Mayer, Johann Tobias: Vollständiger Lehrbegriff der höhern Analysis. Bd. 2. Göttingen, 1818.Integralrechnung. mit
[Formel 1]
, so ergiebt sich nach gehöriger Rechnungund Versetzung der Glieder m a c 2 B . xr+m-1 + m a b2 B . x2n+m-1-r + n b C . xn-1-ry2 + 2m a b c B . xn+m-1 + r c C . x-1y + m an+1 A . xn m + m-1-r y2dx -- Ccdy=o V. Soll diese Gleichung mit (Sun) überein- 4)
Integralrechnung. mit
[Formel 1]
, ſo ergiebt ſich nach gehoͤriger Rechnungund Verſetzung der Glieder μ a c 2 B . xρ+μ-1 + μ a b2 B . x2ν+μ-1-ρ + ν b C . xν-1-ρy2 + 2μ a b c B . xν+μ-1 + ρ c C . x-1y + μ an+1 A . xn μ + μ-1-ρ y2dx — Ccdy=o V. Soll dieſe Gleichung mit (☉) uͤberein- 4)
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <div n="4"> <p><pb facs="#f0231" n="215"/><fw place="top" type="header">Integralrechnung.</fw><lb/> mit <formula/>, ſo ergiebt ſich nach gehoͤriger Rechnung<lb/> und Verſetzung der Glieder<lb/><list><item><list rendition="#rightBraced"><item><hi rendition="#i">μ</hi><hi rendition="#aq">a c</hi><hi rendition="#sup">2</hi><hi rendition="#aq">B . x</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">ρ</hi>+<hi rendition="#i">μ</hi>-1</hi></item><lb/><item><list rendition="#rightBraced"><item>+ <hi rendition="#i">μ</hi> <hi rendition="#aq">a b</hi><hi rendition="#sup">2</hi> <hi rendition="#aq">B . x</hi><hi rendition="#sup">2<hi rendition="#i">ν</hi>+<hi rendition="#i">μ</hi>-1-<hi rendition="#i">ρ</hi></hi></item><lb/><item>+ <hi rendition="#i">ν</hi> <hi rendition="#aq">b C . x</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">ν</hi>-1-<hi rendition="#i">ρ</hi></hi></item></list><hi rendition="#aq">y</hi><hi rendition="#sup">2</hi></item><lb/><item><list rendition="#rightBraced"><item>+ 2<hi rendition="#i">μ</hi> <hi rendition="#aq">a b c B . x</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#i">ν</hi>+<hi rendition="#i">μ</hi>-1</hi></item><lb/><item>+ <hi rendition="#i">ρ</hi> <hi rendition="#aq">c C . x</hi><hi rendition="#sup">-1</hi></item></list><hi rendition="#aq">y</hi></item><lb/><item>+ <hi rendition="#i">μ</hi> <hi rendition="#aq">a</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#aq">n</hi>+1</hi> <hi rendition="#aq">A . x</hi><hi rendition="#sup"><hi rendition="#aq">n</hi><hi rendition="#i">μ</hi> + <hi rendition="#i">μ</hi>-1-<hi rendition="#i">ρ</hi></hi> <hi rendition="#aq">y</hi><hi rendition="#sup">2</hi></item></list><hi rendition="#aq">dx — Ccdy=o</hi></item></list></p><lb/> <p><hi rendition="#aq">V.</hi> Soll dieſe Gleichung mit (☉) uͤberein-<lb/> kommen, ſo ſetze man in ihrem erſten Gliede<lb/> 1) <hi rendition="#i">μ</hi> <hi rendition="#aq">c<hi rendition="#sup">2</hi> a B = A</hi> und <hi rendition="#i">ρ</hi> + <hi rendition="#i">μ</hi> — 1 = <hi rendition="#aq">m</hi><lb/> und damit die folgenden zwey in <hi rendition="#aq">y</hi><hi rendition="#sup">2</hi> multiplicirten<lb/> Glieder wegfallen<lb/> 2) <hi rendition="#i">μ</hi> <hi rendition="#aq">a b<hi rendition="#sup">2</hi> B</hi> + <hi rendition="#i">ν</hi> <hi rendition="#aq">b C = o;</hi> <choice><sic>nud</sic><corr>und</corr></choice> 2 <hi rendition="#i">ν</hi> + <hi rendition="#i">μ</hi> — 1 — <hi rendition="#i">ρ</hi> = <hi rendition="#i">ν</hi> — 1 — <hi rendition="#i">ρ</hi><lb/><hi rendition="#c">oder <hi rendition="#i">ν</hi> + <hi rendition="#i">μ</hi> = <hi rendition="#aq">o</hi></hi><lb/> Damit ferner die in <hi rendition="#aq">y</hi> multiplicirten zwey Glieder<lb/> wegfallen<lb/> 3) 2 <hi rendition="#i">μ</hi> <hi rendition="#aq">a b c B</hi> + <hi rendition="#i">ρ</hi> <hi rendition="#aq">c C = o</hi> und <hi rendition="#i">ν</hi> + <hi rendition="#i">μ</hi> — 1 = — 1<lb/><hi rendition="#et">oder <hi rendition="#i">ν</hi> + <hi rendition="#i">μ</hi> = <hi rendition="#aq">o</hi> wie (2)</hi><lb/> Sodann damit das letzte Glied dem <hi rendition="#aq">B y</hi><hi rendition="#sup">2</hi> in der<lb/> Gleichung (☉) gleich werde<lb/> <fw place="bottom" type="catch">4)</fw><lb/></p> </div> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [215/0231]
Integralrechnung.
mit [FORMEL], ſo ergiebt ſich nach gehoͤriger Rechnung
und Verſetzung der Glieder
μ a c 2 B . xρ+μ-1
+ μ a b2 B . x2ν+μ-1-ρ
+ ν b C . xν-1-ρ
y2
+ 2μ a b c B . xν+μ-1
+ ρ c C . x-1
y
+ μ an+1 A . xn μ + μ-1-ρ y2
dx — Ccdy=o
V. Soll dieſe Gleichung mit (☉) uͤberein-
kommen, ſo ſetze man in ihrem erſten Gliede
1) μ c2 a B = A und ρ + μ — 1 = m
und damit die folgenden zwey in y2 multiplicirten
Glieder wegfallen
2) μ a b2 B + ν b C = o; und 2 ν + μ — 1 — ρ = ν — 1 — ρ
oder ν + μ = o
Damit ferner die in y multiplicirten zwey Glieder
wegfallen
3) 2 μ a b c B + ρ c C = o und ν + μ — 1 = — 1
oder ν + μ = o wie (2)
Sodann damit das letzte Glied dem B y2 in der
Gleichung (☉) gleich werde
4)
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/mayer_analysis02_1818 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/mayer_analysis02_1818/231 |
Zitationshilfe: | Mayer, Johann Tobias: Vollständiger Lehrbegriff der höhern Analysis. Bd. 2. Göttingen, 1818, S. 215. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mayer_analysis02_1818/231>, abgerufen am 16.02.2025. |