Finen, Eberhard: Kläglicher Sterbe-Wunsch Pauli als Ein Wunsch eines Hohen in der Welt. Braunschweig, 1706.ptrorum, genus principale ac regium sint adepti, & qvo, si ad paternum modo respiciamus, in orbe hoc Europaeo nullum usqvam reperitur antiqvius; sed etiam qvod animos hoc stemmate dignos ab ortu primo acceperint. Ac magnum sane est, trahere sangvinem non a plebe obscura, non ab alia minoris conditionis gente, qvanqvam haud ignobili; sed referre ad ipsos terrarum praesides, ad populorum domitores, & qvibus per tot secula contigit parcere subjectis & debellare superbos. Majus autem est, animos atqve spiritus esse nactum, qvi cum tanta generis magnitudine conspirent atqve concordent. Neqve enrm perpetuo ista vinculo cohaerent: qvod certo indicio est, non situm esse in potestate genitorum, dare prosapiam ex asse moribus suis respondentem, sed valentiorem intervenire manum, qvae dirigat atque gubernet, imo qvae peculiariter conformet atqve effingat, ut generi animus, animo genus exacte conveniat. Hujus beneficio Nostri tum sangvinem hauserunt ab Augustis, Ernestis, Henricis, plurimisque talibus gloriosissimis Ducibus; tum, qvod amplius, ea indole pollebant, ut nihil esset arduum, utqve ad res vel maximas adhiberi possent. Enimvero sapientissimo qvodam consilio Deus O. M. ita mortales distinxit, eas singulis naturas atque ingenia dispensavit, ut, cum tuendae publicae tranqvillitatis causa, alios praeesse, & imperia gerere, aut ad ea gerenda educari; alios submittere cervices & imperata facere oporteret; illis ejusmodi mentes inspiret, qvae pares sint tantis rebus administrandis. Valeant contemtores atque hostes Majestatis: valeant, qvi aeqvalitatem inter homines, & parem omnium conditionem crepant. Nihil hi sapiunt, nihil intelligunt, nihil qvaerunt, nisi turbas & bellum omnium in omnes. Qvod uti certum, ita nimis compertum est verum, si deficiente Principum stirpe desiderentur haeredes, gravia mala incubare terris, contraque habere has, qvod gratulentur sibi de firmiori salutis portu, si regnatrix Domus foecunda sit talium Heroum, qvi omnis praestantiae capaces & compotes inveniantur. Floruerunt aliqvando terrae nostrae illo hujusmodi Principum numero, qvi longe perfectissimus a qvibusdam existimatur; at continuis fere funeribus jam dimidia pars decessit. Ita pro octuplici, qvadruplex relicta spes est. Qvam ut tanto arctius amplectimur: ita illam, qvae evanuit ex oculis, non dimittimus e memoria. Et in iis qvidem Principibus, qvi nuper occubuerunt, eam recolere hoc tempus ju- ptrorum, genus principale ac regium sint adepti, & qvo, si ad paternum modo respiciamus, in orbe hoc Europaeo nullum usqvam reperitur antiqvius; sed etiam qvod animos hoc stemmate dignos ab ortu primo acceperint. Ac magnum sane est, trahere sangvinem non à plebe obscura, non ab alia minoris conditionis gente, qvanqvam haud ignobili; sed referre ad ipsos terrarum praesides, ad populorum domitores, & qvibus per tot secula contigit parcere subjectis & debellare superbos. Majus autem est, animos atqve spiritus esse nactum, qvi cum tanta generis magnitudine conspirent atqve concordent. Neqve enrm perpetuo ista vinculo cohaerent: qvod certo indicio est, non situm esse in potestate genitorum, dare prosapiam ex asse moribus suis respondentem, sed valentiorem intervenire manum, qvae dirigat atque gubernet, imo qvae peculiariter conformet atqve effingat, ut generi animus, animo genus exacte conveniat. Hujus beneficio Nostri tum sangvinem hauserunt ab Augustis, Ernestis, Henricis, plurimisque talibus gloriosissimis Ducibus; tum, qvod amplius, ea indole pollebant, ut nihil esset arduum, utqve ad res vel maximas adhiberi possent. Enimvero sapientissimo qvodam consilio Deus O. M. ita mortales distinxit, eas singulis naturas atque ingenia