Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Achtes Buch. Stifftung des Gothischen,
norio nach Jtalien geschickt: aber unterwegens gegen die gegebene Versiche-
rung, auf Befehl des Käisers, umgebracht 2. Constantini Kopf ist auch
nach Ravenna gebracht, und auf einer Stange den Soldaten gezeiget worden 3.

XXXIII. Währender Zeit, daß Gallien durch seine innerliche Zerrüttun-
Die Vandalen,
Sveven und
Alanen theilen
sich in Spanien.
gen verwüstet ward, bequemeten sich die Teutschen Völcker, die in Spanien
stunden, nachdem sie die Provintzen ziemlich mitgenommen, aber auch unter
sich selbst viel Blut vergossen, endlich A. 411. zu einem Vergleich 1. Die
Vandalen und Sveven, unter welcher letzterer gemeinsamen Benennung, in-
sonderheit auch Marcomannen und Quaden begrieffen werden 2, behielten Gal-
licien für sich, unter welchem Namen zu der Zeit mehr Land, als heutiges
Tages, und zwar insonderheit das ietzige alte Castilien, mit begrieffen ward.
Die alten Einwohner erhielten sich in einem Theil der Provintz, vermuthlich
unter Römischer Hoheit, und haben noch lange Zeit hernach offt mit den Sue-
ven tractiret. Die Alanen bekamen Lusitanien, und die Provintz von Car-

thagena
[Beginn Spaltensatz] Taraconae morari permisit: ipse uero aduersus
Constantinum exercitum eduxit, eo proposito, ut
in transitu Constantem, eius filium, Viennae com-
morantem consiceret. Constantinus igitur, cum
intellexisset id, quod de Maximo actum erat,
Ebodichum, ducem suum, ad ulteriores Rheni par-
tes misit, ut Francos & Alemannos in auxilium
uocaret: Constanti autem, filio suo, Viennae ac
caeterarum ibi ciuitatnm custodiam commisit. Ac
Gerontius quidem, cum Arelatum castra mouisset,
ciuitatem oppugnauit. Non multo autem post,
exercitu Honorii aduersus tyrannum aduentante,
cui praeerat Constantius, imperatoris Valentini-
ani pater, statim fugit cum paucis quibusdam
militibus.
2 sozomenvs l. cit. cap. 14. Constantinus
autem, circumsidente adhuc Honorii exercitu, ob-
sidionem tamen sustinebat: quod illi nunciatum
esset, Ebodichum cum maximis suppetiis aduentu-
rum; quae quidem res & Honsrii quoque duces non
modice terrebat, ita, ut in Italiam reuerti, &
illic bellum experiri uellent. Atque hoc ubi statu-
issent, quia appropinquare iam nunciabatur Ebo-
dichus, Rhodanum fluuium traiiciunt: Et Con-
stantius secum pedites retinens, aduentantem ex-
pectat hostem. Sed Vlphilas, Constantii praefectus,
baud procul istinc in insidiis cum equitibus latitat.
Postquam igitur hostes cum exercitu Vlphilam
praetergressi, pedem iam collaturi essent cum mi-
litibus Constantii, dato signo repente prorumpens
Vlphilas, hostes a tergo inuadit. Et facta sta-
tim ordinum perturbatione, alii diffugiunt: alii
occlduntur.
gregorivs tvronensis

erzehlet aus Frigerido die Umstände etwas anders.
3 [Spaltenumbruch] prosper in chron. ad A. CCCCXI.
Theodos. aug. IV. cos. Constantinus per Hono-
rii duces, Constantium & Vlphilam, apud Arela-
tense oppidum uictus & captus est.
idativs
in chron. ad A. XVII. honorii Con-
stantinus, post triennium inuasae tyrannidis, ab
Honorii duce, Constantio, intra Gallias occiditur.

marcellin. in chron. Honor. IX. & Theo-
dos. IV. coss. Ipse Constantinus apud Arela-
tem ciuitatem occiditur.
gregorivs tv-
ronensis
giebt aus Frigerido einige mehrere
Umstände an. S. §. XXXIV. not. 3.
1 §. XXXIII. 1. orosivs L. VII. c. 40. Igi-
tur Honoriaci, imbuti praeda, & illecti abundan-
tia, quo magis scelus impunitum foret, atque ipsis
sceleris plus liceret, prodita Pyrenaei custodia,
claustrisque patefactis, cunctas gentes, quae per
Gallias uagabantur, Hispaniarum prouinciis im-
mittunt, iisdemque ipsi adiunguntur, ubi actis
aliquamdiu magnis cruentisque discursibus, post
graues rerum atque hominum uastationes, quarum
ipsos quoque modo poenitet, habita sorte, & di-
stributa usque ad nunc possessione, consistunt.

