Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Hauptmann, Gerhart: Der Biberpelz. Berlin, 1893.

Bild:
<< vorherige Seite
heit vergessen, spricht sie, ihn scheinbar erst wieder gewahrend). Ich
winsch' Ihn ooch eine glickliche Reise!
Wulkow. Na, mehr wie dreizehn kann ick nich
jeben.
Frau Wolff. J, lassen Se's man!
Wulkow. Ick kann nich mehr jeben. Wat ick
Ihn sage. Et is blos, det ick die Kundschaft behalte.
Jott soll mich straffen! So wah, wie ick hiersteh. Bei
det janze Jeschäft verdien ick nich so viel. Un wenn
ick ooch sachen wollte: vierzehn, denn setz ick zu, denn
hebb' ick Verlust von eene Mark. Det soll mir aber
nu janz ejal sind. Det Ihr all'n juten Willen seht.
For Märker vierzehn ...
Frau Wolff. Lußt's gutt sein! Lußt's gutt sein!
Das Reh werd'n mer los, da warten 'mer noch nich
bis morgen frih.
Wulkow. Na, wenn et man Keener hängen
sieht. Det is nich mit Jelde abzumachen.
Frau Wolff. Das Reh hier, das hab mir
verendet gefunden.
Wulkow. Ja, in de Schlinge, det will ick jlooben!
Frau Wolff. Kummt bloß nich uff die Art!
Da habt Ihr ke Glicke! Ma soll Euch woll Alls
in a Rachen schmeißen? Ma schind't sich, bis ma
keen Oden mehr hat. Stundenlang muß ma baden
im Schnee, geschweige was ma dabei riskiert, im
schtockbrandfinstern. Das is kee Spaß.
Wulkow. Ick hebbe man schon Stücker viere zu
liejen. Sonst wollt ick ja sachen funfzehn Mark.
2*
heit vergeſſen, ſpricht ſie, ihn ſcheinbar erſt wieder gewahrend). Ich
winſch’ Ihn ooch eine glickliche Reiſe!
Wulkow. Na, mehr wie dreizehn kann ick nich
jeben.
Frau Wolff. J, laſſen Se’s man!
Wulkow. Ick kann nich mehr jeben. Wat ick
Ihn ſage. Et is blos, det ick die Kundſchaft behalte.
Jott ſoll mich ſtraffen! So wah, wie ick hierſteh. Bei
det janze Jeſchäft verdien ick nich ſo viel. Un wenn
ick ooch ſachen wollte: vierzehn, denn ſetz ick zu, denn
hebb’ ick Verluſt von eene Mark. Det ſoll mir aber
nu janz ejal ſind. Det Ihr all’n juten Willen ſeht.
For Märker vierzehn …
Frau Wolff. Lußt’s gutt ſein! Lußt’s gutt ſein!
Das Reh werd’n mer los, da warten ’mer noch nich
bis morgen frih.
Wulkow. Na, wenn et man Keener hängen
ſieht. Det is nich mit Jelde abzumachen.
Frau Wolff. Das Reh hier, das hab mir
verendet gefunden.
Wulkow. Ja, in de Schlinge, det will ick jlooben!
Frau Wolff. Kummt bloß nich uff die Art!
Da habt Ihr ke Glicke! Ma ſoll Euch woll Alls
in a Rachen ſchmeißen? Ma ſchind’t ſich, bis ma
keen Oden mehr hat. Stundenlang muß ma baden
im Schnee, geſchweige was ma dabei riskiert, im
ſchtockbrandfinſtern. Das is kee Spaß.
Wulkow. Ick hebbe man ſchon Stücker viere zu
liejen. Sonſt wollt ick ja ſachen funfzehn Mark.
