. Sonderhausen, 1693, S. 975. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum01_1693/981>, abgerufen am 16.06.2024.