bevtervs
will f. 84. die Pässe so gar an-
zeigen, durch welche die Vandalen, Sveven und
Alanen, nach Spanien gegangen: Estos como de
su condicion eran robadores, dieron passo por
robar con ellos alos Sueuos y Vandalos por el pu-
erto de TOR, y alos Alanos por ALTA LA
VACA,
donde per memoria fue posta una ar-
golla como aldava. &c.
2 Es ist bereits oben §. XVII. not. 5. angemer-
cket worden, daß durch die Honoriacos, derer oro-
[Ende Spaltensatz]
sivs

Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen,
norio nach Jtalien geſchickt: aber unterwegens gegen die gegebene Verſiche-
rung, auf Befehl des Kaͤiſers, umgebracht 2. Conſtantini Kopf iſt auch
nach Ravenna gebracht, und auf einer Stange den Soldaten gezeiget worden 3.

XXXIII. Waͤhrender Zeit, daß Gallien durch ſeine innerliche Zerruͤttun-
Die Vandalẽ,
Sveven und
Alanen theilen
ſich in Spaniẽ.
gen verwuͤſtet ward, bequemeten ſich die Teutſchen Voͤlcker, die in Spanien
ſtunden, nachdem ſie die Provintzen ziemlich mitgenommen, aber auch unter
ſich ſelbſt viel Blut vergoſſen, endlich A. 411. zu einem Vergleich 1. Die
Vandalen und Sveven, unter welcher letzterer gemeinſamen Benennung, in-
ſonderheit auch Marcomannen und Quaden begrieffen werden 2, behielten Gal-
licien fuͤr ſich, unter welchem Namen zu der Zeit mehr Land, als heutiges
Tages, und zwar inſonderheit das ietzige alte Caſtilien, mit begrieffen ward.
Die alten Einwohner erhielten ſich in einem Theil der Provintz, vermuthlich
unter Roͤmiſcher Hoheit, und haben noch lange Zeit hernach offt mit den Sue-
ven tractiret. Die Alanen bekamen Luſitanien, und die Provintz von Car-

thagena
[Beginn Spaltensatz] Taraconae morari permiſit: ipſe uero aduerſus
Conſtantinum exercitum eduxit, eo propoſito, ut
in tranſitu Conſtantem, eius filium, Viennae com-
morantem conſiceret. Conſtantinus igitur, cum
intellexiſſet id, quod de Maximo actum erat,
Ebodichum, ducem ſuum, ad ulteriores Rheni par-
tes miſit, ut Francos & Alemannos in auxilium
uocaret: Conſtanti autem, filio ſuo, Viennae ac
caeterarum ibi ciuitatnm cuſtodiam commiſit. Ac
Gerontius quidem, cum Arelatum caſtra mouiſſet,
ciuitatem oppugnauit. Non multo autem poſt,
exercitu Honorii aduerſus tyrannum aduentante,
cui praeerat Conſtantius, imperatoris Valentini-
ani pater, ſtatim fugit cum paucis quibusdam
militibus.
2 sozomenvs l. cit. cap. 14. Conſtantinus
autem, circumſidente adhuc Honorii exercitu, ob-
ſidionem tamen ſuſtinebat: quod illi nunciatum
eſſet, Ebodichum cum maximis ſuppetiis aduentu-
rum; quae quidem res & Honsrii quoque duces non
modice terrebat, ita, ut in Italiam reuerti, &
illic bellum experiri uellent. Atque hoc ubi ſtatu-
iſſent, quia appropinquare iam nunciabatur Ebo-
dichus, Rhodanum fluuium traiiciunt: Et Con-
ſtantius ſecum pedites retinens, aduentantem ex-
pectat hoſtem. Sed Vlphilas, Conſtantii praefectus,
baud procul iſtinc in inſidiis cum equitibus latitat.
Poſtquam igitur hoſtes cum exercitu Vlphilam
praetergreſſi, pedem iam collaturi eſſent cum mi-
litibus Conſtantii, dato ſigno repente prorumpens
Vlphilas, hoſtes a tergo inuadit. Et facta ſta-
tim ordinum perturbatione, alii diffugiunt: alii
occlduntur.
gregorivs tvronensis

