Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Thomasius, Christian: Einleitung zu der Vernunfft-Lehre. Halle (Saale), 1691.

Bild:
<< vorherige Seite

Vorrede.
sentia, quam de corpore & substantia extensa.
(Bene est, quod Noster talia VULT, nam
eruditus Cartesianus nunquam dixit:
substantiam quae idem est cum corpore,
citius cognosci quam corpus. Num
enim IDEM citius cognoscitur SE
IPSO? sed Noster pergit:) Qvae veritas
adeo clara est, ut mir er a Doctiss. Autore In-
trod. in Philos. Aul. in controversiam vocari
eam potuisse.
Es heisset hier wohl recht:
Miri Mir antur &c. Jch wundere mich gantz
nicht drüber/ denn ich habe in meiner Intro-
duction cap.
3. meine Ursachen gnugsam ge-
setzt/ die vielleicht kräfftiger seyn als Cartesii
seine/ wenn er in Anfang seines methodi diese
klare Warheit/ daß er Hände und Füsse habe/
in Zweiffel gezogen. Alleine der Autor Spe-
cimis
wird nein darzu sagen/ denn er will die
Leute bereden/ quod suo jure id fecerit Carte-
sius.
Fragst du QUO JURE, so antwortet er/
quia placuit ipsi, dum solidam sapientiam me-
ditaretur, omnes opiniones veteres, etsi pro-
babiles, ut falsas tamen esse ad tempus abdi-
candas &c. etiam de rebus sensibilib 9 &c. quia a
somno vigiliam distinguere
haud poterat &c. igi-
tur patet etiam ipsum eo tem pore jure de-
corpore proprio dubitare pot uisse. vid

nostr.

Vorrede.
ſentia, quam de corpore & ſubſtantia extenſa.
(Benè eſt, quod Noſter talia VULT, nam
eruditus Carteſianus nunquam dixit:
ſubſtantiam quæ idem eſt cum corpore,
citius cognoſci quam corpus. Num
enim IDEM citius cognoſcitur SE
IPSO? ſed Noſter pergit:) Qvæ veritas
adeò clara eſt, ut mir er à Doctiſſ. Autore In-
trod. in Philoſ. Aul. in controverſiam vocari
eam potuiſſe.
Es heiſſet hier wohl recht:
Miri Mir antur &c. Jch wundere mich gantz
nicht druͤber/ denn ich habe in meiner Intro-
duction cap.
3. meine Urſachen gnugſam ge-
ſetzt/ die vielleicht kraͤfftiger ſeyn als Carteſii
ſeine/ wenn er in Anfang ſeines methodi dieſe
klare Warheit/ daß er Haͤnde und Fuͤſſe habe/
in Zweiffel gezogen. Alleine der Autor Spe-
cimis
wird nein darzu ſagen/ denn er will die
Leute bereden/ quod ſuo jure id fecerit Carte-
ſius.
Fragſt du QUO JURE, ſo antwortet er/
quia placuit ipſi, dum ſolidam ſapientiam me-
ditaretur, omnes opiniones veteres, etſi pro-
babiles, ut falſas tamen eſſe ad tempus abdi-
candas &c. etiam de rebus ſenſibilib 9 &c. quia à
ſomno vigiliam diſtinguere
haud poterat &c. igi-
tur patet etiam ipſum eo tem pore jure de-
corpore proprio dubitare pot uiſſe. vid