2*
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <sp who="#WOLFF">
          <stage><pb facs="#f0025" n="19"/>
heit verge&#x017F;&#x017F;en, &#x017F;pricht &#x017F;ie, ihn &#x017F;cheinbar er&#x017F;t wieder gewahrend).</stage>
          <p>Ich<lb/>
win&#x017F;ch&#x2019; Ihn ooch eine glickliche Rei&#x017F;e!</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WUL">
          <speaker><hi rendition="#g">Wulkow</hi>.</speaker>
          <p>Na, mehr wie dreizehn kann ick nich<lb/>
jeben.</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WOLFF">
          <speaker><hi rendition="#g">Frau Wolff</hi>.</speaker>
          <p>J, la&#x017F;&#x017F;en Se&#x2019;s man!</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WUL">
          <speaker><hi rendition="#g">Wulkow</hi>.</speaker>
          <p>Ick kann nich mehr jeben. Wat ick<lb/>
Ihn &#x017F;age. Et is blos, det ick die Kund&#x017F;chaft behalte.<lb/>
Jott &#x017F;oll mich &#x017F;traffen! So wah, wie ick hier&#x017F;teh. Bei<lb/>
det janze Je&#x017F;chäft verdien ick nich &#x017F;o viel. Un wenn<lb/>
ick ooch &#x017F;achen wollte: vierzehn, denn &#x017F;etz ick zu, denn<lb/>
hebb&#x2019; ick Verlu&#x017F;t von eene Mark. Det &#x017F;oll mir aber<lb/>
nu janz ejal &#x017F;ind. Det Ihr all&#x2019;n juten Willen &#x017F;eht.<lb/>
For Märker vierzehn &#x2026;</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WOLFF">
          <speaker><hi rendition="#g">Frau Wolff</hi>.</speaker>
          <p>Lußt&#x2019;s gutt &#x017F;ein! Lußt&#x2019;s gutt &#x017F;ein!<lb/>
Das Reh werd&#x2019;n mer los, da warten &#x2019;mer noch nich<lb/>
bis morgen frih.</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WUL">
          <speaker><hi rendition="#g">Wulkow</hi>.</speaker>
          <p>Na, wenn et man Keener hängen<lb/>
&#x017F;ieht. Det is nich mit Jelde abzumachen.</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WOLFF">
          <speaker><hi rendition="#g">Frau Wolff</hi>.</speaker>
          <p>Das Reh hier, das hab mir<lb/>
verendet gefunden.</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WUL">
          <speaker><hi rendition="#g">Wulkow</hi>.</speaker>
          <p>Ja, in de Schlinge, det will ick jlooben!</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WOLFF">
          <speaker><hi rendition="#g">Frau Wolff</hi>.</speaker>
          <p>Kummt bloß nich uff die Art!<lb/>
Da habt Ihr ke Glicke! Ma &#x017F;oll Euch woll Alls<lb/>
in a Rachen &#x017F;chmeißen? Ma &#x017F;chind&#x2019;t &#x017F;ich, bis ma<lb/>
keen Oden mehr hat. Stundenlang muß ma baden<lb/>
im Schnee, ge&#x017F;chweige was ma dabei riskiert, im<lb/>
&#x017F;chtockbrandfin&#x017F;tern. Das is kee Spaß.</p>
        </sp><lb/>
        <sp who="#WUL">
          <speaker><hi rendition="#g">Wulkow</hi>.</speaker>
          <p>Ick hebbe man &#x017F;chon Stücker viere zu<lb/>
liejen. Son&#x017F;t wollt ick ja &#x017F;achen funfzehn Mark.</p>
        </sp><lb/>
        <fw place="bottom" type="sig">2*</fw><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[19/0025] heit vergeſſen, ſpricht ſie, ihn ſcheinbar erſt wieder gewahrend). Ich winſch’ Ihn ooch eine glickliche Reiſe! Wulkow. Na, mehr wie dreizehn kann ick nich jeben. Frau Wolff. J, laſſen Se’s man! Wulkow. Ick kann nich mehr jeben. Wat ick Ihn ſage. Et is blos, det ick die Kundſchaft behalte. Jott ſoll mich ſtraffen! So wah, wie ick hierſteh. Bei det janze Jeſchäft verdien ick nich ſo viel. Un wenn ick ooch ſachen wollte: vierzehn, denn ſetz ick zu, denn hebb’ ick Verluſt von eene Mark. Det ſoll mir aber nu janz ejal ſind. Det Ihr all’n juten Willen ſeht. For Märker vierzehn … Frau Wolff. Lußt’s gutt ſein! Lußt’s gutt ſein! Das Reh werd’n mer los, da warten ’mer noch nich bis morgen frih. Wulkow. Na, wenn et man Keener hängen ſieht. Det is nich mit Jelde abzumachen. Frau Wolff. Das Reh hier, das hab mir verendet gefunden. Wulkow. Ja, in de Schlinge, det will ick jlooben! Frau Wolff. Kummt bloß nich uff die Art! Da habt Ihr ke Glicke! Ma ſoll Euch woll Alls in a Rachen ſchmeißen? Ma ſchind’t ſich, bis ma keen Oden mehr hat. Stundenlang muß ma baden im Schnee, geſchweige was ma dabei riskiert, im ſchtockbrandfinſtern. Das is kee Spaß. Wulkow. Ick hebbe man ſchon Stücker viere zu liejen. Sonſt wollt ick ja ſachen funfzehn Mark. 2*

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/hauptmann_biberpelz_1893
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/hauptmann_biberpelz_1893/25
Zitationshilfe: Hauptmann, Gerhart: Der Biberpelz. Berlin, 1893, S. 19. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/hauptmann_biberpelz_1893/25>, abgerufen am 26.04.2024.