erzehlet aus Frigerido die Umſtaͤnde etwas anders.
3 [Spaltenumbruch] prosper in chron. ad A. CCCCXI.
Theodoſ. aug. IV. cos. Conſtantinus per Hono-
rii duces, Conſtantium & Vlphilam, apud Arela-
tenſe oppidum uictus & captus eſt.
idativs
in chron. ad A. XVII. honorii Con-
ſtantinus, poſt triennium inuaſae tyrannidis, ab
Honorii duce, Conſtantio, intra Gallias occiditur.

marcellin. in chron. Honor. IX. & Theo-
doſ. IV. coss. Ipſe Conſtantinus apud Arela-
tem ciuitatem occiditur.
gregorivs tv-
ronensis
giebt aus Frigerido einige mehrere
Umſtaͤnde an. S. §. XXXIV. not. 3.
1 §. XXXIII. 1. orosivs L. VII. c. 40. Igi-
tur Honoriaci, imbuti praeda, & illecti abundan-
tia, quo magis ſcelus impunitum foret, atque ipſis
ſceleris plus liceret, prodita Pyrenaei cuſtodia,
clauſtrisque patefactis, cunctas gentes, quae per
Gallias uagabantur, Hiſpaniarum prouinciis im-
mittunt, iisdemque ipſi adiunguntur, ubi actis
aliquamdiu magnis cruentisque diſcurſibus, poſt
graues rerum atque hominum uaſtationes, quarum
ipſos quoque modo poenitet, habita ſorte, & di-
ſtributa usque ad nunc poſſeſſione, conſiſtunt.