dispensavit, ut, cum tuendae publicae tranqvillitatis causa, alios praeesse, & imperia gerere, aut ad ea gerenda educari; alios submittere cervices & imperata facere oporteret; illis ejusmodi mentes inspiret, qvae pares sint tantis rebus administrandis. Valeant contemtores atque hostes Majestatis: valeant, qvi aeqvalitatem inter homines, & parem omnium conditionem crepant. Nihil hi sapiunt, nihil intelligunt, nihil qvaerunt, nisi turbas & bellum omnium in omnes. Qvod uti certum, ita nimis compertum est verum, si deficiente Principum stirpe desiderentur haeredes, gravia mala incubare terris, contraque habere has, qvod gratulentur sibi de firmiori salutis portu, si regnatrix Domus foecunda sit talium Heroum, qvi omnis praestantiae capaces & compotes inveniantur. Floruerunt aliqvando terrae nostrae illo hujusmodi Principum numero, qvi longe perfectissimus à qvibusdam existimatur; at continuis fere funeribus jam dimidia pars decessit. Ita pro octuplici, qvadruplex relicta spes est. Qvam ut tanto arctius amplectimur: ita illam, qvae evanuit ex oculis, non dimittimus è memoria. Et in iis qvidem Principibus, qvi nuper occubuerunt, eam recolere hoc tempus ju- <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0067"/> ptrorum, genus principale ac regium sint adepti, & qvo, si ad paternum modo respiciamus, in orbe hoc Europaeo nullum usqvam reperitur antiqvius; sed etiam qvod animos hoc stemmate dignos ab ortu primo acceperint. Ac magnum sane est, trahere sangvinem non à plebe obscura, non ab alia minoris conditionis gente, qvanqvam haud ignobili; sed referre ad ipsos terrarum praesides, ad populorum domitores, & qvibus per tot secula contigit parcere subjectis & debellare superbos. Majus autem est, animos atqve spiritus esse nactum, qvi cum tanta generis magnitudine conspirent atqve concordent. Neqve enrm perpetuo ista vinculo cohaerent: qvod certo indicio est, non situm esse in potestate genitorum, dare prosapiam ex asse moribus suis respondentem, sed valentiorem intervenire manum, qvae dirigat atque gubernet, imo qvae peculiariter conformet atqve effingat, ut generi animus, animo genus exacte conveniat. Hujus beneficio Nostri tum sangvinem hauserunt ab Augustis, Ernestis, Henricis, plurimisque talibus gloriosissimis Ducibus; tum, qvod amplius, ea indole pollebant, ut nihil esset arduum, utqve ad res vel maximas adhiberi possent. Enimvero sapientissimo qvodam consilio Deus O. M. ita mortales distinxit, eas singulis naturas atque ingenia dispensavit, ut, cum tuendae publicae tranqvillitatis causa, alios praeesse, & imperia gerere, aut ad ea gerenda educari; alios submittere cervices & imperata facere oporteret; illis ejusmodi mentes inspiret, qvae pares sint tantis rebus administrandis. Valeant contemtores atque hostes Majestatis: valeant, qvi aeqvalitatem inter homines, & parem omnium conditionem crepant. Nihil hi sapiunt, nihil intelligunt, nihil qvaerunt, nisi turbas & bellum omnium in omnes. Qvod uti certum, ita nimis compertum est verum, si deficiente Principum stirpe desiderentur haeredes, gravia mala incubare terris, contraque habere has, qvod gratulentur sibi de firmiori salutis portu, si regnatrix Domus foecunda sit talium Heroum, qvi omnis praestantiae capaces & compotes inveniantur. Floruerunt aliqvando terrae nostrae illo hujusmodi Principum numero, qvi longe perfectissimus à qvibusdam existimatur; at continuis fere funeribus jam dimidia pars decessit. Ita pro octuplici, qvadruplex relicta spes est. Qvam ut tanto arctius amplectimur: ita illam, qvae evanuit ex oculis, non dimittimus è memoria. Et in iis qvidem Principibus, qvi nuper occubuerunt, eam recolere hoc tempus ju- </p> </div> </body> </text> </TEI> [0067]