noſtr.
<TEI>
  <text>
    <front>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0077" n="59"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Vorrede.</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;entia, quam de corpore &amp; &#x017F;ub&#x017F;tantia exten&#x017F;a.</hi><lb/>
(Benè e&#x017F;t, quod No&#x017F;ter talia <hi rendition="#i">VULT,</hi> nam<lb/>
eruditus Carte&#x017F;ianus nunquam dixit:<lb/>
&#x017F;ub&#x017F;tantiam quæ <hi rendition="#i">idem</hi> e&#x017F;t cum corpore,<lb/>
citius cogno&#x017F;ci quam corpus. Num<lb/>
enim <hi rendition="#g">IDEM</hi> citius cogno&#x017F;citur SE<lb/>
IPSO? &#x017F;ed No&#x017F;ter pergit:) <hi rendition="#i">Qvæ veritas<lb/>
adeò clara e&#x017F;t, ut mir er à Docti&#x017F;&#x017F;. Autore In-<lb/>
trod. in Philo&#x017F;. Aul. in controver&#x017F;iam vocari<lb/>
eam potui&#x017F;&#x017F;e.</hi></hi> Es hei&#x017F;&#x017F;et hier wohl recht:<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Miri Mir antur</hi> &amp;c.</hi> Jch wundere mich gantz<lb/>
nicht dru&#x0364;ber/ denn ich habe in meiner <hi rendition="#aq">Intro-<lb/>
duction cap.</hi> 3. meine Ur&#x017F;achen gnug&#x017F;am ge-<lb/>
&#x017F;etzt/ die vielleicht kra&#x0364;fftiger &#x017F;eyn als <hi rendition="#aq">Carte&#x017F;ii</hi><lb/>
&#x017F;eine/ wenn er in Anfang &#x017F;eines <hi rendition="#aq">methodi</hi> die&#x017F;e<lb/>
klare Warheit/ daß er Ha&#x0364;nde und Fu&#x0364;&#x017F;&#x017F;e habe/<lb/>
in Zweiffel gezogen. Alleine der <hi rendition="#aq">Autor Spe-<lb/>
cimis</hi> wird nein darzu &#x017F;agen/ denn er will die<lb/>
Leute bereden/ <hi rendition="#aq">quod <hi rendition="#i">&#x017F;uo jure</hi> id fecerit Carte-<lb/>
&#x017F;ius.</hi> Frag&#x017F;t du <hi rendition="#aq">QUO JURE,</hi> &#x017F;o antwortet er/<lb/><hi rendition="#aq">quia <hi rendition="#i">placuit</hi> ip&#x017F;i, dum &#x017F;olidam &#x017F;apientiam me-<lb/>
ditaretur, omnes opiniones veteres, et&#x017F;i pro-<lb/>
babiles, ut fal&#x017F;as tamen e&#x017F;&#x017F;e ad tempus abdi-<lb/>
candas &amp;c. etiam de rebus &#x017F;en&#x017F;ibilib 9 &amp;c. quia <hi rendition="#i">à<lb/>
&#x017F;omno vigiliam di&#x017F;tinguere</hi> haud poterat &amp;c. igi-<lb/>
tur patet etiam ip&#x017F;um eo tem pore <hi rendition="#i">jure</hi> de-<lb/>
corpore proprio dubitare pot ui&#x017F;&#x017F;e. vid</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">no&#x017F;tr.</hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[59/0077] Vorrede. ſentia, quam de corpore & ſubſtantia extenſa. (Benè eſt, quod Noſter talia VULT, nam eruditus Carteſianus nunquam dixit: ſubſtantiam quæ idem eſt cum corpore, citius cognoſci quam corpus. Num enim IDEM citius cognoſcitur SE IPSO? ſed Noſter pergit:) Qvæ veritas adeò clara eſt, ut mir er à Doctiſſ. Autore In- trod. in Philoſ. Aul. in controverſiam vocari eam potuiſſe. Es heiſſet hier wohl recht: Miri Mir antur &c. Jch wundere mich gantz nicht druͤber/ denn ich habe in meiner Intro- duction cap. 3. meine Urſachen gnugſam ge- ſetzt/ die vielleicht kraͤfftiger ſeyn als Carteſii ſeine/ wenn er in Anfang ſeines methodi dieſe klare Warheit/ daß er Haͤnde und Fuͤſſe habe/ in Zweiffel gezogen. Alleine der Autor Spe- cimis wird nein darzu ſagen/ denn er will die Leute bereden/ quod ſuo jure id fecerit Carte- ſius. Fragſt du QUO JURE, ſo antwortet er/ quia placuit ipſi, dum ſolidam ſapientiam me- ditaretur, omnes opiniones veteres, etſi pro- babiles, ut falſas tamen eſſe ad tempus abdi- candas &c. etiam de rebus ſenſibilib 9 &c. quia à ſomno vigiliam diſtinguere haud poterat &c. igi- tur patet etiam ipſum eo tem pore jure de- corpore proprio dubitare pot uiſſe. vid noſtr.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_einleitungvernufftlehre_1691
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_einleitungvernufftlehre_1691/77
Zitationshilfe: Thomasius, Christian: Einleitung zu der Vernunfft-Lehre. Halle (Saale), 1691, S. 59. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_einleitungvernufftlehre_1691/77>, abgerufen am 19.05.2024.