bevtervs
will f. 84. die Paͤſſe ſo gar an-
zeigen, durch welche die Vandalen, Sveven und
Alanen, nach Spanien gegangen: Eſtos como de
ſu condicion eran robadores, dieron paſſò por
robar con ellos alos Sueuos y Vandalos por el pu-
erto de TOR, y alos Alanos por ALTA LA
VACA,
donde per memoria fue poſta una ar-
golla como aldava. &c.
2 Es iſt bereits oben §. XVII. not. 5. angemer-
cket worden, daß durch die Honoriacos, derer oro-
[Ende Spaltensatz]
sivs
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0406" n="372"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Achtes Buch. Stifftung des Gothi&#x017F;chen,</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">norio</hi> nach Jtalien ge&#x017F;chickt: aber unterwegens gegen die gegebene Ver&#x017F;iche-<lb/>
rung, auf Befehl des Ka&#x0364;i&#x017F;ers, umgebracht <note place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sozomenvs</hi></hi> l. cit. cap. 14. <hi rendition="#i">Con&#x017F;tantinus<lb/>
autem, circum&#x017F;idente adhuc Honorii exercitu, ob-<lb/>
&#x017F;idionem tamen &#x017F;u&#x017F;tinebat: quod illi nunciatum<lb/>
e&#x017F;&#x017F;et, Ebodichum cum maximis &#x017F;uppetiis aduentu-<lb/>
rum; quae quidem res &amp; Honsrii quoque duces non<lb/>
modice terrebat, ita, ut in Italiam reuerti, &amp;<lb/>
illic bellum experiri uellent. Atque hoc ubi &#x017F;tatu-<lb/>
i&#x017F;&#x017F;ent, quia appropinquare iam nunciabatur Ebo-<lb/>
dichus, Rhodanum fluuium traiiciunt: Et Con-<lb/>
&#x017F;tantius &#x017F;ecum pedites retinens, aduentantem ex-<lb/>
pectat ho&#x017F;tem. Sed Vlphilas, Con&#x017F;tantii praefectus,<lb/>
baud procul i&#x017F;tinc in in&#x017F;idiis cum equitibus latitat.<lb/>
Po&#x017F;tquam igitur ho&#x017F;tes cum exercitu Vlphilam<lb/>
praetergre&#x017F;&#x017F;i, pedem iam collaturi e&#x017F;&#x017F;ent cum mi-<lb/>
litibus Con&#x017F;tantii, dato &#x017F;igno repente prorumpens<lb/>
Vlphilas, ho&#x017F;tes a tergo inuadit. Et facta &#x017F;ta-<lb/>
tim ordinum perturbatione, alii diffugiunt: alii<lb/>
occlduntur.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">gregorivs tvronensis</hi></hi></hi><lb/>
erzehlet aus <hi rendition="#aq">Frigerido</hi> die Um&#x017F;ta&#x0364;nde etwas anders.</note>. <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantini</hi> Kopf i&#x017F;t auch<lb/>
nach <hi rendition="#aq">Ravenna</hi> gebracht, und auf einer Stange den Soldaten gezeiget worden <note place="foot" n="3"><cb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosper</hi></hi> in chron. ad A. <hi rendition="#g">CCCCXI.</hi><lb/>
Theodo&#x017F;. aug. IV. cos. <hi rendition="#i">Con&#x017F;tantinus per Hono-<lb/>
rii duces, Con&#x017F;tantium &amp; Vlphilam, apud Arela-<lb/>
ten&#x017F;e oppidum uictus &amp; captus e&#x017F;t.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi><lb/>
in chron. ad A. XVII. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">honorii</hi></hi> <hi rendition="#i">Con-<lb/>
&#x017F;tantinus, po&#x017F;t triennium inua&#x017F;ae tyrannidis, ab<lb/>
Honorii duce, Con&#x017F;tantio, intra Gallias occiditur.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">marcellin.</hi></hi> in chron. Honor. IX. &amp; Theo-<lb/>
do&#x017F;. IV. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">coss.</hi></hi> <hi rendition="#i">Ip&#x017F;e Con&#x017F;tantinus apud Arela-<lb/>
tem ciuitatem occiditur.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">gregorivs tv-<lb/>
ronensis</hi></hi></hi> giebt aus <hi rendition="#aq">Frigerido</hi> einige mehrere<lb/>
Um&#x017F;ta&#x0364;nde an. S. §. <hi rendition="#aq">XXXIV. not.</hi> 3.</note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XXXIII.</hi> Wa&#x0364;hrender Zeit, daß Gallien durch &#x017F;eine innerliche Zerru&#x0364;ttun-<lb/><note place="left">Die Vandale&#x0303;,<lb/>
Sveven und<lb/>
Alanen theilen<lb/>
&#x017F;ich in Spanie&#x0303;.</note>gen verwu&#x0364;&#x017F;tet ward, bequemeten &#x017F;ich die Teut&#x017F;chen Vo&#x0364;lcker, die in Spanien<lb/>
&#x017F;tunden, nachdem &#x017F;ie die Provintzen ziemlich mitgenommen, aber auch unter<lb/>