ptrorum, genus principale ac regium sint adepti, & qvo, si ad paternum modo respiciamus, in orbe hoc Europaeo nullum usqvam reperitur antiqvius; sed etiam qvod animos hoc stemmate dignos ab ortu primo acceperint. Ac magnum sane est, trahere sangvinem non à plebe obscura, non ab alia minoris conditionis gente, qvanqvam haud ignobili; sed referre ad ipsos terrarum praesides, ad populorum domitores, & qvibus per tot secula contigit parcere subjectis & debellare superbos. Majus autem est, animos atqve spiritus esse nactum, qvi cum tanta generis magnitudine conspirent atqve concordent. Neqve enrm perpetuo ista vinculo cohaerent: qvod certo indicio est, non situm esse in potestate genitorum, dare prosapiam ex asse moribus suis respondentem, sed valentiorem intervenire manum, qvae dirigat atque gubernet, imo qvae peculiariter conformet atqve effingat, ut generi animus, animo genus exacte conveniat. Hujus beneficio Nostri tum sangvinem hauserunt ab Augustis, Ernestis, Henricis, plurimisque talibus gloriosissimis Ducibus; tum, qvod amplius, ea indole pollebant, ut nihil esset arduum, utqve ad res vel maximas adhiberi possent. Enimvero sapientissimo qvodam consilio Deus O. M. ita mortales distinxit, eas singulis naturas atque ingenia dispensavit, ut, cum tuendae publicae tranqvillitatis causa, alios praeesse, & imperia gerere, aut ad ea gerenda educari; alios submittere cervices & imperata facere oporteret; illis ejusmodi mentes inspiret, qvae pares sint tantis rebus administrandis. Valeant contemtores atque hostes Majestatis: valeant, qvi aeqvalitatem inter homines, & parem omnium conditionem crepant. Nihil hi sapiunt, nihil intelligunt, nihil qvaerunt, nisi turbas & bellum omnium in omnes. Qvod uti certum, ita nimis compertum est verum, si deficiente Principum stirpe desiderentur haeredes, gravia mala incubare terris, contraque habere has, qvod gratulentur sibi de firmiori salutis portu, si regnatrix Domus foecunda sit talium Heroum, qvi omnis praestantiae capaces & compotes inveniantur. Floruerunt aliqvando terrae nostrae illo hujusmodi Principum numero, qvi longe perfectissimus à qvibusdam existimatur; at continuis fere funeribus jam dimidia pars decessit. Ita pro octuplici, qvadruplex relicta spes est. Qvam ut tanto arctius amplectimur: ita illam, qvae evanuit ex oculis, non dimittimus è memoria. Et in iis qvidem Principibus, qvi nuper occubuerunt, eam recolere hoc tempus ju-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools ?Language Resource Switchboard?FeedbackSie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden. Kommentar zur DTA-AusgabeDieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen … Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss. Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate
(2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription.
(2013-02-15T13:54:31Z)
Weitere Informationen:Anmerkungen zur Transkription:
|
Insbesondere im Hinblick auf die §§ 86a StGB und 130 StGB wird festgestellt, dass die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte weder in irgendeiner Form propagandistischen Zwecken dienen, oder Werbung für verbotene Organisationen oder Vereinigungen darstellen, oder nationalsozialistische Verbrechen leugnen oder verharmlosen, noch zum Zwecke der Herabwürdigung der Menschenwürde gezeigt werden. Die auf diesen Seiten abgebildeten Inhalte (in Wort und Bild) dienen im Sinne des § 86 StGB Abs. 3 ausschließlich historischen, sozial- oder kulturwissenschaftlichen Forschungszwecken. Ihre Veröffentlichung erfolgt in der Absicht, Wissen zur Anregung der intellektuellen Selbstständigkeit und Verantwortungsbereitschaft des Staatsbürgers zu vermitteln und damit der Förderung seiner Mündigkeit zu dienen.
2007–2024 Deutsches Textarchiv, Berlin-Brandenburgische Akademie der Wissenschaften.
Kontakt: redaktion(at)deutschestextarchiv.de. |