&#x017F;ich &#x017F;elb&#x017F;t viel Blut vergo&#x017F;&#x017F;en, endlich <hi rendition="#aq">A.</hi> 411. zu einem Vergleich <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XXXIII</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">orosivs</hi></hi> L. VII. c. 40. <hi rendition="#i">Igi-<lb/>
tur Honoriaci, imbuti praeda, &amp; illecti abundan-<lb/>
tia, quo magis &#x017F;celus impunitum foret, atque ip&#x017F;is<lb/>
&#x017F;celeris plus liceret, prodita Pyrenaei cu&#x017F;todia,<lb/>
clau&#x017F;trisque patefactis, cunctas gentes, quae per<lb/>
Gallias uagabantur, Hi&#x017F;paniarum prouinciis im-<lb/>
mittunt, iisdemque ip&#x017F;i adiunguntur, ubi actis<lb/>
aliquamdiu magnis cruentisque di&#x017F;cur&#x017F;ibus, po&#x017F;t<lb/>
graues rerum atque hominum ua&#x017F;tationes, quarum<lb/>
ip&#x017F;os quoque modo poenitet, habita &#x017F;orte, &amp; di-<lb/>
&#x017F;tributa usque ad nunc po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ione, con&#x017F;i&#x017F;tunt.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">bevtervs</hi></hi></hi> will <hi rendition="#aq">f.</hi> 84. die Pa&#x0364;&#x017F;&#x017F;e &#x017F;o gar an-<lb/>
zeigen, durch welche die Vandalen, Sveven und<lb/>
Alanen, nach Spanien gegangen: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">E&#x017F;tos como de<lb/>
&#x017F;u condicion eran robadores, dieron pa&#x017F;&#x017F;ò por<lb/>
robar con ellos alos Sueuos y Vandalos por el pu-<lb/>
erto de <hi rendition="#g">TOR,</hi> y alos Alanos por <hi rendition="#g">ALTA LA<lb/>
VACA,</hi> donde per memoria fue po&#x017F;ta una ar-<lb/>
golla como aldava. &amp;c.</hi></hi></note>. Die<lb/>
Vandalen und Sveven, unter welcher letzterer gemein&#x017F;amen Benennung, in-<lb/>
&#x017F;onderheit auch Marcomannen und Quaden begrieffen werden <note xml:id="FN406_02_01" next="#FN406_02_02" place="foot" n="2">Es i&#x017F;t bereits oben §. <hi rendition="#aq">XVII. not.</hi> 5. angemer-<lb/>
cket worden, daß durch die <hi rendition="#aq">Honoriacos,</hi> derer <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">oro-</hi></hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sivs</hi></hi></hi></fw><cb type="end"/>
</note>, behielten Gal-<lb/>
licien fu&#x0364;r &#x017F;ich, unter welchem Namen zu der Zeit mehr Land, als heutiges<lb/>
Tages, und zwar in&#x017F;onderheit das ietzige alte Ca&#x017F;tilien, mit begrieffen ward.<lb/>
Die alten Einwohner erhielten &#x017F;ich in einem Theil der Provintz, vermuthlich<lb/>
unter Ro&#x0364;mi&#x017F;cher Hoheit, und haben noch lange Zeit hernach offt mit den Sue-<lb/>
ven tractiret. Die Alanen bekamen Lu&#x017F;itanien, und die Provintz von <hi rendition="#aq">Car-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">thagena</hi></fw><lb/><note xml:id="FN405_01_02" prev="#FN405_01_01" place="foot" n="1"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Taraconae morari permi&#x017F;it: ip&#x017F;e uero aduer&#x017F;us<lb/>
Con&#x017F;tantinum exercitum eduxit, eo propo&#x017F;ito, ut<lb/>
in tran&#x017F;itu Con&#x017F;tantem, eius filium, Viennae com-<lb/>
morantem con&#x017F;iceret. Con&#x017F;tantinus igitur, cum<lb/>
intellexi&#x017F;&#x017F;et id, quod de Maximo actum erat,<lb/>
Ebodichum, ducem &#x017F;uum, ad ulteriores Rheni par-<lb/>
tes mi&#x017F;it, ut Francos &amp; Alemannos in auxilium<lb/>
uocaret: Con&#x017F;tanti autem, filio &#x017F;uo, Viennae ac<lb/>
caeterarum ibi ciuitatnm cu&#x017F;todiam commi&#x017F;it. Ac<lb/>
Gerontius quidem, cum Arelatum ca&#x017F;tra moui&#x017F;&#x017F;et,<lb/>
ciuitatem oppugnauit. Non multo autem po&#x017F;t,<lb/>
exercitu Honorii aduer&#x017F;us tyrannum aduentante,<lb/>
cui praeerat Con&#x017F;tantius, imperatoris Valentini-<lb/>
ani pater, &#x017F;tatim fugit cum paucis quibusdam<lb/>
militibus.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[372/0406] Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen, norio nach Jtalien geſchickt: aber unterwegens gegen die gegebene Verſiche- rung, auf Befehl des Kaͤiſers, umgebracht 2. Conſtantini Kopf iſt auch nach Ravenna gebracht, und auf einer Stange den Soldaten gezeiget worden 3. XXXIII. Waͤhrender Zeit, daß Gallien durch ſeine innerliche Zerruͤttun- gen verwuͤſtet ward, bequemeten ſich die Teutſchen Voͤlcker, die in Spanien ſtunden, nachdem ſie die Provintzen ziemlich mitgenommen, aber auch unter ſich ſelbſt viel Blut vergoſſen, endlich A. 411. zu einem Vergleich 1. Die Vandalen und Sveven, unter welcher letzterer gemeinſamen Benennung, in- ſonderheit auch Marcomannen und Quaden begrieffen werden 2, behielten Gal- licien fuͤr ſich, unter welchem Namen zu der Zeit mehr Land, als heutiges Tages, und zwar inſonderheit das ietzige alte Caſtilien, mit begrieffen ward. Die alten Einwohner erhielten ſich in einem Theil der Provintz, vermuthlich unter Roͤmiſcher Hoheit, und haben noch lange Zeit hernach offt mit den Sue- ven tractiret. Die Alanen bekamen Luſitanien, und die Provintz von Car- thagena 1 Die Vandalẽ, Sveven und Alanen theilen ſich in Spaniẽ. 2 sozomenvs l. cit. cap. 14. Conſtantinus autem, circumſidente adhuc Honorii exercitu, ob- ſidionem tamen ſuſtinebat: quod illi nunciatum eſſet, Ebodichum cum maximis ſuppetiis aduentu- rum; quae quidem res & Honsrii quoque duces non modice terrebat, ita, ut in Italiam reuerti, & illic bellum experiri uellent. Atque hoc ubi ſtatu- iſſent, quia appropinquare iam nunciabatur Ebo- dichus, Rhodanum fluuium traiiciunt: Et Con- ſtantius ſecum pedites retinens, aduentantem ex- pectat hoſtem. Sed Vlphilas, Conſtantii praefectus, baud procul iſtinc in inſidiis cum equitibus latitat. Poſtquam igitur hoſtes cum exercitu Vlphilam praetergreſſi, pedem iam collaturi eſſent cum mi- litibus Conſtantii, dato ſigno repente prorumpens Vlphilas, hoſtes a tergo inuadit. Et facta ſta- tim ordinum perturbatione, alii diffugiunt: alii occlduntur. gregorivs tvronensis erzehlet aus Frigerido die Umſtaͤnde etwas anders. 3 prosper in chron. ad A. CCCCXI. Theodoſ. aug. IV. cos. Conſtantinus per Hono- rii duces, Conſtantium & Vlphilam, apud Arela- tenſe oppidum uictus & captus eſt. idativs in chron. ad A. XVII. honorii Con- ſtantinus, poſt triennium inuaſae tyrannidis, ab Honorii duce, Conſtantio, intra Gallias occiditur. marcellin. in chron. Honor. IX. & Theo- doſ. IV. coss. Ipſe Conſtantinus apud Arela- tem ciuitatem occiditur. gregorivs tv- ronensis giebt aus Frigerido einige mehrere Umſtaͤnde an. S. §. XXXIV. not. 3. 1 §. XXXIII. 1. orosivs L. VII. c. 40. Igi- tur Honoriaci, imbuti praeda, & illecti abundan- tia, quo magis ſcelus impunitum foret, atque ipſis ſceleris plus liceret, prodita Pyrenaei cuſtodia, clauſtrisque patefactis, cunctas gentes, quae per Gallias uagabantur, Hiſpaniarum prouinciis im- mittunt, iisdemque ipſi adiunguntur, ubi actis aliquamdiu magnis cruentisque diſcurſibus, poſt graues rerum atque hominum uaſtationes, quarum ipſos quoque modo poenitet, habita ſorte, & di- ſtributa usque ad nunc poſſeſſione, conſiſtunt. bevtervs will f. 84. die Paͤſſe ſo gar an- zeigen, durch welche die Vandalen, Sveven und Alanen, nach Spanien gegangen: Eſtos como de ſu condicion eran robadores, dieron paſſò por robar con ellos alos Sueuos y Vandalos por el pu- erto de TOR, y alos Alanos por ALTA LA VACA, donde per memoria fue poſta una ar- golla como aldava. &c. 2 Es iſt bereits oben §. XVII. not. 5. angemer- cket worden, daß durch die Honoriacos, derer oro- sivs 1 Taraconae morari permiſit: ipſe uero aduerſus Conſtantinum exercitum eduxit, eo propoſito, ut in tranſitu Conſtantem, eius filium, Viennae com- morantem conſiceret. Conſtantinus igitur, cum intellexiſſet id, quod de Maximo actum erat, Ebodichum, ducem ſuum, ad ulteriores Rheni par- tes miſit, ut Francos & Alemannos in auxilium uocaret: Conſtanti autem, filio ſuo, Viennae ac caeterarum ibi ciuitatnm cuſtodiam commiſit. Ac Gerontius quidem, cum Arelatum caſtra mouiſſet, ciuitatem oppugnauit. Non multo autem poſt, exercitu Honorii aduerſus tyrannum aduentante, cui praeerat Conſtantius, imperatoris Valentini- ani pater, ſtatim fugit cum paucis quibusdam militibus.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/406
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 372. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/406>, abgerufen am 17.06.2024.